Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Diego Raga
(Bericht 6691738)
Van die bedenking door jan-met-de-pet of een alien, dat klopt, door wie maakt niet uit, maar wat komt een oud stoffig boek hier nu weer bij kijken ?
Wat je hier zo omstandig schrijft, is gewoon terug te voeren tot: waarnemer –> waarnemen –> waarneming.
Dit onwrikbare gegeven veronderstelt een minimum mate van bewustzijn om de opgedane info te verwerken en erop te reageren en is dus een noodzakelijk ingrediënt, dat oude stoffige en zélfs nagelnieuwe boeken in de fond meestal ontberen.
Bewustzijn is dus onmogelijk uit te sluiten, in geen enkel aspect van het bestaan, net zoals deze dude dat zo mooi verwoordde:
I]"En op de vraag of bewustzijn op basis van materie kan worden verklaard, antwoordde de Duitse kwantumfysicus Max Planck als volgt: "Nee, ik beschouw bewustzijn als fundamenteel. Ik beschouw materie als te zijn afgeleid uit bewustzijn. We kunnen niet om bewustzijn heen. Alle dingen waarover we spreken, alle dingen waarvan we denken dat ze bestaan, vooronderstellen bewustzijn."[/i]
|
tuttut
Jij spreekt dan louter over de interpretatie... paradigma in het verst doorgedreven
Ik spreek over dat het experiment op zichzelf staat... de data dus.
Citaat:
Maar ja, in jouw visie is de Max zo'n new-agende crackpot, die ze deftig ziet vliegen en eerder tot een goeroeaanse sekte lijkt te behoren, dan bij het kruim van de wetenschap.
|
Neen hoor ... hij behoorde inderdaad tot het kruim van de wetenschap voor mij.
Max heeft zich bij mijn weten nooit laten leiden door wat voor persoonlijke visie ook.
Voor jouw wordt dat echter : Max = kruim van de wetenschap dus zal hij het voor de rest ook wel bij het rechte eind gehad hebben.
Citaat:
Euh..vermeende non-lokaliteit...??
Bereid je maar al voor een herexamen:
“Nu bedacht John Bell in 1964 op CERN een experiment om na te gaan hoever klassieke – en kwantummechanica van elkaar verwijderd zijn. Hij beschreef een experiment waarbij men kon meten dat een elementair deeltje kon “communiceren” met een ander dat zover ervan verwijderd was dat zelfs licht die afstand in die tijd kon overbruggen. En in 1984 lukte het Alain Aspect dit experiment uit te voeren, met succes. Twee aan elkaar gekoppelde deeltjes (totale spin nul) bewogen uit elkaar. Veranderde men de spin van het ene deeltje, dan gebeurde dit ook automatisch met het andere, alhoewel beide deeltjes zover van elkaar verwijderd waren dat communicatie met de lichtsnelheid onmogelijk was.”
http://www.astronomie.be/Stevens/ind...es/Page840.htm
Sinds 1984...
|
Welwel
Een her-examen voor iets wat Bell bedacht ?
Bell je weet wel ... da's net diegene die een zeer valabele verklaring gaf voor de oorspronkelijke epr-paradox waar dat gij nog tot voor kort mee dweepte als bewijs voor non-lokaliteit.
En nu ga je die kerel zijn later ( jaren 60) vooropgesteld experiment weer in je kraampje passen ?
Dat gaat over zijn stelling dat de aanname van verborgen variabelen ( deeltje 1 & 2 'spreken' op voorhand hun toekomstig gedrag af ).
En dat is in 1982 door Alain Aspect met redelijke ernst ( er blijven nog wat voorwaarden te voldoen ) uitgevoerd.
Het besluit daarvan is dat een hypothese van verborgen variabelen nu ( met zeer grote waarschijnlijkheid ) naar de prullenbak mag verwezen worden.
Jij spreekt over een experiment uit '84 ?
|