Wauw, jouw loge had meer dan 23 leden?

Laat me raden : jobstudent-kuisploeg in de opera? :-P

:lol:

O, maar dan kennen jullie dit symbool zeker:



The realm of the hollow earth is one of the central mysteries concealed by the occult secret societies and is represented by the pictogram of the point-within-a-circle or the ancient sun symbol (the central point represents the inner sun within the surrounding crust of the earth).

Hierbij het tekeningske zoals beloofd:

Inwendige zon, groeiende aarde:

Deep in the Halls of Life grew a flower, flaming,
expanding, driving backward the night.
Placed in the center, a ray of great potence, Life
giving, Light giving, filling with power all who came near it.

zwaartekracht:

Fire, the inner fire,
is the most potent of all force,
for it overcometh all things and
penetrates to all things of the Earth.
Man supports himself only on that which resists.
So Earth must resist man else he existeth not.

Search ye the mysteries of Earth's heart.
Learn of the LAW that exists,
holding the stars in their balance
by the force of the primordial mist.

Holle Aarde:

Deep neath the Earth surface in the Halls of Amenti
sit the Seven, the Lords of the Cycles,
aye, and another, the Lord from below.
Yet know thee that in Infinity there is
neither above nor below

Over de zondvloed, de ark en Atlantis:

Deep in Earth's heart, the sons of Amenti heard,
and hearing, directing the changing of the flower of fire
that burns eternally, changing and shifting, using the LOGOS,
until that great fire changed its direction.
Over the world then broke the great waters,
drowning and sinking,
changing Earth's balance
until only the Temple of Light was left
standing on the great mountain on UNDAL
still rising out of the water;
some there were who were living,
saved from the rush of the fountains.
Called to me then the Master, saying:
Gather ye together my people.
Take them by the arts ye have learned of far across the waters,
until ye reach the land of the hairy barbarians,
dwelling in caves of the desert.
Follow there the plan that ye know of.
Gathered I then my people and
entered the great ship of the Master.
Upward we rose into the morning.
Dark beneath us lay the Temple.
Suddenly over it rose the waters.
Vanished from Earth,
until the time appointed,
was the great Temple.
Fast we fled toward the sun of the morning,
until beneath us lay the land of the children of KHEM.
Raging, they came with cudgels and spears,
lifted in anger seeking to slay and utterly destroy the Sons of
Atlantis.

Oké, dat is best nuttig, nu hebben we dus een schatting voor de grootte van de opening, 0,5-10km. Op dit filmpje dat je linkte zag het er nog uit als eerder meer dan 100 km. Ik vond het al zo'n groot gat om geheim te kunnen houden (door het in gerenderde computerbeelden op te nemen).

Ik snap alleen nog steeds de ballen van hoe die inwendige zon werkt. Of iedereen die iets met kernfusie doet zit ook nog eens mee in het complot want dan werkt ook dat onderdeel van onze kennis compleet anders dan iedereen nu denkt, of er komt nog ergens een hele grote kracht vandaan die die massa in een klein bolletje bijeen drukt. Anders vindt er geen fusie plaats.

Het grootte van het gat weet ik niet exact. Maar op dat filmpje is het zo dat de kromming inderdaad al start binnen een straal van 100km. Het is mss de schaduw dat je al ziet? Het effectieve gat zal kleiner zijn he.

Linda Moulton Howe kreeg onlangs een vreemde email van een zekere "Brian".

To: [email protected]
Subject: Antarctica UFO
Date: January 2, 2015


Hi Linda

I am a retired United States Navy LC130 Flight Engineer that retired after 20 years of service in 1997. I have been wanting to write you for a long time about my experience on the Antarctic continent with flying vehicles that I was told not to talk about. I served part of my 20 years in the Navy with a Squadron called Antarctic Development Squadron Six or VXE-6 as it was also known. I served with this squadron from around 1983 till I retired March of 1997. Being a flight engineer and flying more then 4000 hours in that capacity I have seen things that most people have not even imagined on the Continent of Antarctica. The land there seems more alien then earthly. Our deployments to this land started in late September and ended the end of February every year until the Squadron was decommissioned in 1999. This time of year was the summer season when most of the science was done do to warmer temps and 24 hours of daylight.

During my time in the squadron I flew to almost every part of the Antarctic Continent including the South Pole more the 300 times. McMurdo Station which is 3.5 hours of flying time from the South Pole station was the point of squadron operation during our yearly deployments. Between these two stations is a mountain range called the Trans Antarctic's. With what we called Severe Clear weather from McMurdo to South Pole the Trans Antarctic's are visible from the altitudes which the aircraft flew approximately 25,000 to 35,000 feet. On several flights to and from South Pole our crew viewed air vehicles darting around the tops of Trans Antarctic's almost exactly in the same spot every time we would fly by and view them. This is very unusual for air traffic down there due to the fact that the only aircraft flying on the continent were our squadron aircraft. Every aircraft knew where the other aircraft were do to flight schedules being followed.

Another unique issue with South Pole station is that our aircraft was not allowed to fly over a certain area designated 5 miles from the station. The reason stated because of a air sampling camp in that area. This did not make any sense to any of us on the crew because on 2 different occasions we had to fly over this area. One time due to a medical evacuation of the Australian camp called Davis Camp. It was on the opposite side of the continent and we had to refuel at South Pole and a direct course to this Davis Camp was right over the air sampling station. The only thing we saw going over this camp was a very large hole going into the ice. You could fly one of our LC130 into this thing.

It was after this medevac mission we where briefed by some spooks (Intelligence Agents I presumed) from Washington DC and told not to speak of the area we overflew. The other time we got close to "The air sampling Camp" we had navigation and electrical failures on the aircraft and was told to immediately depart the area and report to our squadron commanding officer when we returned to McMurdo. Needless to say our pilot (Aircraft Commander) got his butt chewed and our crew was not on the South Pole supply run for over a month. There were many other times we saw things that was out of the ordinary.

One outlying camp (near Marie Byrd Land) we dropped scientists and their equipment at was out of communication with McMurdo for 2 weeks. Our crew flew back to the camp to find out if the scientists were ok. We found no one there and no sign of any fowl play. The Radio was working fine as we called McMurdo to verify it working properly. We left the camp and flew back to McMurdo as ordered by our CO. A week later the Scientist showed back up to there camp and called McMurdo for someone to come pick them up. Our crew got the flight back there to pick them since we put them into that camp and we knew the terrain and location. None of the scientists would talk to any of the crew on the plane and to me they looked scared.

As soon as we landed back at McMurdo they (Scientists) where put on another of our squadron aircraft and flown to Christchurch New Zealand. We never heard about them again. Their equipment that we brought back from the camp was put in quarantine and shipped back to the United States escorted by the same spooks that debriefed us about our fly over of the air sample camp/ large hole in the ice. I could go on and on about things and situations that I observed during my tour with VXE-6. Talk among the flight crews was that there is a UFO base at South Pole and some of the crew heard talk from some of the scientist working at the Pole of EBEs working with and interacting with the scientists at that air sampling camp/large ice hole.

Is dat zo onmogelijk, iets dat we nog niet kennen?
Zitten we nu al op ons wetenschappelijk maximum ? Ik ben er zeker van dat dit niet zo is. Dus.. zoeken maar wat dit kan zijn.

Het is eigenlijk zot weinig he die schil.
Vooral als je dan bedenkt dat de maan waarschijnlijk maar een 60km dikke schil heeft ofzo. Op de maanoppervlakte zijn zeer veel zware metalen gevonden. Als je dan beseft dat de druk veel groter wordt naarmate je dieper gaat, moet die schil bijna volledig uit metaal of vloeibaar metaal bestaan.. Vandaar dat de Maan beeft als een klok.

De densiteit van de maan is 3.34g/cm³, terwijl dat van de Aarde 5.5g/cm³ is.
Zandsteen heeft vb een densiteit tot 2.8gr/cm³. Hou dit even in het achterhoofd...

Maanstenen verzameld door de Apollomissies bleken vreemdgenoeg gemagnetiseerd te zijn. Ze bevatten zware metalen zoals titanium, uranium, ijzer, magnesium.
Het oppervlak van de maan blijkt veel meer metalen te bevatten dan de Aarde maakt het dus zwaarder:



Is het dan niet vreemd dat de maan zo licht is? JA

In 1962 zei Nasa wetenschapper Dr Gorden MacDonald:
"If the astronomical data are reduced, it is found that the data require that the interior of the moon is more like a hollow than a homogeneous sphere."

Dr Harold Urey, nobelprijswinnaar stelde dan weer dat de lage densiteit te verklaren was door “grote grotten” in de maan.

Dr. Sean C. Solomon:
"the Lunar Orbiter experiments vastly improved our knowledge of the moon’s gravitational field... indicating the frightening possibility that the moon might be hollow."

Tijdens de Apollo 13 zijn enkele seismische testen gedaan, want tijdens Apollo 12 gebeurde iets vreemds:
On November 20, 1969, the Apollo 12 crew jettisoned the lunar module ascent stage causing it to crash onto the moon. The LM’s impact (about 40 miles from the Apollo 12 landing site) created an artificial moonquake with startling characteristics—the moon reverberated like a bell for more than an hour.


2de seismische test:



Resultaat:
Seismic instruments recorded that the reverberations lasted for three hours and twenty minutes and traveled to a depth of twenty-five miles, leading to the conclusion that the moon has an unusually light—or even no—core.

De nieuwe seismische testen toonden aan dat de bevingen tot 3u20min aanhielden en gingen tot 40km diep.

Misschien is de schil maar 40km?

Seismische testen tijdens Apollo 13? Je weet toch dat die missie nooit geland is?

Oké, dus als de plaattektoniek niet helemaal lijkt te kloppen met hoe jij denkt dat het zou moeten werken is de aarde hol, maar als jij een ster voorstelt die simpelweg niet kan bestaan volgens hele harde natuurkunde die wij als mensheid echt wel heel goed begrijpen dan is dat een detail dat nog eventjes uitgewerkt moet worden?

Sterren zijn minimaal ongeveer net zo groot en 13 keer zo zwaar als Jupiter. Als je zwaardere elementen gebruikt om de dichtheid te vergroten verhoog je daarmee ook de temperatuur die nodig is om tot fusie te komen en moet je ster dus alleen maar veel en veel groter zijn. Je zou hier theoretisch omheen kunnen werken door je materiaal bijeen te houden met een kracht gelijk aan de zwaartekracht die 13 Jupitermassa's gas zouden uitoefenen (wat in een sterretje met een hele korte levensduur zou resulteren wegens gebrek aan extra materiaal, maar dat nog even terzijde), dit is wat men bij bijvoorbeeld ITER probeert te doen met behulp van een heel sterk magnetisch veld en exotische megaduurzame materialen. Maar dan moet er dus wel ergens zo'n kracht zijn, en tegelijkertijd een buitenwaardse en leefbare zwaartekracht aan het oppervlak, die dan ook nog eens toch maar sterk genoeg moet zijn om de aarde uit te rekken als een ballon.

Bij zwaartekracht stel je nog dat het stiekem een duwkracht is maar daarbuiten toch toevallig exact zo werkt als onze modellen voorspellen. Oké, dat is lastig te falsificeren, een claim die zegt "je meet toch geen verschil maar ik heb gelijk". Maar dit kleine sterretje moet betekenen dat er of een of ander heel raar krachtveld binnenin die aarde zit, of dat er een hele tak van de wetenschap is die al sinds haar oprichting al haar resultaten vervalst. Hier kan men simpelweg niet overheen gekeken hebben, dat sterren stiekem toch al kunnen bij formaatje Ceres. Als dat wel zo was waren de gasplaneten in ons zonnestelsel ook wel sterren namelijk, om maar eens iets te noemen.

En dit doe je met meer dingen. Iets dat op een computeranimatie staat of een artifact van de bewerking van NASA beelden lijkt te zijn is keihard bewijs, maar als de complete natuurkunde herschreven moet worden omdat er fouten in zitten die overduidelijk zouden zijn als dat echt zo was, dan is het arrogant van ons dat we denken dat we al zoveel kennis hebben.

Van die brief zonder enige bijgevoegde foto's, officiële documenten (liefst niet van binnenin-nazi's) of ander bewijs dat experts hadden kunnen onderzoeken (ik zou het verschil tussen een echt en een nep document niet kunnen zien, jij ook niet) ben ik verder niet zo onder de indruk. En dat de maan een lagere dichtheid heeft dan de aarde zal wel gewoon komen door een kleinere metalen kern. Het metaal aan de oppervlak kan daar onder andere liggen door een slechtere scheiding van componenten (want een kleiner hemellichaam, minder lang minder heet geweest) in combinatie met het gebrek aan tektonische activiteit, rivieren, wind etc die de materialen aan het oppervlak (bijvoorbeeld ook uit inslagen) begraven of de zee in werken. Een holle maan is niet alleen een overbodig ingewikkelde en vergezochte verklaring, ik ben ook zeer benieuwd wat voor plaatje jij van ofwel de maan ofwel de aarde zou tekenen om die zowel hol als zijnde van het juiste gewicht te kunnen afbeelden. Dan moet je ze echt bijna compleet metaal maken, misschien dat het dan ergens op gaat lijken. Maar hé, maar goed dat zwaartekracht toch niet aan massa gekoppeld is dan, en dat dat alleen maar zo lijkt.

Omdat Mod schrik heeft van buitenaardse wezens.

We hebben geprobeerd druk uit te oefenen om het onderwerp daarheen te krijgen, makkelijker te ridiculiseren enzo, maar de moderators zitten bij een andere loge... :(

Dat is pech! Je moet natuurlijk ook rang 5486 clearance hebben om hierover mee te gaan. Men kan immers niet alle rangen zoals 23 (flessenteller) of 38 (hoer) mee laten beslissen. Bij de loge heeft men ook wel standaarden hoor.
Sinds de laatste cantus trouwens niets meer gehoord van de reptillians. Zij waren achteraf bekeken misschien niet echt opgezet met het Vlaemsche lied.

Was er niet iets met die gasten en alcohol, iets met een intolerantie ofzo? Dat zou wel balen zijn...

[/Focus, Bovenbuur-san]

Ik begrijp nog steeds niet hoe mensen op deze aardkloot kunnen blijven rondlopen. Een expanderende aarde veronderstelt toch een grotere kracht van binnen naar buiten, dan die deeltjeskracht van buiten naar binnen. En wat moet die center of gravity eigenlijk voorstellen.

Uiteraard is die zon natuurlijk het grootste misterie. Hoe blijft dat dingen centraal hangen?

Zware koppijn van bier uit plastic kannen.

Weet je, ik vraag me ook iets af.

Zijn "de Joden" over het algemeen niet ook betrokken bij dit soort complotten?

Zo ja, waarom leven er dan nog steeds nazi's aan de binnenkant van de aarde? Let's nuke the bastards!

Goeie opmerking. Heb er ook al vaak over nagedacht. het is een goeie denkoefening. Stel nu dat die kracht toch afhankelijk is van de afstand. Dan is het verklaarbaar dat de dinos makkelijker rondliepen want bol was kleiner en zaten ze dichter bij de kern
Veel wetenschappers zijn ervan overtuigd dat de zwaartekracht toen minder was.
Maargoed, het is duidelijk dat die kracht veroorzaakt wordt door deeltjes of straling of whatever massa kan wegduwen. als de kern massa op uniforme manier wegduwt, is het logisch dat die kern blijft hangen
Beetje zoals een magneet dat op zijn plaats in een ringvormige magneet

Daar zeg je zo iets. De Amerikanen hebben al nucleaire 'testen' gedaan op antarctica
Of ze de duitsers daarmee weggeveegd hebben weet ik niet

Joden komen uit Israel. Ja dus
Sliverstein is ook een jood
Al het grote geld in de states zitten bij joden
Goed gezien bovenbuur

Dan kan jouw hele verhaal niet, want je kan aan de binnenkant van de bol niet lopen. Zeker niet met een extra massa in het centrum.

Dichter bij het zwaartepunt van dezelfde massa zitten levert een grotere zwaartekracht op. En ja, het zwaartepunt is het centrum van de bol, niet de middellijn van de korst.

Citation needed.

Nee, serieus, ik ben benieuwd, waar haal je dit toch vandaan? Ik gok iets over licht veranderende universele constantes over de loop van miljarden jaren, wat bij benadering nul impact zou hebben op de zwaartekracht in de tijd van de dinosauriërs.

Stel dat toch... maar het is natuurlijk heel duidelijk dat dat niet zo is...

Dus zwaartekracht werkt als een tweezijdige duwkracht? Wij duwen alle zwaartekrachtproducerende objecten weg? De zon (die grote) dus ook?

Een magneet kun je vb perfect laten bewegen doordat ze op gelijke afstand blijft van een ringvormige met daarin nog een magneet
Das dat is aantrekken en afstoten gelijk. Dit kan wel degelijk

Ah bon, dus de duwkracht van binnen naar buiten wordt lager met de tijd omwille van de afstand...Jawadde zeg. Vraagje. Hoe bewegen de mensen aan de binnenkant zich dan voort?

En de wetenschappers die het hebben over een lagere zwaartekracht hebben het niet over een holle expanderende aarde, maar over een zwaarder wordende aarde omwille van meteorietinslagen etc. Die verhoging van de zwaartekracht is echter extreem verwaarloosbaar. Dat is logisch als je de massa van de aarde kent en weet hoe weinig materiaal er in vergelijking elk jaar bijkomt op onze aardkloot.

Oké, verduidelijking, want nou klinkt het als wat ik zelf constant doe. Wat jij hier doet is de hypothetische wereld, zoals die volgens jou niet werkt, gebruiken om een argument te genereren dat jij mee kan nemen naam (volgens jou) de werkelijke wereld. Groter wordende zwaartekracht [wat?] bewijst een groeiende aarde onder een aantrekkende zwaartekracht [hoe?] dus is dat bewijs voor een groeiende aarde maar dan natuurlijk met een duwende zwaartekracht [die gegenereerd wordt door sterren zoals die waar we al enkele biljarden jaren omheen cirkelen, dat is blijkbaar het effect van een kracht die ons wegduwt].

Het kan prima, ik wist alleen niet dat jouw duwende zwaartekracht zo werkte. Vooral gezien ze uit deeltjes bestaat die voor zover ik begreep eenmalig op een doelwit konden botsen en hierbij de zwaartekracht overbrachten. Ik vraag me af hoe die deeltjes het object dat hen uitgezonden heeft dan vertellen dat het een tegenkracht moet voelen...

De aarde is zo'n 5 keer in volume toegenomen. Als je de oceaanscan bekijkt kun je dat achterhalen. Het is inderdaad zo dat die toename onmogelijk van meteorieten komt.
Over meteorieten gesproken. Bekijk eens de kaart waar inslagen waren.
'Meteor impacts world' . Het is logisch dat er geen kraters in zee zijn, want 180 miljoen jaar was die zeebodem er niet. Zoveel konden er dus niet vallen, te kleine tijdspanne

Wat vinden ze in uw Loge van uw fantastische verhalen?

Tis daar dat ik ze geleerd heb!

Heeft je lidmaatschap je ook geholpen aan je job?

Nee, hoeft ook niet. Als je zoveel kennis meekrijgt van de loge is dat minder belangrijk.
Lagere graden weten echter van niks

De lagere graden zijn hier Leerling, Gezel en Meester, de blauwe graden. Dan krijg je iets meer kennis in de groene graden, Wijsgeer, Lichtbrenger en Verhevene. Daarboven komen de rode en de paarse graden, waarvan er meer zijn, met Distributiecentrumeigenaar als hoogste. De 23 graad is een van de 50 grijze graden, en heet Pokémonmeester.

We betwisten niet dat de zeebodem zo jong is, we betwisten dat dit absoluut niet kan komen door plaattectoniek/de vorming van de huidige configuratie uit Pangea, zoals verminderd excentrieke aardwetenschappers beweren. En we betwisten dat een groeiende aarde zoals jij die voorstelt een betere oplossing zou zijn. Tot nu toe lijken er een aantal gaten in te zitten die zo groot zijn dat de relativiteitstheorie er doorheen zou kunnen kruipen met genoeg ruimte over voor de kwantummechanica.

Verder zou ik überhaupt niet heel veel impactkraters verwachten in de diepzee, er zit een paar kilometer water voor, daar worden grote rotsblokken nogal door afgeremd/ontploft. Ik zou ook geen krater verwachten bij een atoombomtest boven de diepzee.

Dat betekent dus dat de aarde vroeger ruwweg een oppervlakte had van 175 miljoen km2. Aangezien de huidige oppervlakte ongeveer 510 miljoen km2 is en de schil in uw verhaaltje ongeveer 500 km dik is, kunnen we stellen dat er ruwweg 2.5 miljoen km3 aan materiaal is bijgekomen op aarde. Van waar komt dat? Of wordt de schil dunner en dunner, Of hebben we te maken met een telkens lager wordende densiteit van de samenstelling van onze aarde?

De schil wordt dunner, wordt uitgerekt. Aan de buitenkant komt er zeebodem bij, aan de binnenkant zou je denken van ook, maar ik denk eigenlijk niet dat de continenten zoals ze getekend staan op de in dit topic geposte plaatjes daar echt goed voor gevormd zijn.



Vooral die twee grote "landbruggen" Tussen Liberia en Shambala liggen behoorlijk in de weg.

Daarnaast gaan we nog heel even rekenen hoor. Ik ging hier eerst uit van jouw 2,5 miljoen km^3 aan materiaal, maar het blijkt eerder 250 miljard te wezen (510 miljoen*500 = 255 miljard, maar omdat we toch een met een bol werken mogen we best wat naar beneden afronden). De oppervlakte was 180 miljoen jaar geleden een derde van nu. De straal was dan wortel1/3 van nu, = 6371km*0,58 = 3678km.

Het volume van de bol was destijds dan 4/3(pi)r^3=4/3(pi)3678^3 = 208 miljard km^3.

Umm, ik ben een stukje aarde kwijt. Ik zie nu dat in het originele plaatje 480 km schildikte stond. Ik vermoed dat ik weet waarom. 4/3(pi)6371^3-4/3(pi)(6371-480)^3 = 1,08*10^12 km^3 - 0,86*10^12 km^3 = 220 miljard kubieke kilometer.

O.

Dat viel tegen. Maar laten we aannemen dat de persoon die die 480 bedacht heeft een net wat andere schatting heeft gemaakt van de hoeveelheid oorspronkelijk oppervlak (dat was niet Frank, want die kwam vrijwel exact op mijn getal uit), dan leidt een schildikte van 480 km dus alsnog tot een planeet die helemaal vol was ooit (en dus niet méér dan vol zoals in mijn berekening). Aan de binnenkant bestonden geen continenten (wat het mysterie over hoe de binnenkant van de aarde groeit alleen maar groter maakt, het werkt duidelijk niet hetzelfde als voor de buitenkant) en alle atmosfeer zat aan de buitenkant. In combinatie met het kleinere oppervlak was de atmosferische druk 180 miljoen jaar geleden dus vergelijkbaar met wat je nu voelt als je 50 meter onder water zit, en dan reken ik nog niet mee dat de zwaartekracht van een kleinere planeet groter geweest zal zijn. Daarnaast, en dat is misschien een beetje een puntje, is er nul komma nada ruimte over om een ster in te parkeren. De schil neemt alle ruimte op.

Als ik jou was, zou ik een ander plaatje zoeken.

juist, ik had met een schildikte van 0.5km gerekend.

Dat maakt het natuurlijk helemaal grappig. Ik was ook reeds aan het denken dat bij een dunner wordende schil en die afmetingen, de aarde ooit vol moet geweest zijn. Het ontstaan van die inwendige zon en die inwendige naar buiten duwende kracht mag dan het volgende zijn wat onze Frank hier komt verklaren.

Precies, ik kwam ook 480km uit. Let wel: dit is een maximale schildikte!
Als de Aarde in het prille begin ook al hol was, wat absoluut niet uitgesloten is, zou dit getal minder kunnen zijn.
Schildikte: maximaal 480km dus.

Wat weet jij daar nu van, haha! :)
Je hebt er geen idee van hoe het er in de loge aan toe gaat.
Pokémonmeester. Laat me niet lachen. Daar is wel een andere naam voor.

Hier ben je verkeerd. Ik had dit ook eerst gedacht, maar niets is minder waar.


Obviously, something this big hitting the Earth is going to hit with a lot of energy! In the article van den Bergh uses an old unit of energy of traditional astronomy called an "erg" in which 10 million ergs equals 1 Joule. Since the energy values in ergs are so tremendously large, let's use the more convenient energy unit of 1 megaton of TNT (= 4.2× 1015 Joules = 4.2× 1022 ergs) to describe the energy of the impact. This is the energy one million tons of dynamite would release if it was exploded and is the energy unit used for nuclear explosions. The largest yield of a thermonuclear warhead is around 50--100 megatons. The kinetic energy of the falling object is converted to the explosion when it hits. The 10-kilometer object produces an explosion of 6 × 107 megatons of TNT (equivalent to an earthquake of magnitude 12.4 on the Richter scale). The 1-kilometer object produces a milder explosion of "only" 6 × 104 megatons (equivalent to an earthquake of magnitude 9.4 on the Richter scale).
On its way to the impact, the asteroid pushes aside the air in front of it creating a hole in the atmosphere. The atmosphere above the impact site is removed for several tens of seconds. Before the surrounding air can rush back in to fill the gap, material from the impact: vaporized asteroid, crustal material, and ocean water (if it lands in the ocean), escapes through the hole and follows a ballistic flight back down. Within two minutes after impact, about 105 cubic kilometers of ejecta (1013 tons) is lofted to about 100 kilometers. If the asteroid hits the ocean, the surrounding water returning over the the hot crater floor is vaporized (a large enough impact will break through to the hot lithosphere and maybe the even hotter asthenosphere), sending more water vapor into the air as well as causing huge steam explosions that greatly compound the effect of the initial impact explosion.

There will be a crater regardless of where it lands. The diameter of the crater in kilometers is = 0.765 × (energy of impact in megatons TNT)(1/3.4). Plugging in the typical impact values, you get a 150-kilometer diameter crater for the 10-kilometer asteroid and a 20-kilometer diameter crater for the 1-kilometer asteroid. The initial blast would also produce shifting of the crust along fault lines.


Ter vergelijking. De atoombom in Nagasaki: equivalent van 20 kiloton TNT
Meteoriet van 1 km: 60.000.000 kiloton TNT


http://www.astronomynotes.com/solfluf/s5.htm

Dju, de onderzeese staan er niet op...

http://en.wikipedia.org/wiki/Burckle_Crater

Burckle Crater is an undersea feature hypothesized to be an impact crater by the Holocene Impact Working Group. They considered that it likely was formed by a very-large-scale and relatively recent (c. 3000–2800 BC) comet or meteorite impact event. It is estimated to be about 30 km (18 mi) in diameter,[1] hence about 25 times larger than Arizona's Meteor Crater.

It is east of Madagascar and west of Western Australia in the southern Indian ocean adjacent to the SW Indian Ocean Ridge.[2] Its position was determined in 2006 by the same group using evidence of its existence from prehistoric chevron dune formations in Australia and Madagascar that allowed them to triangulate its location. But the theory that these chevron dunes are due to tsunamis has been challenged by geologists Jody Bourgeois and R. Weiss. Using a computer model to simulate a tsunami, they argue that the structures are more consistent with aeolian processes.[3] The tsunami's origin of these chevrons is also disputed by other Earth scientists.[4]

Burckle Crater is at

30.865°S 61.365°ECoordinates: 30.865°S 61.365°E in the Indian Ocean and is 12,500 feet (3,800 m) below the surface.