Politics.be
Pagina 1 van 8 1 2345 > Laatste »
40 berichten van deze discussie op één pagina weergeven

Politics.be (https://forum.politics.be/index.php)
-   Godsdienst en levensovertuiging (https://forum.politics.be/forumdisplay.php?f=111)
-   -   De Heilige Geest ... in of op? (https://forum.politics.be/showthread.php?t=242153)

Piero 26 januari 2018 13:59
De Heilige Geest ... in of op?
 
Het NT is niet erg eenduidig als er sprake is van de Heilige Geest. Geen wonder dat christenen daar niet veel van snappen. Zo lezen we dat iemand vervuld kan zijn van de HG en bij Paulus dat deze in iemand woont "als onderpand" (Rom. 8:9; 1 Kor. 6:19; 2 Kor. 1:21v.), maar het NT stelt ook dat de HG op ienand rust. Zie ook Efeze 5:18, "En bedrinkt u niet aan wijn, waarin bandeloosheid is, maar wordt vervuld met de Geest". Hier wordt het effect van een dosis HG nota bene vergeleken met een dosis wijn. De HG is dus iets dat zich in het lichaam van de christen nestelt.

Dat idee vormde een probleem in verband met de goddelijke status van Jezus en de HG in de christelijke dogmatiek. Jezus was God en dan is het niet logisch als Hij vervult raakt van de HG en dat HG in hem woont. Daarom wordt er bij zijn doop een toneelstukje opgevoerd. God zegt tegen De Doper dat degene op wie hij de HG ziet neerdalen de messias is. En dan daalt de HG op Jezus neer in de gedaante van een duif. De HG is dus op Jezus en niet in Jezus aanwezig.

Ter bevestiging wordt het toneelstukje in een iets gewijzigde vorm herhaald als na de hemelvaart van Jezus de HG met Pinksteren neerdaalt op de verzamelde discipelen van Jezus (Handelingen 2). Ditmaal zijn het geen duiven die neerdalen maar het zijn vlammetjes vuur. En de discipelen gaan spontaan in vreemde talen spreken. Hier ontstaat meteen een probleem. Hoe kan een vlammetje op je hoofd je tong in beweging zetten? We laten ons niet afleiden door de vlammetjes, de HG heeft natuurlijk bezit genomen van de discipelen en deze hebben de controle over hun tong verloren. De HG zit in hun kop en babbelt er lustig op los.

Dat toneelstukje verdiende een aankondiging en warempel, de deskundige op dit gebied, Johannes De Doper heeft het voorspeld. In Matteus 3:11 zegt Johannes: "Ik doop u met water, opdat ge u bekeren moogt; Hij die na mij komt, is sterker dan ik, ...Hij zal u dopen met de heilige Geest en met vuur." Evenwel, na deze mooie Pinksterdag hebben de vlammetjes zich niet meer vertoond.

Geen wonder dus dat de vroege christenen drie eeuwen en meer hebben geworsteld met het begrip Heilige Geest. Het resultaat was een compromie dat van geen kanten klopt. De joden daarentegen hebben nooit grote problemen gehad met dat begrip. Het OT stelt nergens dat de HG een persoon van God is die op de messias zal rusten. David was de messias en hij was vervuld van de HG toen hij voor de Ark des Verbonds uit danste.

Het Oosten 26 januari 2018 14:34
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Piero (Bericht 8633137)
Het NT is niet erg eenduidig als er sprake is van de Heilige Geest. Geen wonder dat christenen daar niet veel van snappen. Zo lezen we dat iemand vervuld kan zijn van de HG en bij Paulus dat deze in iemand woont "als onderpand" (Rom. 8:9; 1 Kor. 6:19; 2 Kor. 1:21v.), maar het NT stelt ook dat de HG op ienand rust. Zie ook Efeze 5:18, "En bedrinkt u niet aan wijn, waarin bandeloosheid is, maar wordt vervuld met de Geest". Hier wordt het effect van een dosis HG nota bene vergeleken met een dosis wijn. De HG is dus iets dat zich in het lichaam van de christen nestelt.

Dat idee vormde een probleem in verband met de goddelijke status van Jezus en de HG in de christelijke dogmatiek. Jezus was God en dan is het niet logisch als Hij vervult raakt van de HG en dat HG in hem woont. Daarom wordt er bij zijn doop een toneelstukje opgevoerd. God zegt tegen De Doper dat degene op wie hij de HG ziet neerdalen de messias is. En dan daalt de HG op Jezus neer in de gedaante van een duif. De HG is dus op Jezus en niet in Jezus aanwezig.

Ter bevestiging wordt het toneelstukje in een iets gewijzigde vorm herhaald als na de hemelvaart van Jezus de HG met Pinksteren neerdaalt op de verzamelde discipelen van Jezus (Handelingen 2). Ditmaal zijn het geen duiven die neerdalen maar het zijn vlammetjes vuur. En de discipelen gaan spontaan in vreemde talen spreken. Hier ontstaat meteen een probleem. Hoe kan een vlammetje op je hoofd je tong in beweging zetten? We laten ons niet afleiden door de vlammetjes, de HG heeft natuurlijk bezit genomen van de discipelen en deze hebben de controle over hun tong verloren. De HG zit in hun kop en babbelt er lustig op los.

Dat toneelstukje verdiende een aankondiging en warempel, de deskundige op dit gebied, Johannes De Doper heeft het voorspeld. In Matteus 3:11 zegt Johannes: "Ik doop u met water, opdat ge u bekeren moogt; Hij die na mij komt, is sterker dan ik, ...Hij zal u dopen met de heilige Geest en met vuur." Evenwel, na deze mooie Pinksterdag hebben de vlammetjes zich niet meer vertoond.

Geen wonder dus dat de vroege christenen drie eeuwen en meer hebben geworsteld met het begrip Heilige Geest. Het resultaat was een compromie dat van geen kanten klopt. De joden daarentegen hebben nooit grote problemen gehad met dat begrip. Het OT stelt nergens dat de HG een persoon van God is die op de messias zal rusten. David was de messias en hij was vervuld van de HG toen hij voor de Ark des Verbonds uit danste.
Het begrip 'Heilige Geest' werd gewoon verwrongen en verdraaid. Zeker in de loop der tijden. Mijns inziens moet men onder het begrip 'Heilige Geest' gewoon verstaan: 'Goddelijke Kracht', of iets in dien aard. Meer moet men daar allemaal niet van maken. Er valt ook niet meer van te maken.

Piero 26 januari 2018 17:38
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten (Bericht 8633167)
Het begrip 'Heilige Geest' werd gewoon verwrongen en verdraaid. Zeker in de loop der tijden. Mijns inziens moet men onder het begrip 'Heilige Geest' gewoon verstaan: 'Goddelijke Kracht', of iets in dien aard. Meer moet men daar allemaal niet van maken. Er valt ook niet meer van te maken.
Het is ook zeer onwaarschijnlijk dat Johannes de Doper naast zijn aanzegging van de oordeelsdag en wellicht de komst van de messias ook de uitstorting van de HG zou hebben aangekondigd. Hij zou als het ware voor zijn beurt gesproken hebben. Maar dat hij vuur aankondigde past wel goed bij zijn aankondiging van de oordeelsdag. Zie de context van de hierboven genoemde tekst in Matteus 3.
7 Maar toen hij vele Farizeeën en Sadduceeën zag komen om gedoopt te worden, sprak hij tot hen: “Adderengebroed, ... Reeds ligt de bijl aan de wortel van de bomen. Elke boom dus die geen goede vrucht draagt, wordt omgekapt en in het vuur geworpen. 11 Ik doop u met water, opdat ge u bekeren moogt; Hij die na mij komt ... zal u dopen met de heilige Geest en met vuur. 12 De wan heeft Hij in zijn hand en Hij zal zijn dorsvloer grondig zuiveren; zijn tarwe zal Hij in de schuur verzamelen, maar het kaf verbranden in onblusbaar vuur.”
Let op. Johannes sprak tot de onberouwvolle zondaars. Zij waren bestemd voor de doop met de HG en het vuur waarmee de messias zou dopen, want beide dopen zouden gelijktijdig plaats vinden. De HG zou het vuur van de vernietiging aanblazen. Het vroege christendom had echter andere verwachtingen van de HG. Zij wilden de HG ontvangen als een bewijs van Gods genade en in talen spreken. En daarom werd aan de woorden van De Doper een andere draai gegeven. De oordeelsdag werd uitgesteld en voorafgegaan door de feestlijke uitstorting van de HG op Pinksteren kort na de dood van Jezus. Voor wie het geloven wilde werd ook het vuur vertoond als een vlammetje op de hoofden van de discipelen.

Het Oosten 26 januari 2018 17:53
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Piero (Bericht 8633274)
Het is ook zeer onwaarschijnlijk dat Johannes de Doper naast zijn aanzegging van de oordeelsdag en wellicht de komst van de messias ook de uitstorting van de HG zou hebben aangekondigd. Hij zou als het ware voor zijn beurt gesproken hebben. Maar dat hij vuur aankondigde past wel goed bij zijn aankondiging van de oordeelsdag. Zie de context van de hierboven genoemde tekst in Matteus 3.
7 Maar toen hij vele Farizeeën en Sadduceeën zag komen om gedoopt te worden, sprak hij tot hen: “Adderengebroed, ... Reeds ligt de bijl aan de wortel van de bomen. Elke boom dus die geen goede vrucht draagt, wordt omgekapt en in het vuur geworpen. 11 Ik doop u met water, opdat ge u bekeren moogt; Hij die na mij komt ... zal u dopen met de heilige Geest en met vuur. 12 De wan heeft Hij in zijn hand en Hij zal zijn dorsvloer grondig zuiveren; zijn tarwe zal Hij in de schuur verzamelen, maar het kaf verbranden in onblusbaar vuur.”
Let op. Johannes sprak tot de onberouwvolle zondaars. Zij waren bestemd voor de doop met de HG en het vuur waarmee de messias zou dopen, want beide dopen zouden gelijktijdig plaats vinden. De HG zou het vuur van de vernietiging aanblazen. Het vroege christendom had echter andere verwachtingen van de HG. Zij wilden de HG ontvangen als een bewijs van Gods genade en in talen spreken. En daarom werd aan de woorden van De Doper een andere draai gegeven. De oordeelsdag werd uitgesteld en voorafgegaan door de feestlijke uitstorting van de HG op Pinksteren kort na de dood van Jezus. Voor wie het geloven wilde werd ook het vuur vertoond als een vlammetje op de hoofden van de discipelen.

Ook hier weer. De zogenaamde 'vurige tongen' is een symbolisch beeld van de kracht Gods. Het heeft maar weinig te maken met een aparte entiteit van Jaweh.

Daarbij komt overigens dat Jezus zelf nooit heeft gedoopt. Hij liet de doop over aan zijn apostelen. Dus wat Johannes hier zegt klopt niet.

Piero 26 januari 2018 18:37
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten (Bericht 8633286)
Ook hier weer. De zogenaamde 'vurige tongen' is een symbolisch beeld van de kracht Gods. Het heeft maar weinig te maken met een aparte entiteit van Jaweh.

Daarbij komt overigens dat Jezus zelf nooit heeft gedoopt. Hij liet de doop over aan zijn apostelen. Dus wat Johannes hier zegt klopt niet.
De tekst zegt niet dat Jezus met water zal dopen. Dus de interne coherentie van de evangelies is niet verstoord. In feite zou de doop van Johannes - tot berouw - de joden beschermen voor het vuur van de oordeelsdag waarin de messias het koninkrijk van David zou herstellen en de joden bevrijden van de onderwerping aan de Romeinen. Die dag was dus een politieke bevrijding en een religieuze zuivering.

Nu wilde het geval dat er nogal wat vroegchristelijke sekten waren die het spreken in tongen, het profeteren en het genezen van zieken beoefenden als bewijs van hun uitverkoren positie. Die moesten op de een of andere manier een erkenning vinden in de christelijke leer en geschriften. Vandaar dat de HG wordt opgevoerd als hun inspirator en leider.

Het Oosten 26 januari 2018 18:43
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Piero (Bericht 8633314)
De tekst zegt niet dat Jezus met water zal dopen. Dus de interne coherentie van de evangelies is niet verstoord. In feite zou de doop van Johannes - tot berouw - de joden beschermen voor het vuur van de oordeelsdag waarin de messias het koninkrijk van David zou herstellen en de joden bevrijden van de onderwerping aan de Romeinen. Die dag was dus een politieke bevrijding en een religieuze zuivering.

Nu wilde het geval dat er nogal wat vroegchristelijke sekten waren die het spreken in tongen, het profeteren en het genezen van zieken beoefenden als bewijs van hun uitverkoren positie. Die moesten op de een of andere manier een erkenning vinden in de christelijke leer en geschriften. Vandaar dat de HG wordt opgevoerd als hun inspirator en leider.
Dat klopt inderdaad. Dat was al het geval in de tijd van Paulus. Alhoewel Paulus daar niet zoveel van moet hebben.

Voor wat het dopen betreft , weet Paulus ons te vertellen dat het niet de taak is van de Christus dat hij door de 'Vader' gezonden is om te dopen.

Aton 26 januari 2018 19:47
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Piero (Bericht 8633314)
De tekst zegt niet dat Jezus met water zal dopen. Dus de interne coherentie van de evangelies is niet verstoord. In feite zou de doop van Johannes - tot berouw - de joden beschermen voor het vuur van de oordeelsdag waarin de messias het koninkrijk van David zou herstellen en de joden bevrijden van de onderwerping aan de Romeinen. Die dag was dus een politieke bevrijding en een religieuze zuivering.
En een afstraffen voor de collaborerende joden.

Piero 26 januari 2018 22:38
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Aton (Bericht 8633383)
En een afstraffen voor de collaborerende joden.
Dat lees ik niet in deze tekst. Ovrrigens, we vinden deze passage met een andere aanhef ook bij Lukas in hoofdsuk 3.
15 Omdat het volk vol verwachting was en iedereen zich aangaande Johannes de vraag stelde, of hij niet de Messias zou zijn, 16 gaf Johannes aan allen het antwoord: 'Ik doop u met water, maar er komt iemand die sterker is dan ik; ik ben niet waardig de riem van zijn sandalen los te maken. Hij zal u dopen met de heilige Geest en met vuur. (Wbb)
Als we hier zorgvuldig analyseren dan merken we op dat Johannes zich hier richt tot allen, tot het volk, en niet specifiek tot Farizeeën en Schriftgeleerden, zoals bij Matteus. Dus nu staan de HG en het vuur in een heel andere context. Maar hoe dan ook, Johannes richt zich in Lukas en Matteüs niet tot zijn discipelen. Daaruit volgt dat de aanzegging van de doop met HG en vuur betrekking heeft op het volk, op allen, inclusief de Farizeeën en Schriftgeleerden.

Desondanks houden sommige exegeten vol dat Johannes vooruit wees naar Pinksteren drie jaar later en de zegeningen van de HG voor Jezus' discipelen. Van het vuur werd in dat geval gezegd dat het de christenziel zou louteren en tot volmaaktheid brengen. Dat is uiteraard volkomen in strijd met wat er in deze teksten staat en het is alsof Johannes "het volk" informeerde over theologie die nog moest worden ontwikkeld. Andere exegeten erkennen dat het vuur wel eens bestemd kan zijn voor het kaf dat verbrand zal worden, voor de zondaars dus, maar dan nog suggereren zij een dubbele betekenis. Het vuur is ook symbool van "de vurige kracht van de HG" waarmee alleeen christenen worden gedoopt. Dat is en blijft tegenstrijdig want de doop is uitwendig en de HG zal, zie boven, in iemand gegoten worden gelijk wijn.

Het lijkt erop dat christenen Johannes de Doper hebben gekidnapt en misbruikt om hun leer een basis te geven. Naast het bovenstaande zijn daarvoor wel meer aanwijzingen te vinden in het NT.

Guinevere 26 januari 2018 23:14
Onder de moslims is er een algemene consensus dat de 'ruh al qudus' Jibril, de engel Gabriël, is.


Voorwaar dit Boek is een openbaring van de Heer der Werelden.
De Heilige Geest (Gabriël) heeft het nedergebracht.
In uw hart, opdat je de waarschuwer moogt zijn.
De Koran 26, 192-194

Allah said,

Which the trustworthy Ruh (Jibril) has brought down. Upon your heart (O Muhammad ) that you may be (one) of the warners (26:193-194).

Aton 27 januari 2018 07:13
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Piero (Bericht 8633489)
Dat lees ik niet in deze tekst. Ovrrigens, we vinden deze passage met een andere aanhef ook bij Lukas in hoofdsuk 3.
15 Omdat het volk vol verwachting was en iedereen zich aangaande Johannes de vraag stelde, of hij niet de Messias zou zijn, 16 gaf Johannes aan allen het antwoord: 'Ik doop u met water, maar er komt iemand die sterker is dan ik; ik ben niet waardig de riem van zijn sandalen los te maken. Hij zal u dopen met de heilige Geest en met vuur. (Wbb)
Als we hier zorgvuldig analyseren dan merken we op dat Johannes zich hier richt tot allen, tot het volk, en niet specifiek tot Farizeeën en Schriftgeleerden, zoals bij Matteus. Dus nu staan de HG en het vuur in een heel andere context. Maar hoe dan ook, Johannes richt zich in Lukas en Matteüs niet tot zijn discipelen. Daaruit volgt dat de aanzegging van de doop met HG en vuur betrekking heeft op het volk, op allen, inclusief de Farizeeën en Schriftgeleerden.

Desondanks houden sommige exegeten vol dat Johannes vooruit wees naar Pinksteren drie jaar later en de zegeningen van de HG voor Jezus' discipelen. Van het vuur werd in dat geval gezegd dat het de christenziel zou louteren en tot volmaaktheid brengen. Dat is uiteraard volkomen in strijd met wat er in deze teksten staat en het is alsof Johannes "het volk" informeerde over theologie die nog moest worden ontwikkeld. Andere exegeten erkennen dat het vuur wel eens bestemd kan zijn voor het kaf dat verbrand zal worden, voor de zondaars dus, maar dan nog suggereren zij een dubbele betekenis. Het vuur is ook symbool van "de vurige kracht van de HG" waarmee alleeen christenen worden gedoopt. Dat is en blijft tegenstrijdig want de doop is uitwendig en de HG zal, zie boven, in iemand gegoten worden gelijk wijn.

Het lijkt erop dat christenen Johannes de Doper hebben gekidnapt en misbruikt om hun leer een basis te geven. Naast het bovenstaande zijn daarvoor wel meer aanwijzingen te vinden in het NT.
Wat was de reden van deze ' doop ' volgens u ?

Aton 27 januari 2018 07:21
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Guinevere (Bericht 8633510)
Onder de moslims is er een algemene consensus dat de 'ruh al qudus' Jibril, de engel Gabriël, is.


Voorwaar dit Boek is een openbaring van de Heer der Werelden.
De Heilige Geest (Gabriël) heeft het nedergebracht.
In uw hart, opdat je de waarschuwer moogt zijn.
De Koran 26, 192-194

Allah said,

Which the trustworthy Ruh (Jibril) has brought down. Upon your heart (O Muhammad ) that you may be (one) of the warners (26:193-194).
De enige keer dat er in het N.T. sprake is van de engel Gabriël is in het evangelie volgens Lukas. De auteur van de Koran heeft hier duidelijk leentje buur gespeeld. En Gabriël is helemaal niet de H.Geest. De " H.Geest " is een slechte vertaling van " Goddelijke wijsheid ".

Piero 27 januari 2018 09:49
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Aton (Bericht 8633579)
Wat was de reden van deze ' doop ' volgens u ?
Religieus idealisme en fanatisme, denk ik. Voor Johannes zelf was het een manier van leven zoals een beroepsuitoefening. Door de prediking en openbare doop ontstond een idealistische beweging onder het volk. Die kreeg al snel politieke aspiraties.

Aton 27 januari 2018 10:08
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Piero (Bericht 8633619)
Religieus idealisme en fanatisme, denk ik. Voor Johannes zelf was het een manier van leven zoals een beroepsuitoefening. Door de prediking en openbare doop ontstond een idealistische beweging onder het volk. Die kreeg al snel politieke aspiraties.
O.K., maar ik zie hier geen antwoord op mijn vraag wat de reden van deze doop was. En men kan wel degelijk dit uit deze tekst opmaken:
Citaat:
15 Omdat het volk vol verwachting was en iedereen zich aangaande Johannes de vraag stelde, of hij niet de Messias zou zijn, 16 gaf Johannes aan allen het antwoord: 'Ik doop u met water, maar er komt iemand die sterker is dan ik; ik ben niet waardig de riem van zijn sandalen los te maken. Hij zal u dopen met de heilige Geest en met vuur.
Met andere woorden, hij zal u dopen met Gods wijsheid en elan. Een vurige aanhanger is niet iemand die in brand staat of toch ?
Deze doop was niet meer of minder de belofte zich opnieuw aan alle regels van de Mozaïsche Wet te houden, wat uiteraard een fundamentalistisch/ fanatiek geloof voor stond. Dit was de voorwaarde volgens de profeten om een succesvol messias te mogen verwachten die hen uit de overheersing zou bevrijden. Later zouden de collaboristen ( bv. de Herodianen ) de rekening gepresenteerd krijgen. Dit was duidelijk een politiek-religieus pamflet.

Piero 27 januari 2018 10:55
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Guinevere (Bericht 8633510)
Onder de moslims is er een algemene consensus dat de 'ruh al qudus' Jibril, de engel Gabriël, is.


Voorwaar dit Boek is een openbaring van de Heer der Werelden.
De Heilige Geest (Gabriël) heeft het nedergebracht.
In uw hart, opdat je de waarschuwer moogt zijn.
De Koran 26, 192-194

Allah said,

Which the trustworthy Ruh (Jibril) has brought down. Upon your heart (O Muhammad ) that you may be (one) of the warners (26:193-194).
Dat is interesant. De koran bouwt niet voort op de christelijke traditie omtrent de heilige geest die in de concilies is gevormd. En inderdaad, de engel Gabriël wordt ermee in verband gebracht, maar volgens wikipedia:
The Holy Spirit, as referred to by the phrase Ruh al-Qudus, is expressly mentioned four times in the Qur'an in sura 2 (Al-Baqara) ayat 87 [3], sura 2 (Al-Baqara) ayat 253 [4], sura 5 (Al-Ma'ida) ayat 110 [5] and sura 16 (An-Nahl) ayat 102 [6]. Three times mentioned in regard of Jesus. According to Quran, Jesus was born and endowed with the holy spirit, thus he was able to execute miracles.[7]
Ik meen in het woord voor heilige geest het hebreeuwse ruach te herkennen. De laatste zin vertaalt als "Jezus werd geboren en begiftigd met de heilige geest, waardoor hij wonderen kon verrichten." Tja, dat vinden christenen niet zo leuk. God had toch geen hulp nodig om wonderen te verrichten? Dit probleem verdient nader onderzoek.

Aton 27 januari 2018 11:43
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Piero (Bericht 8633674)
Dat is interesant. De koran bouwt niet voort op de christelijke traditie omtrent de heilige geest die in de concilies is gevormd. En inderdaad, de engel Gabriël wordt ermee in verband gebracht, maar volgens wikipedia:
The Holy Spirit, as referred to by the phrase Ruh al-Qudus, is expressly mentioned four times in the Qur'an in sura 2 (Al-Baqara) ayat 87 [3], sura 2 (Al-Baqara) ayat 253 [4], sura 5 (Al-Ma'ida) ayat 110 [5] and sura 16 (An-Nahl) ayat 102 [6]. Three times mentioned in regard of Jesus. According to Quran, Jesus was born and endowed with the holy spirit, thus he was able to execute miracles.[7]
Ik meen in het woord voor heilige geest het hebreeuwse ruach te herkennen. De laatste zin vertaalt als "Jezus werd geboren en begiftigd met de heilige geest, waardoor hij wonderen kon verrichten." Tja, dat vinden christenen niet zo leuk. God had toch geen hulp nodig om wonderen te verrichten? Dit probleem verdient nader onderzoek.
Dit is eenvoudig te verklaren. Men heeft het hier niet over de H.Geest, maar over de geest Gods, wat ook in het O.T. te vinden is. Uiteraard zou hij wonderen kunnen doen door de hulp van God. In de Koran is Jezus maar een profeet zoals Mohammed. Van Jezus een God maken in de 4e eeuw was nu net de scheuring waar later de Islam uit ontstaan is.

Vlad 27 januari 2018 12:07
Ik heb heilige geest in mijn sperma.

Piero 27 januari 2018 12:30
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Aton (Bericht 8633718)
Dit is eenvoudig te verklaren. Men heeft het hier niet over de H.Geest, maar over de geest Gods, wat ook in het O.T. te vinden is. Uiteraard zou hij wonderen kunnen doen door de hulp van God. In de Koran is Jezus maar een profeet zoals Mohammed. Van Jezus een God maken in de 4e eeuw was nu net de scheuring waar later de Islam uit ontstaan is.
Zo eenvoudig is dit niet, want de geest Gods is ook de heilige geest. Ruach in het hebreeuws en pneuma in het grieks. Door de HG hebben profeten gesproken en zijn er machtige daden verricht. Het christendom heeft van Ruach een persoon van de drieënige God gemaakt. Zie bv Hebreeën 2
3 Van dit heil is het eerst gesproken door de Heer zelf; zij die Hem hoorden hebben ons de boodschap getrouw doorgegeven, 4 en God voegde er zijn getuigenis aan toe in de vorm van tekenen, wonderen en velerlei machtige daden en door de gaven van de heilige Geest uit te delen naar zijn welbehagen.

Guinevere 27 januari 2018 13:04
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Aton (Bericht 8633580)
De enige keer dat er in het N.T. sprake is van de engel Gabriël is in het evangelie volgens Lukas. De auteur van de Koran heeft hier duidelijk leentje buur gespeeld. En Gabriël is helemaal niet de H.Geest. De " H.Geest " is een slechte vertaling van " Goddelijke wijsheid ".
De Koran 'speelt geen leentje buur' maar is een bevestiging en bewaker over het Boek van God.

Daarnaast is 'het evangelie volgens Lukas' natuurlijk een minderwaardig boek ivm het letterlijke woord van God. Het is gewoon niet het Evangelie (volgens Jezus vzmh of God).

Op basis van half gefabriceerde boeken godsdienstige discussies te voeren is m.i. wat dom.

Aton 27 januari 2018 13:22
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Piero (Bericht 8633782)
Zo eenvoudig is dit niet, want de geest Gods is ook de heilige geest. Ruach in het hebreeuws en pneuma in het grieks. Door de HG hebben profeten gesproken en zijn er machtige daden verricht. Het christendom heeft van Ruach een persoon van de drieënige God gemaakt. Zie bv Hebreeën 2
3 Van dit heil is het eerst gesproken door de Heer zelf; zij die Hem hoorden hebben ons de boodschap getrouw doorgegeven, 4 en God voegde er zijn getuigenis aan toe in de vorm van tekenen, wonderen en velerlei machtige daden en door de gaven van de heilige Geest uit te delen naar zijn welbehagen.
In het O.T. is er nooit sprake van H.Geest, maar van de geest Gods. En dat is juist, men heeft daar in het christendom een entiteit van gemaakt onder Helleense invloed.

Aton 27 januari 2018 13:30
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Guinevere (Bericht 8633823)
De Koran 'speelt geen leentje buur' maar is een bevestiging en bewaker over het Boek van God.
Jazeker, maar daar moet men wel notie hebben over het ontstaan van de Islam. In de biografie van Mohammed door Ibn Ishaak ( 632 n.C. ) is er sprake van een christelijke (kopt ) monnik Bahira die Mohammed onderwijst aan de hand van het ' Heilig boek '. Verder kan ik je wel wat literatuur hierover geven, maar ik vrees dat dit vergeefse moeite is.

Citaat:
Daarnaast is 'het evangelie volgens Lukas' natuurlijk een minderwaardig boek ivm het letterlijke woord van God. Het is gewoon niet het Evangelie (volgens Jezus vzmh of God).
Men heeft daar wel de engel Gabriël uit opgevist. Dat woord heeft Mohammed niet van God, maar van Gabriël ontvangen en later nog eens doorgegeven aan iemand die kon schrijven, althans volgens de gangbare legende.

Citaat:
Op basis van half gefabriceerde boeken godsdienstige discussies te voeren is m.i. wat dom.
Enkel op basis van de Koran hier discussie voeren is nog veel dommer.

maddox 27 januari 2018 13:49
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Aton (Bericht 8633846)
Enkel op basis van de Koran hier discussie voeren is nog veel dommer.
Discussie en koran in 1 zin, woha. Da's totaal tegen de basis van de koran in.
dat boek is voor eeuwig en onveranderlijk, de 7de eeuw tot in de eeuwigheid.

Aton 27 januari 2018 14:43
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door maddox (Bericht 8633867)
Discussie en koran in 1 zin, woha. Da's totaal tegen de basis van de koran in.
dat boek is voor eeuwig en onveranderlijk, de 7de eeuw tot in de eeuwigheid.
De Koran in de huidige vorm dateert vanop het eind 8e eeuw. De oudste teksten ( Aramees ) vanop het einde 4e eeuw.

harriechristus 27 januari 2018 16:02
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Piero (Bericht 8633137)
Het NT is niet erg eenduidig als er sprake is van de Heilige Geest. Geen wonder dat christenen daar niet veel van snappen. Zo lezen we dat iemand vervuld kan zijn van de HG en bij Paulus dat deze in iemand woont "als onderpand" (Rom. 8:9; 1 Kor. 6:19; 2 Kor. 1:21v.), maar het NT stelt ook dat de HG op ienand rust. Zie ook Efeze 5:18, "En bedrinkt u niet aan wijn, waarin bandeloosheid is, maar wordt vervuld met de Geest". Hier wordt het effect van een dosis HG nota bene vergeleken met een dosis wijn. De HG is dus iets dat zich in het lichaam van de christen nestelt.
De heilige geest kent velerlei vormen.
Citaat:
Dat idee vormde een probleem in verband met de goddelijke status van Jezus en de HG in de christelijke dogmatiek. Jezus was God en dan is het niet logisch als Hij vervult raakt van de HG en dat HG in hem woont. Daarom wordt er bij zijn doop een toneelstukje opgevoerd. God zegt tegen De Doper dat degene op wie hij de HG ziet neerdalen de messias is. En dan daalt de HG op Jezus neer in de gedaante van een duif. De HG is dus op Jezus en niet in Jezus aanwezig.
De heilige geest was al in Jezus, maar nog slechts als potentialiteit en moest zich nog ontwikkelen tot realiteit door de doop.
Citaat:
Ter bevestiging wordt het toneelstukje in een iets gewijzigde vorm herhaald als na de hemelvaart van Jezus de HG met Pinksteren neerdaalt op de verzamelde discipelen van Jezus (Handelingen 2). Ditmaal zijn het geen duiven die neerdalen maar het zijn vlammetjes vuur. En de discipelen gaan spontaan in vreemde talen spreken. Hier ontstaat meteen een probleem. Hoe kan een vlammetje op je hoofd je tong in beweging zetten?
Als je daar al over valt kan je de hele bijbel beter weg gooien, want het is allemaal bijgeloof en beter mijn nieuwe bijbel gaan lezen.
Citaat:
We laten ons niet afleiden door de vlammetjes, de HG heeft natuurlijk bezit genomen van de discipelen en deze hebben de controle over hun tong verloren. De HG zit in hun kop en babbelt er lustig op los.
zo is het...:lol:
Citaat:
Dat toneelstukje verdiende een aankondiging en warempel, de deskundige op dit gebied, Johannes De Doper heeft het voorspeld. In Matteus 3:11 zegt Johannes: "Ik doop u met water, opdat ge u bekeren moogt; Hij die na mij komt, is sterker dan ik, ...Hij zal u dopen met de heilige Geest en met vuur." Evenwel, na deze mooie Pinksterdag hebben de vlammetjes zich niet meer vertoond.
Omdat er niemand meer is die al die flauwekul gelooft.
Citaat:
Geen wonder dus dat de vroege christenen drie eeuwen en meer hebben geworsteld met het begrip Heilige Geest. Het resultaat was een compromie dat van geen kanten klopt. De joden daarentegen hebben nooit grote problemen gehad met dat begrip. Het OT stelt nergens dat de HG een persoon van God is die op de messias zal rusten. David was de messias en hij was vervuld van de HG toen hij voor de Ark des Verbonds uit danste.
De Bijbel weet ook helemaal niet wat de heilige geest is en maakt er een potje van.

De Geest is de denkende persoon, die God zelf is, en heilig voor zover deze onaantastbaar is als logica en als eeuwig en oneindig.

Nochtans heeft de heilige geest van God ook een ontwikkelingsproces en dat geschiedt middels Jezus als Gods Zoon, die zelf eigenlijk niet de Geest is, maar de Ziel als Liefde om de mensheid middels zijn kruisdood met God te verzoenen.

Dan pas wordt de heilige geest geopenbaard in mijn atoomtheorie.

1 - als denken en begrijpen wie God is.

2 - niet alleen als God, maar ook als de Zoon en ten derde als een oneindige reeks van geslachten.

3 - in harriechristus, die de heilige geest aan de mensen openbaart.

Piero 27 januari 2018 16:56
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Aton (Bericht 8633836)
In het O.T. is er nooit sprake van H.Geest, maar van de geest Gods. En dat is juist, men heeft daar in het christendom een entiteit van gemaakt onder Helleense invloed.
Kijk eens in de Jewish Encyclopedia - vertaling door google.
Wat de Bijbel 'Geest van JHWH' en 'Geest van Elohim' noemt, wordt in de Talmud en Midrash 'Heilige Geest' ('Rua? ha-odeh.') Nooit 'Rua? ?edoshah' genoemd, zoals Hilgenfeld in 'Ketzergesch' zegt. P 237). Hoewel de uitdrukking "Heilige Geest" voorkomt in Ps. li. 11 (LXX. ????? ?? ?????) en in Jes. LXIII. 10, 11, het had nog niet de definitieve betekenis die eraan werd gehecht in de rabbijnse literatuur: in de laatste is het equivalent aan de uitdrukking "Geest van de Heer", die werd vermeden vanwege het weerhouden van het gebruik van het Tetragrammaton ( zie, bijvoorbeeld, Targ. naar Jes.13: 13). Het is waarschijnlijk te wijten aan dit feit dat de Shekinah vaak wordt genoemd in plaats van de Heilige Geest. Van de eerste, van de Heilige Geest, wordt gezegd dat het op een persoon rust. Het verschil tussen de twee in dergelijke gevallen is nog niet vastgesteld. Het is zeker dat het Nieuwe Testament ?????? ????? heeft in die passages, ook waar het Hebreeuws en Aramees "Shekinah" hadden; want in het Grieks is er geen equivalent voor de laatste, tenzij het ???? (= "schijnsel van het licht") is, waardoor "ziw ha-shekinah" kan worden weergegeven. Vanwege de identificatie van de Heilige Geest met de Shekinah, wordt ?????? ????? veel vaker in het Nieuwe Testament genoemd dan "Rua? ha-?odesh" in de rabbijnse literatuur
Die Psalm Ii kan ik niet vinden, maar Jesaja 33 leest:"11 Het volk dacht aan lang vervlogen dagen, aan Mozes en de zijnen: `Waar is Hij nu, die eens de herder van zijn kudde uit de zee heeft gehaald; waar is Hij nu, die zijn heilige geest in diens hart heeft gelegd?".

Aton 27 januari 2018 17:28
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Piero (Bericht 8633983)
Kijk eens in de Jewish Encyclopedia - vertaling door google.
Wat de Bijbel 'Geest van JHWH' en 'Geest van Elohim' noemt, wordt in de Talmud en Midrash 'Heilige Geest' ('Rua? ha-odeh.') Nooit 'Rua? ?edoshah' genoemd, zoals Hilgenfeld in 'Ketzergesch' zegt. P 237). Hoewel de uitdrukking "Heilige Geest" voorkomt in Ps. li. 11 (LXX. ????? ?? ?????) en in Jes. LXIII. 10, 11, het had nog niet de definitieve betekenis die eraan werd gehecht in de rabbijnse literatuur: in de laatste is het equivalent aan de uitdrukking "Geest van de Heer", die werd vermeden vanwege het weerhouden van het gebruik van het Tetragrammaton ( zie, bijvoorbeeld, Targ. naar Jes.13: 13). Het is waarschijnlijk te wijten aan dit feit dat de Shekinah vaak wordt genoemd in plaats van de Heilige Geest. Van de eerste, van de Heilige Geest, wordt gezegd dat het op een persoon rust. Het verschil tussen de twee in dergelijke gevallen is nog niet vastgesteld. Het is zeker dat het Nieuwe Testament ?????? ????? heeft in die passages, ook waar het Hebreeuws en Aramees "Shekinah" hadden; want in het Grieks is er geen equivalent voor de laatste, tenzij het ???? (= "schijnsel van het licht") is, waardoor "ziw ha-shekinah" kan worden weergegeven. Vanwege de identificatie van de Heilige Geest met de Shekinah, wordt ?????? ????? veel vaker in het Nieuwe Testament genoemd dan "Rua? ha-?odesh" in de rabbijnse literatuur
Die Psalm Ii kan ik niet vinden, maar Jesaja 33 leest:"11 Het volk dacht aan lang vervlogen dagen, aan Mozes en de zijnen: `Waar is Hij nu, die eens de herder van zijn kudde uit de zee heeft gehaald; waar is Hij nu, die zijn heilige geest in diens hart heeft gelegd?".
Je moet hier wel verschillende zaken in 't oog houden. Uit welke eeuw slaan Talmut en Midrash? En wat staat er oorspronkelijk in het Hebreeuws in Jesaja?
Heilige Geest slaat steeds op een entiteit en dit was aan het begin van onze jaartelling niet denkbaar. Het latere rabbinisme was daar onder invloed van het Hellenisme niet zo strikt meer in. Dit is nu net wat Jezus aanklaagde.

Piero 27 januari 2018 19:11
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Aton (Bericht 8634014)
Je moet hier wel verschillende zaken in 't oog houden. Uit welke eeuw slaan Talmut en Midrash? En wat staat er oorspronkelijk in het Hebreeuws in Jesaja?
Heilige Geest slaat steeds op een entiteit en dit was aan het begin van onze jaartelling niet denkbaar. Het latere rabbinisme was daar onder invloed van het Hellenisme niet zo strikt meer in. Dit is nu net wat Jezus aanklaagde.
De Talmoet is in een aantal eeuwen ontstaan. De vroegste verzameling is volgens wiki geschreven in de 2e eeuw. Verder lijkt het mij uitgesloten dat de joodse commentaren op de Wet en profeten onder invloed van christelijke terminologie en dogma's zijn aangepast. Ga er dus naar gerust van uit dat de Talmoet licht kan werpen op het NT en niet andersom.

Aton 27 januari 2018 20:43
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Piero (Bericht 8634084)
De Talmoet is in een aantal eeuwen ontstaan. De vroegste verzameling is volgens wiki geschreven in de 2e eeuw. Verder lijkt het mij uitgesloten dat de joodse commentaren op de Wet en profeten onder invloed van christelijke terminologie en dogma's zijn aangepast. Ga er dus naar gerust van uit dat de Talmoet licht kan werpen op het NT en niet andersom.
Dat is zelfs uit te sluiten. Zoals ik al aangaf zijn de Talmoed en Midrash van latere datum, meer bepaald na 120 n.C. zoals we die nu kennen. Dit is het werk geweest van het rabbinaat, de erfgenamen van de farizese strekking. Je weet wel, die waar Jezus geen fan van was. Toen bestonden de christenen nog eens niet, maar wél Helleense gnostici van etnische afkomst. Noem het voor mijn part leentje buur of nestbevuiling. Het is uit dit gnostisch gedachtegoed dat later het christendom ontstaan is. Begrippen en betekenissen kunnen door de tijd vervormen.

Piero 28 januari 2018 12:24
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Piero (Bericht 8633137)
Het NT is niet erg eenduidig als er sprake is van de Heilige Geest. Geen wonder dat christenen daar niet veel van snappen. Zo lezen we dat iemand vervuld kan zijn van de HG en bij Paulus dat deze in iemand woont "als onderpand" (Rom. 8:9; 1 Kor. 6:19; 2 Kor. 1:21v.), maar het NT stelt ook dat de HG op ienand rust. ...
Om dit wat te verhelderen heb ik gekeken naar wat de Jewish Ecyclopedia opmerkt over Holy Spirit. Om kort te gaan, wat mij relevant lijkt voor dit onderwerp vat ik hier even samen.

1. De Talmoet en het OT schrijven over de heilige geest, of de geest van God, dat deze op iemand rust, bijvoorbeeld de profeten; om iets tot stand te brengen; niet permanent. Hij rustte op de natie Israël in tijden waarin zij God gehoorzaam waren.

2. Het idee van een duifachtige vorm (van de heilige geest) komt voor in joodse geschriften.

3. De presentatie van de heilige geest in het NT verschilt van joodse opvatingen in verband met (1) de conceptie en de geboorte van de Messias door de Heilige Geest, (2) het spreken in verschillende tongen; (3) de materialistische kijk op de Heilige Geest, blijkend uit de gedachte dat het kan worden gecommuniceerd door middel van de adem; (4) de sterk ontwikkelde kijk op de persoonlijkheid van de Heilige Geest.

Aton 28 januari 2018 12:55
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Piero (Bericht 8634585)
Om dit wat te verhelderen heb ik gekeken naar wat de Jewish Ecyclopedia opmerkt over Holy Spirit. Om kort te gaan, wat mij relevant lijkt voor dit onderwerp vat ik hier even samen.

1. De Talmoet en het OT schrijven over de heilige geest, of de geest van God, dat deze op iemand rust, bijvoorbeeld de profeten; om iets tot stand te brengen; niet permanent. Hij rustte op de natie Israël in tijden waarin zij God gehoorzaam waren.
De Torah spreekt over de geest Gods en niet over de H.Geest. De eerste " aanpassingen zijn er al opgetreden in de Septuagint.

Citaat:
2. Het idee van een duifachtige vorm (van de heilige geest) komt voor in joodse geschriften.
De duif is het symbool voor de godin Asjima en hebben de vluchtelingen uit het noordelijk deel van Palestina meegebracht die zich gevestigd hadden in Judea bij de inval van de Assyriërs. De geest Gods is daarom vrouwelijk.

Citaat:
3. De presentatie van de heilige geest in het NT verschilt van joodse opvatingen in verband met (1) de conceptie en de geboorte van de Messias door de Heilige Geest, (2) het spreken in verschillende tongen; (3) de materialistische kijk op de Heilige Geest, blijkend uit de gedachte dat het kan worden gecommuniceerd door middel van de adem; (4) de sterk ontwikkelde kijk op de persoonlijkheid van de Heilige Geest.
Dit is ook afhankelijk of je de christelijke versie of de joodse versie aanhangt. Bij de joodse ( originele ) versie werd bedoeld dat JHWH in zijn Goddelijke wijsheid, Maria zwanger van Jozef liet worden. De christelijke versie maakt er van dat door de H.Geest Maria zwanger is geworden.

harriechristus 28 januari 2018 13:39
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Piero (Bericht 8633137)
Het NT is niet erg eenduidig als er sprake is van de Heilige Geest. Geen wonder dat christenen daar niet veel van snappen. Zo lezen we dat iemand vervuld kan zijn van de HG en bij Paulus dat deze in iemand woont "als onderpand" (Rom. 8:9; 1 Kor. 6:19; 2 Kor. 1:21v.), maar het NT stelt ook dat de HG op ienand rust. Zie ook Efeze 5:18, "En bedrinkt u niet aan wijn, waarin bandeloosheid is, maar wordt vervuld met de Geest". Hier wordt het effect van een dosis HG nota bene vergeleken met een dosis wijn. De HG is dus iets dat zich in het lichaam van de christen nestelt.

Dat idee vormde een probleem in verband met de goddelijke status van Jezus en de HG in de christelijke dogmatiek. Jezus was God en dan is het niet logisch als Hij vervult raakt van de HG en dat HG in hem woont. Daarom wordt er bij zijn doop een toneelstukje opgevoerd. God zegt tegen De Doper dat degene op wie hij de HG ziet neerdalen de messias is. En dan daalt de HG op Jezus neer in de gedaante van een duif. De HG is dus op Jezus en niet in Jezus aanwezig.

Ter bevestiging wordt het toneelstukje in een iets gewijzigde vorm herhaald als na de hemelvaart van Jezus de HG met Pinksteren neerdaalt op de verzamelde discipelen van Jezus (Handelingen 2). Ditmaal zijn het geen duiven die neerdalen maar het zijn vlammetjes vuur. En de discipelen gaan spontaan in vreemde talen spreken. Hier ontstaat meteen een probleem. Hoe kan een vlammetje op je hoofd je tong in beweging zetten? We laten ons niet afleiden door de vlammetjes, de HG heeft natuurlijk bezit genomen van de discipelen en deze hebben de controle over hun tong verloren. De HG zit in hun kop en babbelt er lustig op los.

Dat toneelstukje verdiende een aankondiging en warempel, de deskundige op dit gebied, Johannes De Doper heeft het voorspeld. In Matteus 3:11 zegt Johannes: "Ik doop u met water, opdat ge u bekeren moogt; Hij die na mij komt, is sterker dan ik, ...Hij zal u dopen met de heilige Geest en met vuur." Evenwel, na deze mooie Pinksterdag hebben de vlammetjes zich niet meer vertoond.

Geen wonder dus dat de vroege christenen drie eeuwen en meer hebben geworsteld met het begrip Heilige Geest. Het resultaat was een compromie dat van geen kanten klopt. De joden daarentegen hebben nooit grote problemen gehad met dat begrip. Het OT stelt nergens dat de HG een persoon van God is die op de messias zal rusten. David was de messias en hij was vervuld van de HG toen hij voor de Ark des Verbonds uit danste.
Ach wat heerlijk toch om eindeloos in die oude Bijbel te kunnen lezen waarin alles nog zo goed wordt bewezen en in mijn atoomtheorie natuurlijk niet......:rofl:

Piero 30 januari 2018 13:28
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Piero (Bericht 8634585)
Om dit wat te verhelderen heb ik gekeken naar wat de Jewish Ecyclopedia opmerkt over Holy Spirit. Om kort te gaan, wat mij relevant lijkt voor dit onderwerp vat ik hier even samen.

1. De Talmoet en het OT schrijven over de heilige geest, of de geest van God, dat deze op iemand rust, bijvoorbeeld de profeten; om iets tot stand te brengen; niet permanent. Hij rustte op de natie Israël in tijden waarin zij God gehoorzaam waren.

2. Het idee van een duifachtige vorm (van de heilige geest) komt voor in joodse geschriften.

3. De presentatie van de heilige geest in het NT verschilt van joodse opvatingen in verband met (1) de conceptie en de geboorte van de Messias door de Heilige Geest, (2) het spreken in verschillende tongen; (3) de materialistische kijk op de Heilige Geest, blijkend uit de gedachte dat het kan worden gecommuniceerd door middel van de adem; (4) de sterk ontwikkelde kijk op de persoonlijkheid van de Heilige Geest.
Vervolg.
Uit de punten 1 en 2 blijkt dat de beschrijving van de doop van Jezus in de evangelies mbt de duif die op Jezus neerdaalt (rust) overeenkomt met hoe joden spraken over de heilige geest en gedeeltelijk met de beschrijving van de uitstoring van de heilige geest met Pinksteren (de duif). Maar dat is niet alles.

De Jewish Encyclopedia vermeldt ook dat joden uit die tijd vermeden om de woorden "geest van JHWH" of Adonai en heilige geest uit te spreken. Men gebruikte het woord Shekinah in de plaats van heilige geest. 'Dat woord heeft in het Grieks geen equivalent; mogelijk de reden waarom het niet voorkomt in het NT en waarom in het NT de uitdrukking heilige geest (pneuma agion) wordt gebruikt.'

De Talmoet stelt dat Shekinah op of in de eerste tempel verblijft, niet in de tweede. De Heer woont (permanent) in de tempel. Het is nmm een reuze denkstap als christenen vervolgens gaan geloven dat de heilige geest pernanent in hen woont. (wordt vervolgd)

Piero 3 februari 2018 11:50
De duif die op Jezus neerdaalde bij zijn doop door Johannes wordt gezien als symbool van Gods geest. Christenen zien dit als vervulling van een profetie van Jesaja:
(wb) Jes. 11. DE MESSIAS
1 Een twijg ontspruit aan de stronk van Isaï, een telg ontbloeit aan zijn wortel. 2 De geest van Jahwe rust op hem, een geest van wijsheid en inzicht, een geest van beleid en sterkte, een geest van kennis en ontzag voor Jahwe.
Vanaf dat moment zijn er dus twee personen van God op aatde verenigd: De Zoon en de HG. Is God de Vader eenzaam en alleen in de hemel achter gebleven?

Aton 3 februari 2018 12:45
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Piero (Bericht 8639049)
De duif die op Jezus neerdaalde bij zijn doop door Johannes wordt gezien als symbool van Gods geest. Christenen zien dit als vervulling van een profetie van Jesaja:
(wb) Jes. 11. DE MESSIAS
1 Een twijg ontspruit aan de stronk van Isaï, een telg ontbloeit aan zijn wortel. 2 De geest van Jahwe rust op hem, een geest van wijsheid en inzicht, een geest van beleid en sterkte, een geest van kennis en ontzag voor Jahwe.
Vanaf dat moment zijn er dus twee personen van God op aatde verenigd: De Zoon en de HG. Is God de Vader eenzaam en alleen in de hemel achter gebleven?
Ik, mezelf en mijn ego zitten op een bank in het park. Als we dan de optelling maken komen we ook aan 3. :-D
En de duif is het symbool voor Ashima. Hoorde bij de Samaritaanse religie als godin van de Wijsheid. ( 2Kon.17:29 )

https://en.wikipedia.org/wiki/Ashima

harriechristus 4 februari 2018 15:42
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Piero (Bericht 8639049)
De duif die op Jezus neerdaalde bij zijn doop door Johannes wordt gezien als symbool van Gods geest. Christenen zien dit als vervulling van een profetie van Jesaja:
(wb) Jes. 11. DE MESSIAS
1 Een twijg ontspruit aan de stronk van Isaï, een telg ontbloeit aan zijn wortel. 2 De geest van Jahwe rust op hem, een geest van wijsheid en inzicht, een geest van beleid en sterkte, een geest van kennis en ontzag voor Jahwe.
Vanaf dat moment zijn er dus twee personen van God op aatde verenigd: De Zoon en de HG. Is God de Vader eenzaam en alleen in de hemel achter gebleven?
De Vader is zowel in de hemel als ook op aarde.
Hij is immers oneindig en er is geen enkele plaats te bedenken waar Hij niet zou zijn.

Piero 4 februari 2018 18:02
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus (Bericht 8640032)
De Vader is zowel in de hemel als ook op aarde.
Hij is immers oneindig en er is geen enkele plaats te bedenken waar Hij niet zou zijn.
Als het over ongerijmdheden gaat dan bent u van de partij.

harriechristus 5 februari 2018 15:18
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Piero (Bericht 8640153)
Als het over ongerijmdheden gaat dan bent u van de partij.
Ik hoor weer geen tegenargument. Jammer toch.
Maar de heilige geest is de eenheid van de hemel en de aarde (de wereld dus), door Jezus aan het kruis bewerkstelligd.
Zodat nu voor allen geldt: zowel in de hemel te zijn in eigen innerlijk en tevens op aarde.
En dat is zelfs altijd al zo geweest.

Lees de Nieuwe Bijbel en ontwaak.

Piero 5 februari 2018 17:07
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Aton (Bericht 8639076)
Ik, mezelf en mijn ego zitten op een bank in het park. Als we dan de optelling maken komen we ook aan 3. :-D
En de duif is het symbool voor Ashima. Hoorde bij de Samaritaanse religie als godin van de Wijsheid. ( 2Kon.17:29 )

https://en.wikipedia.org/wiki/Ashima
Kan zijn, maar het OT en NT gebruiken de duif niet als symbool voor de godin Ashima. In de oudheid werden er veel dieren gebruikt als symbool voor goden. Een doublure ligt voor de hand. Overigens is het idee van een waarneembare goddelijke gedaante vreemd aan Joden en Christenen. Dus als er sprake is van een lichamelijkheid van God dan is dat symbolisch.

Piero 5 februari 2018 17:37
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Piero (Bericht 8639049)
De duif die op Jezus neerdaalde bij zijn doop door Johannes wordt gezien als symbool van Gods geest. Christenen zien dit als vervulling van een profetie van Jesaja:
(wb) Jes. 11. DE MESSIAS
1 Een twijg ontspruit aan de stronk van Isaï, een telg ontbloeit aan zijn wortel. 2 De geest van Jahwe rust op hem, een geest van wijsheid en inzicht, een geest van beleid en sterkte, een geest van kennis en ontzag voor Jahwe.
Vanaf dat moment zijn er dus twee personen van God op aatde verenigd: De Zoon en de HG. Is God de Vader eenzaam en alleen in de hemel achter gebleven?
Nee, Jesaja zei niet dat er een persoon op de messias zou rusten. Hij gebruikt niet eens het woord messias; dat hebben de uitgevers van de wb-bijbel boven het hoofdstuk gezet. Jesaja verklaart dat Gods geest zoiets is als een bepaald karakter en wat hij in hoofdstuk 11 verder profeteert over gebeurtenissen in verband net de persoon op wie Gods geest rust slaat duidelijk niet op de tijd van Jezus. Hij beschrijft namelijk de terugkeer of bijeenbrenging van joodse stammen uit de verstrooing, terwijl na Jezus de joden juist werden verstrooid.

geertvdb 5 februari 2018 18:12
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Guinevere (Bericht 8633510)
Onder de moslims is er een algemene consensus dat de 'ruh al qudus' Jibril, de engel Gabriël, is.


Voorwaar dit Boek is een openbaring van de Heer der Werelden.
De Heilige Geest (Gabriël) heeft het nedergebracht.
In uw hart, opdat je de waarschuwer moogt zijn.
De Koran 26, 192-194

Allah said,

Which the trustworthy Ruh (Jibril) has brought down. Upon your heart (O Muhammad ) that you may be (one) of the warners (26:193-194).
En waarom staat er dan niet in de koran letterlijk dat het de engel Gabriel is?

Ik snap toch niet, al die opperwezens die heilige boeken schrijven of dicteren, en dan zoveel onduidelijke passages meegeven? Is dat nu echt teveel gevraagd om DUIDELIJK te schrijven, zodat er geen 'consensus onder moslims' nodig is.

Aton 5 februari 2018 18:25
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Piero (Bericht 8640924)
Kan zijn, maar het OT en NT gebruiken de duif niet als symbool voor de godin Ashima. In de oudheid werden er veel dieren gebruikt als symbool voor goden. Een doublure ligt voor de hand. Overigens is het idee van een waarneembare goddelijke gedaante vreemd aan Joden en Christenen. Dus als er sprake is van een lichamelijkheid van God dan is dat symbolisch.
Het op schrift zetten van het O.T. is begonnen in 620 v.C. door de Judeeërs. Maar dit houdt geen rekening met het oudere Samaritaanse geloof. Hun heiligdom was de berg Garizim en verworpen ' Profeten ' en ' Geschriften en psalmen '. Dit komt doordat zij in Palestina waren gebleven, dit in tegenstelling met de Judeeërs waarvan alle belangrijke figuren naar Babylonië zijn gedeporteerd. De invloeden daarvan hebben de Samaritanen steeds verworpen. Nu was het Jezus en zijn aanhang erom te doen om terug te keren naar de bron, de Wetten van Mozes. Dit gaat over de periode van Salomon en David. Hier had men nog degelijk meerdere neteru zoals later wat we kennen als de H.Drievuldigheid, de verschillende aspecten van JHWH. De geest van JHWH was vrouwelijk zoals Ashima de wijsheid van JHWH. De duif was haar symbool. Michelangelo heeft zijn opleiding grotendeels gekregen van een joods leraar aan het hof van de Medici's. Als je nu kijkt naar de bekende fresco van de schepping van Adam in de Sixtijnse kapel, zie je god de vader links, de zoon rechts en de goddelijke wijsheid in het midden van beiden. Dit is Ashima als derde netjer, in het Grieks Sophia. In Istamboel staat de de ' H.Geest kathedraal ' beter bekend als de Hagia Sophia. Ashima is onder koning Josia eruit geschreven.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Hagia_Sophia


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 17:38.
Pagina 1 van 8 1 2345 > Laatste »
40 berichten van deze discussie op één pagina weergeven

Forumsoftware: vBulletin®
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Content copyright ©2002 - 2020, Politics.be