Oorspronkelijk geplaatst door Cynicus (Bericht 2332429)

Het volk heeft de morele plicht tot gezondheid. Elk individu heeft de morele plicht daartoe zijn of haar steentje bij te dragen. Zwaarlijvigheid dient dan ook te worden ontmoedigd. Zwaarlijvigheid is immers vaak het gevolg van ongezonde eet- en leefgewoonten. Zwaarlijvigheid is bovendien esthetisch niet verantwoord.

Wat specifiek zwaarlijvigheid betreft, zou overwogen kunnen worden een belasting op zwaarlijvigheid in te voeren. Een dergelijke belasting valt makkelijk te ontlopen. Het enige wat men moet doen, is er voor zorgen dat men niet zwaarlijvig wordt, of niet zwaarlijvig blijft. Een dergelijke belasting zou dan ook eerder het karakter hebben van een zwaarlijvigheidsontmoedigingsbelasting. Concreet zou een dergelijke belasting kunnen worden geheven bij iedereen die een BMI heeft van minstens 30. Hoe hoger de BMI, des te hoger de te betalen zwaarlijvigheidsontmoedigingsbelasting. Zwaarlijvigen kosten aan ons systeem van gezondheidszorg nu eenmaal aanzienlijk meer dan mensen met een gezond gewicht. Daar, mede als gevolg van de alsmaar stijgende uitgaven inzake gezondheidszorg, onze openbare financiën er zeer slecht voorstaan, is het dan ook maar normaal dat ook aan de zwaarlijvigen wordt gevraagd een bijdrage te leveren ter sanering van onze openbare financiën.

Uiteraard kunnen er vrijstellingen worden voorzien voor zwaarlijvigen die zwaarlijvig zijn als gevolg van één of andere kwaal, zoals een slechtwerkende schildklier, waaraan zij helemaal niets kunnen verhelpen.

Een zwaarlijvigheidsontmoedigingsbelasting zou in de eerste plaats bedoeld zijn voor de zwaarlijvigen die zwaarlijvig zijn als gevolg van ongezonde eet- en leefgewoonten, en aan dergelijke slechte gewoonten valt wel iets te doen.

Hoe staat u tegenover een dergelijke belasting op zwaarlijvigheid ?

Oorspronkelijk geplaatst door Louis Ide (Bericht 2334802)

Serieus eventjes. Obesitas kent ook een constitutionele factor. Wat met mensen met een hoge cholesterol, ook extra taks? Goed beseffende dat dit vaak ook genetisch bepaald is?
Mijns inziens moet er wel aan gewerkt worden, preventief. Vlaanderen doet dit al behoorlijk (via het VIG). Eigenlijk doen ze het zeer goed, gezien de beperkte middlenen en de recuperatiepogingen van Demotte.
Een splitsing van de gezondheidszorg zou er kunen toe leiden dat er meer in preventie geïnvesteert wordt. Nu is de verhouding 1 tegen 103.
Trouwens Hogere cholesterolwaarden worden genoteerd in Wallonië omdat ze meer verzadigde vettten consumereen. Ze hebben ook een ander voedselpatroon. Met andere woorden beide gemeenschappen hebben baat bij een op maat gemaakte preventiecampagne inzake een gezonde voeding en dus geen nationale voedingscampagne van Demotte.

Oorspronkelijk geplaatst door Cynicus (Bericht 2332429)

Het volk heeft de morele plicht tot gezondheid. Elk individu heeft de morele plicht daartoe zijn of haar steentje bij te dragen. Zwaarlijvigheid dient dan ook te worden ontmoedigd. Zwaarlijvigheid is immers vaak het gevolg van ongezonde eet- en leefgewoonten. Zwaarlijvigheid is bovendien esthetisch niet verantwoord.

Wat specifiek zwaarlijvigheid betreft, zou overwogen kunnen worden een belasting op zwaarlijvigheid in te voeren. Een dergelijke belasting valt makkelijk te ontlopen. Het enige wat men moet doen, is er voor zorgen dat men niet zwaarlijvig wordt, of niet zwaarlijvig blijft. Een dergelijke belasting zou dan ook eerder het karakter hebben van een zwaarlijvigheidsontmoedigingsbelasting. Concreet zou een dergelijke belasting kunnen worden geheven bij iedereen die een BMI heeft van minstens 30. Hoe hoger de BMI, des te hoger de te betalen zwaarlijvigheidsontmoedigingsbelasting. Zwaarlijvigen kosten aan ons systeem van gezondheidszorg nu eenmaal aanzienlijk meer dan mensen met een gezond gewicht. Daar, mede als gevolg van de alsmaar stijgende uitgaven inzake gezondheidszorg, onze openbare financiën er zeer slecht voorstaan, is het dan ook maar normaal dat ook aan de zwaarlijvigen wordt gevraagd een bijdrage te leveren ter sanering van onze openbare financiën.

Uiteraard kunnen er vrijstellingen worden voorzien voor zwaarlijvigen die zwaarlijvig zijn als gevolg van één of andere kwaal, zoals een slechtwerkende schildklier, waaraan zij helemaal niets kunnen verhelpen.

Een zwaarlijvigheidsontmoedigingsbelasting zou in de eerste plaats bedoeld zijn voor de zwaarlijvigen die zwaarlijvig zijn als gevolg van ongezonde eet- en leefgewoonten, en aan dergelijke slechte gewoonten valt wel iets te doen.

Hoe staat u tegenover een dergelijke belasting op zwaarlijvigheid ?