Waarom Cuba prefereren boven de VS?
 

In haar jaarlijks rapport NYC Hunger Experience 2008 maakt de Foodbank van New York http://www.foodbanknyc.org/ bekend gemaakt dat bijna 40% van de New Yorkers het financieel moeilijk hebben om zich te voeden.

Meer dan 3 miljoen New Yorkers (of "8% van de bevolking) kunnen zich nauwelijks voedsel veroorloven voor zichzelf en hun families. Dat is een stijging van 13% ten opzichte van 2003.

De prijs van voedsel is in de regio met 4% gestegen volgens het Bureau of Labor Statistics.Sinds 2003 is er een stijging met &5%.
Het hardst getroffen zijn de huishoudens met een inkomen lager dan 25.000$. Maar naarmate de prijzen stijgen beginnen ook gezinnen uit de middenklasse met gelijkaardige problemen te kampen. Meer dan 20% van de gezinnen met een inkomen boven de 75.000$ hadden problemen met de voedselprijzen, een stijging van bijna 15% ten opzichte van 2006.

Het aantal mensen dat een beroep deed op de soepkeukens en voedselhulp steeg vorig jaar met 24%, aldus het rapport.

De Foodbank zelf kampt met een ander probleem: door de stijging van de prijzen, kampen ze zelf met een tekort. Ze verwachten een daling van de schenkingen met 47% dit jaar.

Het tekort zorgt ervoor dat veel families nauwelijks nog eten op tafel krijgen. Waar de Foodbank doorgaans een stock van 3 �* 3,5 miljoen kilo voedsel hebben, is dat teruggevallen tot minder dan 1,5 miljoen.
Een deel van de schaarste wordt veroorzaakt door het inkrimpen van de subsidies.

Waarom de VS prefereren boven Noord-Korea?

n' Beetje uitleg, Chipie, een beetje uitleg. Ik weet dat je het kunt, als je maar wat moeite zou doen ...

Ten eerste wordt er de klassieke fout gemaakt. De vs wordt (integraal) als de grote liberale droom voorgesteld. Dat is niet zo. In het bijzonder New York is een redelijke grote ramp. (Het is zelfs zo erg dat er secessie-bewegingen in de streek rond New York zijn, omdat de stad New York te zwaar wordt gesubsidieerd met het geld van rond de omgeving.)

Ten tweede (in het verlengde van het voorgaande) is New York redelijk (1) interventionistisch en (2) herverdelend.

Ten derde: is een leugen.

De gemiddelde belastingsbasis in NY ligt op 37%. (http://www.empirecenter.org/2007/05/totalnytaxes.cfm)

Bronnen over de reguleringen zijn niet al te eenvoudig te beginnen, daar ga je me al dan niet op moeten geloven.

In NYC wonen 8 miljoen mensen, dus als er 3 miljoen new yorkers honger lijden dan is dat bijna 38 procent van de bevolking, wat toch onmogelijk is.

Ik neem dus aan dat ge het dan hebt over NY State met uw cijfers?!




Met 15 pct bedoel je wellicht? Maar dat is een stijging die te zien is in alle westerse grootsteden die ver van een ruraal gebied liggen. Hier in Londen zijn de voedselprijzen zelfs met 17-20 % gestegen op dat tijdsverloop. Immers, een groot deel van die prijsstijging is te wijten aan de kosten van winkelbevoorrading in grootsteden (duurdere transport- en verwerkingskosten vanwege olie) en hogere energiekosten in het algemeen, die op dezelfde tijdsspanne met 100 procent gestegen is.

Nu begrijp ik het: Bijna veertig procent van de mensen in New York hebben het moeilijk om zichzelf en hun familie te voeden omdat er te veel intervenionisme is, omdat er teveel wordt herverdeeld en omdat er teveel subsidies worden gegeven?

Het is een stelling als een andere...

Dat moet u dan de Foodbank verwijten. Het is hun analyse.

leg uit

Wat zegt trouwens de website waarnaar u verwijst? Dat sommige mensen in NY meer belastingen betalen dan het Federaal gemiddelde. So? Is dat onlogisch? Is dat een probleem?

Er staat niet bij wie belastingen betaalt en hoeveel die mensen verdienen. Het zijn dus grafiekjes en cijfers waar je verder niets mee kan doen.

Opvallend is de term 'tax burden'. Dat heet metapolitiek, maar het is en blijft onzin.

Neen. Ik heb de vrijheid genomen om uw stelling 'Cuba versus Vs' te interpreteren als 'het communistische droomparadijs' versus 'het liberale paradijs dat mensen laat verhongeren'. Ergo; ik heb aangetoond dat New York dat helemaal niet is.

Verder kan je je inderdaad sterk maken dat interventionisme en herverdeling de welvaart doen dalen (en analoog: de prijzen doen stijgen). Raad eens wie eens daar het eerste het slachtoffer van wordt?

Ja, belangengroepen vertrouwen.
Alhoewel ik het zelfs durf te betrouwen dat het waar is, maar dat jij (of hun) maar een halve waarheid vertelt. De subsidies zijn niet gedaald. De subsidies zijn - naar de keuze van de Leviathan - veranderd. Biobrandstoffen in plaats van voedsel.

Het voorstellen als 'ohnee, mensen verhongeren omdat er minder subsidies zijn!' is daar in een populistische - ja, dat woord wil ik nu wel eens gebruiken - linkse poging. Maar volgende keer beter.

En Ambiorix; uw antwoord staat in de vorige post.

Neen, dat is niet onlogisch maar ik vind dat wel een probleem.

Overigens; eht was niet meer dan de eerste de beste site die ik tegenkom. Over het algemeen weet ik nu eenmaal redeljk wat van NY - heeft andere oorzaken - en heb ik gewoon een link gezocht ter ondersteuning. Woorden worden namelijk niet al te veel geloofd.

Daar kan ik dan weer op antwoorden. De belastingen in NY zijn (relatief) opvallend degressief - net zoals die in België trouwens.

Ik zou niet weten wat daar 'onzin' aan is, maar dat mag je gerust uitleggen.

Neen, het gaat wel degelijk over de stad en inderdaad over 38% van de bevolking:

Dat is zo, maar het is niet relevant. Wat relevant is, is dat die stijging er in NY City toe leidt dat 38% van de bevolking het moeilijk heeft zichzelf en hun familie te voeden. 3.1 miljoen op 8 miljoen mensen, waarvan er vorige jaar 1.3 miljoen een beroep hebben gedaan op gaarkeukens.

The shape of things to come

Het staat u vrij te interpreteren maar het is noch wat ik schreef noch wat ik bedoelde.

Ik ken NY relatief goed en ik weet dat.

Het is een gedachtengang die geen steek houdt. NY trekt bijzonder veel bijzonder rijke mensen aan. Die komen niet naar daar omdat de belastingvoet er laag is maar om wat de stad hen te bieden heeft. De stad heeft een unique selling position en die wordt niet ondermijnd door hogere belastingschalen.
Cuba (om dat voorbeeld dan maar eens aan te halen) is een relatief arm land met veel interventionisme en herverdeling. Daar worden niet de zwaksten en armsten het slachtoffer van, wel integendeel: ze krijgen gratis onderwijs, gratis gezondheidszorg, gratis huisvesting, een stabiel inkomen en basisprodukten aan bodemprijzen.
Het maakt van dat land geen paradijs en met mijn levenswandel had ik er wellicht ook al eens de binnenkant van een gevangenis gezien, maar het toont aan dat uw logica niet noodzakelijk opgaat.

De subsidies voor Foodbank zijn gedaald. Vandaar dat ze het (ook door stijgende voedselprijzen) moeilijk hebben hun voorraden op peil te houden.


Linken naar de eerste de beste site hoeft voor mij niet. Dan zoek ik het liever zelf op.

Wat betreft die 'tax burden': ja die term is onzin, net als 'tax relief'. Het is bijzonder goed gevonden en het domineert de discussie over belastingen in alle Angelsaxische landen al decennia, maar het is daarom nog niet waar.

Om een voorbeeld aan te halen: ik betaal al zeer vele jaren ongeveer 30% belasting op mijn inkomen. Per maand hou ik daarmee één leefloner overeind. Hoewel ik occasioneel sakker over die som, ervaar ik het niet als een 'burden' en ben ik niet op zoek naar 'relief'. Ik vind dat een bijzonder goed systeem, zeer hoogstaand en cultureel gezien een onvoorstelbaar hoogtepunt in de menselijke geschiedenis. Blij dat ik daar deel van uitmaak.

Het is waar, ik zou liever hebben dat (iemand anders zijn) kapitaal zwaarder belast wordt en (mijn) arbeid wat minder, het is één van de redenen waarom ik links ben. Maar het principe van herverdeling op zich wil ik wel mee in stand helpen houden.

Politiek gezien is dat moeilijker uit te leggen dan 'Vote me: I will relieve you from your burden' omdat dat laatste psychologisch zeer goed werkt. Maar het blijft vals en onzin.

Wel, sta me toe die CAP-avatar toch te verdenken van een subtiel vermoeden van het tegendeel. Vooral het feit dat je het vergelijkt met Cuba.

Waarom dan the out of the blue vergelijking?

Inderdaad. Een subsidiering van belastingsgeld van de omstreken; dat klopt.

Ja, dat is de mythe. 'Goed','goed','goed'. Inderdaad.

Dat is hoogstens een kritiek op het woord gebruik, niet op de essentie van het concept. (Ik wil zo ook wel eens beginnen klagen over het feit dat 'sociaal' betekent dat de overheid geld van anderen mag uitgeven.)

Grappig.

Dat is natuurlijk niet waar. (Enfin; in zoverre dat politici die belofte natuurlijk maar zelden nakomen.)
Sommige mensen ervaren belastingen als een 'burden'. Ik zie niet wat daar populistisch aan is - buiten het feit dat de overheden het niet echt laten zakken.