Walen voor unitarisme
 

Uit een wetenschappelijke enquête in De Standaard van 21 juni 2008:

Walen voor unitarisme

44 procent:kiest voor 'een herstel van het unitaire België' (4 jaar geleden was dat maar 31 procent)
22 procent meer bevoegdheden voor de federale overheid
12 procent: het bestaande systeem behouden.

Amper 16 procent wil meer bevoegdheden voor de regio's, 4procent wil België splitsen.

Indien toch splitsing BE (wat 83 % niet gelooft):
56 procent van de Walen: voor een onafhankelijke federatie Wallonië-Brussel.
29 procent kiest voor aanhechting van Wallonië en Brussel bij Frankrijk
20 procent:twee afzonderlijke staten (Wallonië en Brussel)
16%: Brussel samen laten besturen door Vlamingen en Walen.

BHV:
Amper 6 procent heeft geen mening over dit thema: dus het leeft bij de Walen
Twee Walen op drie tegen een splitsing van BHV. Slechts een op tien kan daarmee leven.

Behoud van de faciliteiten:88 procent is voor en 4 procent tegen.

Dat is geen positieve evolutie. Dat betekent dat we langzaamaan in een Tsjecho-Slowaaks model terecht komen, waarbij de Tsjechen en Franstaligen een versterking van het nationale niveau wensten en de Slowaken en Vlamingen een verdere decentralisering.

Nochtans moge het duidelijk zijn dat er geen meerderheid is voor splitsing. Toch zal het hierop uitdraaien als er niet meer vergelijk komt in de objectieven van de beide gemeenschappen. Men moet het immers in een democratie niet alleen eens zijn over hoe het niet moet, maar ook over hoe het dan wel moet.

De mening van PETER VANDERMEERSCH (DS)

Land van twee publieke opinies

Wij, de Walen, willen meer dan vroeger een herstel van het unitaire België. Wij, de Walen, willen minder dan vroeger een overdracht van competenties naar de regio's en de gemeenschappen. Wij, de Walen, willen geenszins een splitsing van de sociale zekerheid. Wij, de Walen, willen absoluut geen afschaffing van de faciliteiten. En wij, de Walen, zijn in groten getale niet te vinden voor de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde.

Wie de wetenschappelijk bijzonder goed onderbouwde peiling leest van enkele vooraanstaande politicologen van de Université Catholique de Louvain, kan niet anders dan daar het spiegelbeeld in zien van wat hun even vooraanstaande collega's van de KULeuven enkele weken geleden vaststelden. Toen bleek dat wij, de Vlamingen, ons geloof in België aan het verliezen zijn en gaven wij, de Vlaamse kiezers, voor het eerst sedert deze peiling bestaat aan dat we het Vlaamse niveau verkiezen boven het Belgische.

Als één grafiek duidelijk maakt dat we in een land leven van twee publieke politieke opinies dan is het wel de grafiek die we op de voorpagina van De Standaard afdrukken. Ze toont dat de vraag naar meer bevoegdheden voor Vlaanderen nog nooit zo groot geweest is. En dat de vraag naar meer bevoegdheden voor Wallonië nog nooit zo klein was. Parallel daarmee is de Vlaamse steun voor België nog nooit zo klein geweest. En de Waalse steun voor België nog nooit zo groot.

Terwijl Vlaanderen in het bijzonder voor de ontwikkeling van zijn slagkracht op de arbeidsmarkt snakt naar meer bevoegdheden, klampt Wallonië zich bijna wanhopig vast aan België. Het federale niveau wordt in het zuiden van het land meer dan ooit gezien als een levensverzekering. Het vertrouwen van Wallonië in zichzelf én dus ook in zijn eigen politieke leiders bereikt daarmee een absoluut dieptepunt. De verlatingsangst is nog nooit zo groot geweest. Bijna vertwijfeld kijken drie op de tien Walen naar Parijs als een mogelijke nieuwe levenslijn.

De combinatie van de peilingen bij de Vlamingen en die bij de Walen toont meteen de grondige scheidingslijn die dwars door de twee onderhandelingstafels loopt waarrond de toppolitici van dit land zich ook dit weekeinde zullen scharen. Die onderhandelingen kunnen maar een begin van een resultaat bereiken als Vlaamse onderhandelaars rekening houden met die immense verlatingsangst van de Walen. De verzekering dat Vlaanderen de interpersonele solidariteit geenszins ter discussie wil stellen, moet die vrees milderen.

Maar de Franstalige onderhandelaars moeten evengoed beseffen dat zij het zijn die België in een immense politieke en zelfs constitutionele crisis duwen als ze niet tegemoet komen aan de wensen van de Vlamingen om met name de arbeidsmarkt te regionaliseren.
-----------

.

Op eigen benen staan, is altijd nog de beste manier om je geld te verdienen.
verlatingsangst is een slechte raadgever.

of dakloosheidsangst, hongerangst,.. Tis maar hoe je het noemt.

Dat soort van Waalse arrogantie kan me soms echt ergeren. Ze gunnen ons zelfs niet enkele bestuursbevoegdheden over ons eigen grondgebied. In een unitair België is er geen taalgrens, zo kunnen ze Vlaanderen gerust verfransen. En economisch verval in Wallonië dient dan verplicht door Vlaanderen te worden opgevangen.. Een unitair België zou een Franstalige dictatuur worden.

Trouwens, STEL dat men België terug unitair zou maken. Dan zou de geschiedenis van de Vlaamse ontvoogdingstrijd zich toch gewoon terug herhalen...

Mooie analyse. 15 juli belooft spannend te worden.

Walen zijn tegen een unitair België
 

Kwestie van semantiek...

Een unitair België kan nog steeds taalgebieden kennen, maar geen paritaire regering, geen bijzondere meerderheden, geen alarmbellen...
Zo'n unitair België, een echt unitair dus, mag van mij (hoeft niet), maar je maakt mij niet wijs dat de Walen dat willen. Zij willen een België dan in naam unitair is, maar heel anders georganiseerd moet worden.

Of toch op z'n minst een groot van de Franstalige politici willen een niet-unitair BE.
Wat de Walen aan echte inhoud aan België willen geven zal niet noodzakelijk uit de krant komen.

Inderdaad. Een echt unitair België is een België waar de Vlamingen hun numerieke meerderheid kunnen opleggen aan de Waalse minderheid. L' état Belgo-flamand. De eenzijdige stemming over BHV zal dan slechts een voorproefje zijn van het toekomstige beleid.

Ik denk niet dat ze dat in het zuiden graag zullen horen.

Dat zullen ze er in die zogenaamde wetenschappelijke enquête wellicht niet bijverteld hebben.

En toch zeggen de Vlaamsgezinden steeds weer dat "de Walen" tegen unitarisme zijn...

de walen willen unitarisme onder hun voorwaarden.....

unitarisme zou inhouden dat de meerderheid effectief aan de minderheid zijn wil kan opleggen... als in.... echte democratie

de walen willen dit helemaal niet :/ zij willen safe zitten achter hun systeem van toeters en bellen die hen beschermt tegen alles wat niet in hun kraam past....

Er zijn op dit forum nogal wat mensen voor wie democratie gelijk staat aan de dictatuur van de meerderheid. De Vlaamse meerderheid die de Walen in de mijnschachten jaagt.

Kunnen wij misschien ook overwegen dat de hetero meerderheid zijn wil oplegt aan de holebi's, dat de katholiek meerderheid weer de vrijzinnigen verbant...

Mooie democratische opvattingen zijn dit (maar niet heus).

Bestaat daar ook een studie over of zuigt u gewoon wat uit uw duim?

Inderdaad, internetpolls zijn veel betrouwbaarder dan peilingen van universiteiten :roll:

Wat een verkrampt denken is me dit. Overal ter wereld worden wetsvoorstellen meerderhied tegen minderheid gestemd: Democraten tegen Republikeinen, Labour tegen Tories, links tegen rechts en ja, ook katholieken tegen vrijzinnigen en hetero's tegen holebi's. En overal ter wereld legt men zich neer bij die meerderheid. Enkel wanneer het draait om Vlamingen tegen Walen zou er hier dus een uitzondering gemaakt voor moeten worden en zou er voor alles wat men wil verkrijgen iets in de plaats tegenover moeten staan?

De verhouding Democraten-Republikeinen, links-rechts, katholieken-vrijzinnigen; zelfs hetero's-holebi's is in de loop der tijden gewijzigd, of kan wijzigen.
Sommige mensen zijn in hun jeugd katholiek later vrijzinnig enz...

Als je dus als vrijzinnige je wil opgelegd krijgt door katholieken, kun je nog hopen om katholieken te "bekeren" tot de vrijzinnigheid en zo een meerderheid te verwerven.

Bij bevolkingsgroepen ligt het getal ongeveer vast. Als Waal kun je niet hopen dat je na verloop van tijd met meer zult zijn dan de Vlamingen.
En dan nog is het een "spel van de natuur"; je kunt niet op basis van argumenten iemand overtuigen om van Waal een Vlaming te worden.

Neemt de Waalse gewestregering volgens jou dan nooit beslissingen waar de Duitstaligen niet voor de volle 100% achterstaan? En verworden die wetsvoorstellen dan ook tot een compromis waar uiteindelijk niemand beter van wordt? Als de Walen zulk een schrik hebben dat alle wetsvoorstellen 'tegen hen' gestemd gaan worden, moeten ze daar maar de conclusies uit trekken en hun eigen weg gaan. En dan moeten ze zeker geen unitarisme willen. En dat willen ze ook helemaal niet. Wat ze volgens mij vooral willen is één regering die zich vooral om hén bekommert en waarbij ze ook nog eens de huidige blokkeringsmiddelen waarover ze nu beschikken kunnen behouden. En dat kan niet. Je kunt niet het ene willen en tegelijkertijd het andere behouden. Ofwel ga je voor echt unitarisme, laat je al die toeters en bellen vallen en leer je er mee leven dat Vlaanderen af en toe eigenhandig er zelf beslissingen doordrukt, ofwel geef je toe dat je in feite helemaal iets anders wilt.