Oorspronkelijk geplaatst door Dagblad De Limburger
Molukse wijk duldt geen vreemde eend
Laurens Schellen
Sittard - Ruim dertig Molukse gezinnen in twee straten in Sittard zijn laaiend op de plaatselijke woningvereniging WVS. Ze willen niet dat een Nederlands gezin in een van de huurhuizen komt wonen.
Gisteravond even na half negen. Het Molukse wijkje, ingeklemd tussen Stadbroek en Broeksittard, ligt er piekfijn bij. Keurige woningen, strakke tuintjes met dito hagen. De fameuze schilders naar wie de twee straatjes vernoemd zijn -Jan van Eyck en Pieter Breughel- hoeven zich bepaald niet om te draaien in hun graf. Geen wonder dus dat de plaatselijke woningcorporatie WVS, eigenaar van de circa 25 huizen, rept van Molukse 'modelhuurders'. Kortom, in de verste verte zijn er geen tekenen dat het plotseling broeit en gist in het wijkje.
Maar toch. Aan het eind van de straat, tegen een van de gevels van de evangelische kerk, doemt uit het niets een al even keurig beschilderd spandoekje op. 'De Molukse wijk is alleen voor Molukkers' staat er te lezen. Aanleiding voor de protestactie, die volgens actievoerder Johan Hallatu 'rustig en beschaafd' begint maar 'indien nodig tot het uiterste' wordt gevoerd, is het besluit van de woningvereniging om een Nederlands gezin een vrijkomende woning aan de Jan van Eyckstraat toe te wijzen. De Molukkers zijn laaiend over de beslissing, omdat die volgens hen in strijd is met alle gemaakte afspraken en bovendien totaal uit de lucht komt vallen. ,,Jarenlang hebben we via onze eigen bewonerscommissie alle woningen zelf mogen toewijzen. Jazeker, daar hebben we zwart op wit afspraken met WVS over gemaakt. Dat systeem werkte perfect, er zijn nooit problemen geweest.De Molukse gemeenschap is één grote en hechte familie. Van generatie op generatie. Het is ons alles waard om dat zo te houden. Daarmee doen we niks verkeerds, toch? We hebben hier ook onze eigen kerk, daar hoor je toch ook niemand over? Het enige dat we van de woningvereniging eisen, is naleving van de afspraken. Meer niet.''
---
Met discriminatie of etnische onderbuikgevoelens heeft hun actie pertinent niets van doen, zo verzekeren de Molukse families. ,,Natuurlijk discrimineren wij niet. Dat wij nu iets tegen Nederlanders zouden hebben, slaat echt helemaal nergens op. Laat dat iedereen duidelijk zijn. Maar we staan wel pal voor onze Molukse cultuur en gemeenschap. Hoe dichter je bij elkaar woont, hoe hechter de onderlinge band en des te sneller je elkaar kunt helpen'', bezweert Hallatu. Niet toevallig hebben zijn zoon en schoondochter Brenda Broekman eveneens hun oog laten vallen op de vrijkomende woning op nummer 51. ,,Mijn schoondochter heeft een spierziekte en kan daardoor heel moeilijk lopen. Nu woont ze nog met haar gezin op zes hoog in een flatje in Limbrichterveld. Kun je je voorstellen dat we dolblij zijn als onze kinderen en kleinkind hier naartoe komen?'' Niemand, WVS incluis, hoeft trouwens bang te zijn dat het Molukse wijkje overmatig vergrijst, voegt Brenda Hallutu-Broekman er voor alle zekerheid aan toe. ,,Baby's, peuters en kleuters genoeg. Geen zorgen.''
In een reactie zegt manager P. Ravestein van de woningvereniging dat er sprake moet zijn van een misverstand. Volgens haar worden er absoluut geen afspraken geschonden. ,,WVS heeft de bewuste woningen in 1985 overgenomen. Destijds is inderdaad de afspraak gemaakt dat een Molukse bewonerscommissie de toewijzing van de huizen op zich zou nemen. Alleen is die commissie twee jaar geleden opgeheven, toen het laatste lid ons meldde er geen tijd meer voor te hebben. Hij heeft ons toen schriftelijk verzocht om de toewijzing voortaan zelf te doen.'' Ravestein bestempelt de actie als 'ongelukkig en onverwacht'. ,,We hebben altijd een goed contact gehad. Het zijn altijd perfecte huurders geweest. We staan dan ook nog steeds open voor een gesprek.'' Maar of de Molukkers nu een nieuwe kans krijgen om een eigen toewijzingscommissie in het leven te roepen, kan de corporatiemanager nog niet zeggen. Het Nederlandse gezin dat WVS de vrijkomende woning heeft toegewezen, viel gisteravond niet te achterhalen.
|
