Oorspronkelijk geplaatst door schamper
Officieel gaat het om een bezinningsplaats voor alle godsdiensten, maar in de praktijk bevindt zich onder home Heymans een moskee. De universiteit gedoogt uit vrees voor slechte pr.
In het begin was het allemaal heel onschuldig: enkele decennia geleden begon het aantal buitenlandse studenten aan de toenmalige Rijksuniversiteit Gent te stijgen, waarbij ook het percentage moslims begon toe te nemen. Zij gingen op geregelde tijdstippen bidden in de solaria op de daken van home Astrid en home Fabiola. Er was aan de universiteit immers geen gebedsruimte beschikbaar, dus moesten ze zich behelpen. Die situatie was voor niemand echt ideaal: tijdens de gebedsuren wilden ook andere studenten gebruik maken van de locatie, maar verder waren er ook conflicten met meisjes in bikini en ook voor de moslims zelf was het vervelend om telkens opnieuw een verhuis te organiseren.
Onder home Heymans
Daarom werd een nieuwe locatie gezocht: het homeraadlokaal van home Heymans, naast de ondergrondse parking, bleek ideaal. Aangezien home Heymans voornamelijk bewoond wordt door jonge koppels en gezinnetjes, is er niet zoveel behoefte aan een aparte homewerking. Het lokaal stond dan ook al een tijdlang zo goed als leeg. De moslimstudenten konden er dus meteen hun intrek nemen. Ze zouden er wat meer privacy hebben, hun spullen kunnen stockeren en verder niemand meer hinderen: iedereen tevreden. Omdat het oprichten van een moskee nogal gevoelig kon liggen, zou het lokaal echter geen moskee worden maar een bezinningsplaats voor alle godsdiensten, in de lijn van het pluralisme aan de UGent. Op zich was het ook niet zo vreemd dat ze naar een home verwezen werden: de UGent brengt wel meer verenigingen en diensten onder in ruimtes die eigenlijk voor homes bestemd zijn. Denk maar aan de kindercrèche, resto’s, vroeger URGent en binnenkort ook het schildersatelier.
Toch zit het met de “bezinningsplaats” enigszins anders, zo blijkt uit een open brief van Rob Caluwaerts, voorzitter van het Home Konvent. Terwijl verenigingen als URGent, de kindercrèche en andere door de universiteit apart worden gefinancierd, gebeurt dat bij de studentenmoskee niet. Die wordt immers gesubsidieerd vanuit de Directie Studentenvoorzieningen, meer bepaald de dienst Huisvesting. Zowel infrastructuurwerken als energiekosten worden dus op conto van de homestudenten geplaatst.
Officieel?
Nochtans heeft de moskee niks te maken met huisvesting, en eigenlijk zelfs niet met studentenvoorzieningen: de “Muslim Student Counsel”, zoals op het bordje aan de ingang geschreven staat, is geen erkende studentenvereniging. Er loopt bij de DSA slechts één aanvraag voor een moslimstudentenvereniging, maar die heeft niks te maken met de moskee. Verder is er voor de moskee geen contract afgesloten en is er niemand aansprakelijk voor wat er in die ruimte gebeurt. Niettemin is er niemand die zegt: “Jongens, als jullie die zaal willen houden, zullen jullie een contract moeten opstellen en een brandverzekering moeten regelen, én zullen jullie eerst erkend moeten worden.” Tegen het uitbaten van de moskee door een niet-erkende studentenorganisatie binnen de UGent-gebouwen wordt niks ondernomen. Een opmerkelijke vaststelling wanneer je weet dat veel erkende studentenverenigingen problemen hebben om een eigen lokaal te vinden.
Officieel is die kritiek natuurlijk gemakkelijk te pareren: volgens het reglement is deze bezinningsplaats óók een gedeelde ruimte. Niet-moslims zouden van de ruimte gebruik moeten kunnen maken om religieuze diensten te organiseren, maar in de praktijk blijkt dat nogal moeilijk. Binnenin is de ruimte immers volledig en permanent ingericht als moskee, wat het voor andere geloofsbeleidenissen nogal moeilijk maakt om een viering te organiseren. Daarnaast is ze zowat overal informeel als moskee erkend: zowel in verslagen van het bestuurscollege, als op het brandplan van home Heymans wordt de ruimte een moskee genoemd. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat niemand anders ook maar op het idee komt om een huuraanvraag te doen. Geen bezinningsplaats dus, maar een studentenmoskee, al valt ook dat laatste te nuanceren.
Heel wat bezoekers van de zogezegde “studentenmoskee” zijn immers niet eens student aan onze universiteit. Dat blijkt uit een rondvraag bij verschillende UGent-personeelsleden, die omwille van de gevoeligheid van de materie liever anoniem wensten te blijven: “Op vrijdagmiddag komen er keer op keer 50-plussers, kleine kinderen en vrouwen met hoofddoeken langs. Ook Franse nummerplaten passeren van tijd tot tijd. Het gaat met andere woorden om mensen die helemaal geen student van ons zijn.”
Daarnaast zijn er nog enkele andere, kleinere problemen, die ervoor zorgen dat er maar weinig UGent-personeelsleden echt tevreden zijn met de clandestiene moskee onder home Heymans. Zo blijven er van tijd tot tijd mensen slapen in de moskee en eigenen de moslimstudenten zich materiaal van de huisbewaarder toe. Op vrijdag moet de poort van de ondergrondse parking gesloten worden en moeten er linten gespannen worden om ongeoorloofd parkeren tegen te gaan en om ervoor te zorgen dat de personeelsleden van de UGent niet gehinderd worden bij hun werk.
Slechte PR
Uit angst voor een slecht imago durft niemand binnen de universiteit echter kritiek te uiten op de gang van zaken. Sinds er in De Morgen van 3 oktober 2006 een bijzonder kritisch artikel verscheen over de behandeling van moslimstudenten binnen de UGent, lijkt alles mogelijk. Rob Caluwaerts: “Hilmi Lazhar, coördinator van de moskee, schopt veel mensen tegen de schenen met zijn arrogante houding, maar hij weet dat vooral sinds het artikel in De Morgen eigenlijk alles kan. Soms worden dingen die hij vraagt geweigerd, waarna hij boven de hoofden van de weigeraars gaat klagen. Keer op keer krijgt hij zijn zin, al moet hij daarvoor tot bij de rector gaan. Er heerst een taboesfeer en daar profiteert hij van. Als je met hem de problemen wilt bespreken, verwijt hij je steevast een racist te zijn.”
Het artikel in De Morgen waarvan sprake, ging over de installatie van een sanitaire ruimte naast de moskee. Opnieuw Caluwaerts: “Lazhar was niet te spreken over het gebrek aan gezelligheid van de bezinningsruimte, noch over het feit dat de gelovigen zich moesten behelpen met tonnen die ze vulden met water. Hij ving bot toen hij bij Marc Bracke, directeur Studentenvoorzieningen, ging pleiten voor de installatie van een aangepaste sanitaire voorziening binnen de studentenmoskee. Na een ongemeen hard artikel in De Morgen, dat spreekt over een “studentenmoskee die te wensen overlaat”, is hij naar de rector gestapt, die alles in orde zou brengen.”
Daarna ging het snel, volgens wat zoek- en graafwerk: een offerte van 7.000 EUR voor de bouw van een sanitaire ruimte binnen de moskee werd goedgekeurd en uitgevoerd. Toen bleek dat de eigenlijke kosten eerder tegen de 10.000 EUR zouden aanlopen, werd het extra geld begroot op rekening van de sanitaire verbouwingswerken die élders in de home plaatsvonden. Dat een niet-erkende studentenvereniging 10.000 EUR subsidies voor de uitbouw van “haar” lokaal kreeg, zette bij heel wat homebewoners kwaad bloed. Niet in het minst wegens de timing van dit alles: juist in de periode waarin gesproken werd over het afsluiten van de televisiekabel voor homestudenten. Reden: dat kost te veel.
Weinig doorzichtig
Caluwaerts is dan ook duidelijk: “Of een moskee aan de UGent kan, daar spreek ik mij niet over uit. Volgens mij is er overigens niemand echt tégen een studentenmoskee. Waar wij problemen mee hebben, is het feit dat er geld in handen komt van mensen voor wie het niet bedoeld is en dat er fondsen oneigenlijk gebruikt worden.”
Ook een anonieme medewerker van de UGent bevestigt dat er één en ander fout zit: “Een studentenmoskee is wat mij betreft geen probleem, maar communiceer er dan duidelijk over en controleer of het effectief studenten zijn die ervan gebruik maken, aangezien daar op dit moment gegronde twijfel over bestaat.” En nog iemand: “De situatie is scheefgegroeid en niemand weet nog hoe het juist zit. Er is niemand die nog een volledig overzicht heeft.”
Dat blijkt ook uit de hoeveelheid ongegronde roddels die over de zaak de ronde doen. De problemen die in dit artikel aangehaald worden, werden allemaal door minstens twee afzonderlijke bronnen binnen de UGent bevestigd. Daarnaast doen er echter nog een hoop verhalen over vervangen sloten, uitgebroken muren en dergelijke de ronde. Aangezien niemand die kon bevestigen, zijn die verhalen waarschijnlijk niet veel meer dan roddels.
Een officieel antwoord
In een telefonische reactie laat Marc Bracke weten dat hij ondertussen begonnen is met het inventariseren van alle werken die de laatste vijf jaar gebeurd zijn in de studentenmoskee. “Het is mogelijk dat er enkele dingen verkeerd geboekt zijn. Als blijkt dat er fouten gebeurd zijn, dan zullen we die tot de laatste euro vergoeden. Uiteindelijk zal alles begroot worden op afdeling vijf, Universiteit Gent, waar het bij thuishoort.”
Op de klachten over de moskee die vooral bezocht zou worden door niet-studenten, reageerde Bracke geërgerd: “Ik heb van de studenten die zich met de bezinningsruimte bezighouden garanties gekregen dat zij zouden opereren naar studenten toe, ik geloof die mensen op hun woord. Je moet trouwens goed weten dat er ook heel wat oudere studenten aan de UGent zitten.” En verder: “Als men wil dat ik overal studentenkaarten ga checken, oké, maar dan ga ik dat ook aan de Therminal doen.”
Bracke stoort zich aan het gebrek aan harde bewijzen. Hij weigert in te gaan op wat hij klasseert als hetzes en verdachtmaking. “Schamper doet wat het wil, maar ik....
|
