Op 17 februari geeft het ABVV op de Heizel het officiële startschot van zijn campagne voor de sociale verkiezingen, die plaatsvinden van 6 tot 19 mei.
Zo'n 1,3 miljoen werknemers uit 6.000 ondernemingen kunnen dan hun 60.000 vertegenwoordigers kiezen voor de ondernemingsraad (OR) en/of het comité voor preventie en bescherming op het werk (CPBW).
Ons programma voor die sociale verkiezingen steunt op 10 prioriteiten.
Om die te verwezenlijken zijn algemene acties op interprofessioneel of sectoraal vlak nodig. Maar voor sommige van die prioriteiten kunnen ook de OR en/of het CPBW hun steentje bijdragen. Het zijn nu precies hun opdrachten die we even van naderbij bekijken in het licht van de nakende sociale verkiezingen.

1. Kwaliteitsvolle jobs :
de OR legt de uurregelingen, de data van de jaarlijkse vakantie en de inhaaldagen van feestdagen die in een weekend vallen, vast. Met de informatie die de OR ontvangt kunnen de afgevaardigden proberen het aantal tijdelijke of uitzendcontracten te beperken en die te laten omzetten in vaste contracten.

2 . Onthaal en opleiding :
de vakbondsafvaardiging, de OR en het CPBW vervullen een belangrijke opdracht bij een gebeurtenis die geen enkele nieuwe werknemer ooit vergeet: zijn eerste werkdag!

3 . Handarbeiders verdienen meer waardering :
we willen niet alleen de discriminaties wegwerken, wat we eisen op interprofessioneel vlak, maar we willen ook het imago en het statuut van de arbeiders in de onderneming zelf verbeteren. Dat is belangrijk voor iedereen.

4. Gratis vervoer naar je werk :
het ABVV ijvert voor gratis openbaar vervoer en betere uurregelingen van het openbaar vervoer. Vanaf 2005 zal men, door een regeringsbeslissing, op ondernemingsvlak kunnen onderhandelen over gratis treinvervoer. Het is trouwens ook op dat niveau dat over mobiliteitsplannen onderhandeld kan worden.

5. Goede kinderopvang maakt gelukkige kinderen en gelukkige ouders :
er moeten veel meer betaalbare kinderopvangplaatsen komen. En opdat iedereen gemakkelijker gezins- en beroepsleven zou kunnen combineren, moeten we streven naar de 32-urenweek in vier dagen.

6. Loop niet langer gebukt :
rugklachten, maar ook de zogenaamde "repetitieve overbelastingletsels" richten een ware ravage aan maar worden niet altijd als beroepsziekte erkend. Volgens het ABVV moet dat wel gebeuren. Wij zeggen ook: het is beter te voorkomen dan te genezen. Hier is een prioritaire taak weggelegd voor het CPBW.

7. Menselijke uurroosters voor kaderleden :
volgens Eurostat oefenen 25% van de Belgische werknemers een kaderfunctie uit. Uit een enquête van het Europees Verbond van Vakverenigingen, meer bepaald van de Europese Organisatie van Kaderpersoneel, blijkt dat kaderleden gemiddeld 4,3 uren per week langer werken dan de andere werknemers. Die enquête wijst tevens uit dat de kaderleden daar niet zo gelukkig mee zijn. Werk aan de winkel dus voor hun vakbondsvertegenwoordigers.

8. Aangepast werk om het ook nog na 55 jaar vol te houden :
hier valt nog enorm veel te doen, maar wij vinden het prioritair dat alle werknemers met 20 jaar nachtarbeid achter de rug, kunnen overschakelen naar dagwerk.

9. Recht op brugpensioen na een loopbaan van 38 jaar :
met uitzondering van de ondernemingen in moeilijkheden of in herstructurering werd de brugpensioenleeftijd verhoogd tot 58 jaar. Als men begonnen is op 20-jarige leeftijd, heeft men er al een carrière van 38 jaar opzitten. Maar als je op 14-jarige leeftijd begonnen bent, ben je al 43 jaar bezig. Dat is niet rechtvaardig: het ABVV vraagt dan ook het recht op brugpensioen na een loopbaan van 38 jaar.

10. Alle bruggepensioneerden gelijk voor de fiscus :
gehuwde werknemers die vóór 31 december 2003 met brugpensioen gingen, hebben voortaan elk recht op hun eigen belastingvermindering (1590 euro maximum). Wie na die datum met brugpensioen gaat, moet het doen met een belastingvermindering van maximum 1860 euro voor beide echtgenoten samen. Het ABVV wil dat die discriminatie verdwijnt.

Lijkt aardig op het programma van ACV! :wink:

oh ja, Punt 11 van ACV is "Gelijk statuut arbeiders en bedienden." :wink:

Dat is dan een leuke vaststelling idd.
Ik denk dat de tijd dat de vakbonden elkaar de huid volschelden voorbij moet zijn.

Er kan alleen iets bereikt worden, wanneer beide vakbonden de handen in elkaar slaan, enkel dan kunnen we nog iets bereiken.


het grote twisten gaat vooral op hogere niveaus, want daar worden er postjes verdeeld natuurlijk.

Ik ben deleguee in een bedrijf, ik zet mij belangeloos in om de mensen te helpen waar ik kan, voor mij speelt kleur ook geeen rol.

groeten, makepeace

Ok maar kan je dan niet evengoed op het ACV stemmen? :twisted:

Misschien een kartel? :lol:

Het christo-sociaal kartel :lol:

:lol: :lol:



Als de afkorting CSC kan zijn, is het voor mij helemaal goed. :wink:

:lol: :wink:

Makepeace,

Ik ga hier dezelfde argumentatie geven als bij het ACV

Ik vind de vakbond nuttig en nodig.

Maar ik vind ook dat er meer aandacht moet besteed worden aan:

1. Moderniseren van actiemethoden. Het stakingsrecht is heilig, maar is het nog zinvol, voornamelijk als er mensen door getroffen worden die niets met het conflict te maken hebben (zie N.M.B.S.). Zijn er geen betere methoden dan staking, zelfs als men alles al geprobeerd heeft?

2. Europeaniseren van de actie. Multinationals zijn (minstens) Europees georganiseerd; vakbonden voeren hun actie nog dikwijls op het niveau van het plaatselijk bedrijf. De Europese ondernemingsraad mist mijns inziens tot nu toe nog aan slagkracht, voornamelijk omdat men meestal ingewikkelde juridische spitsvondigheden op de vergadertafel krijgt, bovendien is taal toch wel een probleem op dit niveau.

3.Meer aandacht voor het toekennen van bevoegdheden aan Vlaanderen. Vlaamsnationale strijd en vakbondsstrijd is niet contradictorisch. Maar ik meen dat voornamelijk het Waalse ABVV nog strak-traditioneel georganiseerd is. Is dat niet één van de redenen die Europese lijst?

Tja aan twee van die punten wordt nu gewerkt met de Europese lijsttrekkersplaats van Mia De Vits: zowel het internationaliseren als het regionaliseren krijgt hierdoor meer dan waarschijnlijk een duw(tje).

Ideologisch sta ik op de oude ABVV-lijn van arbeiderscontrole in plaats van het medebeheer dat het uitgangspunt was van het ACV. Concreet betekent opkomen voor arbeiderscontrole vandaag echter dat steun wordt gegeven aan strijdbare delegees en die zijn er zowel bij ABVV als ACV. In bepaalde bedrijven zou ik voor het ACV stemmen omdat die vrijer kunnen ingaan tegen het regeringsbeleid waardoor radicale stemmen niet van bovenaf afgeremd worden door de leiding die liever op de europese lijst van een regeringspartij gaat staan... Aangezien ik in mijn huidige professionele sfeer geen vakbondsmilitant kan zijn (vrij beroep...) beperkt mijn betrokkenheid zich echter tot lidmaatschap van de jongerenafdeling (ABVV-Jongeren).

Aan punt 1 kan ze nu ook niets meer doen, dat zei je al.

Punt 3 is echter ook niet de bevoegdheid van het Europees parlement.


Hopelijk kan ze rond punt twee iets doen.

Gelukkig is er nog steeds JL Dehaene die duidelijk ACW-bloed in zich heeft. :wink:

Nu maak je me toch nieuwsgierig waarom je medebeheer minder positief vind dan arbeiderscontrole?

Met medebeheer werk je ook met steun voor de verkozen vakbondsafgevaardigden...

Het historische verschil tussen arbeiderscontrole en medebeheer is er één van doelstellingen en taktieken. Het idee achter arbeiderscontrole was de noodzaak om met de arbeiders zelf de touwtjes in handen te nemen als onderdeel van een geplande economie, terwijl de taktiek van medebeheer uitging van de noodzaak om binnen dit systeem te werken door samenwerking van arbeiders en patroons.

In de huidige vakbondswerking zal dit op zich geen verschil maken. In het ABVV weet men niet goed wat er moet aangevangen worden met die arbeiderscontrole. Ik was enkele jaren terug op een "ideologisch congres" van ABVV West-Vlaanderen waar bijna letterlijk gezegd werd dat het onderscheid arbeiderscontrole/medebeheer niet langer relevant is. In de praktijk komt het ABVV effectief onvoldoende op voor een onafhankelijke positie van het patronaat. De overlegstructuren zijn nuttig en belangrijk, maar uiteindelijk verander je enkel dingen door een krachtsverhouding uit te bouwen. En als ik dan zie hoe bvb bij Ford door de vakbonden een akkoord wordt gesloten over de manier waarop zal afgedankt worden, dan gaat men te ver in het concept van mee met de patroon diens problemen op te lossen.

Het kan vandaag misschien lang geleden lijken, maar de structuren op de werkvloer zijn uiteindelijk ook een uitdrukking geworden van die discussie arbeiderscontrole/medebeheer. De vakbondafvaardiging kwam er onder druk van de socialistische vakbond en als onafhankelijk orgaan van enkel de werknemers. De werknemersdeelname aan OR en Comité was eerder een uitdrukking van de wil om samen het beheer van het bedrijf op te nemen.

Ik had gedacht dat het ontslag van De Vits een dynamiek richting regionaliseren van de vakbond zou teweegbrengen. Ziet er nu niet zo naar uit...

En euh kan je me even verklaren wat er zo 'acw' is aan JL Dehaene? Een pragmaticus en een loodgieter, ja, maar een acw'er?

Even CV opgevist op site van Europa:

:wink:

jean-Luc Dehaene is allesinds meer realistisch arbeidsvriendelijk dan Mia De Vits.

Thomas Heynderickx

Ok maar van zijn roots hebben we in zijn loodgieterjaren toch ook niet veel meer gezien. ik bedoelde dus: hoe is dit zichtbaar in zijn stellingnamen en vroegere beleidsbeslissingen?
Trouwens: bedankt voor de informatie. :wink:

Vind u dan dit bestuur zo arbeidsvriendelijk? De socialisten zitten er nochtans in. En het ABVV kan er nu niet meer onderuit.... dat ze een synoniem voor SP.A/PS zijn.

Ik heb hem een tijdje geleden nog gehoord tijdens debatten georganiseerd door de ACV centrale Bouw en Industrie.
Daar zat hij toch op dezelfde lijn als Greta Dhondt.

Helaas heb ik er geen verslag van.

Hij komt echter bij verschillende centrales en verbonden als gastspreker langs.
Misschien dat je hem nog in actie kan zien. :wink: