maar liever dat nog dan een bord voor zijn kop van de zakenman want .........
 

Waar is onze kleinkunst gebleven?

Zonder de moderne Vlaamse en Nederlandse muziek af te willen breken moeten we toch wel constateren dat de maatschappijkritische muziek uit de jaren zestig, zeventig en misschien ook nog begin tachtig volledig is verdwenen.

Betekent dit dat we ... niet meer kritisch genoeg zijn of misschien juist ... te kritisch. Enfin ... jullie mening ...

Hmm, weet niet, vind dat nogal een gedurfde stelling. Zoveel Nederlandstalige protestmuziek was er nu ook niet dacht ik, in de jaren 60 en 70.

En Jimmy zou ik persoonlijk geen kleinkunst noemen, het was een hit en is een regelrechte Nederlandse klassieker, zowel in Vlaanderen als in Nederland.

Maar ik geef toe dat kleinkunst een ietwat vage term is.

Ik ben juist naar een band van vier uren kleinkunst van die tijd aan 't luisteren, dus vandaar die titel natuurlijk. Ik herinner me nog goed van mijn jongerenjaren (ben ondertussen de vijftig gepasseerd) dat maatschappijkritische nederlandstalige liederen toen heel populair waren, niet alleen bij liefhebbers maar ook op radio. Boudewijn De Groot, Wannes Van de Velde, Jef Van Uytzel (mijn favoriet), Herman Van Veen, Walter De Buck en vele grote namen.

Kleinkunst is niet per definitie "maatschappijkritisch". Ik zou het eerder een poëtisch genre noemen.

De betere Nederlandstalige muziek bestaat nog steeds en is populair bij de jongeren. Ze wordt nu gebracht door Yevgeni, Laïs, Clouseau, Mama's Jasje, Monza, De Mens, Gorki en vele, vele anderen. Persoonlijk vind ik Kommilfoo van het allerbeste wat ooit in het Nederlands gemaakt en gezongen is.

Ik versta uw probleem dus niet zo goed.

In het geval het om heimwee gaat: "Pastorale" van List en Shaffy, uit 1967, is zonet door het Vlaamse TV-publiek tot beste Nederlandse lied gekroond. Zie http://forum.politics.be/showthread.php?t=105320.

De kleinkunst is misschien kleine kunst geworden. En de zakenman is een geaccepteerd verschijnsel en niet slechts een profiteur van de hardwerkende arbeider.

Maar wat muziek betreft, vind ik de rap-muziek, bijvoorbeeld van Ali B, goed maatschappijkritisch. Zowel de poinc’s (politiek incorrecten) als de fundamentalisten worden flink op de hak genomen.

Bart Peeters is toch enorm kritisch?!...
Beweerde hij onlangs niet dat België niet mag gesplitst worden omdat het nu al zo klein is? :-P

Aaah ... "de Pastorale" ... inderdaad pure nostalgie en inderdaad ook één van de absoluut mooiste liedjes die ik ooit heb gehoord.
Clouseau is inderdaad niet slecht de dag van vandaag en ook Mama's Jasje kan ik goed genieten. Kommilfoo heeft ooit geprobeerd mijn lief af te pakken dus die heb ik in mijne binnenzak. Laïs is een zaag eerste klas en ook Gorki kan ik maar met mondjesmaat smaken. Yevgeni en De Mens ken ik niet echt (ik word echt oud).
Wat mijn punt is is dat ik vind dat de huidige teksten dan misschien wel goed zijn maar niet echt meer maatschappijkritisch zoals weleer. Kan natuurlijk ook wel mijn gedacht zijn veronderstel ik. Neem nu bijvoorbeeld de zeer populaire "Clouseau" (die ik echt wel goed vind) ... waar is de maatschappijkritische toon?

Tja, waarom muziek absoluut maatschappijkritisch moet zijn, is mij een raadsel. Voor mij moet het alleen maar mooi zijn, en als het even kan ook nog humoristisch, poëtisch of ontroerend.

Bart Peeters heeft vooral heel veel ADHD, althans zo wil hij het laten uitschijnen. Goede muziek heb ik van hem nog niet echt gehoord en België ... is al gesplitst, alhoewel het gros van de bevolking dit nog altijd niet durft te bevestigen.

Het is grappig hoe iedereen nu de lof zwaait over De Pastorale, dat inderdaad wel een heel goed nummer is, maar het is al decennia oud. Tot enkele weken geleden heb ik nooit iemand horen praten in het om het even welke context over De Pastorale, en nu is dat nummer echt wel "in".

Wat een simpel tv-programma kan doen.

Gorki vind ik overschat, Clouseau zo en zo, Mama's Jasje compleet ongetalenteerd en Laïs mwah.

Nederlandstalige muziek die ik wèl goed vind, is (uiteraard) Boudewijn De Groot, Raymond van het Groenewoud, Jan De Wilde, de early Hugo Matthysen, Willem Vermandere en nog zo wat links en rechts.

Echte Nederlandstalige protestmuziek is er heden niet vind ik.

Daar heb je absoluut gelijk in natuurlijk. Muziek moet vooral ... mooi zijn en ... aanspreken. Ik vind ook niet dat alle muziek perse maatschappijkritisch zou moeten zijn (help, ik verstik mocht dit zo zijn). Ik constateer enkel dat maatschappijkritische muziek steeds meer terrein inboet wat wel eens zou kunnen betekenen dat er steeds minder mensen zijn die de maatschappij in vraag stellen.

De wolven zijn onder ons ... in alle geuren en in alle maten ... ze zullen bijten ...

Iemand een idee van welke zanger/groep ....

Met zijn "Radios" heeft hij nochtans meer dan eens De Oude Markt in Leuven "platgespeeld" (tijdens vroegere edities van Marktrock).

De Kreuners dacht ik.

het meest originele en verfrissende Nederlandstalige van de laatste jaren vind ik persoonlijk Spinvis (Bagagedrager, Ronny,...." het noodlot is een raadsel en dat gaat als volgt; het kost je niks en toch altijd prijs")

veel kleinkunst klinkt intussen echt wel te geitewollensokkenachtig, soms letterlijk gewoon "te klein" wat niet wegneemt dat er toch ook echt klassiekers tussenzitten. Wim Decraene is hier overigens nog niet genoemd, nummer als "Tim" en "Rozanne" vind ik prachtig.
Gorki: zijn eerste CD is schitterend,maar intussen wordt Luc De vos een beetje een karikatuur van zichzelf, behalve de laatste single, heeft ie precies toch weer zijn best gedaan om een echte 'song' te schrijven

Gorki?

Inderdaad ... je hebt net de hoofdprijs gewonnen.:-D

Wim Decraene is inderdaad nog niet genoemd maar schitterend zoals je zegt.

Peut ... je zakt naar tweede provincionale ... :lol:

Help me eens met "spinvis" ... waar vind ik een link ... ken dit niet echt eerlijk gezegd ...
Kleinkunst is echt niet te wollensokkig hoor. Wollensokkige mensen moeten misschien wat meer luisteren naar maatschappijkritische kleinkunst.