Abortus na 14 weken zwangerschap
 

Dit is echt een van de allermoeilijkste vragen die ik hier ooit gepost heb gezien.

Volgens mij kan abortus nooit.

Paulus.

Wat mij betreft, mag dat 12 weken blijven. Dat is ruimschoots voldoende.

Enige relevante parameter is de gezondheid van de vrouw bij het aborteren. Verder mag het altijd.

Dat gedoe met die weken is veel te arbitrair, en bestaat voornamelijk om bejaarden, gelovigen en andere overemotionelen gerust te stellen.

Misschien ook om het leven van kinderen te redden.

Paulus.

Niet wenen he.

Als ik het interview met Lucie van Crombrugge goed heb gelezen zou er meer rekeningmoeten gehouden worden met het welbevinden van de moeder. Psychologisch. Toekomstmogelijkheden. Zoals de WGO gezondheidsproblemen omschrijft.
De Belgische wetgeving focust zich te veel op de toekomstmogelijkheden van het kind. Als het kind niet gehandicapt is, moet de rest wijken.

Kortom. Als het kind gezond is, is de mening en het welbevinden van de moeder volgens de Belgische wetgeving van ondergeschikt belang, behalve bij levensgevaar bij de moeder.

Ah Paulus. Vertel mij eerlijk. Zou jij je leven willen opofferen voor een kind dat al je tijd en energie in beslag neemt ? Of wordt het eerder een moederprobleem ?

Moet kunnen.

Zeg dat aan de vrouwen en kinderen.

Paulus.

Ik zou geen onschuldig kind doden om zelf in leven te kunnen blijven. Nee.

Paulus.

Abortus moet kunnen tot tijdens de geboorte.

In sommige gevallen zou het zelfs tot lang na de geboorte mogelijk moeten zijn. :twisted:

Waar haal je de pretentie vandaan te willen oordelen in naam van de moeders ?

Waarom zou voor de moeder de mening van de vader belangrijk moeten zijn als de moeder een bewuste keuze moet maken over de levenskwaliteit, misschien wel een keuze op leven en dood ?

Wat is belangrijker, de levenskwaliteit van het kind of die van de ouders ?

Homo's (m) hebben dit voordeel nooit over het leven van eigen kinderen te moeten oordelen.

Ik vraag me af of die artsen wel zekerheid hebben of diezelfde vrouwen het mentaal wel aankunnen om voor de rest van hun leven die gebeurtenis met zich mee te dragen ...
Hoeveel zijn er niet die er spijt van krijgen of die gebukt gaan onder depressies (of erger , zelfmoord overwegen of plegen) omdat ze het schuldgevoel niet aankunnen ???:-(

Rustig jongen.

Je stelde mij een persoonlijke vraag en ik heb daar een persoonlijk antwoord op gegeven.

Wat jij daarvan maakt mert "pretentie" en "in naam van alle moeders"...?

Een beetje sereen blijven hé?!

De mening van de vader is belangrijk omdat hij ouder is van het kind.

Levenskwaliteit is voor iedereen belangrijk. Maar het recht op leven aan de ene kant van de balans en recht op levenskwaliteit aan de andere kant, dat is heel wat anders.

Paulus.

:-(

Zoals bij elk abortusdraadje krijg ik ook hier weer de beelden uit de film " The silent scream" voor m'n ogen ... :-(

Precies!