De Mens
 

Ik ben eens nieuwsgierig naar hoe de mensen op dit forum over "de mens" denken.

Mijn visie:

De mens werd geschapen door God, waarschijnlijk als kroon op de schepping. God schiep de mensen niet door Zijn simpele bevel (i.t.t. sommige andere zaken - zie bijbel) maar Hij leidde de schepping der mensheid in met de woorden: "Nu gaan Wij de mens maken" (Gn 1:26). Hierbij heeft Hij misschien ook raad gevraagd aan de wezens (engelen?) die in Zijn hemelse hof vertoeven (Nehemia 9:6 en Job 1:6). God vormde de eerste mens "uit stof, van de aarde genomen" en blies de levensadem in hem. Deze "goddelijke" adem geeft de mens een unieke verbondenheid met God. Dit betekent waarschijnlijk dat de mens anders dan andere schepsels met Hem kan communiceren en op Zijn woord reageren.

Uit de eerste (mannelijke) mens werd een tweede (vrouwelijke) mens geschapen als metgezel voor de eerste mens. Dit geeft impliciet eigenlijk ook de dominante positie van de man t.o.v. de vrouw weer en wordt na de zondeval ook expliciet door God aan de vrouw gezegd: "Naar uw man zal uw begeerte uitgaan, hoewel hij over u heerst" (Gn 3:16).

En ergens daartussen heeft God de mens gezegend en hem de macht over de toekomst van de wereld en andere schepsels gegeven (Gn 1:28).


Voil�*, mooi hé. :-P Wat is uw visie over de mens en/of zijn plaats in het geheel der dingen?

Mooi gezegd.
Vers 16 van Genesis 3 is echter niet wat jij dent dat het is.
"Naar uw man zal uw begeerte uitgaan," wil zeggen dat de vrouw zal begeren te heersen over haar man. Zo was het niet voordat God deze vloek uitsprak, zo is het geworden na deze woorden.
"...hoewel hij over u heerst". Klaarblijkelijk zie je dat de man hoofd van gezin is.
Het christendom leert ons dat de vrouw evenveel is als de man.
De man moet haar vrouw beschouwen als zijnde van zijn vlees. Dus groot respect hebben voor haar. Ze moeten één worden.

De mens is een primaat.

Wat maakt ons verschillend van de dieren ? We manipuleren onze omgeving en gebruiken ons verstand om technische oplossingen te vinden voor problemen. We zien dit gedrag deels al terug bij onze naaste verwanten, de chimpansees bvb, die stokken en stenen gebruiken om hun doel te bereiken.

Uiteindelijk is wat de mens onderscheidt van de rest van het dierenrijk het feit dat we technologie hebben. Dit start bij speren, messen, vuurstenen en gaat tot space shuttles, alles is technologie.

Wat zei de meest wijze man, ooit geleefd op deze aardbol, over de mens?

Prediker 7:29
'Alleen, zie toch: ik heb ontdekt, dat God de mensen recht gemaakt heeft, maar zij zoeken vele bedenkselen.'

Een meteoortje dat valt, een paar graadjes meer of minder van de gemiddelde temperatuur op dit kleine korreltje in het heelal en wij noch enig ander leven zal nog bestaan.
Of er nu een intelligentie is die dat allemaal efkes regelt of niet, dat maakt niedts uit :
we zien hoe zulke zaken gewone quasi dagelijkse kost zijn in dit universum & we moeten ons daar verder geen zorgen over maken. Laten we hier en nu in dit leven er gewoon het beste van maken en die dingen ten goede keren waarover we een beetje macht hebben : vrede, verdraagzaamheid, honger uitroeien...

Het hiernamaals, eeuwige leven kan eventjes wachten...

Enerzijds maakt de mens, net zoals alle leven, deel uit van een laagje schimmel op een klein stukje rots dat rond een ster baantjes trekt, een ster die in alle opzichten middelmatig kan worden genoemd, en op haar beurt ergens rondzweeft in een achterafwijk van een spiraalstelsel dat uit 200 tot 400 miljard sterren zou bestaan, en slechts 1 van de talloze sterrenstelsels is in een onuitsprekelijk uitgestrekt heelal.

Anderzijds is die mens in staat om zeer ver rond zich te kijken in dat uitgestrekte heelal, weliswaar (voorlopig) niet tot aan de grenzen ervan. Als er één wezen is - buiten God - dat daartoe in staat is, dan is het de mens. Daarin onderscheidt hij zich van de dieren.

Paradoxaal beest dus... een vat vol tegenstellingen.

Ook is de mens tot de laagst denkbare praktijken in staat. Dat belet hem evenwel niet om grootse prestaties neer te zetten. Zoals ik dus zei: een vat vol tegenstellingen.

Ik blijf alleszins ook in de mens geloven. Mijn geloof in de Vader, de Zoon en de Geest zou niet volledig zijn, zonder mijn geloof in de mens. Mocht ik niet in de mens geloven, hoe zou ik dan in de mensgeworden God (de Zoon) kunnen geloven?

De mens is niets anders dan een aapachtige die nogal last heeft gehad van evolutionaire haaruitval en die wat beter werkende hersenen heeft dan zijn collega-aapachtigen.

Dat gezegd hebbende, laat jij heel mooi zien dat jij, gesteund door bijbel en/of andere door mannen geschreven boekskes, er een bijzonder ouderwetse, middeleeuwse en ultra-partiarchale visie op na houdt. Niet dat me dat overigens verwondert van iemand die vindt dat verkrachtingen de schuld van de vrouw in kwestie zijn.

De mens is een geanimeerd stuk vlees. Bah.

Binnen de mens zit een mens, een geest of bezieling die los staat van menselijke begrippen (zoals geslacht,...).
Scheppingsverhalen zijn bedoeld als allegorien.

En wat zou dan de allegorie zijn van het bijbelse scheppingsverhaal waarin de vrouw onderdanig aan de man wordt gemaakt? (zoals in de openingspost van dit topic beschreven dus)

Hoe moet ik dat zien dan?

Een Homunculus dus, of zie ik dat verkeerd?

Het verhaal, de mythe, in kwestie lees ik als het ontstaan van de moraliteit van de mens, het verlies van de onschuld, het verantwoordelijk worden voor zijn daden. Het onderdaning maken van de vrouw aan de man is uiteraard niet het thema van het verhaal (dat beweert niemand voor zover ik weet), het is slechts een van de beelden die gebruikt worden, een restant van de tijdsgeest waarin het geschreven werd. "Adam" en "Eva" zijn binnen het verhaal ook allegorien, ze staan niet voor de man en de vrouw, maar staan samen voor de mens in het algemeen (of toch in ieder geval niet voor een biologisch verschil).

Ik ben mij er trouwens van bewust dat dit slechts een interpretatie is en ik sta dan ook open voor betere. De "echte" interpretatie is waarschijnlijk verloren gegaan in de tijd. Ik ga er wel vanuit dat men de mens uit de tijd waarin het geschreven werd niet moet onderschatten. Vaak worden de mensen die in de tijd leefden waarin het werd geschreven, afgeschilderd als domme kloten, maar als men ziet wat voor culturen er toen bestonden kan ik mij moeilijk inbeelden dat ze zomaar alles zouden slikken of geen allegorien konden herkennen.

Zoiets, maar dan met een conceptie die die normaal geen paardenmest vereist. ;)

Eheh.

En zoals je aangeeft ook waarschijnlijk geen mens zoals de mens waar ie zich in bevindt. Een recursieve definitie van de mens lijkt me namelijk nogal problematisch ;)

De mens is een door de natuur genetisch gemanipuleerde aap.

De mens is het resultaat van een enorm groot toeval (dat zich op miljarden andere manen en planeten niet voordeed). De mens heeft geen enkele functie, geen enkel doel. Maar dankzij zijn immense hersenmassa en capaciteiten wil het toch een doel aan zijn bestaan geven omdat zo'n compex wezen zich anders zou gaan vervelen.

-Sommigen doen dat door een God uit te vinden en te gaan geloven in een hiernamaals waar ze nog voort kunnen leven.

-Anderen doen dat door een gezin te stichten.

-Anderen doen dat door zich volledig aan hun job te wijden.

-...

De mens is nietig, maar wil toch belangrijk zijn en iets te betekenen hebben. De mens is een microob op een olifant, maar dan wel een microob met veel pretentie.

Hoe weet jij dat zo zeker ? Heb je die andere miljarden planeten al bezocht en geconstateerd dat er geen leven - al dan niet menselijk - is ?

Dat hoeft niet aangezien er wel tientallen vergelijkbare versies van de aarde in het universum kunnen zijn....
Maar dat wil dan ook niet zeggen dat op al deze leefbare planeten diezelfde ontwikkeling heeft plaatsgevonden zoals hier op aarde is gebeurd...
Overigens kan je ook de vraag stellen,als er buitenaardse intelligentie moest bestaan die de mogelijkheid bezit om snel tussen de sterrenstelsels door te reizen de aarde zou kunnen bereiken, je er best mag vanuit gaan dat zij alles zullen koloniseren aangezien zij technisch zoveel verder blijken te staan dan wij aardlingen...En die dan ook over de nodige technologie kunnen beschikken om ons uit te roeien....

De mens is een mislukte aap die verstand moest ontwikkelen om te overleven.

Inderdaad, de enige reden waarom wij aan de top van de voedselketen op deze planeet staan..Niet omdat we uitverkoren zijn,noch omdat we sterk zijn,alleen maar omdat we slimmer zijn....

De kans is bijzonder groot dat er nog massa's planeten met leven rondzweven ergens in het heelal. Maar ook al indien dit zo zou zijn, mag je er niet zo maar van uit gaan dat:

- deze levende wezens, intelligent of niet, een vorm van beschaving kennen
- zij het begrip "kolonisatie" of "uitroeiing" kennen
- zij überhaupt geïnteresseerd zijn in de Aarde
- zij de Aarde kunnen localiseren
- zij de Aarde kunnen bereiken

Vooral die twee laatste zijn heel belangrijk.