Vakbonden. Tevredenheidsenquete.
 

Ben je bij een vakbond aangesloten?

Wanneer had je ze voor het laatst echt nodig?

Was je toen tevreden van hun dienstverlening?

En over het algemeen; ben je tevreden over je vakbond?

Wat kan beter, wat is goed,...?

Ikzelf ben matig tevreden.

Niet te klagen heb ik over de dienstverlening. Stel ik een vraag krijg ik een correct en volledig antwoord. Ik geef, bij het maken van de afspraak, mee waarover ik vragen heb. De ervaring leert me dat de medewerker die je dan te spreken krijgt er meestal wel redelijk goed van op de hoogte is.

Niet tevreden ben ik over de wachttijd vooraleer je een persoonlijke afspraak krijgt. Laatste 2 keer moest ik 2 weken of langer wachten. Niet echt vanzelfsprekend als je dringend info nodig hebt.

Raar: de eerste keer kon ik sneller contact krijgen maar dan was het telefonisch. De tweede keer was de wachtlijst voor telefonisch contact nog langer...
Als ik telefonisch sneller geholpen kan worden; waarom kan degene die ik telefonisch zou contacteren mij dan tijdens die tijdsspanne niet persoonlijk helpen? Of ik er nu een half uur mee aan de telefoon hang of er een half uur mee aan een bureau zit; wat is het verschil?

Nog klein persoonlijk minpuntje: ik had twee keer persoonlijk contact met twee verschillende medewerkers over langdurige ziekte. Mijn vragen werden beantwoord maar niemand vertelde mij dat ik korting kreeg op mijn lidgeld als ik langdurig ziek was. Men had daar 2 keer de kans toe, niemand vertelde me het.

Het was een kennis die ooit op de vakbond werkte die me er attent op maakte. Na een belletje was het wel snel in orde gemaakt. Met terugwerkende kracht vanaf de datum van arbeidsongeschiktheid.
Maar men had het eigenlijk gewoon moeten melden toen ik daar zat.

't Was geen groot bedrag maar ik kreeg toch dik €120 terug en betaal nu nog iets van een €7 ipv €20 per maand.

Patroons moeten in de gaten worden gehouden. Vakbonden zijn hiervoor het middel. Luisteren ze niet moeten ze de boel PLAT leggen.

2 !!!
"mensen spreken mensen"...

Arbeiders, bedienden (en ambtenaren) moeten ook in de gaten gehouden worden. Als ze niet werken en luisteren, moeten ze op straat gekegeld worden door ontslag.

Wat een kuttaaltje uit de jaren 1950 of 1960.

Mijn enige bezorgdheid is eigenlijk dat er spraakverwarring ontstaan is. Staken betekent nu heelder industriegebieden afsluiten, en autostrades blokkeren. Daar kan ik niet mee akkoord gaan.

Heb je ook gelezen in het ultieme voorstel van Delhaize? Hoeveel personeel dat Delhaize moet betalen voor mensen die "volledig vrijgesteld zijn". Amai mijn kloten. In de ambtenarij is het nog veel erger.
De vakboungden leven alleen nog maar om voor zichzelf te zorgen.

Ja, zo ga je zeker investeerders aantrekken om Wallonië uit het moeras te trekken.

LEEGZUIGERS hebben we al genoeg in onze POLITIEKE KLASSE waarover BRACKE & Co.

Dat is inderdaad een belangrijke taak van de vakbonden.

Ik kreeg enkele jaren geleden te maken met de sluiting van een bedrijf en mede door de vakbond is dat allemaal netjes afgehandeld.
Een klein jaar na de sluiting vond de vakbond echter nog een foutje in de berekeningen en ook dat hebben we (dik tegen de goesting van ex-baas) nog netjes uitbetaald gekregen. Per persoon ging dat toch al snel over +/- €2000 dus het was zeker de moeite.

En op dit eigenste ogenblik ben ik bezig met aanvraag voor erkenning van beroepsziekte en als ik de vakbond niet had gehad had ik dat al lang opgegeven.
Het is echter iemand van de vakbond die me na mijn eerste (afgewezen) aanvraag wees op allerlei zaken en me aanraadde een tweede aanvraag in te dienen. Ik verwacht nu één van de dagen de uiteindelijke beslissing maar de dokter die me onderzocht vertelde me al dat mijn dossier is aanvaard.

Dus ja; het is in principe niet goedkoop maar als je ze echt nodig hebt haal je dat er wel terug uit volgens mij.
Ik had in geen enkele van bovenstaande zaken het in mijn eentje tot een even goed eind kunnen brengen.

Alleen jammer dat je er niet langer gewoon effe kan binnenspringen zoals vroeger eh? Dat ik dan een uurtje moet wachten maakt me niet uit. Tijd zat. Ik wacht ook liever een uurtje op uitleg dan veertien dagen...

Dat hoeft ook niet. Daarvoor bestaat de HR dienst.

In het eerste geval (sluiting van het bedrijf) was de HR-dienst al opgedoekt nog voor wij wisten dat het bedrijf ging sluiten. Dus na de sluiting nog beroep doen op de HR-dienst was helemaal onmogelijk.
Niet alle firma's zijn zo georganiseerd als de grote bedrijven hoor.
Bij die toenmalige werkgever was de 'HR-dienst' overigens gewoon het meisje dat aan de receptie zat...

En qua beroepsziekte moet je helemaal niet bij HR zijn.
De oorzaak van die beroepsziekte kan makkelijk bij een vorige werkgever liggen. En daar weet de HR van je huidige werkgever echt niets over te vertellen.

Ik overdrijf niet als ik zeg dat ik zonder vakbond in alle twee de gevallen (sluiting en beroepsziekte) een hoop problemen gehad zou hebben.
Minder centen in geval van de sluiting en geen erkenning in het geval van beroepsziekte.
En leven van een invaliditeitsuitkering of van een uitkering voor beroepsziekte is een heel verschil hoor. Een verschil van meer dan €1000/maand in mijn geval. Tel maar uit wat dat geeft als ik nog 20 jaar zou leven...

Ik kan een jaar langer werken doordat ik de verkeerde informatie kreeg van de vakbond over werken in het buitenland. Ooit speelde ik een job kwijt toen ik hulp vroeg aan de vakbond vanwege de premie voor nachtwerk die ik niet kreeg. Ooit liep ik mee in de babyboomer generatiebetoging na een zware herstructurering op het bedrijf waar ik werkte zonder te beseffen waar de betoging over ging. Een kwalijke gewoonte van de vakbond zo blijkt later. Mensen die net ontslagen (dreigen te) worden laten meelopen in betogingen die over iets helemaal anders gaan. Weinig tot geen goede ervaringen met de vakbond dus. Ben er dan ook na 25 jaar afdragen geen lid meer van.