De koning in negeren ben jij wel
20 pagina's verder en nog steeds ben je niet ingegaan op wat die astronaut allemaal uit zijn botten slaat

Jij moet het zeggen...

Je kan ook iets van maken je leven gedurende de tijd die je gegund is.
Maar dat is de moeilijkste optie van al...

Veel geld verdienen, lekker eten en goed neuken is de top drie.

Die drie horen dikwijls samen, ja...

Dat is enkel weggelegd voor de topfiguren in het complot

We gaan toch niet beginnen neuten over empathie met de armen en je inzetten voor de gemeenschap terwijl je er feitelijk vierkant je kloten aan veegt want de belangrijkste mens in de wereld ben jezelf.

Voor de rest durven de slaven hier blijkbaar hun mond wel open te trekken!
Zo slecht zal mijn slavenbestaan dus wel niet zijn...

Is er verder echt niemand?

Toen ik dat probeerde kwam ik nergens.
Nu ik geen verwachtingen zaai bereik ik heel wat meer.
Maar onderhoud alleen kan al heel wat vragen. Hopelijk word ik er ooit allemaal beter in. Geld is het beste middel alles praktisch te maken.
Money money money... Maar dan ga ik dat kopen en heb ik een ditje voor. En zo draaien we rond pfff :)

Sarcasme Jack, sarcasme. Heb een week terug voor een vijftal dagen voor zaken in de UK geweest. Ze bespelen dat daar in perfectie. Germanen pakken alles letterlijk op.

Het klinkt dan ook ineens minder stoer hè?
Dat er wel mensen zijn waarvan je geluk rechtstreeks afhangt...

Dat is omdat je teveel met anderen en wat zij denken bezig was...

Nogal evident dat ik niet mijn zoon of vrouw zou willen verliezen. Maar als ondernemer zet ik altijd de meest pessimistische mogelijkheid vooraan. Als het niet gebeurd is het winst indien wel was het al ingecalculeerd.

Wat ze dachten wel, wat ze deden minder.

Het verlies van iemand die er echt toe doet, is niet op voorhand in te calculeren.

In mijn geval zou ik toch moeten doorgaan. Geen doktersbriefje, geen dagen om te bekomen. Gewoon doorgaan. Je beminde sterft tijdens de nacht maar om 8 uur ben je present in het bedrijf alsof er niets gebeurd is. Leveranciers, klanten en personeel scruteren naar elke zwakte die voor hen nadelig zou kunnen uitvallen maar zo zijn ze gerust gesteld. Wat je binnen voelt is voor jezelf.

Als 20-jarige keek ik op naar zulke stoere, sterke mannen.
Nu weet ik beter...

Als 14 jarige had ik reeds een idee wat mijn leven ging worden. Méér dan vijftig jaar later ben ik feitelijk weinig veranderd. Ik was volwassen toen mijn leeftijdsgenoten nog kind waren. Sommigen zijn het hun ganse leven gebleven trouwens.

Vind jij het kinds dat iemand professioneel niet zou kunnen functioneren de dag nadat een naaste overleden is??