Belgisch gerecht, twee maten, twee gewichten.
 

Veroordeeld (30 jaar) zonder enig bewijs
Feiten gepleegd in 2006

Els Clottemans (36) komt niet vrij. De vrouw die veroordeeld werd voor de parachutemoord, heeft eerder deze maand een aanvraag ingediend om de gevangenis overdag te mogen verlaten. Maar de strafuitvoeringsrechtbank vindt dat te vroeg.


Zoek de verschillen.


Veroordeeld (30 jaar) met bewijs.
Feiten gepleegd in 2007

Ook de tweede dader van de moord op agente Kitty Van Nieuwenhuysen heeft positief advies gekregen om de gevangenis 36 uur per maand te mogen verlaten. Iasir is, één van de drie daders die in 2007 bij een home invasion in Lot schoten op de politie en daarbij politie-inspecteur Kitty Van Nieuwenhuysen om het leven brachten. In 2011 zijn de daders veroordeeld tot 30 jaar opsluiting.

De invloed van Vermassen zal niet ver weg zijn.

Zal wel.
Het enige verschil dat ik zie is dat Els niet bekend heeft, de andere daders wel (ze konden ook niet anders).


Mijn conclusie is dat iemand die veroordeeld is zonder harde bewijzen, strenger gestraft moet worden dan iemand die een moord pleegt op onze ordediensten, de ordediensten die mee de basis vormen van onze democratie.

Dit is een mysterieus geval.
Ik heb er echt geen opinie over.
Maar dat in Vlaanderen met twee maten en twee gewichten wordt gewerkt was dit weekend nog maar eens duidelijk.
De man op de eerste foto krijgt een "zware" boete.
De man op de tweede foto niet.
Nochtans dragen ze beiden geen mondmasker in de omgeving van de koers.
Het zijn altijd dezelfden die wat meer mogen dan de anderen.

Er werd ook nooit zwart op wit bewezen dat ze zou schuldig zijn. Alleen, de jury heeft zich wel laten overtuigen door Vermassen.
Diezelfde jury werd na de uitspraak ook op café aangetroffen samen met de nabestaanden vh slachtoffer.

Dat Clottemans volgens sommigen hier veroordeeld zou zijn "zonder bewijs" doet er niet toe.

Iedereen wordt veroordeeld zonder dat er redelijke twijfel kan bestaan over zijn of haar schuld. Clottemans is schuldig en dat is de enige juridische waarheid. Met de bewijsvoering kan en mag de strafuitvoeringsrechtbank geen rekening houden.

Ik heb dit proces altijd een aanfluiting van ons rechtssysteem gevonden.
Nu wordt weeral eens bewezen wat ons gerecht eigenlijk is.

Vermassen is één van de grootste klootzakken die hier op onze aarde rondloopt.
Wat hij doet heeft helemaal niet meer met gerechtigheid te maken.
Hij is een schande voor de advocaten die wel nog gaan voor gerechtigheid.

Misschien omdat de man op de tweede foto geen inbreuk beging?

Hij heeft het talent om een jury te kunnen overtuigen van zijn gelijk, en dat is idd zeer gevaarlijk. Toen hij nog verdachten verdedigde heeft hij eens 11 of 12 vrijspraken na elkaar bekomen. Iets zegt me dat die ook niet alle 12 daadwerkelijk onschuldig zullen geweest zijn, maar hij heeft ze wel vrij gekregen.

Ons rechtsysteem is een systeem van overtuigen, niet van de waarheid achterhalen.

Tja, dat heb je met volksjury's hé.

Ik moet de theorie volgen dat de Blegische magistratuur/justitie mensen die 1 misstap maken harder straft dan vuurwapengevaarlijke moordenaars met een ellenlang strafblad om op die manier de gewone burger bang te houden.

De moslimmoordenaars komen snel vrij.
De sharia is dus al van toepassing.
Maar dat mag niet gezegd worden...

Zeg, daar is al een zeer omstandige draad over hé.

Maar is wel de waarheid.

En die waarheid is inderdaad niet van tel in Belgisch 'recht'.

Niet alleen op Assisen, ook op correctioneel.

Tgoh, veel minder heb ik de indruk.

Dat doet er wel toe, mijn beste.

Rosie Verstraete die werd opgesloten zonder materieel bewijs, dat was voor Vermassen een schande. Dit niet.

Hij vond vorig jaar ook dat ze moest bekennen, maar dat deed ze niet.

Ik heb een andere indruk.

Wat nu?

Ikzelf ben eens veroordeeld - op tegenspraak, op één verklaring.
Ze geven u dan een straf die praktisch voorbij is door het reeds gedane voorarrest.

Trek dan maar naar het beroepshof die er, als je tegenslag hebt, 15 jaar van maken in plaats van de 6 weken op halve vrijheid die nog overblijven van de straf.

Wat nu? Niks zeker.


Maar ik begrijp uw frustratie volledig. Zelf heb ik het nog niet meegemaakt (als beklaagde), maar het zorgt vaak wel voor dilemma's wanneer we de verdere strategie bespreken met cliënten. Hoger beroep is vaak een enorm risico, ook al ben je het nog zo oneens met de beslissing in eerste aanleg.