Mia moet het licht nog zien...
 

De afgelopen dagen is er een debat ontstaan in de opiniepagina’s van De Standaard. Onderwerp van debat is de houding tegenover de hoofddoek en eigenlijk meer algemeen tegenover de islam. Onder de titel “Lokroep van het obscurantisme” slaagt redactrice Mia Doornaert de bal compleet mis. Ze ziet een alliantie tussen “uiterst links en moslimfundamentalisme”, waarbij bijna 20 jaar na de val van de Muur zelfs een heuse Koude Oorlogsretoriek wordt boven gehaald.

Mia Doornaert heeft niet bepaald een links imago en om er voor te zorgen dat dit zo blijft, schrijft ze regelmatig opiniestukjes in De Standaard. In de discussie rond de hoofddoek en meer algemeen over de islam, is het weer raak. Wie zich verzet tegen een anti-moslimracisme, wordt meteen omgedoopt tot een fundamentalist of een halve stalinist. Meer zelfs, Doornaert ziet er één grote samenzwering in: “Alle totalitaire bondgenoten zijn welkom in hun onstilbare nood aan een heilsleer en in hun afkeer van de ene permanente vijand: de westerse, rommelige maar zo kostbare, systemen van vrijheid.”

Aanleiding voor de forse uithaal is een diep ingebakken anti-socialisme dat bij gebrek aan een sterke “communistische” factor op wereldvlak vandaag maar omgezet wordt in een anti-moslim gevoelen. Doornaert zal de logica van pakweg de neoconservatieven rond Bush op dit vlak zeker begrijpen. Als dan nog een door sommigen als extreem-links beschouwde professor (Herman De Ley) schrijft over de islam, is het dubbel raak. Mia Doornaert wou twee vliegen in één klap slaan door De Ley van antwoord te dienen.

Wat schreef Herman De Ley? Hij reageerde kwaad op een standpunt van twee schrijvers (Benno Barnard en Geert van Istendael) die zich uitspraken voor een verbod op hoofddoeken en stelden dat weldenkend links maar eens consequent moet zijn en zich moet uitspreken tegen de hoofddoek. Dat is natuurlijk een kortzichtig standpunt die eraan voorbijgaat dat je de arbeidersbeweging niet versterkt door nadruk te leggen op hetgeen de arbeiders verdeelt. Maar wellicht bedoelden de auteurs met “links” iets anders dan de verdediging van de belangen van de arbeiders en hun gezinnen? Vanuit een anti-religieus gevoel willen de weldenkende linkse intellectuelen een hoofddoekenverbod opleggen. Zelfs een passief tolereren, is er al over. Neen, een hoofddoek moet worden verboden. Bovendien werden alle moslims over één kam geschoren met het islamfundamentalisme. De Ley reageerde verontwaardig en stelde dat Barnard en Van Istendael cafépraat vertelden.

Dat viel niet in goede aarde bij Mia Doornaert die De Ley meteen verwijt “alle stalinistische truken van de foor” boven te halen. “Kritiek op de islam is taboe, alleen het Westen heeft schuld aan al wat fout gaat in de wereld. Met dat simplistische credo staat hij overigens lang niet alleen aan de UGent.” En een dergelijke houding is volgens Doornaert niet verwonderlijk: “De uiterst linkse en linkse gelovers in de alliantie met 'de islam' zijn dezelfde 'denkers', of hun opvolgers, die Stalin, Tito, Mao, Castro hebben verheerlijkt als vernieuwers der aarde. En daar loopt een rode lijn door. Alle totalitaire bondgenoten zijn welkom in hun onstilbare nood aan een heilsleer en in hun afkeer van de ene permanente vijand: de westerse, rommelige maar zo kostbare, systemen van vrijheid.”

Met dit standpunt maakt Doornaert duidelijk dat ze het niet begrepen heeft. Het verwerpen van een racistische houding tegenover iedereen die uit moslimlanden komt, betekent helemaal niet dat het islamfundamentalisme wordt goedgepraat. Het verwerpen van een verbod op hoofddoeken, betekent evenmin dat er noodzakelijkerwijze voor een verplichting op hoofddoeken wordt geijverd. Een kritiek op het kapitalisme betekent niet noodzakelijkerwijze dat de stalinistische uitwassen (die een degeneratie van het socialisme betekenden) worden gesteund.

Wat Doornaert en Van Istendael bovendien weigeren te begrijpen, is hoe het islamfundamentalisme een zekere opmars heeft gekend. Mia zal het niet graag horen, maar de voorlopers van haar huidige Amerikaanse neo-conservatieve vrienden hebben een opmars van het fundamentalisme actief ondersteund. In de Koude Oorlog vormden Bin Laden en zijn vrienden een politieke bondgenoot voor de neo-conservatieven. Vandaar hun actieve steun aan de Moejahedin in Afghanistan in de jaren 1980. Dat naderhand vanuit de Moejahedin de Taliban en Al Qaeda zijn voortgekomen, wordt zedig verzwegen. Neen, voor Doornaert is het islamfundamentalisme iets inherent aan het islamitisch geloof. Als de materiële factor voor de ontwikkeling van het fundamentalisme wordt ontkend, zoekt men doorgaans naar meer idealistische verklaringen. Net zoals vroeger de donder geen natuurfenomeen maar een god was. Een analyse van het islamfundamentalisme is niet aan de rechterzijde besteed, daar weerklinken enkel verwijten en veralgemeningen. En wie dat durft in vraag te stellen, wordt door Mia Doornaert gekruisigd op het offerblok van het stalinisme.

De linkerzijde heeft echter wel een verantwoordelijkheid in de opmars van het islamfundamentalisme. Het falen van de stalinistische tweestadiatheorie van ontwikkeling van kapitalistische burgerlijke democratieën vooraleer socialisme op de agenda zou kunnen staan, heeft een politiek vacuüm gecreëerd. Net als het falen van het Arabisch nationalisme overigens. Hierdoor was er ruimte voor andere krachten, meer bepaald ook voor het voorheen sterk door het Westers imperialisme ondersteunde islamfundamentalisme. Als een verzet tegen de condities van het huidig systeem geen progressieve uitweg ziet, is er ruimte voor reactionaire stromingen. De Iraanse revolutie van 1979 is een belangrijke waarschuwing voor dit fenomeen.

Ondanks de vroegere steun is er vandaag vanuit de VS een nadruk op anti-islamgevoelens. De opmars van de defensie-industrie in de VS en de oorlogen in Afghanistan en Irak moeten toch gerechtvaardigd worden? Nu het argument van het “rode gevaar” niet meer opgaat, zoekt men een ander gevaar. En dat wordt gevonden in “de islam”. Dat moet dienen om de aanhoudende stijgingen van de defensiebudgetten in de VS verkocht te krijgen aan een breder publiek.

Qua veralgemening kan het anti-islam standpunt natuurlijk tellen, maar het hindert Bush, Doornaert en co niet om fundamentalisme en islam op één hoop te gooien. Wie niet meestapt in een anti-islam standpunt, keurt het fundamentalisme goed. Dat is natuurlijk totale nonsens. Kijk maar naar hoe we met LSP bijvoorbeeld actief zijn in landen als Pakistan of Nigeria waar we ons ten stelligste verzetten tegen de sharia, de onderdrukking van vrouwen of andere reactionaire elementen. In het kader van de internationale vrouwendag voeren we samen met Iraanse vluchtelingen campagne. Daarmee richten we ons tegen het VS-imperialisme én tegen het reactionaire regime in Iran. In die landen voeren we actief verzet tegen pakweg de verplichting om een hoofddoek te dragen, net zoals we hier protesteren tegen het verbod om een hoofddoek te dragen. Wij vinden dat de vrouw zelf moet beslissen over haar eigen hoofd. Die beslissing moet niet worden overgelaten aan Mia Doornaert of Osama Bin Laden. Hoe graag die ook zouden beslissen in onze plaats.

Consequente linkse socialisten verzetten zich tegen zowel een verbod als een verplichting van een hoofddoek. Ze verzetten zich tegen zowel Westerse als Oosterse fundamentalisten en hun reactionaire standpunten. Ze wijzen op hetgeen de werkenden en hun gezinnen verenigt in de strijd tegen een kapitalisme dat enkel zorgt voor oorlog, onderdrukking, miserie, armoede,... Met haar standpunt waarin links en islamfundamentalisme over één kam worden geschoren, maakt Doornaert duidelijk dat ze niet in staat is om het fundamentalisme te analyseren of om links te begrijpen. Dat laatste kunnen we haar natuurlijk vergeven, zelfs zonder dat ze aan boetedoening moet gaan doen, als we de standpunten lezen van figuren als Van Istendael en Barnard die de pretentie hebben om hun standpunt als "links" voor te stellen. Gelukkig kunnen we met de linkse socialisten een consequente linkse stem laten horen op een site zoals socialisme.be...

"Consequente linkse socialisten verzetten zich tegen zowel een verbod als een verplichting van een hoofddoek."

Wat is dat voor het mosselhouding? Sinds wanneer is godsdienst geen opium meer voor het volk, coolov?

op zich ben ik akkoord met wat hij zegt, het is aan de vrouw om de keuze te maken of ze een hoofddoek draagt of niet, maw hem verbieden is even erg als hem verplichten.

ik vind wel dat een dress code mag afgesproken worden en dat een overheid neutraal moet zijn, ik sta dus ook achter het hoofddoekenverbod aan het loket.

Mia Doornaert vind ik de verstandigste schrijfster in Belgisch medialand.
Maar met zo'n stukjes zal ze wel snel door de politiek-correcte elite worden weggepest.

als je veralgemenen als verstandig benoemt, dan heb je natuurlijk gelijk.

Maw scheiding van kerk en staat en door dat standpunt zal je in de ogen van coolov al een anti-moslimracist zijn! Hij mag trouwens uitleggen wat hij verstaat onder anti-moslimracist.

Met een hoofdoek of een burka aan zie je natuurlijk alles veel helderder, dat spreekt.

scheiding van kerk en staat, volledig voor, maar wat iemand op straat doet, wat heeft dat te maken met de kerk of staat?

Dat is een andere discussie. De vraag is hier waarom een overtuigd communist (trotskist) de islam verdedigt.

Een scheiding tussen kerk en staat betekent toch niet dat de overheid beslissingen moet kunnen nemen over wat iemand draagt? In uw partij is er misschien een dresscode om op nieuwjaarsrecepties van de partij in een lelijk kostuum te paraderen (meen ik in DS te hebben gelezen) en dat is uw volste recht. Liberalen rijden graag rond met een veel te grote wagen. Ook dat is een uiting van hun persoonlijkheid. Moeten wij daar iets op zeggen? Volgens mij niet. Als iemand aan een loket zit en een trouwring draagt, heb ik daar geen probleem mee (ook al werd de ring aangebracht op een kerkelijk feest). Als daar iemand zit met een das of zonder das, maakt voor mij ook niet uit. Ook met boeren op hun petattenveld heb ik geen probleem, daar problemen over maken laat ik graag aan Etienne Schouppe over. Maar evenmin heb ik een probleem met een vrouw die een hoofddoek draagt.

Hoe ver wil jij het Big Brother gehalte laten gaan om iedereen op elk detail te controleren en van bovenaf te bepalen wat al dan niet religieus of al dan niet aanvaardbaar is? Ik vond het bizar dat bvb kerstversiering op een aantal loketten werd verboden wegens niet "neutraal". Maar het is wel een logische verderzetting van het Big Brother standpunt dat sommigen verdedigen.

Over anti-moslimracisme: je weet heel goed wat ik bedoel. Natuurlijk is er geen moslim "ras", maar ik heb sowieso een probleem met de term "ras". Racisme zie ik dan ook breder. De afkeer tegenover de bevolkingsgroep die afkomstig is uit landen waar een meerderheid van de bevolking de islamitische godsdienst aanhangt, neemt echter soms puur racistische vormen aan.

de islam verdedigen? dat lees ik er niet in, wel dat iedereen vrij is in het beleiden van zijn/haar godsdienst.

En waar zou ik gelijk welke godsdienst exact verdedigd hebben? Er staat net in dat artikel dat een afwijzing van een hoofddoekenverbod (op basis van het argument dat een vrouw baas is over eigen hoofd) door anti-moslim racisten bij wijze van veralgemening onmiddellijk wordt gelijk gesteld met steun aan het islamfundamentalisme. Daarmee vermijden de anti-moslim racisten om een echte kritiek te moeten geven. Verwijten schreeuwen is het eenvoudigste. Intussen moet je je naar links richten om wel een analyse te vinden over hoe het islamfundamentalisme een opgang heeft kunnen kennen. Een dergelijke analyse is belangrijk om een begrip te hebben van wat we bestrijden. Maar dat ontgaat de eigen-volk-eerst fundamentalisten.

Ben je nu voor of tegen godsdienst, ja of nee?

En met een NSV-klakje op word je rapper kaal. Voor zover hetgeen onder het petje zat al niet was afgeschoren natuurlijk.

Tja, dit soort veralgemeningen is eenvoudig hé. Alleen brengt het niet echt argumenten bij. Verwijten staan schreeuwen is het enige dat je kan.

vraagje aan jou: kan je atheïst zijn en toch niet tegen godsdiensten zijn?
maw kan je een bepaalde mening hebben en toch respect hebben voor anderen die een andere mening hebben?

Ja, maar hoe verzoen je het anti-godsdienstige die inherent is aan het communisme met het toestaan van het belijden van die godsdienst? begrijp je de paradox in deze houding?

Godsdienst is een persoonlijke keuze. Ik ben bvb niet godsdienstig. En ja, godsdienst wordt soms gebruikt als opium voor het volk.

? De pot verwijt...

moet communisme per sé anti-godsdienstig zijn?
en vooral, is elke linkse een communist?

ja, dat kan. Maar communisten zijn overtuigd dat zij het grote gelijk aan hun kant hebben en bekampen alle andere overtuigingen desnoods met geweld ( kijk maar naar de geschiedenis).