Dehaene: zegt te moeten zwijgen, maar spreekt luid
 

Het zal ons allemaal overkomen.
We worden oud, we kunnen niet meer mee met onze tijd.
En, "super-intelligent" als we zijn, zeggen van ons zelf dat we dat weten, dat we dus ons terugtrekken en ons niet meer moeien ... enz. enz. ... maar, maar, ondertussen ... doen we het toch. Evenveel als de vorige generaties.
NIets menselijks is ons vreemd, onze instinkten blijven ons besturen, de techniek en de informatika mogen dan evolueren aan de snelheid van het licht, ons lichaam, inbegrepen onze hersenen, evolueren aan de snelheid waarmee we van "aap tot mens" geëvolueerd zijn.

Joernalisten moeten niet vragen aan zo'n oude mensen, wat er te doen staat.
Aktuele drukkingsgroepen, zoals ACW, moeten niet proberen hun mostaard te gaan halen bij fossielen.
Tenzij ze een "andere agenda" nastreven natuurlijk; maar dat ze dat dan openlijk zeggen tegen hun lezers of hun leden.

Wij moeten helemaal niet meer terugleren om kompromissen te maken.
Je moet durven leren uit de geschiedenis. Na zoveel jaren van kompromissen, is voldoende gebleken dat oplossingen van het genre "mossel noch vis" alleen maar aanleiding geven tot tijd- en geldverspilling.




De Standaard Online
vrijdag 06 juni 2008
'Opnieuw leren compromis te maken'
Jean-Luc Dehaene wil niet te pas en te onpas zijn mening verkondigen over wat goed en fout loopt in de Wetstraat. Bart Dewaele

Jean-Luc Dehaene wil niet te pas en te onpas zijn mening verkondigen over wat goed en fout loopt in de Wetstraat. Bart Dewaele

© Bart Dewaele

BRUSSEL - Ex-premier Jean-Luc Dehaene laat zijn licht schijnen over de binnenlandse politiek en besluit: 'Men zal opnieuw compromissen moeten leren maken.'
Van onze redacteur



Doorgaans houdt ex-premier Jean-Luc Dehaene (CD&V) zijn mening over de binnenlandse politiek voor zich. Hij beschouwt zich als een politicus van een andere generatie die daarom niet te pas en te onpas zijn mening moet ventileren over wat er allemaal goed en fout loopt in de Wetstraat.

Voor het seminarie 'Quo vadis Belgica' van het ACW en het ACW-blad De Gids op Maatschappelijk Gebied maakte hij gisteravond een uitzondering, ook al hield hij zich ook nu ver van de concrete beslommeringen van de federale regering. 'Ik lig niet wakker van 15 juli en zal er dus niet over spreken', luidde het in de bekende Dehaene-stijl.

Dat neemt niet weg dat de ex-premier ongezouten zijn mening verkondigde over de opstelling van zowel Franstaligen als Vlamingen. Zo heeft hij weinig positiefs te vertellen over de Vlaamse eisen om onderdelen van de sociale zekerheid te splitsen.

'Als je met de politici begint te praten die deze voorstellen verdedigen, kom je al snel tot het besef dat hun standpunt weinig onderbouwd is. Ze spuwen maar een aantal slagzinnen uit, is mijn ervaring. Dat komt omdat ze elkaar vooral hebben opgehitst: wie is de strafste Vlaming.'

Dehaene verwijt de verdedigers van een splitsing een gebrekkige kennis van de sociale zekerheid. 'Men onderschat het probleem Brussel. De oplossing die Vlaanderen heeft gevonden voor de toepassing van de zorgverzekering in Brussel, voldoet voor mij niet, je kunt met de sociale zekerheid niet hetzelfde proberen.'

De ex-premier pleit ervoor eerst te experimenteren binnen de sociale zekerheid alvorens definitieve maatregelen te nemen.

'Je kunt beter eerst binnen het federaal verband een aantal stappen uittesten, in plaats van ze in een staatshervorming onmiddellijk uit de sociale zekerheid te halen.'

Omgekeerd had Dehaene ook kritiek op het Franstalige afwijzingsfront. 'Het basisprincipe achter het Belgische model is dat de Vlamingen hun meerderheid niet opleggen in ruil voor de toezegging om compromissen te bouwen. Wanneer de Franstaligen weigeren te praten, zetten ze daarmee het basisprincipe op de helling. Dat is gevaarlijk.'

Voor Dehaene is de nieuwe vraag om een staatshervorming een natuurlijke vraag in een evolutie. 'We moeten ook niet aan navelstaarderij doen. Ook in andere landen wordt nagedacht over meer decentralisatie en differentiatie. Dat heeft te maken met de snelle overgang van de industriële naar de globale informatiemaatschappij die we nu meemaken.'

Hij ziet elke staatshervorming als een proces waarin wordt voortgebouwd op de vorige. Maar hij kan er niet omheen dat het vinden van een nieuw compromis vandaag bijzonder moeizaam gaat.

'Elke generatie politici is een kind van zijn tijd. De huidige is gevormd in een federale staat met aparte publieke opinies. Zij hebben niet geleerd rekening te houden met de problemen die aan de andere kant van de taalgrens leven', stelt Dehaene vast.

'Daar is een risico aan verbonden. Men riskeert niet meer te bouwen op de compromissen die in het verleden stelselmatig zijn opgebouwd. Op dit moment kunnen onvoldoende politici de kloof tussen de gemeenschappen overstijgen.'

Kan een federale kieskring, waarin kiezers uit het hele land op toppolitici kunnen stemmen, een oplossing brengen? 'Ik heb er niets tegen, maar in elk voorstel dat ik al heb gehoord, worden de zetels in de federale kieskring op voorhand verdeeld over Franstaligen en Vlamingen', reageert Dehaene. 'Dan vraag ik mij af waartoe het dient.'



Wim Winckelmans

Hij wijst er wel degelijk op waar 1 van de grote knelpunten zit: Brussel.

Zonder Brussel zou een simpel relatief simpel kunnen gaan; maar Brussel is er wel.

En de splitsing van de sociale zekerheid zal ook knoeien worden in het kwadraat.

De eenzijdig besliste en beheerde Vlaamse zorgverzekering was en is al een gesukkel; dus de hele sociale zekerheid zal het nog veel meer zijn.

Dat komt ervan als jongeren denken dat ze het zonder de ervaring van de ouderen kunnen.

zever

want...

denk dikke heeft heimwee naar de tijd van toen.
Is normaal, alle oude generaties hebben dat. Maar is nog nooit gelukt

en nu de echte argumenten:

Dat Brussel een knelpunt is, dat betwist niemand. (elders in dit forum, heb ik al mogelijke pistes van oplossingen gegeven; maar zo'n pistes van oplossingen zijn er ongetwijfeld nog veel meer en nog veel betere).

Maar voor de overige punten zou jij ook wel argumenten mogen aanbrengen.

Voorbeeld de sosiale zekerheid: jij zegt dat het knoeien zal worden. Is het dan nu niet reeds hopeloos knoeien?? Is er één klein onderdeeltje van die sosiale zekerheid van nu, waar Vlaamse en Waalse beleidsverantwoordelijken eenzelfde visie op hebben? Neen dus.
Draait het finansieel goed met die aktuele sosiale zekerheid? Amai mijn teelballen.

Waar haal jij uit dat de Vlaamse zorgverzekering slecht draait? Omdat er meer vraag is naar uitbreiding van haar mogelijkheden in Vlaanderen? Of omdat de Walen er ook zo graag mee zouden beginnen, maar dan wel onder de koepel van de transfert-gevoelige oude sosiale zekerheid???
(of bedoel je dat er nog wat achterstand is met sommige wanbetalers: zo van die belgisisten die vinden dat ze niet solidair moeten zijn, want "Vlaamse"-zorgverzekering. Daar heb je gelijk: de boetes en sankties zouden wat hoger mogen zijn, en de kontrole wat steviger. Maar wie bezit de gegevens om de kontrole te organiseren, for the time being ...)

Jongeren denken het te kunnen zonder ervaring van ouderen.
Over wie heb je het?
Over de jonge minister van begroting van enige jaren terug, die met zijn konijnentanden?
Over de jonge premier van destijds, die het bracht tot regeringen met zijn naam en een nummer erachter, tot hoeveel ging het ook weer?
Of is Leterme nog te jong en te onervaren, na zijn passage in de Vlaamse regering? Hoe zou zijn pad dan wel moeten verlopen hebben? Of is De Klucht nog te jong als minister, met zijn uitspraken-in-Kongo met grote gevolgen (gevolgen voor de negers ginder; wij hier voelen er niet veel van).
Of ben je van mening dat het zou moeten zoals in de States, waar madam Klinton vond dat ze ervaring had, dank zij hare vent ... dan moeten we nu Selie Dehaene bejubelen ....

Neen jongen, ik wacht ongeduldig op meer uitleg van jou.

Zorgverzekering: Europese kritiek want wie kan ervan genieten? = knoeiboel
Een Nederlander die in Verviers woont en in Tongeren werkt, krijgt de verzekering & zijn Vlaamse buurman in Verviers die ook in Tongeren werkt, niet = absurd.
Bij splitsing (delen) sociale zekerheid en kinderbijslag wordt het nog erger.
2 mensen zullen hetzelfde werk doen en anders verdienen: kan niet van Europa.
Je werkplaats is bepalend en niet je woonplaats zoals Vlaanderen wil.

En wanneer de rest van de tekst zonder opzettelijke spelfouten en verwijten staat ( Klinton, konijnentanden, De Klucht, ...) zal je argumentatie misschien ook helder genoeg zijn om een wederwoord te krijgen.

Als Vlaanderen en Wallonië 2 verschillende landen worden, zullen de zelfde regels gelden als die dat nu gelden tussen de EU-landen, toch vrij simpel, niet?

toch wel

Maar aangezien er geen werkbare oplossing voor Brussel bestaat; komt deze simpele oplossing door scheiding er niet.

oplossing voor Brussel: federatie met Wallonië, zonder corridor en met voor Brussel voordelige afspraken ivm fiscaliteit, mobiliteit. samen met Wallonië zal het ook gedurende een tijd ook nog kunnen rekenen op solidariteit van Vlaanderen. In ruil blijven de Nederlandstaligen in Brussel bepaalde rechten krijgen.

Vlaanderen zet zijn hoofdstad ergens anders maar betaalt daar geen compensaties voor aan Brussel (alhoewel dit voor de Brusselse KMO's een ramp is, het verlies van een 200.000 mensen die elke dag consumeren).

Er zijn al tientallen oplossingen voorgesteld maar er is helaas geen 1 die een grote meerderheid van alle Belgen achter zich krijgt.

het zal sowieso een compromis zijn, een meerderheid van de Belgen ga je daarvoor nooit vinden, daarvoor is het een compromis.

Het zal een oplossing moeten zijn waar een draagvlak voor bestaat bij zowel de meerderheid van Vlamingen als Franstaligen.
Je kunt toch een halve burgeroorlog riskeren.

tuurlijk niet, voor een oorlog moet je ten eerste al 2 groepen die lijnrecht tegenover elkaar staan, dat is niet zo, de Vlamingen haten de Walen niet en omgekeerd. en ten tweede heb je al genoeg mensen genoeg die hiervoor willen vechten, die met hun rug tegen de muur staan, daarvoor zijn er sowieso te weinig, de mensen hebben het hier veel te goed.

een onafhankelijkheidsverklaring van Vlaanderen zal trouwens geen meerderheid in Wallonië of Brussel nodig hebben hé.

deHaene beseft niet dat je in het digitale tijdperk de mensen niet dom kunt houden.
De wereld en Europa veranderen in een snel tempo
Zelfs Belgie ontkomt hier niet aan en kan niet blijven leven in de vorige eeuw.

Nee, maar dan zal dat zonder Brussel en (een deel van) de rand zijn en dat zullen verstandige Vlaamse politici niet riskeren; wegens dom.

zonder Brussel, absoluut, de rand blijft volgens de internationale regels bij Vlaanderen, uiteraard. elke opeising van grondgebied zal door elke internationale instelling bijzonder streng worden veroordeeld en zet Wallonië-Brussel in een bijzonder slechte onderhandelingspositie, ze gaan dat dus niet doen.

Als je ziet hoeveel steun Vlaanderen krijgt van de internationale instellingen, dan ben je wel heel optimistisch.