Hoe heb ik mijn atoomtheorie gevonden?
 

Oftewel: hoe zijn de microwezentjes geboren?

Mijn atoomtheorie is ontstaan als resultaat van een aantal ideeën.
Ik heb vroeger de filosofie geleerd van Mr. Drs. A. Börger*, een Hegeliaans filosoof.
Ik kwam ging naar zijn lezingen toe, maar ik kwam ook bij hem thuis voor persoonlijke hulp.

*Börger

wordt vervolgd

waarvoor wordt ie vervolgd mss?

Omdat het nog niet klaar is.

Het vinden van mijn atoomtheorie is een lang verhaal.

excuus! ;-)

VERVOLG


1 - De realisering van Hegel.

Börger was erg teleurgesteld in onze materialistische samenleving en uitte op één van zijn lezingen de wens dat Hegels filosofie eigenlijk realiteit zou moeten worden.
Waarschijnlijk omdat ik nogal lui was van aard, kwam ik op de gedachte dat Hegel al realiteit is, maar dat het alleen ontdekt moet worden. Dat leek mij heel wat gemakkelijker.


Volgens Hegel is de realiteit opgebouwd uit een drie-eenheid van Logica, de Natuur en de Geest. Die Geest bestaat ook weer in drieën: het individu, de staat of collectiviteit en ten derde God.

oké

2 - de kernsplitsing en de atoombom

En een andere keer uitte Börger zijn ongenoegen over de wetenschap, die alles stuk analyseerde, dat wil zeggen: de eenheid teniet deed, zelfs het atoom helemaal uiteen trok, met als resultaat de atoombom. Daarbij had ik echter de gedachte dat waar het grootste probleem zit, dat daar ook de oplossing moet liggen.

3 - de oneindige deelbaarheid.

En verder was ik een keer bij hem op zijn spreekuur, toen hij zeide dat hij de materie als abstracte idealiteit, abstracte denkbaarheid beschouwde. Daarmee was ik het echter helemaal niet eens, want volgens mij is het kenmerk van de materie juist het concrete, wat dan impliceert dat de materie niet op een abstract niets uitliep (de kleinste deeltjes als abstracte punten), maar dat de materie als zijnde concreet oneindig deelbaar moet zijn.
(Ook de wetenschap heeft nog altijd de illusie het allerkleinste deeltje te vinden, dus op een abstract punt uit te komen.)

4 - De eeuwige evolutie.

Een idee die ook een grote rol heeft gespeeld, is dat der eeuwige evolutie, want volgens de wetenschap zal het heelal eens weer samentrekken en inelkaar klappen tot zijn eigen oerbegin en is alle moeite dus voor niets geweest en moet alles van voren af aan weer opnieuw beginnen. Het zou veel mooier en ook redelijker zijn als onze evolutie door zou blijven gaan, dus als er een eindeloze of eeuwige evolutie zou zijn.

Daar ben ik in alle eerlijkheid niet zo zeker van. Wat mij betreft mogen ze eens opnieuw proberen.
Laat ons zeggen binnen een jaar of vijftig ofzo.

Zeker, met mijn atoomtheorie zal het zeker beter gaan.

Ja, wel als je het met drie regels per keer verteld. Dat doen ze met voorleesboeken ook zo.

Ik denk dat Harrie zich richt op de opname(lees)capaciteit van de gemiddelde forumbezoeker ;-)

En hij zal het er inderdaad mee moeten doen... Iedereen kan niet overbegaafd zijn...
Of hij gelijk heeft of niet; ik met mijn verstand kan daar niet over oordelen...

Als de mensen mijn atoomtheorie niet kunnen begrijpen, dan moet het wel zo.
Wie weet dat het dan stukje bij beetje tot ze doordringt.
Zin voor zin, woord voor woord.

Het algemene begripsvermogen van de forumbezoeker komt niet veel verder dan het bijgeloof in de maagdelijkheid van Maria.
Van enig begrip voor mijn atoomtheorie heb ik helaas nog niets gemerkt.
En ook nu nog (met korte stukjes) wordt op de inhoud niet of nauwelijks (slechts 1 reactie van J-Pay) gereageerd.

Zo is het, ik begrijp best dat mijn atoomtheorie de huidige kennis van wetenschap en godsdienst verre te boven gaat.
Reeds toen ik mijn atoomtheorie vond wist ik dat niemand het zou willen geloven.
Maar wie weet dat er toch nog eens een wonder gebeurt dat de wereld wakker wordt.
Dat is tenminste een eerlijk en bescheiden antwoord.

5 - Het heelal zou uit levende wezens moeten bestaan.

Een roos zonder kleur en geur.

Nu was er nog veel meer, bijvoorbeeld het probleem dat een heelal zonder levende wezens eigenlijk niet echt bestaat, want zoals iemand zich eens afvroeg: "Is een roos nog wel rood, als niemand er naar kijkt?"
En: "Waar is de geur als er niemand is die aan die roos ruikt?"
En zou het geluid nog wel bestaan als niemand meer hoort?
En de vorm van een ding als niemand deze betast?
Of zoetheid als niemand proeft?

Of de doodse leegte op de polen waar nauwelijks of geen menselijke wezens rondlopen??? Bestaat dat dan???
Kun jij je de hele voormenselijke ontwikkeling van het heelal voorstellen... eeuwenlang, minuut na minuut, seconde na seconde, zonder verstandelijke wezens om het op te merken en waar te nemen???
Veel moeilijker dan je de enormiteit van het heelal voor te stellen vind ik de voorstelling tot in de kleinste details en in alle verhoudingen van vb. het zonnestelsel in een atoom...
En over de voorstelling van het niets zullen we het maar niet hebben zeker?

Wij hebben er enig bewustzijn van, maar in volledig concrete zin niet.
Maar het bestaat wel voor de microwezentjes tot in elk kleinste detail en meest minieme deel van de tijd.
Neen, dat kan ik niet, maar met de microwezentjes kan het wel.
Om je de nog veel complexere microkosmos voor te stellen, dat is nog veel moeilijker.
Maar ook al kun je die niet in alle details voorstellen, kun je toch wel weten dat die wereld bestaat.
Dus het algemene ervan weet je wel.
Maar niet alle eindeloos vele details.
Dat kunnen alleen de microwezentjes.
Het Niets kun je niet voorstellen, want het is Niets.
Maar je kunt wel begrijpen wat met Niets bedoeld wordt.
Dus er is een verschil tussen voorstellen en begrijpen.
De voorstelling is het beeld en het begrijpen is de abstracte gedachte.