Politics.be - CD&V: Sportclubs dienen dringend hun verantwoordelijkheid te nemen en hun politiek bi

De media berichtten gisteren over de financiële malaise bij de buitenlandse voetballers en wezen hierbij vooral met de vinger naar "de politiek". Natuurlijk is het doodjammer dat een goedbedoeld wetsvoorstel in 2007 bij de behandeling in het parlement op het laatste moment en op een ongeoorloofde manier werd gewijzigd door tussenkomst van de toenmalige SP.a-voorzitter en zo een groot deel van zijn inhoud verloor. Dit neemt echter niet weg dat de hoofdlijnen van deze wet nu al - en zeker op middenlange termijn - toch vooral positieve gevolgen kunnen hebben voor de sportwereld en zeker voor het voetbal. Iedereen moet wel zijn verantwoordelijkheid nemen.
*
De buitenlandse spelers die vroeger maar 18% bevrijdende bedrijfsvoorheffing betaalden, worden - omwille van deze wet - vanaf 1 januari 2008 gelijk belast met de Belgische spelers. In ruil voor deze meerkost mogen de clubs echter 80% inhouden van de fiscale bedrijfsvoorheffing van alle spelers, die zij normaal rechtstreeks moesten doorstorten in de staatskas.
*
In de praktijk doen de clubs hiermee dus een goede zaak. Voor de Belgische sportbeoefenaars zelf verandert er niets aan het nettoloon en de clubs kunnen daar dus ook 80% van hun voorheffing inhouden, wat zorgt voor extra inkomsten voor de clubs.
Voor de buitenlandse sporters moeten de clubs hun verantwoordelijkheid opnemen. Als deze spelers eenzelfde nettoloon willen overhouden, dient de club het brutoloon te verhogen. Maar ook hier houdt de club 80% van de fiscale voorheffing in, zodat bij de meeste clubs de totale loonkost zelfs daalt!
*
Als er nu Belgische sportclubs zijn die de brutowedde van hun buitenlandse spelers in 2008 niet verhogen, dan moet men dus zeker niet op de pianist - zijnde de wetgever - schieten, maar op de clubs die schromelijk tekort schieten in hun verplichtingen als werkgever.
*
Want deze clubs hadden dus reeds van mei 2007 de kans om hun buitenlandse spelers te informeren over de op til zijnde*wijzigingen, zowel bij het vastleggen van nieuwe contracten als door het aanpassen van de bestaande contracten. Het is voor mij dan ook onthutsend om nu te moeten vaststellen dat verschillende clubs hun engagement niet zijn nagekomen en hun spelers over deze wetswijziging in het ongewisse hebben gelaten.
*
Momenteel staat niets of niemand de clubs in de weg om met het gigantische bedrag dat ze nu ontvangen, het brutoloon van hun spelers te verhogen. Op deze manier houden de spelers netto evenveel over als vandaag de dag en kunnen de contracten worden nagekomen.
*
In een tweede fase blijft het van groot belang dat de gelden die de clubs ontvangen via de ingehouden bedrijfsvoorheffing vooral kunnen worden besteed aan de uitbouw van een degelijke jeugdopleiding. En dat er wordt voorzien dat elke club een onafhankelijke 'VZW voor de jeugd' opricht die de verdeling van deze middelen op een transparante manier kan verdelen en dat dit kan worden geverifieerd door een onafhankelijke instantie. Hiervoor zal ik spoedig de nodige wetsvoorstellen indienen.
*
De clubs zullen dus ook hun transferpolitiek dienen aan te passen nu de zuivere loonkosten voor een buitenlandse speler en een Belg gelijk zijn. Door terug meer Belgische spelers op te stellen en tegelijkertijd te investeren in jeugdopleiding zullen we hopelijk velen zien terugkeren uit bijvoorbeeld Nederland en nieuw, jong talent naar boven laten komen.
*
De clubs zullen getalenteerde buitenlandse spelers blijven aantrekken, wat ook goed is voor het niveau van ons voetbal. Echter, clubs zullen niet langer louter omwille van het financiële aspect (lagere brutoloonkost voor zelfde nettoloon) buitenlandse spelers aantrekken en dat is zonder meer een goede zaak.
*
Dus hopelijk spelen er binnenkort minder, maar wel betere buitenlanders op onze sportvelden en krijgen vele zelf opgeleide jeugdspelers een eerlijke kans om het op het hogere niveau waar te maken! En daar was het ons als initiatiefnemer*allemaal om te doen.
*
Bovendien zal ik de komende maanden eveneens werk maken van andere sociale maatregelen, zoals onder andere het optrekken van het minimumloon voor buitenlandse spelers (niet-EU) die de sportbeoefenaars zullen ten goede komen. Want ook in deze beroepscategorie is het niet altijd rozengeur en maneschijn en zijn er zelfs profsporters die een laag inkomen hebben en een gebrekkige sociale zekerheid. Ook deze groep heeft*recht op een sterk sociaal statuut en een degelijke bescherming.

Bron: politics.be