Sociale zekerheid bestrijdt armoede...
 

Landen die meer geld uitgeven aan sociale zekerheid, hebben minder armen.
Landen de minder geld uitgeven aan sociale zekerheid, hebben veel meer armoede.
Er bestaat geen enkel land dat zowel een lage armoede als lage uitgaven voor sociale zekerheid kent...
In de hedendaagse neoliberrale maatschappij, lijkt de sociale zekerheid dus het enige te zijn dat ons van bittere armoede afhoudt...

We leven momenteel nog in een land met de (bij de)hoogste verplichte sociale bijdragen van de wereld...

Waarschijnlijk zal er hier dan ook geen armoede meer zijn...

Ik ben wat dubbelzinnig wat sociale zekerheid betreft.

J aan sociale zekerheid, maar wel met strenge controles om ervoor te zorgen dat zo weinig mogelijk mensen ervan misbruik maken
En ik kan niet antwoorden op de enquête want ik ben voor een vrije markt die wel aan strikte regels qua milieu en sociale wetgeving enzo is onderwopen (dus geen 'wild kapitalisme')

Graag hier een echte bron van,want nu verkoop je onzin ....

Ik schakel over naar familie... ;-)

---

Doe nu niet alsof U dat niet weet... ;-)

Monaco lijkt me anders een mooi voorbeeldje... Of Luxemburg...

Niet waar.

Ga volledig met je akkoord.

Landen die veel geld kunnen uitgeven aan sociale zekerheid, zijn landen die veel geld hebben, en dus landen waar veel geproduceerd wordt.

Het is nogal evident dat Burkina-Faso geen bakken geld aan de SZ kan geven, ze produceren ginds bijna niets.

... en er is niet zoiets als een 'hedendaagse neoliberale maatschappij'.


Bovendien: hoe meer vrijheid, hoe meer welvaart is ook een stelling die vrij goed opgaat in algemene termen. Ergens moet die SZ ook gefinancierd worden. So there you have it... Zonder zgn. 'neoliberalidingens' (of hoe de denkluiaards het ook willen noemen voor de rest), geen SZ to begin with...

maar de VS produceert wel nen helen hoop, en besteedt weinig aan de SZ. in de jaren 70 moest Scientific American al haar voorpagina wijden aan de titel 'Hunger in the US'.

Meen je dat8O8O

Dat is een gróve onwaarheid.

²

Je zou toevallig niet eens zo ijverig willen zijn om effectief op te zoeken waaraan de Amerikaanse overheid haar geld uitgeeft?

En om na te gaan hoeveel dollar dat is, per capita?

En om dat - in koopkrachtpariteiten - te vergelijken met Europa?

De verschillen zijn niet zo groot als ze lijken. In Europa wordt het geld efficiënter uitgegeven. Dat geldt bijvoorbeeld ook voor onderwijs en gezondsheidszorg.

Waaraan de Scientific American haar voorpagina wijdde, lijkt me even relevant als waaraan die Zweden hun laatste Nobelprijs voor de Vrede gewijd hebben.

*kuch*

Hetgeen ze wel produceren, krijgen ze blijkbaar niet eens verkocht omwille van 'de steun' door westerse landen...
On-topic: Ja, ik ben voorstander van een sociale zekerheid.

Waarom zeg je dat het in Europa efficiënter is?

Anderzijds k�*n SZ ook armoedebestendigend werken.
In Brussel en Wallonië zijn daar treffende voorbeeldjes van te vinden.

Altijd beducht blijven voor de perverse effecten eigen aan het systeem.

neen en ja, een economie waar een bepaalde gelijkheid van kansen heerst groeit sneller dan een economie waar dat niet zo is. Een bepaalde welvaart is dus nodig maar men moet vooral de kansen krijgen om deel te nemen. Daarom dat behoorlijk onderwijs, gelijke kansenbeleid en eigendomsrechten heel belangrijk zijn.
Kijken we maar terug in de recente geschiedenis, bijvoorbeeld vanaf de jaren 50, het traject dat het straatarme Afrika heeft afgelegd en het traject dat de toen straatarme Oost-Aziatische landen hebben afgelegd.
Afrika vb (Zambia) vs Oost-azie (Z-korea) in jaren 50-60 allebei even arm
de ene:
protectionisme---liberalisering
collectieve eigendom --- privé eigendom
of onmogelijkheid tot
registreren P eigd.
veel corruptie en rompslomp----weing corruptie en rompslomp
totalitaire regimes---democratie
herverdeling---Meritocratie
geen groei----groei

Uiteindelijk zitten we met een straatarm Zambia en een zeer welvarend Zuid-Korea.

conclusie: Wie werkt moet daarvoor beloond worden dit zorgt voor eco groei wat samen met een strikt inflatiebeleid nog altijd het beste medicijn is tegen armoede. Corruptie en bureaucratie zijn absoluut te mijden. Het zorgt voor wetteloosheid en instabiliteit van de economie. Privé eigendom zet aan tot investeren, maar al te vaak zien we dat in arme landen het verkrijgen van eigendomsrechten talloze vergunnigen vereist met natuurlijk het nodige smeergeld en dat het dan vaak nog maanden en jaren duurt om iets geregistreerd te krijgen, vaarwel hypotheek vaarwel investering.
Anderzijds moet al wie uit de armoede en de miserie wil klimmen daartoe de mogelijkheid krijgen.