Reeks De Standaard: achter de schermen vd formatie
 

De Standaard heeft in stilte heel wat voorbereidend werk verricht over wat presies achter de schermen van het formatieberaad leefde.
En ze brengen het nu uit in een reeks.

Hierna slechts één deel uit de krant van vandaag. Je moet de andere artikelen van vandaag ook gelezen hebben, om de ganse sfeer te kunnen opsnuiven.

De hele santaboetiek bestempelen als bloedstollend, zou natuurlijk overdreven zijn, maar dat het zo erg gesteld was, wisten waarschijnlijk weinigen.

Ge gaat mij niet wijsmaken dat die plooien glad gestreken kunnen worden tijdens deze vastenperiode (daarvoor zal er niet genoeg kunnen gebeden en ontbeerd worden door de mensen die denken dat dat effekt zou kunnen hebben).

Voor mij blijft een realiteit: met Pasen zitten we aan een terug aan een grondige "ground-zero-formatie", hetgeen zal uitmonden in een bonus op de verkiezingsuitslag, op het vlak van staatsthervorming.

Amai mijn botten ...






De Standaard Online
vrijdag 08 februari 2008
'Ik doe het niet'

BRUSSEL - Op 20 december, luttele minuten voor hij het CD&V-congres om vertrouwen vraagt, ontvangt Yves Leterme een bloedstollende sms. 'Ik geef de leiding onmiddellijk aan u.' Guy Verhofstadt past voor het premierschap.


'Ik doe het niet.' De boodschap van Guy Verhofstadt (Open VLD) voor Yves Leterme (CD&V) leest kristalhelder. De CD&V-kopman kan de boom in. Aan de vooravond van zijn derde eedaflegging als Belgisch premier is Verhofstadt het aanhoudend geduvel spuugzat. Hij wil de handdoek in de ring gooien.

De setting oogt hallucinant. Op donderdagavond 20 december, na 193 dagen politieke crisis, kan 'de teller' eindelijk worden gestopt. Rond halftien loopt op het CD&V-congres in de KU Brussel de speech van scheidend voorzitter Jo Vandeurzen, waarin hij de toestemming vraagt toe te treden tot de interim-regering Verhofstadt III, op zijn laatste benen. Leterme speelt met zijn Blackberry en leest een pas binnengekomen bericht.

Onbewogen veert de man van 800.000 stemmen recht. 'Het beste moet nog komen', oreert hij. 'Ik sprak met de blik op oneindig en het verstand op nul', geeft hij achteraf toe. Hij oogst een open doekje. Niemand merkt de onrust, niemand legt hem een strobreed in de weg. Alleen kamerlid Hendrik Bogaert vraagt zich luidop af of het 'een schande is om Verhofstadt niet voor de volle honderd procent te vertrouwen'.

Daarna beent Leterme ijlings de veel te kleine aula uit. 'Wat is dat nu? Dat is de afspraak niet. De afspraak is dat gij dat gaat doen', snauwt hij via de telefoon naar Verhofstadt.

Een smeulend geschil wakkerde zo in de vooravond aan tot een uitslaande ruzie. Eerder die dag had Verhofstadt tijdens een informele persbriefing gepocht met zijn nota waarmee hij de Octopuswerkgroep op weg wilde zetten. Daarbij stak hij de draak met Letermes aanpak. Maar het communautaire overleg in VerhofstadtIII staat onder de leiding van Leterme zelf. CD&V en kartelpartner N-VA reageerden ziedend op 'die torpedo'.

Verhofstadt maakt er meteen een erezaak van. Hij pikt het niet dat Leterme 'interne problemen' op hem afwentelt. 'Er is geen vertrouwen. Ik geef de leiding van de regering onmiddellijk aan u', zo bijt hij zijn toekomstige vicepremier toe. Het bitsige telefoongesprek in de catacomben van de KUB sleept een kwartier aan. Een vergelijk volgt. Op 23 maart neemt Leterme het premierschap over, Verhofstadt behoudt de verwijzing van zijn communautaire nota in de regeerverklaring.

De woordenwisseling vormt opnieuw het bewijs dat nooit eerder het wantrouwen bij een startende regeringsploeg zo groot was. 'Veertien ministers maar geen regering', zegt kamervoorzitter Herman Van Rompuy (CD&V) steevast smalend. Hij heeft gelijk. Achterdocht, misprijzen en haat kleurden ook haar voorgeschiedenis: de langste formatie uit de Belgische geschiedenis. De politieke redactie van De Standaard maakte een minutieuze reconstructie van 193dagen van politieke narigheid waarin België leek op te houden te bestaan.

'L'enfer, c'est la répétition', mompelde N-VA-voorzitter Bart De Wever na een zoveelste sessie. Wie de tien afleveringen leest, beseft dat dit samen met de boutade'L'enfer, c'est les autres' maar een eufemisme is.



Blz. 2 commentaar.

Blz. 4-6 Eerste aflevering: 'Er is geen vertrouwen. Gij krijgt onmiddellijk de leiding'; De hel is elke dag van hetzelfde.



Van onze politieke redactie

Het is toch een echte staatsman he den Verhofstadt, nog snel snel een mes in leterme zijn rug proberen te steken dat hadden we echt niet van u gedacht Guy.

Ik denk dat weinig mensen beseffen hou diep het water tussen de politieke partijen in Belgie echt is.

Vele denken dat de formatie zolang duurt door de communautaire problemen, maar dat is slechts een rookgordijn, want de echte problemen liggen veel dieper en zin veel erger.

Zo staan MR en PS met getrokken wapens tegenover elkaar.
Maar ook de VLD staat met getrokken wapens tegenover de CD&V/N-VA.

Maar een meerderheid met CD&V/N-VA en SP.A is in Vlaanderen niet mogelijk en verder wil de CD&V aan Waalse kant de PS er buiten houden, want dan weer niet mogelijk is met de SP.a en CDH in de meerderheid.

Zoals dus vele begrijpen is een regeringsvorming gewoon niet mogelijk met de huidige verkiezingsuitslag, gewoon omdat de partijen in de regio's zelf reeds met getrokken wapens onderhandelen.

Een beetje respect voor de beste Belgische premier aller tijden, hé! Hij heeft de doodstrijd van Belgique met succes kunnen rekken inplaats van er euthanasie op te plegen.

Alles is minder erg dan de Vlaams-nationalisten gelijk geven.

Dat heeft zelfs niets met Vlaams-nationalisme te maken.

want dat men in Wallonie nog een meerderheid kan vormen zonder dat de partijen met getrokken wapens onderhandelen komt door het feit dat er slechts 2 grote en 2 kleinere partijen zijn.

Moest het CDH even groot zijn als de twee andere, wel dan zaten ze daar ook met 3 partijen die elkaars bloed lusten.
Want de CDH is nu PS geziend omdat ze samen in de regionale regering zitten en de PS daar de dienst uitmaakt, na 2009 zou het wel eens kunnen gaan kletteren in Wallonie als de MR blijft groeien.

Maar hou ook uw hartje vast in Vlaanderen na 2009, want dan zouden de kaarten hier ook wel eens heel anders kunnen vallen.

Heel die partijen oorlog in onze politiek is namelijk enkel goed voor de derde hond die op de loer ligt.

Ik voorspel het u, na 2009 worden zelfs de regio's onbestuurbaar.

Gij zegt dat "de open VLD" met getrokken messen tegenover de neo-tsjeven staat. Op wat baseert gij u? Zou het kunnen dat het alleen Verafstoot is die met getrokkens messen staat? Zou het kunnen dat het alleen hij is die telkens het onderhandelend trio (Somers, Dewaal, Deklucht) iets bereikt heeft van een overeenkomst, deze direkt torpedeert? Zou het kunnen dat dat trio ergens beseft dat hun zware verkiezingsnederlaag overwonnen moet worden, maar dat Verafstoot, denkend dat zijn zwanenzang ten einde is, handelt naar het spreekwoord "après nous, le déluge" ? Trekt Verafstoot zich één bal aan van het dreigement dat uitgaat van het suksel van de Lijst Dedekker?
Trekt Verafstoot zich iets aan van de leugens die hijzelf verkondigde ("alles gaat goed, zeker ekonomisch en budgettair ...") terwijl nu het onmogelijk blijkt om niet te rekenen op eenmalige inkomsten door verkoop van openbare gebouwen (waar zit de bonus van de lage rentevoet ...)?

Als het aan open VLD lag, gingen ze direct verder met paars, maar ze zitten met een tekort voor een meerderheid en groen wil niet meespelen.

Anders zou open vld gewoon verder doen, zelfs zonder verhofstad, en de verkiezingsnederlaag negeren als zijnde niet gebeurd.

Ge hebt nog niet gereageerd op mijn vraag waarop ge u baseert.
En nu voor deze post, moet ik dat ook weer vragen.
Want naar mijn uiterst beperkt geheugen en heel kort inzicht, waren de bijna bereikte akkoorden van oranje-blauw niet naar de goesting van de sossen.

De vld is pas deftig gaan meewerken nadat ze beseften dat de SP.a er toch niet bij kwam.

En wat heeft de goesting van de sossen te maken met overeenkomsten tussen liberalen en teven?

Enkel al dat er rekening werd gehouden met de mening van de oppositiepartijen bij de regeringsvorming zou een belletje moeten doen rinkelen.

Bij vorige regeringsvorming werd de oppositie gewoon toegesnauwd, dat ze zich niet te moeien hadden met de formatiegesprekken.
Nu ging men goedkeurig vragen aan de oppositie, dit terwijl men steeds een tweederde meerderheid had voor de staatshervormingen.

Leterme heeft als politiek leider veel gebreken, vooral door onervarenheid denk ik. Dat mag toegeven worden.

Maar dit artikel toont ook heel duidelijk aan welk walgelijk creatuur er bijna 9 jaar aan het hoofd van dit land staat. God zij dank, nog iets meer dan 40 dagen tot Pasen...

Verhofstadt blijft zichzelf
 

Voor Verhofstadt moest altijd alles wijken voor zijn eigen ambitie en waanidee als Numero Uno. Dertig jaar geleden moesten zijn volgelingen al als slaven ontfermen over zijn valies en grillen. Dienstbaarheid voor land of landgenoten is nooit aan hem besteed. De enige drijfveer is bij hem het eigen profijt als Numero Uno. Samen met zijn "compagnon" Slangen wordt daar de stragegie voor uitgetekend en daarbij worden de stoutste trukken niet ontweken.

http://blog.seniorennet.be/poli

Op welke wijze dit tweespan zich op de kap van de burger verrijkt heeft komt wel boven water eens Verhofstadt zijn macht kwijt is.
Ik voorspel jullie nu al dat wat er komen gaat niet moet onderdoen voor de PS-schandalen.

Door onervarenheid, Max ?

Ik zie niet goed in waarom Leterme méér onervaren zou zijn dan het merendeel zijner collega's in Kamer en Senaat.

Maar hebt u hem al één overduidelijk clevere politiek-tactische zet weten doen ? Ik zou niet weten welke, in elk geval.

Hij is eenvoudigweg politiek niet erg pienter. D�*t is de oorzaak van zijn vele gebreken als politicus.

Een politiek leider zou ik hem overigens niet noemen : daarvoor mist hij het statuur, het inzicht, en het staatsmanschapstalent.

Leterme is een jongen die het misschien als schepen of zelfs als burgemeester van een middelgrote gemeente zou kunnen rooien. Of als voorzitter van een wielerclub.

Als kandidaat eerste-minister weegt hij echter véél te licht. Dat is al overduidelijk gebleken, en ééns baron Verhofstadt in Italië is gaan uitblazen, zal dat zo mogelijk nóg duidelijker blijken.

Wanneer gaan ze eindelijk eens beseffen dat het nooit meer goed komt (is eigenlijk nooit het geval geweest) tussen de Vlamingen en de Walen?



http://www.youtube.com/watch?v=yAkiXoVx7xU

Ik denk dat jij hier een grote vergissing maakt.

Van alle eerste Ministers die er al zijn geweest in Belgie, is Leterme nu juist degene die het meeste ervaring heeft met het samenstellen en leiden van een regering.

Alle voorgaande premiers hadden nog nooit een regering samengesteld en geleid, Leterme dus wel, want hij had reeds ervaring als minister-president van de Vlaamse regering.

Maar de problemen in Belgie liggen niet bij Leterme of bij zijn kunnen.

De problemen zijn;
1; de PS die voor het eerst in meer dan 100 jaar geen meerderheid heeft in Wallonie.

2; de VLD die in Vlaanderen naar de 3 plaats word terugverwezen, maar als liberale familie samen met de MR wel de grootste zijn in Belgie, iets dat nog nooit is gebeurd

3; de MR die zijn verkiezingsoverwinning op de PS in goud wil omzetten.

4; de PS die zijn nederlaag wil wreken op de MR via CHDzijn regionale regeringspartner

5; voor de eerste keer in de Belgische geschiedenis dat de Vlaamse partijen geen knieval willen doen voor de PS

6; er is geen geld meer voor de onderhandelaars om rechten te kopen

7; in Vlaanderen moet men de Vlamingen hun rechten gaan geven en Wallonie moet op eigen benen gaan staan, of Belgie bestaat binnen 3 jaar niet meer, want bij de regionale verkiezingen loert er een andere meerderheid door het raam om de macht in Vlaanderen te grijpen.


Leterme is dus helemaal geen onervaren en onbekwaam persoon als politicus, maar juist iemand die verder kijkt dan enkel naar de directe gevolgen van zijn handelen. Bij een foute beslissing in de federale regeringsonderhandelingen kan hij samen met de andere onderhandelaars juist het einde van Belgie veroorzaken.

En daar zitten de problemen Leterme moet bij zijn regeringsformatie rekening houden met de regionale verkiezingen in Vlaanderen en dat word door de andere partijen vergeten. Een verkiezingsoverwinning voor VB-LLD en N-VA samen in 2009 is echt geen natte droom voor die partijen als Leterme er geen staatshervorming door krijgt en als hij te veel toegevingen doet aan Wallonie.


En de enige ander politicus in Belgie die duidelijk laat zien dat hij weet en begrijpt wat de problemen zijn voor de feredale regering en het voortbestaan van Belgie is Reynders.

In de vroege jaren '90 was ik ooit een fan van Verhofstadt. Las met gretigheid en enthoesiasme zijn boek 'De Belgische ziekte.' De oprichting van de VLD vond ik prachtig, al ben ik nooit lid ervan geworden.
Omdat het te snel in een links vaarwater kwam, en eens aan de macht in 1999 ... tja, dan werd de VLD noch Vlaams, noch Liberaal, noch Democratisch, maar gewoon een heruitgave van de CVP, de machtspartij aller tijden.

Vergeet Reynders. Als het voortbestaan van Belgique hem aan het hart lag wilde hij zijn verkiezingsoverwinning niet vergulden inplaats van verzilveren.

Hier wringt het schoentje:

Leterme heeft, samen met Boergeois, een visionair kartel samengesteld.
Voor de allereerste keer in de Vlaamse ontvoogdingsgeschiedenis was er een samenwerking tussen een Vlaams-Nationalistische partij en een grote machtspartij. (op ons boerenklein Vlaams nivo is dat vergelijkbaar met de zoveel grotere glasnost en de perestroika van Gorbatsjov)

Leterme heeft bewezen dat hij achter dat kartel staat, door de zogezegde versprekingen (Walen intellektueel niet kapabel ... belgisist zijn zonder tweetaligheid is belachelijk ....)

Leterme moet nu nog maar één ding doen, niet meer en niet minder dan zijn verkiezingsbeloftes gestand houden in een eerbaar kompromis.
Ik herhaal: het kartel heeft geen separatistische agenda en heeft geen separatistische verkiezingsbeloftes gedaan. Verlang dus niet iets in die aard.
Het kartel moet samengaan met andere partijen, om tesamen een meerderheid te halen. Iedere partij moet, in verhouding tot zijn verkiezingsuitslag, een eerbaar kompromis aanvaarden. Iets anders, zou ondemokratisch zijn.

Ik herhaal ook het volgende: er is een flamingantistische bonus op de verkiezingsuitslag mogelijk, dank zij de ruzies met en tussen de Franstaligen, en dank zij hun "non"-attitude.

Maar eerlijk is eerlijk: wie Leterme nu bestempelt als onmogelijk uitgroeiend tot een staatsman die binnen 50 jaar meer dan een voetnoot-premier zou zijn, die liegt, dwaalt of heeft een "andere politieke agenda".

:rofl: