Leugens
 

Hoe staan jullie ten opzicht van leugens binnen een vriendschap of een relatie ? Moet een leugentje voor bestewil kunnen, of moet je compleet eerlijk blijven ? Is er ook een verschil tussen een lief of een vriend ivm dit onderwerp ?

Ikzelf ben een hardliner, ik blijf eerlijk tot het bot. Vooral ten opzichte van mezelf, omdat ik een verleden heb waarin ik van dichtbij heb mogen zien wat leugens teweeg brengen. Het nadeel is dat je soms door puur de waarheid te zeggen, mensen kan kwijtraken. Wat ik me afvraag is dat je dat door een leugen enkel uitstelt of niet....?

Geen leugens bij mij :evil:

Eerlijkheid duurt het langst, zegt niet voor niks het spreekwoord. :-)

Liegen kan niet, niet in relatie, niet bij vrienden.
Eerlijk duurt het langst, ook al kwets ik vaak mensen door dat ik eerlijk ben.
Maar achteraf gezien, met leugens leven zou'k niet kunnen. En ze komen toch altijd uit. Dus heb je meestal nog meer miserie achteraf.

Zelf liegen doe ik voor niets of niemand.
En ik hanteer een regel dat iedereen bij mij begint met de volle 100% vertrouwen, het kan alleen maar afnemen en dan ligt dat niet bij mezelf.
Eens die 100% opgebruikt zijn, is er geen weg meer terug.

Ik zal nooit pure leugens afkomen, hoogstens informatie achterhouden, 'ik weet het niet', 'misschien', 'wie weet'...

Maar ik ga ook nooit meer alles vertellen aan mn lief (wanneer ik er terug één heb tenminste), omdat ik daar al erg nare gevolgen heb moeten van dragen. Bepaalde zaken hou ik gewoon voor mezelf, heb ik later beslist. Gewoon omdat sommige zaken beter niet geweten zijn. Wat niet weet, niet deert, is mn lijfspreuk geworden.

zouden jullie iemand kunnen vertrouwen waarvan je weet dat die zijn/haar vorige partner herhaalde malen bedrogen heeft?

Deze stelling kan ik ook erg goed begrijpen

Ja.

Idd duupje het siert U,vele mensen worden veroordeeld voor het leven,zelfs al hebben ze niets misdaan ....

waarom?

zegt niet voor niks het spreekwoord. :-)

Ik moet er wel bijzeggen, dat wanneer ik om iets gevraagd wordt, waar een vermoeden naar is, ik eerlijk zal antwoorden. Maar over bepaalde zaken, waar men niet het flauwste vermoeden van heeft, zal ik nooit over beginnen.

Het wil toch niet zeggen dat hij/zij dat in een vorige relatie deed, dat het opnieuw zal gebeuren. Hij/zij zal er wel een goede reden voor gehad hebben zeker.

Ik ben van het gedacht dat als iemand het nodig heeft om vreemd te gaan, er
1. iets mis is in die relatie
of
2. daar behoefte aan heeft (spanning-sex-whatever).

T'is te zien, als de ex een lelijke toverheks, of een lelijke aap was, zal ik het begrijpen en zal ik die tenvolle vertrouwen.

Maar...die situatie zal zich wrsch niet voordoen, omdat ik op niemand val die ooit iets met een mormel begon. Schoonheden beginnen niets met mormels...

Mijn ex was een superschoonheid, maar god, wat een mormel...

zouden die excuses ook bij u werken, indien jij bedrogen werd?
vooral die laatste bijvoorbeeld.
'ik heb daar behoefte aan'.
zou jij dan zeggen 'ok, prima schat. veel plezier ermee. ik zal wel koken terwijl jij je behoeften invult en daarna kunnen we samen lekker eten'.

Allemaal jokkebrokken hier! (spelling 2001).

Ja, maar dan wil ik wet weten waarom zij dat heeft gedaan. Kwam ze iets te kort ? Wou ze gewoon terug wat spanning ? Of is ze gewoon verliefd geworden ?

Als daar geen antwoorden op komt die bevredigend zijn, denk ik niet dat ik haar kan vertrouwen....

Ja.
Omdat ik dat kan begrijpen. Of ik zelf zal staan koken, weet ik niet, voor hetzelfste geld ga ik me ook 'amuseren' met mijn sextoy.

ahzo.
hopen dat ie lelijk was dus.