In De Standaard van vandaag (19 03 04, p.9) staat een artikel "Vlaams Blok probeert Antwerpse truc in Brussel" waarin wordt gemeld dat het Vlaams Blok de Brusselse minister Tomas beschuldigt van betwistbare openbare uitgaven. De krant neemt deze beschuldigingen niet ernstig.

Eén van de aantijgingen betreft twee verkeersboetes die minister Tomas opliep toen hij zich verplaatste (zonder chauffeur). Minister Tomas liet zich deze boetes terugbetalen. Dit kan, volgens de woordvoerster van de minister, "..omdat de inbreuken tijdens de diensturen werden gepleegd.' De minister was op weg naar het parlement, niet op vriendenbezoek' ".

Ik vraag mij af tot hoever deze terugbetaalbaarheid van boetes reikt. Ik betaal als belastingbetaler mee de boetes van Minister Tomas, omdat de minister die boete opliep tijdens de diensturen. Eigenlijk komt dit erop neer, dat voor de minister het verkeersreglement is opgeheven tijdens zijn diensturen: hij is onbeboetbaar want hij kan zijn boetes recupereren. Blijkbaar is dit normaal, maar mij verrast het toch. Geldt dit dan ook voor ambtenaren in het algemeen? Voor werknemers in het algemeen? Als ik als leraar op weg naar school een overtreding bega, kan ik dan ook die boete recupereren, bijvoorbeeld via de werkingskosten van de school? Wat is eigenlijk het principe, of hoe luidt eigenlijk de wet, die dit soort terugbetalingen schraagt? Weet iemand hier meer over?

Iedereen gelijk, maar sommigen toch nog net iets gelijker...

De uitspraak van de woordvoerster heeft alleen maar zin, indien er inderdaad een algemeen aanvaard principe bestaat van boete-recuperatie tijdens de diensturen. Blijkbaar bestaat zo'n principe; anders zou de krant op die uitspraak zeker meer commentaar leveren. Maar ik ken dat principe niet, en vind het bestaan van zo'n principe ook heel verrassend. Vandaar mijn vraag: wie weet hier meer van?

Lieve Jos,
Uiteraard weet ik er niets van, maar er is nog minstens een ander voorbeeld, van onze gewaardeerde premier, een tijdje geleden. Ook in dienst van het vaderland, op dienstdoende weg naar het vaderlandslievende restaurant.
Door sommigen op dat moment verward met hypocrisie, nadat hij de prins Carnaval de mantel had uitgeveegd over voorbeeldfunctie en onverenigbaarheid met overdreven snelheid. Uiteraard ging het in het geval van de premier over iets totaal anders.

Het zal in elk geval zeer uitzonderlijk zijn. Vergeet niet dat je over onze grote voorbeelden spreekt ?

Mijn werkgever vindt het vanzelfsprekend dat alle boetes tijdens en buiten de diensturen door het personeelslid zelf moeten betaald worden.

Dat was ook zo bij mijn twee vorige werkgevers, en bij de werkgever van mijn echtgenote, en bij haar vorige werkgever. Ook bij het bedrijf van mijn broer is dat zo, en ook bij zijn twee vorige werkgevers.

Geen van de acht bedrijven heeft dus weet van deze zogenaamde algemene regel.

In alle (grote) bedrijven die ik ken is het doorrekenen van boetes aan het bedrijf door een manager (bvb. via een onkostennota gebruik makend van een post "werkingskosten"), een reden voor onmiddellijk ontslag.

mijn werkgever aanvaardt ook niet de boetes die door een personeelslid zijn opgelopen tijdens de werkuren.

Die ene boete die een bepaalde wagen ooit gekregen heeft, waar ik meestal mee reed mocht ik betalen, omdat de baas ervan uitging dat ik het gedaan had

Bij mij niet, het is de gewoonte dat gelijk welk iemand die daar over zaagt zijn C4 krijgt.

Wat blijft er dan over van het argument dat de superboetes er voor de verkeersveiligheid zijn?
Mag men tijdens zijn dienst wel kinderen van de baan rijden?

Ge gaat me toch niet vertellen AyneRand dat hij plebs nodig hebt.

Ik dacht dat hij alles alleen aankon ?

:lol:

Ik ken gevallen waar bedrijven boetes betalen voor foutparkeren omdat ze niet onmiddellijk een parkeergarage konden aanleggen. Nu ja, na wat handjesgeschud met Tobback is er in 5 jaar nooit gecontroleerd, en ondertussen is de situatie gelegaliseerd en staat er een bord dat parkeren toelaat.

Dat is de vraag die ik mij natuurlijk ook stel.
Indien men verkeersboetes onder bepaalde omstandigheden op de belastingbetaler kan verhalen, betekent dat eigenlijk dat onder die omstandigheden het verkeersreglement alleen nog een virtuele betekenis heeft.
Maar anderzijds moet die woordvoerder van minister Tomas toch hebben verwezen naar één of andere bestaande reglementering, of naar één of ander algemeen aanvaard gebruik. Anders heeft die verwijzing naar het feit, dat de minister de overtredingen beging tijdens de uitoefening van de dienst, geen enkele betekenis.

Er bestaan ongetwijfeld reglementen die in uitzonderingen voorzien bij dringende interventies. Of het parlement daar ook bij behoort betwijfel ik. :wink:

Ik heb het dan ook over managers, niet de aandeelhouders.