![]() |
Het verraad der Nieuw-Vlamingen
OP 8 maart jongstleden bevatte De Standaard twee uitingen van de gedachtewereld der Nieuw-Vlamingen. In zijn column ,,Het kostbare weefsel'' zette Bart De Wever, ondervoorzitter van de N-VA, de fantastische voordelen van een klein land uiteen. Het voornaamste punt in zijn betoog luidde dat een zelfstandige Vlaamse staat ,,dicht tegen de top-vijf van rijkste landen zou aanschurken''. In dat licht beleed de auteur het belangrijkste geloofsartikel van de Nieuw-Vlaamse superstitie, namelijk dat België ,,als nationaal niveau achterhaald'' zou zijn. In zijn kringen gebruiken ze gaarne de metafoor van de lege doos: Nieuw-Vlamingen zijn mensen die graaien wat ze kunnen en ondertussen de doos verwijten dat er niks in zit. Voor een historicus pleegt deze De Wever wel erg opzichtig revisionisme van het heden. Elders in dezelfde krant glimlachte het burgermansgezicht van Geert Bourgeois gespannen naar mijn kiesintenties, alsof zijn lach haaks stond op een anaal-retentieve persoonlijkheidsstructuur; maar humor is natuurlijk niet het sterkste punt van nationalisten. De glimlach maakte dat de kaak, zoals bekend een gevoelig lichaamsdeel van de Nieuw-Vlaming, des te geprononceerder leek. ,,Als de toekomst onzeker is, waarom stopt u dan ieder jaar 5.000 euro in een onverantwoorde geldstroom naar Wallonië?'' vroeg de voorzitter mij. Ook zijn overige vragen betroffen allereerst mijn ,,portemonnee'' (zijn woord). Aldus propageerde deze verkiezingsadvertentie het glanzende Nieuwe Vlaanderen, waar na een eeuw van emancipatorisch engagement de halve bevolking op televisie ondertiteld dient te worden. O Nieuw-Vlaamse vleespotten! Het Nieuw-Vlamingendom is verzameld in een partij die speculeert op platvloerse, burgerlijk-rechtse hebzucht, op nieuwe zelfgenoegzaamheid en oude paranoia. Ze wordt geleid door lieden die zich er niet voor schamen om op markten speelgoedautootjes uit te delen aan kleine kinderen, ter illustratie van de leugen die ze de ouders opdissen, als zou ieder modaal Vlaams gezin om de paar jaar een middenklassewagen cadeau doen aan een Waals gezin. Wat zijn de sociale en fiscale feiten? De jaarlijkse transfers van Vlaanderen naar Wallonië bedragen 5,43 miljard euro, althans volgens de studiedienst van de KBC -volgens nogal wat andere bronnen is het veel minder. (Zo helpt een rijke regio een arme, en de demografie leert ons dat het geld over twintig jaar zeer vermoedelijk de andere kant op stroomt.) Vlaanderen telt ongeveer 2,5 miljoen huishoudens. Deel het eerste getal door het tweede en de uitkomst is plusminus 2.172, minder dan de helft van het bedrag in euro's dat ik volgens de Nieuw-Vlamingen via de belastingen ieder jaar aan een anoniem Afrikaans, allee, Waals gezin verkwist. Er zijn een slordige half miljoen huismoeders in Vlaanderen; volgens de Nieuw-Vlaamse rekenkunde betalen die elk ruim 10.000 euro per jaar aan Wallonië. Erger nog, we hebben het over wel 10.000.000 euro per wettelijk gehuwd Vlaams homopaar; wat zeg ik, over 2,715 miljard euro per dwergkonijn in mijn garage. De kwestie is dat de Nieuw-Vlamingen de statistieken omzwachtelen met suggestieve leugenpraat; bovendien verzwijgen ze kuis dat meer dan een derde van het Vlaamse belastinggeld door bedrijven wordt opgebracht. Niet alleen liegt de N-VA, niet alleen bedrijft zij contemporaine geschiedvervalsing, ook verraadt zij het nobelste in haar eigen intellectuele geschiedenis. Ik had nooit gedacht dat ik dit ooit zou opschrijven, maar die hele krant van 8 maart wekte in mijn ziel (want ik had opeens een ziel) een overweldigend heimwee naar de Groot-Nederlandse utopie, zoals die in mijn kindertijd werd belichaamd door mijn nonkels Bert en Ignace. Bert Pelckmans was uitgever, een rondborstige man, met een predispositie voor omarmingen, die ik als kleine Noord-Nederlandse jongen 'nonkel Bert' mocht noemen. Veel embonpoint, veel Bourgondië; veel cultuur bovenal: deze intieme vriend van Maurice Gilliams deelde zijn romantische negentiende-eeuwse villa in Kapellen met vele duizenden boeken in zeven talen, en ook met een gezin. Soms hoorde ik hem tegen mijn ouders over 'het Belgiekske' mopperen, en op een dag sprak hij deze onvergetelijke woorden tegen mij: ,,Tussen mijn boeken voel ik me als een augurk in mijn eigen azijn, zoals Flaubert dat noemde.'' Ik was toen twaalf, en de zuidelijkste schrijver die ik kende was Willy Vandersteen. 'Nonkel Ignace' was Ignace De Sutter, een kleine, aapachtige man, die prachtige kerkmuziek componeerde en mij via een steeds klaarliggende wonderdoos in de wereld der Belgische chocolade initieerde. Zijn vertrekken roken naar boenwas, sigaar en celibataire geestelijke. Ook hij was als vanzelfsprekend een Groot-Nederlander, een cultuurflamingant. Hij vertelde dikwijls over de muziekfestivals in Salzburg, die hij met onwrikbare toewijding bezocht, en zong met vaste stem melodieën voor; misschien heb ik mijn grote liefde voor de vocale muziek wel in eerste instantie aan hem te danken. Ik herinner me het verdriet dat ik voelde, twintig jaar later, toen hij diep gekrenkt bleek door een wat anti-paaps gekleurd stuk van mijn hand over Anton van Wilderode. Ik had hem op zijn Vlaams-katholieke ziel getrapt - maar verdomd, hij had tenminste een ziel, en een levensovertuiging die het louter-materiële oversteeg. Beiden zijn allang dood. En hoewel ik hun politieke inzichten nooit heb gedeeld, gedenk ik hen met eerbied en iets van vertedering. Eh bien, ik besef dat men niet louter ter wille van mijn jeugdherinneringen België in stand kan houden. Maar ik meen dat ik het volste recht heb om de Nieuw-Vlamingen hun verraad aan deze traditie te verwijten, hun verraad aan de wereld van de geest in het algemeen. Ooit was een cultuurflamingant iemand. Dat is tegenwoordig ook zo treurig in dit gewest: als je cultuur zegt, denkt iedereen dat je een museum bedoelt. In feite doen de Nieuw-Vlamingen dus precies hetzelfde wat de socialisten nu ook al vele jaren doen: de volksverheffing verloochenen. En zoals de roden al vele jaren het biefstuksocialisme praktiseren, zo praktiseren de zwart-gelen thans het biefstuknationalisme. Maar de roden zijn tot nader order tenminste nog geneigd hun biefstuk te delen. Groot-Nederland: in de denkwereld van de historicus-geschiedvervalser Bart De Wever is dat ongetwijfeld een oud gerucht, opstijgend uit een lege doos. Dat is althans de logische conclusie uit zijn redenering dat een staat beter functioneert naarmate hij kleiner is. Geen wonder dat de Nieuw-Vlaamse partijtop, zoals het prominente partijlid professor Matthias Storme mij onlangs toevertrouwde, overweegt om ook Brussel maar helemaal los te laten. Voor mijn historisch bewijsbare stelling dat het etnische conflict in België een fantasma van geestdrijvers is, en dat de Vlaamse beweging een sociaal-culturele emancipatie nastreefde, waarbij voornamelijk Franstalige Vlamingen bestreden dienden te worden, was de hoogleraar niet ontvankelijk. Brussel loslaten! Wat een groots idee! Wat een strategisch superieure methode om van dat afschuwelijke kosmopolitisme af te raken en eindelijk onze eigen stralende republiek te stichten, onze krielrepubliek, grondig provinciaal, mateloos schraapzuchtig, xenofoob, gezuiverd van werkloze Walen en decadente Brusselaars... Terwijl ik het Nieuw-Vlamingendom zo overschouw, maakt een grote verbazing zich van mij meester. Hoe is het mogelijk dat het dierbare België dit soort partijen tolereert? Ze streven nota bene naar de vernietiging van de staat waarbinnen ze functioneren, ja, waaraan ze hun raison d'être ontlenen; het zijn dus, en dit bedoel ik volstrekt niet als grap, ordinaire landverraders. Maar daar hoeft niemand raar van op te kijken, gezien het hereditaire landverraad in de rangen van de N-VA: die wemelt namelijk van de nazaten van collaborateurs, nog erger dan het Vlaams Blok, zoals ik bij een eerdere gelegenheid uit de mond van dezelfde professor Storme mocht optekenen. Een beetje een verrader ben ik dus zelf ook: ik geef informatie prijs die ik in informele omstandigheden heb verworven. Maar de kwestie is te belangrijk om onbesproken te laten. De N-VA moet dringend ontmaskerd worden, zeker nu ze haar onderlijf aanschurkt tegen de Vlaamse machtspartij bij uitstek, de Vlaamse Parti Socialiste om zo te zeggen, CD&V geheten. Ach, biefstuknationalisten! Ik kan me jullie ziedende ingezonden brieven al voorstellen. Mijn hoofdzonde zal wel weer zijn dat ik een noorderling ben; quod erat demonstrandum. Sliep uit! Benno Barnard (De auteur is schrijver en lid van de raad van bestuur van B Plus, Beweging voor een federaal België.) 22/03/2004 Benno Barnard veel gescheld, weinig argumenten |
Schitterend stukje!
|
Ja van mij ook, zeer mooi stuk.
De NV-A heeft mij nooit bekoord. Alleen al hun argumenten om België te splitsen. Neem nu de Sociale Zekerheid. Daar hebben ze het geld nodig. Het draait bij hun altijd om geld. Ik denk niet dat zij echt van Vlaanderen houden, dat is maar een maskerade. Hetzelfde geld trouwens voor het Blok. Als ze maar het geld en de macht hebben dat is genoeg voor hun. Voor mij geld: Lang leve de solidariteit. Ik zit nog een beetje in met de medemens. Vele van die mensen zijn waarschijnlijk nooit arm geweest of zijn hun roots vergeten. |
Citaat:
|
Citaat:
|
HAHAHAHA :lol: :lol: :lol: Geniaal
Citaat:
|
:lol: :lol: Prachtig stuk!
Leve B Plus! Leve Benno, de verstandige Nederlander! |
Wat is eigenlijk de relatie tussen B-Plus en de BUB. Of bederf ik de Belgicistische pret door die vraag te stellen. :wink:
|
Citaat:
Onze relatie is zeer goed. Donderdag word ik overigens benoemd tot werkend lid van B Plus. Verder is de relatie met andere partij(led)en en B Plus ook zeer goed. |
Citaat:
Geen argumenten voor België, alleen maar gekap op de Nieuw-Vlamingen. Of moet dit humor voorstellen, want ik heb geen gevoel voor humor als 'nationalist', ziet u? (wat hij natuurlijk niet is :roll: ) |
Citaat:
|
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Ik denk dat dit nog steeds belangrijker is dan iemand van B Plust . Citaat:
Mischien kunnen we een wet stemmen zodat alle kinderen, kleinkinderen en ga zo maar direct hun burgerechten kwijt zijn. En we kunnen best direct de koning en zijn hele familie maar van de troon verwijderen want zij zijn niet familie van één van de grootste massamoordenaars van de 19 eeuw?(tientallen jaren lang een land als persoonlijk eigendom beschouwen, leegpluderen en alle winsten opstrijken(die trouwens nog steeds in handen zijn van het koningshuis), is dit geen verraad aan België) En volgens B plus is een poging om de meerderheid van de Belgen achter de splitsing van België te krijgen ook verraad? Citaat:
Verder toont de inhoud van het artikel volgens mij duidelijk aan dat Benno nog nooit deftig het programma van de n-va gelezen heeft, jammer. |
Citaat:
Eigenlijk nog een begrijpelijke denkpiste voor iemand die een instituut als het koningshuis voorstaat. |
Citaat:
|
Het zijn dus niet enkel de Blubbers die geen argumenten hebben, het is het hele belgisccistische kamp...
|
Citaat:
het massale misbruik van nucliare geneeskunde enz... 2 welke andere bronnen zeggen dat dit minder is? De B plus bronnen zeker. 8O kortweg B plus doet zijn naam als leugenaar weer alle eer aan door dit soort walgelijke leugenachtige teksten te schrijven |
|
Is "Benno Barnard" soms een pseudoniem van onzen Bruno?
Hun teksten vertonen in ieder geval veel gelijkenissen: Scheldproza, zonder maar ook één onderbouwd argument. Wreed zielig. Ik vraag me af welke forum-Belgicisten dit tekstje onderschrijven. |
Citaat:
|
Och, uiteindelijk geeft dit stukje haatproza gewoon aan dat we goed bezig zijn.
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 14:12. |
Forumsoftware: vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Content copyright ©2002 - 2020, Politics.be