"Het recht van de sterkste" gaat inderdaad op voor zover het over disputen tussen staten gaat. Zo is er bv. het internationaal hof van Den Haag dat grensgeschillen kan beslechten, voor zover de staten hun geschil
door dit hof wil laten beslechten.

In de praktijk zijn er vanzelfsprekend talrijke internationale regels ivm handel, privaatrecht e.d. die in diverse nationale rechtssystemen geöincorporeerd zijn en de ontwikkeling van deze zaken staat niet stil.

Ten slotte is er het probleem van de rechtsbronnen in de ethische en religieuze sfeer, die aktueel voor etnische en culturele conflicten zorgen
en bijgevolg het probleem om hier tot oplossingen te komen.

Met verschillende godsdiensten/levensbeschouwingen valt allicht te leven
maar met een gebrek aan een rechtssysteem om desgevallend bij geschillen afdwingbaar tot oplossingen te komen is het nog altijd anders gesteld.

Zolang alles en iedereen eerst aan zijn eigen belang denkt, en daarnaar handelt, zal er van internationaal recht geen sprake zijn.

Beste cynicus ,

Is dat alles ? Jouw argument geldt ook voor "recht" zonder meer, beschaving veronderstelt een rechtsorde te beginnen in een familieverband, stamverband, natieverband.. Zelfs in de vroegste geschiedenis kende men aan onderhandelaars enz.; bepaalde volgens internationaal gewoonterecht geldende vrijgeleiden enz.. toe.

Zonder enige vorm van recht was de allereerste internationale handel
in de oudheid en later in de middeleeuwen niet mogelijk.

Enfin : je geeft blijk van niet vertrouwd te zijn met het onderwerp, wat geen schande is & inderdaad ook het eigenbelang is een bron van recht.
Het is in eenieders eigenbelang dat er morgen geen atoombom op ons hoofd terecht komt of er geen biologisch door de mens geproduceerd wapen ons allemaal in een pandemie laat omkomen.

Hzet is dus wel degelijk in ons eigen belang en dat van ons eigen volk
dat we leren in vrede met de andere mensen op deze planeet te leven.

Ge hebt wel gelijk dat het in ieders eigenbelang is om geen atoombom op de kop te krijgen, maar dan komt de vraag hoe dat eigenbelang wordt toegepast. Dat doet iedereen op een andere manier, en als de ene ervoor kan zorgen dat die atoombom niet op zijn kop terechtkomt door het op de kop van een ander terecht te laten komen, dan zijn de meeste mensen zo dat ze dat ook gaan doen. Zolang dit soort eigenbelang overheerst, zal het internationaal recht geen kans hebben, aangezien er voor internationaal recht toch enige eensgezindheid nodig is, waarbij sectarische belangen wat meer aan de kant geschoven zouden moeten worden.