De invloed van opvoeding op politieke voorkeur.
 

Gewoon om even over de invloed van de politieke kleur van je ouders op je eigen politieke voorkeur a te gaan en te bediscussieren. Van welke politieke strekking zijn je ouders? En welke zaken hebben jou allemaal beinvloed om tot je huidige politieke strekking te behoren. Deze draad is niet zozeer bedoeld om over deze politieke stromingen met elkaar te bediscussieren, maar eerder om na te gaan wat allemaal van invloed is om tot ee bepaalde politieke stroming te komen...

Vader: katholiek-conservatief met Belgische voorkeur.
Moeder: liberaal met een zweem Vlaamsgezindheid, maar zeker niet Vlaams-nationalistisch.

Als je een paar generaties teruggaat, kom je bij mij zelfs uit bij franskiljons langs beide kanten ;)

Vader: modern-liberaal
Moeder: meer rechts-liberaal

Beiden zijn en plus Vlaamsgezind.

Wat partijen betreft gaat dat van VU en PVV naar VLD, VB en LDD.

ma: Centrum progressief overhellend naar liberalisme
pa: idem

Progressief en Vlaamsgezind. Mijn vader was aanvankelijk lid van de VU, maar is nadien richting Agalev/Groen geëvolueerd.

Een duidelijke ideologie of een voorkeur voor een welbepaalde partij hebben ze nooit gehad. Ik moet dus pogen ze te omschrijven.

- mijn vader: Vlaamsgezinde Waal, gematigd rechts in vreemdelingenzaken, maar dan weer zeer progressief in ethische zaken en (gevoels)links (d.i. wat het economische betreft); stemde vroeger soms Volksunie

- mijn moeder: eerder een belgiciste, eerder conservatief in het ethische (maar niet op elk gebied; bvb. zeer open voor homoseksualiteit) en liberaal in het economische; stem(t/de) om redenen die niet bepaald met ideologie en programma te maken hebben

Maar in beide gevallen is er vooral veel gezwalp en is er weinig lijn te trekken.
Wel allebei atheïstisch en (virulent) antiklerikaal.

Hoe dit invloed gehad heeft? Dat zal allicht wel meespelen, maar valt moeilijk na te gaan. Het lijkt me al te gemakkelijk om iedere keer wanneer ik het eens ben met m'n ouders te stellen dat dit is omdat ik "zo opgevoed ben", maar dan om op die vlakken waar ik het niet met hen eens ben te beweren dat ik me "tegen hen wil afzetten".

Twee katholieke Vlaamsgezinde ouders. Maar ik denk dat ik vooral van m'n vader wat meegepikt heb (is meer in politiek geïnteresseerd dan m'n moeder). Zijn ethisch conservatieve en katholieke standpunten heb ik nooit volledig van me kunnen afwerpen. Sociaal-economisch zou ik hem ergens bij het ACW situeren: geen socialist maar pleit wel sterk voor sociale rechtvaardigheid en is tegen een "ieder voor zich"-systeem.
Van hem zal ik ook wel mijn afkeer voor liberalen geërft hebben. ;-)

Thuis werd er nooit veel over politiek gepraat en mijn ouders zijn daar zeker niet intensief mee bezig.

Mijn vader is gepensioneerd arbeider: ethisch vrij conservatief, sociaal-economisch gematigd links, met burgerlijke trekjes. Mijn moeder is opgegroeid in een door en door katholiek en Vlaamsgezind nest, maar ontpopte zich tot ethisch progressief en sociaal-economisch gematigd links. Beiden worden vooral aangetrokken door personen, eerder dan ideologieën. Tegenwoordig dweept mijn vader met Bart de Wever; mijn moeder mag Mieke Vogels wel. Mijn broer is een Vlaams Belang-verslaafde. Jean-Marie Dedecker lijkt hem ook wel wat. Als het maar rechts en populistisch is en niet te veel van zijn verstand vergt.

Ik beschouw mezelf als progressief, elitair, sociaal-economisch gematigd links en Belgofiel (mits rationele staatshervorming). Ik ben de enige in het gezin die gestudeerd heeft. Eerlijk gezegd denk ik dat er thuis weinig politieke invloed werd uitgeoefend. Als ik er al door werd beïnvloed, was het eerder in termen van "mij afzetten tegen".

Mijn politieke bewustwording kwam vrij laat. Het was '96 of '97, de jaren dat Alexandra Colen op haar heetst stond en ik mij ervan bewust werd dat ik tot de tragische soort der homoseksuelen behoorde. In die tijd was het VB nog openlijk homofoob. Toen in Antwerpen Het Roze Huis werd opgericht, alarmeerde het VB de buurtbewoners met de stelling dat er in hun omgeving een oord van pedofilie en promiscuïteit zou worden opgetrokken. Het heeft me scherp bewust gemaakt van de mechanismen waarvan de partij gebruik maakte: vooroordelen zoveel mogelijk bevestigen om het gepeupel op te zetten tegen alles wat een tikkeltje "anders" is.

Mijn ouders waren nooit echt politiek uitgesproken. Mijn vader heeft altijd wel gezegd dat hij het jammer zou vinden wanneer België zou splitsen. Mijn moeder heeft zich echter nooit met politiek beziggehouden, tot dochterlief interesse begon te krijgen in een zekere politieke strekking. :)

Mijn ouders zijn Belgisch gezind, maar staan (net als ik) kritisch tegenover de invulling van België.

De gezindheid van ouders speelt imho niet zo'n rol. Wel de manier waarop men opgevoed is:

te veel autoriteit in de opvoeding => links

te weinig autoriteit in de opvoeding => rechts

Ge kunt dit principe doortrekken:

te weinig identiteit in het gezin => vlaamsgezind

te veel identiteit in het gezin => niet vlaamsgezind

Ik denk dat mijn broer meer autoriteit heeft moeten ondergaan, aangezien er streng op werd toegezien dat hij het goede voorbeeld gaf aan zijn jongere broertje. :-)
En toch is hij extreem-rechts geëindigd, en ik gematigd links.

Er zijn altijd uitzonderingen die de regel bevestigen. Overigens kan men zich afvragen of uw broer het eens is met de kwalificatie die u hem geeft.

Maar dat terzijde. Wat eigenlijk wezenlijk is om invloed op je politieke overtuiging te hebben, is of het teveel/te weinig aan autoriteit als storend werd ervaren, of het een wonde of een leemte heeft gecreëerd. Ik ben ervan overtuigd dat, als dat het geval is, de politieke strekking in de aangegeven richting zal groeien.

Blijkbaar is "de ouders" voor U enkelvoud? Ik kan slechts één vakje aanvinken, maar had wel twee ouders.

Vader: communicst
Moeder: socialist

Valt tegen zeker?

Bwoah, dat denk ik niet. Ik ken genoeg mensen die zeer Vlaams-nationalistisch zijn opgevoed en dat nog steeds zijn.

buiten een Vlaamse reflex schiet er niet veel meer over van hun politieke invloed:twisted:

Vader; Oostfronter en oud VMO lid.

Moeder; dochter van een witte en zwaar Vlaams onafhankelijk gezin.

9 Kids , waarvan 3 totaal politiek onwetend, 1 liberaal milieubewust europees, 1 solidair milieubewust europees gezind, 1 communistisch, 1 zwaar liberaal, 1 socialistisch en 1 zuiver groen! gezind.

Wij moesten nogthans elke jaar nar de ijzerbedevaart en naar het Vlaams nationaal zangfeest.


Een beter bewijs dan ons gezin dat de politieke streking en opvoeding van de ouders geen invloed heeft op de kinderen hun politieke overtuigingen kan je gewoon niet vinden

En soms zijn er meer uitzonderingen dan de regel kan verdragen...

Mja, als je twijfelt aan mijn oprechtheid moet je mij verder maar negeren.

En wat is dan die richting? Iemand die jarenlang onder een pijnlijke autoriteit heeft geleefd zit als het ware met een "angel" opgescheept waarvan hij alleen maar verlost kan raken door hem door te geven. Hoeveel kindermisbruikers zijn zelf niet misbruikt geweest? En wat is kindermisbruik anders dan het genot van over iemand macht te hebben en die macht naar believen te kunnen laten gelden?

Om die reden verwacht ik juist het tegengestelde van wat jij beweert, alleen denk ik dat ook dan het causale verband vrij zwak zal zijn. Er spelen te veel andere factoren mee: onderwijs, 'peer group', persoonlijke ervaringen, werk, etc.

Nogmaals, ik heb het niet over de politieke gezindheid van de ouders, wel over de manier en de sfeer van opvoeden. Een gebrek aan identiteit kan betekenen dat je vader iemand is met weinig identiteit, een zwak of een grijs figuur, of dat het gezin als structuur weinig om het lijf had en dus geen eigen identiteit had.

Neen. Ik vroeg me alleen af of je broer zichzelf extreemrechts vindt. De mogelijkheid dat jouw specifieke perceptie hier een rol zou spelen is niet totaal uit te sluiten.