Politics.be - Zuigt er allemaal maar een puntje aan !

OP NAAR 14!

10.10.2006 - Als we de verzamelde media mogen geloven is het Vlaams Belang de grote verliezer van 8 oktober. ‘Een historische nederlaag’. ‘Het Belang gestopt’. ‘Het begin van het einde’. De nuchtere kijker en kiezer moet zich bij al die triomfkreten van journalisten en politieke tegenstanders toch wel meermaals de ogen – en oren – uitgewreven hebben, want op het scherm kreeg die alleen maar omhoogschietende kleurbalkjes van het Vlaams Belang te zien. Winst en vaak forse winst in alle uithoeken van Vlaanderen. In Limburg gaan we van 44 naar 99 zetels, in West-Vlaanderen van 35 naar 102. Oost-Vlaanderen van 93 naar 163 zetels. Antwerpen van 213 naar 305 en in Vlaams-Brabant van 54 naar 125 raadsleden. In de provincieraden gaan we van 54 naar 88 verkozenen. Er is dan ook maar één conclusie mogelijk, tot spijt van wie ’t benijdt: 8 oktober is voor het Vlaams Belang een klinkende verkiezingsoverwinning geworden. De dertiende op rij.

Met dank aan de media

We moeten ruiterlijk toegeven dat de overwinning van Patrick Janssens ook voor ons een verrassing was. Janssens heeft als reclameman een goed uitgekiende ‘presidentiële’ campagne gevoerd. Hij is erin geslaagd van de verkiezingen in Antwerpen een duel te maken van Patrick tegen Filip. En daarbij kreeg hij de openlijke en onbegrensde steun van de media, van álle media. Van álle kranten, álle boekjes, álle tv-zenders.
Bob Cools stak zijn vreugde daarover niet onder stoelen of banken.
“Met dank aan de media die ons enorm steunde”, zei de oud-burgemeester voor de camera.

“Ja, maar wij zijn wel objectief hoor”, probeerde de journalist zijn gezicht en dat van de omroep te redden. “Inderdaad, en de wolf kan best even babysitten op de zeven geitjes”, merkt een lezer smalend op, die meteen de media uitroept tot de grote winnaar in Antwerpen.

“De pers is een toeschouwer op de tribune en mag niet gaan meespelen”, schreef Marc Van de Looverbosch aan de vooravond van de verkiezingen in het vakblad ‘De Journalist’. “De pers moet zich in heel Vlaanderen neutraal en onafhankelijk kunnen opstellen. Dat is geen gemakkelijke opgave. Maar het is een erecode die we met z’n allen in het achterhoofd moeten houden als we ons in de kiesstrijd storten.” Hallo? Waarop Van de Looverbosch en de haast voltallige persmeute zich als een huurlingenleger voor het karretje van Patrick Janssens lieten spannen. Niet wij maar zij moeten zich toch eens bezinnen over hun rol.

Virtuele realiteit

De media hebben er in Antwerpen een keuze van gemaakt tussen ‘een open en verdraagzaam Antwerpen’ en ‘de duistere middeleeuwen van Dewinter’. Zo wilde men de kiezers laten geloven. Dag in dag uit werd overal en in alle toonaarden de lofzang van Janssens gezongen. Hoe goed hij het wel deed, hoe hij het roer heeft omgegooid en hoe goed het nu gaat in Antwerpen. Het is niet verwonderlijk dat nogal wat kiezers dat graag geloven. Maar of het ook zo is? Het is met Janssens zoals met Floyd Landis, die na een zware inzinking in de cols plots het wielerpeloton los reed en in Parijs aankwam in de gele trui, maar dat was het dan. De rest van het verhaal kent u.

Hetzelfde mediarecept werd ook met succes toegepast in Gent, zowat ‘het paradijs op aarde’ geworden, onder leiding van de rode burgemeester Beke. En in Mechelen, met Bart Somers. Als we het maar genoeg blijven herhalen, gaan de mensen het misschien nog geloven ook, moeten de opiniemakers gedacht hebben. En dat blijkt zo te zijn. Operatie geslaagd.
Niet dat Janssens, Beke of Somers niks positief op hun conto kunnen schrijven, maar dat ‘hun’ stad nu plots het beste van alle werelden is? Nou nee, niet echt. In plaats van het zogeheten ‘vermeende gevoel van onveiligheid’ is er – met dank aan de media – nu het vermeende gevoel van veiligheid gekomen. De virtuele realiteit die wil dat het de goeie kant opgaat en dat het allemaal wel goed komt.

Het vreemdelingenlegioen

Filip Dewinter en het Vlaams Belang in Antwerpen hoeven zich nergens voor te schamen. Tegen een overweldigende overmacht, tegen alle leugens, verdachtmakingen, haat- en moddercampagnes in hebben ze stand gehouden. Meer zelfs, het Vlaams Belang boekt er nog een winst van een half procent of ruim vijfduizend stemmen meer. Dat is niet niks als je al 33% haalt.

Janssens doet het nog iets beter. Inderdaad. We gunnen hem en zijn vrienden in de media hun pretje, maar veel reden tot feesten heeft hij eigenlijk niet. “Een dode mus”, zoals Filip Dewinter terecht opmerkte, want aan de politieke situatie in Antwerpen is ten gronde niks veranderd. Patrick Janssens heeft alleen als een kannibaal een deel van de VLD en Groen! opgepeuzeld.. Het Vlaams Belang behoudt zijn stevige positie in de gemeenteraad. Janssens wint, maar Antwerpen en zijn meerderheid zijn nog altijd de gevangene van het beruchte cordon sanitaire.

Daarnaast moet nog maar eens gezegd dat Janssens zijn overwinning ook in niet geringe mate te danken heeft aan de stemmen van vreemdelingen.Via de fameuze snel-Belg-wet en via het vreemdelingenstemrecht. Het is een publiek geheim dat een grote meerderheid van die allochtonen voor de socialisten stemt. Dat is in Nederland zo, maar ook in Duitsland waar kanselier Schröder herkozen werd met en dankzij de massale stemmen van Turkse kiezers…
De SP.A is meer dan ooit de SP geworden met de A van Allochtoon …

Anti-Vlaams Belangstrategie

“Er viel in de grote Vlaamse steden niet meer naast te kijken. Allochtone zaakvoerders hingen hun etalage vol met affiches van even allochtone verkiezingskandidaten, met het kartel SP.A-Spirit veruit als koploper”, schrijft Guy Fransen in De Standaard. In het artikel bevestigt socioloog Jan Hertogen de Vlaams Belang-stelling dat de allochtonen in de stembus het verschil hebben gemaakt: En hij doet dat aan de hand van toch wel tot de verbeelding sprekende cijfers.

Zonder allochtone kiezers zou het Vlaams Belang in Gent 21,6% behaald hebben in plaats van 18,9%. In Antwerpen 40,4% in plaats van 33,5%. In Mechelen 30,4% (nu 26,5). In Lokeren 22,7% (nu 19,9). In Hasselt 14,5% (nu 13,9). In Sint-Niklaas 29,5% (nu 27,8). In Vilvoorde 30,8% (nu 21,9). Dat was trouwens de uitdrukkelijke bedoeling van de versoepeling van de naturalisatiewet en het stemrecht voor niet-Europese vreemdelingen die onze nationaliteit weigeren.

“Het lamleggen (?) van het Vlaams Belang heeft dus niets met het beleid te maken”, zoals Jan Hertogen opmerkt. “Als het Vlaams Belang stelt ‘dat het vreemdelingenlegioen ons dat gelapt heeft’, heeft de partij gelijk. Ik vind het alleen doodjammer dat de democratische (?) partijen dat niet willen zeggen.”

Tja, dat is een simpele waarheid die de traditionele partijen wat graag zullen toedekken voor hun eigen autochtone kiezers. Maar ook een waarheid waarmee wij ze tot aan de verkiezingen van volgend jaar om de oren zullen slaan.

Allen tegen één, één tegen allen

In een voor de gelijkgeschakelde pers uitzonderlijk scherp en moedig commentaarstuk in Trends maakte Frans Crols aan de vooravond van de verkiezingen brandhout van de door het regime en de media gevoerde campagne tegen het Vlaams Belang.

Volgens Crols vertoont de kruistocht tegen het Vlaams Belang enge sectaire trekjes: “Het massale gevecht tegen het Vlaams Belang heeft een pseudo-religieuze inslag. De fundamentalisten van het politiek correcte denken lusten de ketters rauw. De edele begrippen ‘mensenrechten’ en ‘verdraagzaamheid’ krijgen daardoor de nare bijklank van de verkrachte woorden ‘vriendschap der volkeren’, ‘vrede’ en ‘solidariteit’ uit de tijd van het IJzeren Gordijn.” Die zit.

“Ruim 100.000 toeschouwers hebben genoten van het gratis overheidsspektakel. Honderdduizenden anderen vernamen opnieuw dat zij schurft, mestkevers en crapuul zijn”, schrijft Crols over het gesubsidieerde feestje van de (on)verdraagzaamheid.

De allochtonen hadden hun kat gestuurd naar de 01/10-concerten, maar dat mocht de pret niet drukken. Terwijl zangers, BV’s en artiesten nog nagenoten van hun ego-trip en het ‘kijk-eens-hoe-ruimdenkend-wij-zijn’ en ‘hoe-geweldig-die-multiculturele-samenleving-wel-is’, werd in een Antwerps atheneum een 16-jarig meisje – om het met de woorden van Yves Desmet te zeggen – door ‘kutmarokkaantjes’ geslagen en geschopt omdat ze zwanger is. Jasmijn is de dochter van Eric Coeman, een professioneel ‘anti-racist’ en fanatiek bestrijder van het Vlaams Belang. Of hoe de multiculturele droomwereld wordt ingehaald door de échte wereld…

“Het Vlaams Belang heeft niét verloren in Antwerpen”, zegt professor Carl Devos. “Ze hebben een half procent gewonnen. Dat is weinig, maar het is wél winst.”
Maar sommigen zien in die uitslag al het begin van het einde. Maar, zo gaat de politicoloog verder, ze moeten hun wensen niet voor werkelijkheid nemen. “Het Vlaams Belang overkomt nu alleen wat de andere partijen ook ooit is overkomen: een knik in de groei. Maar sinds november 1991 hebben ze niet één keer verloren. Hun winst is nu wat minder groot en plots is iedereen blij.”

Wij gunnen onze tegenstanders hun feestje wel. Maar ze moeten zich vooral geen illusies maken. Wij capituleren niet! Op 9 oktober hebben wij het startsein gegeven voor de nieuwe verkiezingscampagne. In 2007 willen en moeten wij opnieuw een klinkende verkiezingsoverwinning op onze naam schrijven. Nummer 14.

Frank Vanhecke
Voorzitter Vlaams Belang

Bron

Hoe zeggen ze dat ook alweer ..?? MOET ER NOG ZAND ZIJN ..???? :lol: