Den Duisteren Duikboot |
14 maart 2008 19:59 |
Het beschaafde en het gore
Beschaafde mensen hebben zich de voorbije 25 jaar bekwaamd in het "wegkijken" van het gedrag van sommige jonge allochtonen juist vanwege het pertinent schandelijke karakter van dit gedrag. Dit behoeft een beetje uitleg...
Het beschaafde en het gore stoten elkaar af. Beschaafde lieden snuiten discreet hun neus in een zakdoek, ten einde te vermijden dat het snot alle kanten opvliegt. Ze wenden het gelaat af van het gore: van stront en urine, van "beestachtige" seks, en van alle verwijzingen daarnaar. Sommige humor drijft op deze afwending van het gelaat: de gore weet dat de beschaafde deze schuine moppen niet graag hoort en beleeft daar plezier aan; de beschaafde lacht als verdediging: door het onderwerp in een humoristische context te plaatsen wordt het draaglijker, ontdaan van zijn goorheid. Door niét te lachen, wordt het ernst en dus ondraaglijk.
Het gedrag van sommige allochtonen kan gerust "goor" worden genoemd. Schelden naar jongedames, spuwen tegen etalages, vernielingen aanrichten, dreigementen uitstoten, schapen de keel oversnijden, vrouwen slaan, etc. De beschaafde mens sluipt stilletjes weg als hij al dit goors aanschouwt. Hij praat er ook niet over, want over het gore praten is het gore tot leven wekken. En dus zwijgt hij er liever over, veegt het discreet onder de mat, en doet alsof er alleen maar een beschaafde wereld bestaat. Niets aan de hand. De beschaafde mens stemt op een beschaafde, veelal linkse partij; het gore bestrijd je immers niet met het gore. En zo raakt het gore nooit opgelost.
Het gore wordt dan ook voornamelijk aan het licht gebracht door gore mensen. Dat is beslist een verdienste. De gore mens draait z'n hand er niet voor om om het gore bij zijn naam te noemen. Beschaafde lieden onderdrukken het gore; gore lieden niet. De rechterzijde heeft altijd dichter aangeleund bij het gore dan de linkerzijde omdat zij de moderniteit verfoeide, die in tal van opzichten de beschaving begeleidde of in zich droeg.
Ook beschaafde lieden binnen de allochtonengemeenschap kijken liever weg. Zij worden door gore autochtonen sowieso over één kam geschoren met gore allochtonen. Hoe meer aandacht zij vestigen op de goorheid van sommige mede-allochtonen, hoe meer zijzelf geassocieerd worden met het gore door gore autochtonen. En dus sluiten zij een verbond met de autochtone "wegkijkers". Beiden staan machteloos tegenover het gore. Laat de goren van autochtone en allochtone afkomst het maar onder elkaar uitvechten, lijken ze te denken. En passant bewaken ze hun deuren, sluiten hun hekken en verschansen zich in een bunker van beschaving, die niets met de werkelijkheid van doen heeft.
Pas wanneer we met het gore in het reine komen, is de beschaving volwassen geworden. Pas wanneer we beseffen dat het gore aankijken ons niet tot het gore kan verleiden, juist omdat we beschaafd zijn, kunnen we één stap vooruit zetten. Hoe die stap eruitziet en waar die ons naartoe voert, weet ik niet. Ik kan ook niet �*lles weten. Maar d�*t we hem moeten zetten om de impasse te doorbreken, dat staat als een paal boven water.
|