| Jantje |
19 januari 2010 12:23 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Hendrik de Stoute
(Bericht 4550616)
Veelal schilderen de media Wallonië af als een regio die massaal voor de Belgische nostalgie kiest. Historisch slaat dit nergens op : Wallonië heeft tussen 1870 en 1970 sterke stromingen voor Waals zelfbestuur gekend. Maar ook vandaag kiest niet elke Waalse burger voor een status-quo gedrappeerd met een Belgische driekleur. Er bestaat nog altijd een Waalse tegenstroom die Wallonië losser of zelfs helemaal los van België ziet. Een deel van Wallonië is dus een objectieve bondgenoot voor Vlaanderen en andere Europese regio's waar men droomt van een sociaal Europa van de regio's.
Zo ontdekte ik vandaag een organisatie die " Mouvement Eglise Wallonie" heet. Zij is voorstander van een katholieke kerk die meer open staat voor de Waalse regionale realiteit en vraagt bv. dat het aartsbisdom Mechelen-Brussel (komt grosso modo overeen met de vroegere provincie Brabant) gesplitst zou worden zodat Waals-Brabant een eigen Waals bisdom kan worden evenwaardig aan de andere Waalse bisdommen. Lijkt mij een ideale partner voor de Vlamingen die aan Vlaams-Brabantse kant hetzelfde zouden willen doen. ;-)
De website van "Mouvement Eglise Wallonie":
http://www.eglise-wallonie.be/
|
De meeste Walen weten dat Wallonië niets heeft te bieden aan onderhandelingswaarden tegenover andere staten.
De meeste Walen weten de Wallonië op zich niet levensvatbaar is.
En in tegenstelling tot de Vlamingen, weten zij dat zonder België, beide regio's veranderen in een derdewereldland.
De meeste Walen weten ook dat het huidige België niets waard is en politiek niet deugd.
Maar er is tot op heden nog niemand met een goed en werkbaar plan afgekomen om de problemen op te lossen.
Dus blijven de meeste Walen liever bij wat ze kennen, dan een sprong te maken in het duister zonder nadenken. |
