Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Fozzie
(Bericht 3251964)
Gewoon een handige maar verwerpelijke (want leugenachtige) publiciteitsstunt om veel goedgelovige toeristen naar Lourdes te trekken.
|
Ik ben al enkele malen in Lourdes geweest, ook met de fiets daar gepasseerd.
Uit de eerste hand, nl. van de plaatselijke bevolking zélf, weet ik dat het economisch niet zo goed gaat in Lourdes. Twintig jaar geleden telde dit Pyreneeënstadje nog zo'n 22000 vaste inwoners, vandaag niet eens 18000 meer. Hoewel Lourdes na Parijs het grootste aantal hotels telt van alle Franse steden - méér dan in Nice of zelfs in Marseille, zo'n 450 - zijn vele van deze hotels alleen open in het hoogseizoen. 's Winters is het daar eerder een stille bedoening.
Uiteraard zal 2008 een uitzondering vormen. Het is maar zeer de vraag of één goed jaar de streek uit het economische slop kan trekken. Want bedevaarders zijn er vandaag minder talrijk dan weleer, en bovendien gaat men heden ten dage meer op individuele basis op bedevaart dan in groepsverband.
Uit gesprekken met verscheidene hoteliers bij wie ik al te gast was, leerde ik dat wie een hotel opent aan de Côte d'Azur, makkelijker zijn geld verdient dan wie dat in Lourdes doet. De vakantieganger kijkt immers niet op een cent meer of minder. Bedevaarders uit de gegoede klasse daarentegen vormen een kleine minderheid; het merendeel betreft mensen die nooit elders op reis gingen dan naar Lourdes, en wel omdat hun financiële armslag reizen niet echt toelaat.
Ik woon al heel mijn leven in een klein dorp in het Hageland, ongeveer halverwege Diest en Tienen. In die streek werk ik als postbode. En ik zie veel verdoken armoede, waarover men hier bij de OCMW's duchtig kan meepraten. Veel mensen die nooit op reis gaan, nooit op reis
kunnen. Maar ze hopen minstens éénmaal in hun leven naar Lourdes te kunnen reizen. Ik heb daar op hotel gezeten met zulke mensen, die eigenlijk niet echt
hun wereld kennen. Ze zijn het duidelijk niet gewend. Ze nemen genoegen met een goed bed en een eenvoudig dagmenu zonder veel tierlantijntjes. (De meeste hotelbazen passen het menu aan, naargelang de nationaliteit van het merendeel van hun gasten.) Ze zijn al blij omdat ze geen afwas hoeven te doen.
Dat die mensen niet echt
hun wereld kennen betekent geenszins dat zij
goedgelovig zouden zijn. Daarvoor is het leven hun al een te harde les geweest. Heel graag heb ik steeds met hen opgetrokken, van gedachte gewisseld over onze geloofsbeleving... ja hen zelfs verleid tot een uitje in de bergen om daar op gans andere wijze met de grootsheid van Gods schepping geconfronteerd te worden; iemand die nog nooit in een diepe afgrond heeft gekeken, is écht geïmponeerd hoor, en draagt die ervaring levenslang mee - zelfs al is een tweede reis hem niet meer vergund. Uiteraard deed ik met hen met alle soorten van genoegen ook eens een terrasje, waarom niet.
Het pleit alleszins voor dit Pyreneeënstadje dat men daar zo gastvrij is om ook deze minder begoede reizigers een voor hen enigszins betaalbare hotelaccomodatie aan te bieden. En dit op veel grotere schaal dan elders het geval. En zelfs voor wie zich geen bescheiden hotel kan veroorloven biedt Lourdes wel degelijk mogelijkheden.
Had men dié gastvrijheid daar niet kunnen opbrengen, dan was de economische toestand van de streek daar wellicht stabieler gebleven doorheen de tientallen jaren. Maar dan zou Lourdes ook niet méér geweest zijn dan een doodgewoon Pyreneeënstadje voor bergliefhebbers. (En aangezien de Pyreneeën een beschermd natuurpark zijn, wordt het toerisme daar - dit i.t.t. de Alpen - eerder kleinschalig gehouden.)