Meneer Annemans,

Ik had in een vorige forumsessie met uw collega reeds een vraag gesteld over de financiële transfers in België, zonder resultaat. Ik stel de vraag dus opnieuw.

In haar verkiezingscampagne vorig jaar maakte het Vlaams Blok gewag van een financiële transfer van 11 mld euro. Zou u mij kunnen vertellen waar u zich daarvoor op baseert? Mij zijn enkel de studies van KBC (5,5 mld) en de Leuvense uit de jaren 80 (3mld euro per jaar voor de afbouw staatsschuld)

Een tweede vraag betreft hoe u dan de vlaamse onafhankelijkheid in de praktijk ziet. Moet Vlaanderen zich unilateraal afscheiden, is dit mogelijk? Of moet u zich beperken tot een parlementair compromis, met allicht steunmaatregelen aan Wallonië?

Geachte KempenBoven,

Het klopt dat er over de financiële transfers binnen België heel wat onduidelijkheid bestaat. De ware oorzaak hiervoor ligt voor de hand: de Vlaming mag niet weten hoeveel hij jaarlijks mag ophoesten om de Belgische ‘solidariteit’ te verzekeren. Officiële statistische gegevens hierover zijn niet te vinden. Om de werkelijke geldstromen enigszins te bepalen, moet er dan ook vooral met ramingen gewerkt worden.

De transfers werden voor het eerst wetenschappelijk bestudeerd door Leuvense professoren. In de jaren ’90 werd het initiatief overgenomen door economen van de KBC-Bank. Recent hebben eveneens de werkgeversorganisaties zich aan een poging gewaagd.

De grote verschillen tussen de geraamde geldstromen zijn te verklaren door het al dan niet opnemen van bepaalde componenten in de berekening ervan. Terwijl bijvoorbeeld alle studies de transfer in de sociale zekerheid in hun berekening opnemen, is dit reeds veel minder het geval voor de intrest op de staatsschuld. Onderstaande tabel geeft enkele resultaten weer volgens de onderscheiden componenten:

Verschillende studies van de geldstromen van Vlaanderen naar Wallonië en Brussel (in miljard euro).

jaar SZ* federalebegroting financieringdeelstaten interestoverdrachten intereststaatsschuld totaal
VBO (2003) 2,78 ? 0,60 ? ? 3,38
KBC (2000) 2,73 1,24 0,96 ? ? 4,93
KBC (2003) 2,91 1,23 1,29 ? ? 5,43
AK-VSZ (2002) 2,73 1,24 0,96 ? 3,54 8,47
VEV (2003) 2,91 1,23 1,29 ? 4,57 10,00
VB (2001) 2,73 1,24 0,96 1,56 4,72 11,21

Bronnen: Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO), KBC Groep, Aktiekomitee Vlaamse Sociale Zekerheid (AK-VSZ), Vlaams Economisch Verbond (VEV), Vlaams Blok (VB),
* : sociale zekerheid, SZ.
? : niet meegeteld.

Hieruit blijkt duidelijk dat de (grote) verschillen tussen onze berekeningen en de meeste andere ramingen terug te vinden zijn in de transfers in de (interesten op) de staatsschuld. De meeste studies houden namelijk geen rekening met deze toch wel belangrijke transfer. Het Vlaams Blok telt daarenboven als enige de intresten op vroegere overdrachten bij in de totale geldstroom. Deze redenering (trouwens afkomstig van de Universiteit Antwerpen) stelt dat indien Vlaanderen in het verleden niet verplicht zou geweest zijn Wallonië financieel te onderhouden de huidige rentelasten substantieel lager zouden liggen. In economische termen zou men dus spreken van een opportuniteitskost.

Indien u meer gedetailleerde informatie wenst over onze schatting van de geldstromen, verwijs ik graag naar de Vlaams Blok brochure ‘De Kostprijs van België, De financiële plundering van Vlaanderen’. Deze brochure is gratis te verkrijgen op ons nationaal secretariaat (zie ook www.vlaamsblok.be).

Uw tweede vraag gaat over de Vlaamse onafhankelijkheid, het belangrijkste doel van mijn partij. De Vlaamse onafhankelijkheid is een haalbare kaart. Alle structuren zijn m.i. aanwezig om Vlaanderen snel een plek te geven in de wereldgemeenschap van naties. Vlaanderen heeft een eigen parlement. Dat zou zich eenvoudig tot constituante kunnen uitroepen en de Vlaamse staat kunnen proclameren. Het Vlaamse volk kan zijn recht op zelfbeschikking uitoefenen. Het zelfbeschikkingsrecht is herhaaldelijk en uitdrukkelijk erkend, bijvoorbeeld in het Internationale Verdrag inzake Economische, Sociale en Culturele Rechten, het Verdrag inzake Burgerrechten en Politieke Rechten, de Slotakte van Helsinki en in de slotverklaring van de wereldconferentie van mensenrechten in Wenen. Het recht op zelfbeschikking is moreel en juridisch een universeel recht. In het Belgische geval van een federale staat gaat het in feite om het ontbinden van de Unie van Vlaanderen en Wallonië. Vlaanderen zal aanspraak maken op Brussel met taal- en culturele garanties voor de Franstaligen.

De Vlaamse leden van het federale parlement kunnen perfect weigeren een Belgische regering te vormen die geen daadwerkelijke stappen zet naar de boedelscheiding. Graag verwijs ik naar het boek van Luk Van Nieuwenhuysen, Karim Van Overmeire en mezelf: 'Een strategie naar onafhankelijkheid' uit 1998.

Gerolf

Alvast bedankt voor uw uitvoerig antwoord.

Ik heb hier echter wel een bedenking bij. Het verschil in de berekeningen tussen VB en de anderen, de zogenaamde 'opportuniteitskost' lijkt me moeilijk te verantwoorden. Dit gedeelte kan toch niet gerecupereerd worden bij afscheiding, zoals uw programma mijns inziens wel suggereert? Volgens mij zou u in uw programma een onderscheid moeten maken tussen wat België daadwerkelijk voor Vlaanderen kost en het bedrag dat bij splitsing bespaard kan worden.

Mr. Annemans, u slaagt er alleszinds in uw antwoorden véél beter te onderbouwen dan uw collega Filip de WInter. er resten mij toch nog 2 vraagjes:

1) Waarom schreeuwt het Blok al 30 jaar om Vlaamse onafhankelijkheid? is het niet beter stap voor stap te gaan (bv. door allereest meer bevoegdheden te eisen), bereikt men zo niet veel meer dan door 30 jaar aan eens tuk te roepen en te tieren over de "Waalse arrogantie"?

2) stel we nemen de cijfers over de transfers die u gaf voor waar aan. Hoe krijg ik de garantie van het Vlaams Blok dat bij een eventuele scheiding van Vl en Wal er nog altijd een netto-winst zal zijn? Maw: heeft het Vlaams Blok al eens serieus nagedacht over welke kosten er komen kijken bij de splitsing van een land (ik denk dan meteen aan de gigatische administratieve kosten bijvoorbeeld)

Er zijn bevoegdheden die nu pseudo-gescheiden zijn.
Werkgelegenheid bijvoorbeeld, behoort tot de gewesten, maar het federale parlement heeft ook nog zijn zeg. Vandaar dat jongerenbanenplannen en dergelijke nog nationaal zijn en bovendien op maat van het zuiden des lands.

De scheiding helemaal maken zou voor alle gewesten beter zijn.

Beste Seba!

Stap-voor-stap heeft ons ver gebracht (in een federale staat), maar ondertussen is er Europa. Als we niet spoedig onafhankelijk worden zal Europa ons op dezelfde manier bevoogden als België. Slechts staten hebben een stem in Europa. Sinds 1993 hebben we met staatshervormingen niks meer bereikt! De Lambermont en Lombard akkoorden betonneerden de drie gewesten tegen uiterst geringe toegevingen van de Franstaligen. De Vlaamse onderhandelaars lieten de eisenbundel van het Vlaams Parlement uit maart 1999 achterwege en onderhandelden slechte akkoorden. Hervormingen zijn vaak goed bedoeld, maar ook het laatste koordje tussen Vlaanderen en Wallonië moet volgens ons worden doorgeknipt. Op dat touwtje gaat immers het Franstalige establishment zitten, dat door kuiperijen en corruptie groot is geworden. Dat gaan we toch niet sparen? Bende Van Nijvel, Dutroux en zovele andere dossiers! Zoals ik in mijn boek 'Dutroux, te veel om te geloven' schrijf: het is de sfeer van wetteloosheid in de Zennevallei die tot heel wat uitwassen heeft geleid.

De kosten van een administratieve splitsing zijn betaalbaar. De gescheiden bestuurlijke apparaten zijn al geruime tijd aanwezig. Concreet verdwijnt enkel het Belgische, federale niveau. Brussel zal wél een voorname kostenpost zijn, maar dat moeten we vanzelfsprekend willen dragen.

Gerolf

Ik vraag me af of het Vlaams parlement, mocht het die toer opgaan, weldegelijk de wil van de meerderheid van Vlaamse burgers uitvoert.
M.a.w. hebben de vertegenwoordigers en hun partijen daarvoor een mandaat van de bevolking gekregen via impliciete goedkeuring van één of ander punt in hun partijprogramma????
Bij mijn weten behalen de secessionistische partijen samen 1�*2 stemmen op tien. Gezien de koppelverkoop van partijstandpunten, kunnen deze cijfers niet echt geïnterpreteerd worden als een plebisciet voor of tegen secessie, dat geef ik grif toe, doch dit mesje snijdt langs twee kanten.

Mocht de bevolking zich via een eigen referendum uitspreken voor afscheiding, ik zou er me nog kunnen bij neerleggen, maar het doemscenario dat u hier voorstelt, past m.i. meer in het beeld dat ik me vorm van een oligarchie, en dat leunt dichter aan bij een tyrranie dan bij een democratie.

Mijnheer Annemans, er zijn toch een aantal fouten in uw redenering.

1) De Vlaamse Raad is geen constituante en kan dat ook niet worden;
2) Hoe bewijst u dat er een "Vlaams" volk bestaat? Ik merk daar niet veel van. Ik ben Brabander en geen Vlaming. Antwerpenaars en Limburgers voelen zich meestal ook geen Vlaming.
3) Wie zegt dat een meerderheid van de Nederlandstalige Belgen uw Vlaamse onafhankelijkheid wil? Opiniepeilingen wijzen het tegendeel uit.
4) De Europese Unie maakt "Vlaamse" onafhankelijkheid totaal belachelijk aangezien we zullen moeten leren leven met maar liefst 25 talen. De belangrijkste beslissingen worden nu reeds genomen op Europees vlak.

Het lijkt er sterk op dat u begint in te zien dat de bevolking geen "Vlaamse" onafhankelijkheid wil en nog vlug de onafhankelijkheid wil doorduwen via de overbodige en particratische (dus niet-democratische) "Vlaamse" Raad.

Dat de belangrijkste beslissingen worden genomen op Europees vlak is geen argument op niet verder te federaliseren, namelijk Europa en Vlaanderen zijn complementair, België is dat niet meer (of overtuig me dan eens dat België niet gewoon Vlaanderen + Wallonië is?)

Het is nochtans heel simpel: wie aanvaardt dat de belangrijkste beslissingen op meertalig niveau worden genomen, kan toch ook aanvaarden dat de minder belangrijke dat zo zijn. Bovendien is België nog altijd groter en belangrijker dan Noord- en Zuid-België alleen zodat België ook méér te zeggen zal hebben in Europa dan wanneer het gesplitst is. Eéndracht maakt macht, weet u wel. Zo niet, zullen de kleine staten (a fortiori het republiekje "Vlaanderen") niets meer te zeggen hebben tegen de groten.

Gewoon een kwestie van gezond verstand.

Zo niet, kan je Nederland ook splitsen tussen het rijke noorden en het armere zuiden, maar dat gebeurt niet...

Pertinent onjuist, Hans.
Europa bevoordeeld de kleine lidstaten, en Vlaanderen en Wallonië elk appart wegen samen meer dan België.
En aangezien we allemaal Belgen zijn die allemaal hetzelfde willen zal er toch geen probleem zijn? Of is er iets meer aan de hand?