![]() |
Euthanasie waarom en wanneer?
Wanneer kan men beslissen een punt te zetten achter zijn leven? Deze discussie is zeer complex en gevoelige materie. Bij mij gaat de vraag erom hoe kan je het lijden van een uitzichtloze situatie optimaal laten verlopen. Bestaad ideale levensbeeïndiging op momenten waarvan je zegt dit is niet meer levenswaardig.
|
Citaat:
Citaat:
Citaat:
wat bedoel je met precies ideale levensbeëindiging ? bedoel je daarmee welke criteria in acht genomen moeten worden ten einde te kunnen stellen dat die levensbeëindiging op net precies de ideale moment kwam ? of bedoel je daarmee hoe die best zou verlopen ? |
Als de patiënt erom vraagt of als de patiënt in leven gehouden moet worden na hersendood te zijn of als de patiënt vreslijke pijnen leidt in een uitzichtloze situatie.
Dan zijn al drie situaties die ik me nu kan bedenken. |
Van mij mag iedereen zichzelf de dood injagen wanneer ie wil, wel liefst zonder de maatschappij te choqueren (tenzij het een protest is tegen verwaarlozing (gebrek aan palliatieve zorg, gebrek aan aandacht voor psychische problemen, gebrek aan drugsbehandeling (als daar naar wordt gevraagd), gebrek aan socio-economische gelijkheid, gebrek aan tolerantie, ...))
|
Citaat:
meestal krijg je dan wel een telefoontje om je te informeren dat de patiënt jammer genoeg overleden is |
Citaat:
alleen zit ge dan met een bizar ietske opgeschept van zodra dat 'zelfmoord' legitiem is begint het al met een naamsverandering... komt daarbij dat het naast natuurlijke doodsoorzaak een gangbaar feit wordt dus dokter komt langs en die zegt : natuurlijke dood of geen natuurlijke dood ( mogelijk door zelfmoord weet ik veel ) : papierke en klaar is kees |
[quote=praha;3218552]voor mijn part steeds (dus dat gaat wel net ietske verder).... al betekent dit uiteraard een ontzettende belasting voor justitie
dat is eerder pallieatieve zorgen toedienen ik begrijp je vraag niet.... wat bedoel je met precies ideale levensbeëindiging ? bedoel je daarmee welke criteria in acht genomen moeten worden ten einde te kunnen stellen dat die levensbeëindiging op net precies de ideale moment kwam ? of bedoel je daarmee hoe die best zou verlopen ?[/QUOTE] Wanneer het lijden van de patiënt niet meer aan te zien is (gruwelijk lijden) maar ze is nog zich nog bewust en ze vraagt aan de dokter om haar leven vervroegt te beïndigen. Dan mag de dokter dat niet alleen doen. Daar beslist de een etische comissie over in samenspraak met de betrokken familie. Dus eigenlijk kan de patiënt op zichzelf moeilijk euthansie aanvragen. |
In deze tijd met de erg goede paliatieve zorgen vind ik euthanasie totaal overbodig,vele kennen deze speciale zorgen totaal niet
|
Citaat:
Het kan bijvoorbeeld zijn dat iemand in een lange coma ligt (en je zou denken die is ten dode opgeschreven alle hoop is opgegeven) maar na enkele maanden of weken ontwaakt hij! Ik ken zo iemand (nonkel), ze hadden hem afgeschreven en het sacrament toegendient en wachtten tot hij ging sterven. Na een week of 2 ontwaatke plotsklaps uit zijn coma. Nu loopt en functioneerd hij normaal mits een grondige revalidatie die maanden duurde! Dus je kan zien hoe het soms afloopt, voor hetzelfde geld kon euthanasie gepleegt worden! Dus met versoepelen moet je vrij opletten. De relatie patiënt en dokter moet zeker een voowaarde zijn om beslingen te kunnen nemen! |
Citaat:
|
Ik zeg toch duidelijk "Van mij mag iedereen zichzelf de dood injagen wanneer ie wil", dit veronderstelt dus een bewuste beslissing. Ik pleit dus zeker niet voor het afmaken van comapatiënten of mensen op de palliatieve (hier mag trouwens ook veel meer in geïnvesteerd worden zoals ik al aangaf.) Werken met een wilsbeschikking kan volgens mij ook niet omdat iemand nooit op voorhand kan de precieze situatie waarin hij dood wenst te zijn, kan aangeven. Over de leeftijdsgrens van dat eerder aangehaalde 'bewust kunnen beslissen', wil ik nog wel discussiëren maar ik denk dat het daar gewoon best is om een soort commissie te laten oordelen over het besef van een kind omtrent de dood en ons daarop te basseren om een bewuste beslissing mogelijk te achten.
|
Opmerking die je misschien nog zou kan maken: in hoeverre is een geesteszieke iemand die vrij, bewust kan beslissen maar ik weet niet of dat echt een relevante discussie is.
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Bij uitdrukkelijke bepaling van de persoon zelf, ja; bij het ontbreken ervan, duidelijk neen.
Familie, omstaanders of derden hebben daar niet in mee te beslissen indien de persoon in de onmogelijkheid is dat te doen en geen uitdrukkelijke bepaling meegegeven heeft. |
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
Dat heb ik allemaal vriendelijk bepaald. |
Citaat:
de familie heeft er alvast niets mee te maken als de vraag uitdrukkelijk komt van de patiënt zelve, alleen... en zover ik het weet en dit nog niet zou veranderd zijn, moest de patiënt dat zo uitdrukkelijk op papier gezet hebben alvorens die periode aanbrak : dat om misbruiken te vermijden dat is in principe per definitie euthanasie : het is op vraag van de patiënt dat er einde wordt gesteld aan een uitzichtloze situatie men vewart dat nogal makkelijk met een levensbe[eindiging of een latent laten sterven op vraag van de familie : dat is in principe nog steeds moord |
Citaat:
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 08:38. |
Forumsoftware: vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Content copyright ©2002 - 2020, Politics.be