Als Ierland tegen stemt: PLAN B...
 

Op 12 juni stemmen de Ieren in een referendum over het Verdrag van Lissabon, de EU-Grondwet light. Media en politiek overdonderen er de bevolking om JA te stemmen. De politiek voert de druk op met de dreiging van de chaos. "Er is geen plan B" voor de huidige koers van de EU-diktaten van de multinationals. Indien de Ieren NEE zeggen vervalt het Verdrag. De elites zijn er niet gerust in. Opiniepeilingen wijzen op een meerderheid voor het NEE-kamp. Welke toverformules er dan uit de hoed zullen getoverd worden om het Verdrag door de strot te duwen is nog niet duidelijk.

Heel duideijk is wel het plan B dat hier wordt voorgesteld door Jan Buelinckx en Frans Leens, beide medewerkers van de werkgroep EU van CAP. Europa heropbouwen met de mensen zelf. De verkiezing van het Europees Parlement als een Grondwetgevende Vergadering. Met een referendum in elke lidstaat over een Grondwet.

Laten wij beginnen met een kort bilan te maken van de EU:

Lange tijd werd de Europese constructie met een welwillend oog bekeken. Europa was een baken van vrede. De integratie van nieuwe leden in de gemeenschappelijke markt verliep vlot. Een vlag, een hymne en natuurlijk de euro schenen één grote ruimte van voorspoed en vrede te scheppen. Kritiek was nauwelijks hoorbaar of verstaanbaar.

Het debat over de EU-Grondwet heeft echter de echte aard van de EU bloot gelegd:

Andersglobalisten in ATTAC en de Sociale Fora wijzen al lang op de gevaren van de neoliberale mondialisering. Vooral voelbaar in het Zuiden doorheen finacniële crisissen in bijvoorbeeld Thailand en Argentinië. Zaken die niet altijd direct voelbaar waren in Europa. Het debat over de Europese Grondwet viel samen met nieuwe delocalisaties en de doorbraak van China als fabriek van de wereld. De EU had de bescherming van de de Europese industrie opgegeven door de afbraak van douanetarieven in naam van de " vrije en onvervalste concurrentie".

Globalisering van de markten georganiseerd door de EU:

De globalisering van de markten is nochtans geen natuurfenomeen. De EU en de VSA hebben die opgelegd. De Europese bevolking leidt vandaag onder delocalisaties naar landen als China waar met minder sociale en ecologisch kosten wordt gewerkt. Die delocalisaties zijn de stok om de lonen te drukken.

Gevolg: Rijken rijker. Armen armer

De economische politiek van de EU heeft de massale structurele werkloosheid in Europa hoog gehouden. Jobcreatie gebeurt vooral via tijdelijke minder betaalde werkplaatsen. Als de werkloosheid daalt, zoals de laatste tijd dan is dat vooral omdat werklozen geen precaire jobs kunnen weigeren. Binnen de EU neemt de sociale dumping toe. Het Europees Hof gaf toelating aan een Zweeds en 2 Duitse bedrijven om plaatselijke CAO's te omzeilen en onderbetaalde werknemers uit Estland en Polen aan te werven. Onder het locale minimumloon. Daardoor neemt de kloof tussen arm en rijk toe. 10% van de geschapen rijkdom werd de laatste 25 jaar overgedragen van arbeid naar kapitaal. Van zij die de rijkdom maken, naar de bezitters van kapitaal. De groei is dus wel heel ongelijk verdeeld.

De EU helpt Afrika niet:

De EU speelt een belangrijke rol in het International Munt Fonds (IMF), de Wereldbank (WB) en de Wereldhandelsorganisatie (WTO). Die doen niets nuttigs om het lot van Afrika te verbeteren. De EU ondersteunt de export van landbouwproducten naar Afrika. Europese kippen zijn goedkoper op de markt van Dakar dan Senegalese kippen. Dat ontwricht de Afrikaanse landbouw en drijft duizenden jongeren op de vlucht naar hier op zoek naar een beter leven.

De EU communiceert, maar luistert niet:

De EU-instellingen informeren niet echt. De boodschap is dat de EU-constructie het algemeen belang van de burgers dient. Maar die informatie is eenzijdig. Vooral niet luisteren is de boodschap zoals het lot van de EU-Grondwet bewees. 98% van de verworpen EU-Grondwet is terug te vinden in het Verdrag van Lissabon. Aldus Valérie Giscard d' Estaing, oudpresident van Frankrijk en voorzitter van de Conventie van onverkozenen, die de opdracht kreeg om de EU-Grondwet op te stellen. Het Verdrag is voluit onverstaanbaar aldus Jean-Claude Juncker de eerste minister van Luxemburg. De EU communiceert dus wel, maar niet over de gevolgen van haar politiek die vooral dient verder gezet.

Geen andere politiek zonder ander instellingen:

Sinds 2005 stellen de Europese leiders dat er geen plan B is voor de EU-Grondwet. In een democratie maken de Verkozenen de wetten en voert de regering ze uit. In de EU maakt de uitvoerende macht de keuzes: de Europese Raad van staatshoofden en regeringsleiders en de Europese Comissie die daar naar moet luisteren. Het Europees Parlement is voor tweederangszaken bevoegd. Het Europees Parlement heeft geen initiatiefrecht. Uw euro-verkozene kan geen wetsvoorstel indienen. 70% van onze wetten zijn aldus de eenvoudige doorslag of omzetting in nationaal recht van EU-besluiten, genomen door de Europese uitvoerende macht. Deze beslissingen worden aan de nationale parlementen opgedrongen zonder dat die daar iets aan kunnen veranderen. Duizenden lobbyisten dicteren hun regels aan de EU-Comissie. Overbekend is de European Round Table, een groep industiëlen die aan de basis ligt van de Europese Eenheidsacte van 1986. De Eenheidsacte was de grote aanzet tot deregulering van de markten. Niets is veranderd sedertdien. Er wordt nog altijd naar de zelfde mensen geluisterd.

Het plan B heet... democratie!

De Europeanen willen wel degelijk hun zeg over de EU-constructie. Daarom moeten wij durven opkomen voor nieuwe instellingen om een nieuw Europa op te bouwen dat tegemoet komt aan onze echte verzuchtingen. Ons Plan B telt 3 stappen:

1. Een Grondwetgevende Vergadering gekozen door het volk...
2. ... stelt een Europese Grondwet op...
3. ... die in elke land wordt voorgelegd via referendum.

Landen die de nieuwe Grondwet niet ratificeren sluiten zichzelf uit uit de Unie. Een uitstapregeling of een nieuw associatieverdrag wordt voor deze landen voorzien.

Alleen democratie kan de soevereniteit van het volk op de Europese politiek herstellen. Een Europa voor de Europeaenen veronderselt immers dat zij zelf kunnen beslissen wat zij samen willen doen. De elitaire EU die gedurende 50 jaar is opgebouwd spreekt in onze naam over de mooie toekomst van Europa. Als wij onze toekomst aan de EU-elites overlaten, kan dat liedje nog tientallen jaren duren. Maar die ilussie werkt niet meer. Tijd voor de Europeanen om hun zeg te hebben. Want net de historie van de EU-Grondwet toont niet alleen de gekende kloof tussen kiezer en verkozene. Doorheen verschillende kiesintenties in verschillende landen werd vooral de kloof blootgelegd tussen kiezen voor ideeën en kiezen voor bepaalde kandidaten, hun charme, hun charisma enz... De toekomst van Europa hangt dus niet zo zeer af van onze verkozenen, maar van de inbreng van het volk zelf. Vanaf het begin (de keuze van de Grondwetevende Vergadering) als op het einde van het echte plan B (de referenda ter ratificatie van de Grondwet). De leden van de Grondwetgevende Vergadering kunnen dus niet zomaar hun eigen agenda volgen omdat hun keuze direct onderworpen wordt aan een referendum. Zij hebben er alle belang bij zo dicht mogelijk contact te onderhouden met diegenen die de nieuwe Grondwet moeten goed- of afkeuren.

Een routemap:

1. Een eerste mobilisatiemoment is een campanje om van het komend Europees Parlement een Grondwetgevende Vergadering te maken. Sinds 1979 kiezen de burgers een EP dat slechts een tweederangsrol speelt in de EU-besluitvorming. De Grondwetgevende Vergadering zal aan de kandidaten de druk opleggen om zich te verantwoorden over de richting die zij voorstaan in de discussies.

2. Door publieke debatten over een Grondwet zal de bevolking betrokken worden bij de keuze die ze moet maken. De bevolking zal wegen op het tot standkomen van de instellingen die een politiek moet uitwerken. Een Grondwet zal aan die instellingen een legitimiteit geven. De bevolking zal centraal staan in de nieuwe instellingen.

3. De voorgelegd tekst moet heel leesbaar en begrijpelijk zijn. Anders is een goedkeuring door een voldoende meerderheid niet mogelijk. De referenda worden per land georganiseerd omdat Europa nog altijd bestaat uit staten.

Een andere Europa? Ja toch...

+ Democratie: instellingen die een actievere deelname aan de besluitvorming garanderen en dus ook besluiten die beter het belang van de meerderheid van de bevoling vertolken.

+ Evaluatie van Europa: om te weten wat Europa bijbrengt en wat niet.

+ Vrede: Geen militaire avonturen meer van Europese landen in landen die hen niet aanvallen zoals Yougouslavië, Irak, Afghanistan.

+ Openbare controle op gemeenschapsgoederen als water, lucht, energie, voeding om de speculanten te stoppen.

+ Voorrang aan sociaal en ecologisch welzijn. Voor het welzijn van de bedrijven. Prof Sapir stelt niet meer of minder voor dan om douanegrenzen in te voeren voor om ecologische en sociale kosten tussen de EU en de rest van de wereld in evenwicht te brengen. Wat bedrijven hier niet in concurrentie brengt met landen met minder sociale en ecologisch omkadering. Wat die landen ook zal verplichten hun sociale en ecologische situatie te verbeteren.

+ Soevereniteit en wederzijds respect in internationale handelsbetrekkingen (IMF,WTO) om het welzijn van de volkeren te beschermen.

Voor het internationaal kapitaal en haar handlangers ons sociaal en economisch weefsel helemaal vernietigen, is het tijd voor dit plan B voor Europa. En om het af te dwingen van de regeringen, politici en partijen: De Grondwetgevende Vergadering van het volk.

Frans Leens
Jan Buelinckx

Brussel, 2 juni 2008.

Prognose: 85 % NEE
9 % ja
Rest weet het nog niet!

Het zou niet slecht zijn voor de EU wanneer Ierland nee zou stemmen. Helaas zou Ierland er het meeste van lijden: het lot van een klokkenluider.

Het zou het democratische deficit nogmaals aantonen. Het kan natuurlijk niet zo zijn dat een bevolking die nog eens 1% van de Europese burgers uitmaakt, uiteindelijk een beslissende zeggenschap over een belangrijk Europees verdrag krijgt. Dat zal dan ook niet gebeuren. De eurocraten zijn creatief genoeg om oplossingen aan te dragen.

Het plan van Leens en Buelinckx is onrealistisch. Na de EU-conventie en na het nee van Frankrijk en Nederland, zal niet nogmaals de procedure worden overgedaan. Maar elke keer dat het gebrek aan democratie in de EU duidelijk wordt, is er een. In ieder geval zijn Leens en Buelinckx niet dom tegen de EU, maar pleiten ze voor een verdere democratisering.

Na het Nee van Ierland is er maar een oplossing.
De EU zal de soevereiniteit van de natiestaten meer moeten respecteren en benadrukken.
Het EU parlementen kan in de huidige vorm afgeschaft worden en er komt een nieuw parlement met vertegenwoordigers van de nationale parlementen.
Het zwaartepunt van de democratie blijft in de natiestaten liggen en de besluitvorming bij de regeringsleiders.

Iedere Europese Grondwet is een belemmering van de volkssoevereiniteit.

Plan B is dus: chaos en laat de Europese Unie maar vierkant draaien. Het is niet de taak van socialisten om burgerlijke instellingen zoals de EU te hulp te snellen.

Kouchner heeft blijkbaar al nagedacht over wat er moet gebeuren na een eventueel 'njet' van de Ieren. Frankrijk zou volgens hem tijdens hun voorzitterschap gewoon moeten doorgaan met de implementatie van het verdrag en tegelijkertijd proberen de Ieren alsnog te overtuigen. Dus inderdaad, zoals je reeds zei, de procedure zal niet worden overgedaan. :? Ik vond zijn toespeling op de ondankbaarheid van een eventueel Iers 'njet' wel ietwat verrassend, ik had dergelijke straffe taal zo kort voor het referendum niet verwacht. 8O

Link.

En welke reden kan je bedenken om een paar decennia van democratisering zomaar ongedaan te maken? 8O

Helaas hebben we hier niet te maken met een echte prognose, maar slechts met een "inbelpeiling" van een Ierse ochtendshow.

Laatste peiling: 42% voor, 39% tegen, 19% onbeslist.

Ik vind het verrassend dat u dat zo verrassend vindt, ook bij de referenda voor de eerdere incarnatie van dit verdrag begonnen verscheidene buitenlandse politici zichzelf in de voet te schieten met dit soort opmerkingen. Lijkt mij weer mooie promo voor het Nee-kamp.

Het zijn niet de Ieren of de burgers van Europa, maar het is de schuld van EU politici en regeringsleiders die hun iedeeen over een EU- federatie te veel hebben opgedrongen.
Zij zijn het die Europa om zeep hebben geholpen.
U moet dus bij Verhofstadt zijn als het gaat om de huidige problemen.

Fraude, kan niet anders!
Dat "Ja" moet er gewoon komen of de Ieren nou willen of niet!

Even iets anders, maar toch betrekking hebbend op dit onderwerp: Ik vind het echt schandalig dat er onder de Nederlandse bevolking geen referendum is gehouden over het verdrag van Lissabon.

en de Franse, en de Belgische en de Duitse en de Britse en de Spaanse, en ... en ... en ...

'tuurlijk is dat schandalig. Het is een bijzonder belangrijk verdrag met sterke en minder sterke punten. Een referendum is een uitgelezen moment om de bevolking grootschalig te informeren en een publiek, geanimeerd debat te voeren over welk soort Europa we nodig hebben en willen.

Dat dat allemaal zo op een diefje wordt goedgekeurd, is een teken aan de wand. Weet iemand wanneer het Belgisch Parlement het verdrag heeft goegekeurd? Het Vlaams Parlement?

Komt niet eens in de krant. Men doet het stiekem en da's veelzeggend.

Een andere belangrijke vraag die we moeten beantwoorden is: wat voor soort referendum willen we? Allemaal nationale referenda, of één Europees referendum? Want je kan het toch niet maken dat, als van alle Europese kiezers die in zo'n Europees referendum stemmen er meer dan 50% 'ja' stemt, een lidstaat waarvan het inwonersaantal nog niet 1 procent van het totale aantal inwoners van de Unie bedraagt roet in het eten strooit?

Senaat: 6 mei
Kamer: 10 april
Waals Parlement: 14 mei
Duitstalig Parlement: 19 mei
Frans Gemeenschapsparlement: 20 mei

Nu nog enkel het Vlaams Parlement en het Brussels Parlement en dan is de ratificatie wat België betreft rond.

Ik heb het nochtans wel in de krant zien staan.

Welke democratisering?

²
maar dan voor Belgie

Vanzelfsprekend moet worden doorgegaan met het Verdrag van Lissabon. De EU zit nu eenmaal in een 'deadlock' situatie. Er is nood aan een soepeler en meer democratisch verdrag. Maar om tot zo'n verdrag te geraken, moet eerst een verdrag worden opgesteld waarover unamiem mee kan worden ingestemd. Het Verdrag van Lissabon is blijkbaar het hoogst haalbare momenteel. Het betekent volgens mij wel dat het Verdrag van Lissabon snel een opvolger moet krijgen, waar niet landen, die minder dan 1% van de Europese bevolking vertegenwoordigen, blokkades kunnen opwerpen.

Dié komt in mijn onderschrift zie :mrgreen: