Anarcho Kapitalisme
 

Wie zijn ze, wat doen ze, wat drijft hen, waarover zijn ze bezig, waarmee zijn ze bezig?

Ik weet alleen da der niks anarcho aan is...

:lol:8-)

sorry jom, in de grond zijn ze juist hetzelfde: iedereen doet wat 'ie wil.
Daar komt het op neer hé.. anarchisme en kapitalisme zijn voor zo weinig mogelijk staatsinmenging, gezag, en overheidsbemoeienis. Nu, ik weet ook wel dat de beweegredenen enzo anders zijn, maar geef toe: uiteindelijk komt het neer op het recht van de sterkste.

- Personen die je op dagelijkse basis tegen kan komen
- Ijveren voor een anarcho-kapitalistische samenleving en voor de rest: getting on with their lives
- Een besef van het geweldige potentiëel dat zo'n maatschappij bezit
- Over de concrete invulling van die maatschappij
- Het proberen op poten zetten van die maatschappij

Het komt altijd neer op het recht van de sterkste, tot spijt van wie het benijdt.

De staat is m.i. een facilitator tot beoefening van dat 'recht', geen originator. Het biedt als het ware een structuur aan om te overheersen.

Nu biedt de staat enkel een structuur om overheerst te worden, veel beter...

Ik zou het nog eerder slavernij noemen

fout: het recht van de sterkste bestaat in verschillende maten, en kan tot z'n volle "recht" komen bij een volledige afwezigheid van controle, regels, kortom: staat. Diezelfde staat kan het echter milderen, en een evenwicht zoeken tussen individuele rechten en collectieve rechten.

:roll:

Maar ik mag wel concluderen; dat het [u]altijd/u] bestaat? ('in verschillende maten')

Jezus: 'collectieve rechten'...
Dan hoop ik toch dat ik bij het collectief zit, dat het beter heeft.

dat kan je niet.
Het kan bijvoorbeeld zijn dat door middel van overheidstussenkomst dit recht wordt gereduceerd tot het punt waarbij collectieve rechten (zoals sociale zekerheid, recht op betaalbaar onderwijs, recht op een beurs, recht op een minimum inkomen, etc) zodanig uitgebouwd zijn zodat de kansen eerder neigen naar gelijkheid dan naar sociale afkomst, snappie.
Nu, het zal dan nog wel bestáan, maar het is niet meer determinerend. Volledig voorkomen gaat niet, wel milderen.

Maar dan heb je tcoh niets anders dan 'het recht van de sterkste', met name de staat, die rechten 'garandeert' aan collectieven?

woow, goed gezien.
Met het verschil dat het een geinstitutionaliseerde instelling is, en zo conflictsituaties voorkomt. Er is éen politiedienst, éen leger, etc.
Wanneer bij een conflict bescherming moet ingeroepen worden zal dus de politie of het leger optreden, en niet de privémilitie van individu X tegen de privémilitie van individu Y, elk volgens eigen regels, en gesommeerd dus volgens het recht van de sterkste.
Hopelijk snapt ge het verschil met het eerste geval, waarbij éen politiedienst optreedt om het conflict tussen X en Y te beslechten volgens éen centrale rechtsspraak.

Neen, ge verschuift het niveau van conflict naar het niveau van de staat. (Belastingsverlaging voor mij! Belastingsverhoging oor hem! Subsidies voor mij! Meer uitkeringen voor mij! Etc. En dan gaan we daar Democratisch over beslissen.)

Laten we maar hopen dat die niet ineens 'havoc' gaan, hé.

Jep, de anarchie zal eindigen in een wereld waar het privémilitie tegen privémilitie is. Elke dag Postal of dergelijke in de straten. Natuurlijk.

En waarbij X en Y zich te onderwerpen hebben aan Z, waarbij Z het soevereine alleenrecht hebt.
Ik ben blij dat ge Hobbes hebt gelezen, maar zie je zelf geen problemen met die theorie?

[quote=AdrianHealey;3325924]


er is niemand om dat te voorkomen, hé.

idd. Als ge met Z de staat bedoelt, dan kan het conflict tss X en Y op dezelfde manier beslecht worden als het conflict tss A en B, A en X, of B en Y. Namelijk op éen uniforme rechtspraak waar elk individu dezelfde kansen heeft, niet afhankelijk van fysieke of zelfs militaire slagkracht.

Er zijn minstens evenveel militaristische, repressieve dictaturen geweest als er voorbeelden te vinden zijn van die "oorlog van allen tegen allen". Er zijn historisch gezien slechts een klein aantal staten die niét zo nu en dan genocides of repressie meemaken.

Dat heeft weinig te maken met de officiële organisatie van de staat. Op papier was de Sovjet-unie één van de meest vrije landen ter wereld.

Aan een anarchist vragen hoe hij een oorlog van allen tegen allen gaat voorkomen, mag dan ook de logische vraag uitlokken: hoe gaat een niet-anarchist voorkomen dat zijn staat een dictatuur wordt �* la nazi-Duitsland, Italië onder Mussolini, Spanje onder Franco, de Sovjetunie, China onder Mao, Myanmar, Frankrijk onder Robespierre enzoverder; hoe gaat de niet-anarchist voorkomen dat er Goelags, Auschwitzen, Inquisities, Guantanamo's en killing fields ontstaan onder - en door toedoen van - zijn geliefde staat?

Er is geen enkele reden om a priori te moeten aannemen dat de derde persoon, de Leviathan, inderdaad van plan is om de orde te handhaven en inbreuken op rechten te voorkomen. Als we de historische record bekijken, lijkt me dat zelfs een belachelijke veronderstelling.

Of gewoon doordat Z beiden in het ongelijk stelt en hen uitbuit.

Voor elke prisoner's dilemma waarbij anarchie in chaos lijkt te ontaarden, valt er minstens één prisoner's dilemma te maken waarbij de staat evengoed in chaos ontaardt.

Kort samengevat: je argument komt neer op "Mensen zijn slecht! Kom, we geven ze macht."

Gelukkig dat we de staat hebben, die dat allemaal voorkomt!
Vraag eens aan de Irakezen, de Somaliërs, de ex-USSR'ers, de Chinezen, de Cubanen, De Duitse Joden een tijdje terug, de Palestijnen, een groot deel van de Arabische wereld en nog een paar wat er zo cool is aan de overheid die voorkomt dat er chaos is.

Maar euhm; situaties tussen x en Z en y en Z, die zorgen natuurlijk géén problemen, hé.
Och; de staat zal wel rechtvaardig zijn.

Hoe gaat een niet-anarchist a fortiori ook voorkomen dat staten onderling geen ruzie gaan maken? Alé, WO I en WOII, waren nu toch geen voorbeelden van privémilitiekes die ruzie zijn gaan maken, hé.