Hoe meer je bezit des te gelukkiger ben je
 

De grote meerderheid van de inwoners van de geïndustrialiseerde wereld denkt dat er een verband bestaat tussen het bezit van geld en je behaaglijk voelen. Een Gallup-opinieonderzoek bracht aan het licht dat drie van de vier jonge Amerikanen die aan hun studie beginnen het ‘essentieel en buitengewoon belangrijk’ vinden om een financieel onafhankelijke status te verwerven. Op de vraag (uit een Roper-opinieonderzoek in 1996) ‘Wat is er nodig voor een goed leven?’ antwoordde 63 % van alle Amerikanen ‘Veel geld !’

Toch komt het geloof in het verband tussen rijkdom en geluk niet voort uit de ervaring van mensen zelf. Als het namelijk waar was, zouden de burgers van rijke landen gelukkiger moeten zijn dan die van de arme landen. Een onderzoek van Ronald Inglehart dat zich uitstrekte tot 43 landen wees echter uit dat, als een land eenmaal het BNP-niveau van 10.000 dollar per capita heeft bereikt, groei van de nationale rijkdom niet hand in hand gaat met een toename van het gevoel van welzijn van de bevolking. Bulgaren zijn bijvoorbeeld noch welvarend, noch tevreden, en Scandinaviërs en Duitsers zijn dat meer, maar de Ieren zeggen dat zij even tevreden zijn, hoewel het Ierse BNP nog niet de helft bedraagt van dat van de Duitsers en Scandinaviërs. Ook zouden rijke mensen gelukkiger moeten zijn dan arme mensen, terwijl puissant-rijken het gelukkigst zouden moeten zijn van allemaal. Een door Forbes Magazine ingesteld opinieonderzoek onder 100 van de rijkste Amerikanen bewees echter dat miljonairs zich slechts iets gelukkiger voelen dan de doorsnee burger.

Meer info ...http://www2.eur.nl/fsw/research/veen...-ch8-fulln.pdf

Vrijheid, blijheid.

Met dank aan Polle Tieker.

Weet je waar je ook ongelukkig van wordt?

Van kinderen krijgen.

Happiness Research, geestig hé.

Zo denk ik er ook over. Wat is er trouwens mis met veel geld te willen verdienen?

Mensen worden niet ongelukkig van kinderen krijgen op zich maar ze worden ongelukkig van het feit dat ze hun kinderen niet de opvoeding kunnen laten geniet zoals dat normaal kan geacht worden. Men vertaalt dit verkeerdelijk dat kinderen krijgen op zich ongelukkig maakt. De reden voor het ongelukkig worden ligt in het feit dat mensen gedwongen worden een leven te leiden dat niet langer strookt met een normale zelfontwikkeling en dat onder leiding van een verwoestend vrijmarktfundamentalisme. Deze bewustwording komt meer tot uiting bij het krijgen van kinderen en dan lijkt het alsof kinderen krijgen ongelukkig maakt maar dat is dus niet de reden, het is wederom zo een typische en oppervlakkige analyse. Heel geestig, inderdaad. Steeds meer productie is derhalve nog geestiger, daar kennen we tenminste iets van en heeft ook niets met mensen te maken, veel makkelijker natuurlijk.

Daar is op zich niks mee als de balans gevrijwaard blijft. Wanneer echter balans het streefdoel wordt dan wordt veel geld verdienen redelijk absurd aangezien het nu net die balans verstoord. Er kan een vrije keuze zijn in welke luxe iemand wil leven maar die persoonlijke keuze hoeft niet ten koste te gaan van anderen die hierdoor geen keuzes meer hebben.

Het is een ingewikkelde samenleving geworden, da's waar... Maar met een beetje moeite geraak je in België zo aan een job en kan je een relatief luxeleven leiden. Mensen gaan altijd proberen nieuwe doelstellingen te realiseren, da's de aard van het beestje en dat gaat niemand veranderen. Je kan van een kat ook geen hond maken. Als je je eigen doelstellingen niet kan inschatten en realiseren moet je daar niet flauw om doen en naar jezelf kijken ipv de samenleving.
Speel je het spelletje niet mee? Dan kan je nog altijd berusten in een van de talrijke vacatures die openstaan(jobs genoeg) en tijd maken voor andere dingen, zoals zeiken op een internetforum dat er zonder die maximalisatiedrang niet eens was geweest. Of naar het Amazonewoud vertrekken en gaan jagen-verzamelen.

Ga jij dan akkoord met een systeem van slavenhandel en/of systemen die ons welzijn dermate zullen onderdrukken dat revolutie haast onvermijdelijk wordt ? Hoeveel slachtoffers acht je normaal om toch eens eindelijk de alternatieven maatschappelijk bespreekbaar te maken ? Enig idee hierover ? Toch allemaal geen geheim mag ik hopen en inderdaad, de technologische revolutie van de 20ste eeuw biedt ons de kans om ons hierover gratis te informeren. Wat is er dan mis ? Soms slaat de slinger al eens door en dan is het tijd voor verandering zonder het kind met het badwater weg te gooien, dat zou dom zijn. Het kind kan echter wel verzuipen in datzelfde water en dat is wat nu gebeurt.

:cheer: ikke :cheer:

Alternatieve systemen zijn voor mij zeer bespreekbaar, laat maar komen. Perfecte systemen bestaan echter niet. Ik leef liever nu dan in eender welk ander tijdperk/eender welk ander systeem dat mij tot nu toe is voorgesteld (misschien kan jij me verrassen?)
Mensen werken minder, te weinig misschien, en vullen hun tijd met het piekeren over alles wat er verkeerd loopt in de samenleving simpelweg omdat ze de mogelijkheid daartoe hebben. Ik weet niet in welke kronkel jij je zo vastbijt, maar echt: trek je eens wat minder aan van alle onrechtvaardigheid die er is en zoek een leuke hobby ofzo. Niemand is de goedheid zelve en jij zeker ook niet. Als er wantoestanden zijn zullen die zich op termijn wel oplossen. Ik geloof in evolutie, niet in revolutie.

Dat is een makkelijke, een greep uit de trommel ? Vingerwijzingen.

• Een inflatoire economie als normaal achten heeft niets meer met economie te maken en creëert een wedloop met zichzelf. De omgekeerde logica vertaalt naar een mondiale deflatie creëert evengoed geld uit het niets, net zoals banken geld uit het niets drukken. Ergo, er kunnen in theorie dus absoluut geen financiële problemen zijn, nu niet en nooit niet. Geld op zich is gratis en oneindig. Het pensioenprobleem bestaat in theorie dus niet, dat als referentie voor veel andere zaken.
• Gezien het bovenstaande kunnen we afleiden dat een partieel denkende of gevoerde economie leidt tot protectionisme en derhalve veel strijd. Men voert dus nu een strijd om het geld maar dat op zich is een beetje absurd gezien bovenstaande reden en rekenkundig bewijs. Dus, hieruit voortvloeiend heb je dus nood aan een mondiaal gestuurde economie en hiervoor liggen de plannen letterlijk op de tafel. Dat is ook handig meegenomen.

Dit zijn slechts twee bemerkingen en belangrijk is dus om weten dat er helemaal geen geldproblemen zijn maar dat we gevangen worden door een soort van monopolyspel dat nauwelijks nog voeling heeft met dat wat economie in essentie zegt. Dus, nu je weet dat geld geen probleem is, wat zou je dan zoal kunnen doen ? Een beetje solidariteit is uiteraard welkom, dat spreekt voor zich. Jammer genoeg blijkt ook solidariteit een utopie te zijn, dan stopt het mooie verhaal natuurlijk.

Alsof er geen boek geschreven is, noch lijken we simpele rekenkunde te begrijpen. Bizar dus. Allemaal zo moeilijk toch niet, mag ik hopen. Wat is nu het probleem nog, denk je ?

Mja, die "balans" (of in welke mate die verstoord wordt) hangt af van persoon tot persoon.

Van kinderen krijgen?:-o:-o

Volledig akkoord maar net daarom dat de erkenning van dit natuurlijk proces van zelfontwikkeling onze aandacht vraagt. Het niet maatschappelijk in rekening brengen van het menselijke groeipotentieel of natuurlijke ontwikkelingslijnen creëert een slachtveld. Het is dan ook niet om te schrikken dat sommigen met vliegtuigen de verkeerde kant op vliegen. Economie zoals het nu gevoerd wordt richt zich hoofdzakelijk op de primaire behoeftebevrediging maar men vergeet hogere stadia van ontwikkeling. Ondanks al het studiewerk dat hierover bestaat, is men dus verslaafd geraakt aan winsthonger en dat heeft nu zware gevolgen voor heel onze leefwereld, zeer zeker ook met een impact op die psychologische balans en welzijnservaring. Het is echt niet zomaar dat 20 % van een land dat zich welvarend pleegt te noemen officieel depressief blijkt te zijn. Een happy-pilleke kan nog slechts kunstmatig mensen laten lachen, het is symptoombestrijding. Maar laat ons rustig de huidige tendens verder zetten, de revolte zal des te pijnlijker worden, let maar op. Het lijkt soms echt alsof er geen boek geschreven werd. Een mens vraagt zich zelfs af waarom wetenschappers überhaupt nog bestaan. De Nobelprijs staat op de kast en daar blijft het bij. Waar zijn we toch mee bezig hé ?

Mijn derde komt eraan. :twisted:
Misschien wordt iedereen vooral ongelukkig omdat de "anderen" kinderen krijgen. :lol:

Ik denk dat het streven naar veel geld ( als dit dan ook lukt ) mensen gelukkig maakt. Als men weet dat men rijk is en dit allemaal zelf heeft verwezenlijkt, dan kan men er ook meer van genieten. Het hebben van veel geld heeft denk ik weinig invloed als men het gewoon heeft gewonnen of gekregen.

het zijn barre dagen voor geestelijke rijkdom.
studeren voor de poen, of ze beginnen er niet meer aan.
waar is de nobelheid, de nederigheid, de eer, de dankbaarheid om te mogen studeren en uzelf geestelijk te verrijken?
het besef dat het een voorrecht is om kennis te verwerven?
nee, ze eisen al een bedrijfswagen, een vette jaarbonus en minimum 3000 euro de maand nog voor ze hun eerste kan gepasseerd zijn.


'en ik doe niets, toch ben ik rijker dan vader ooit zou zijn'.

-gorki

awel mitgard, denkt gij dan dat ge de slimste zijt en daar niet aan meedoet

iedereen tevree

Dat van die bedrijfswagen bestaat enkel in Belgie en is een gevolg van het criminele belastingssysteem

Geld is een "goed" zoals een ander. Het is niet goed of niet slecht. Alles hangt er van af wat je ervoor doet om het te hebben en hoe je dat doet.


De psychologische negatieve bijklank komt van (een verkeerd begrepen) bijbeltekst:

"geld is de bron van alle kwaad" is de verkeerde weergave van wat die bijbel werkelijk zegt: "de liefde voor geld is de bron van alle kwaad"...

DUS: geld op zichzelf is niet het probleem, het is de manier waarop er mee omgegaan wordt door sommigen!!


het andere extreem is de uitspraak: "money talks", dus met geld krijg je alles gedaan... dit geldt dan weer voor diegenen die geld zien als de enige mogelijke manier om zichzelf te realiseren... weerom, dit is niet het probleem van het "geld" op zich maar eerder van diegene die er mee omgaat.