De staatshervorming volgens Sp.a-Rood
 

Opiniepeilingen geven steeds opnieuw aan dat het zogenaamde communautaire debat zéér laag scoort bij de kiezer. Toch staat tegen 15 juli de zoveelste deadline voor een staatshervorming gepland, die de regering volkomen blokkeert en allerlei splitsingsscenario’s dichterbij brengt. SP.a rood vindt dat ook op dit vlak in de eerste plaats de traditioneel socialistische principes moeten worden in ere hersteld, zodat de SP.a op de juiste manier kan tussenkomen in deze crisis.

Hier staat de motie van Sp.a-Rood

de eersten die afstand nemen van die fameuze 5 resoluties:

blij met een dode mus?

Eric, denk je echt dat op deze vraag uit je link:
een positief antwoord zal volgen vanwege de SP-A?

Ik heb namelijk nog nergens een signaal opgevangen vanwege een SP-A'er als zouden die resoluties moeten worden afgezworen...
Als ik Vandebroucke moet geloven gaan ze nog niet ver genoeg ;-)

Hoe hoog schat jij de kans dat de SP-A hieraan zal tegemoet komen?

Wanneer gaan ze hun bruyne uniformen aantrekken?

Dus als SP.A-ROOD vraagt aan SP-A om de resoluties te verwerpen, denk jij dat ze ook zullen doen???
Nogmaals mijn vraag zoals aan Eric; heb je daar aanwijzingen voor?

Als een significante minderheid in je partij daar problemen mee heeft, is dat toch wel een belangrijk signaal.

Het belangrijke in onze tekst is niet dat we de resoluties an sich integraal en totaal verwerpen: zij worden echter misbruikt om een liberale, op de grootbezitters gerichte politiek in te voeren, zoals heel de heisa rond al de communautaire poespas een fundamenteel probleem binnen deze regering proberen te verbergen: de strijd tussen het patronaat dat meent nu een meerderheid te hebben om onze sociale zekerheid te nekken of in te perken en de vakbonden (zo'n 3 miljoen mensen en hun gezinnen) die "No Passaran!" roepen.
Het zou een goed signaal zijn om totaal afstand te nemen van alle resoluties om te bewijzen dat men als socialisten andere zaken aan zijn hoofd heeft, en zeker niet meer openstaat voor spelletjes die de gewone man in de volksstraat zuur kunnen opbbreken.

Het sluit aan bij de eisen van de vakbonden, die het communautair gefoefel om iets anders te verbergen onderhand beu zijn.

Maar dan blijft de vraag; waar zie jij aanwijzingen bij SP-A (dus niet SP.A-Rood) dat die resoluties bij die partij onder druk staan?
Welke minister/parlementair van SP-A heeft al uitspraken gedaan in die richting?
Het zou kunnen dat ik ze gemist heb; daarom vraag ik er net naar bij Eric; die zou het toch moeten weten.

dan wel ja, misschien

de staatshervorming van de bruynen: Geen staatshervorming.

Vandelanotte heeft (ik denk in hUmo gezegd): Frank Vandenbroucke moet begrijpen dat de jongere generatie binnen SPa veel minder Vlaamsgezind is dan wij in onze tijd.

Het inzicht van Vandela is legendarisch. (windmolens in Afrika)

Er zijn al jaren mensen bij Sp.a aangesloten die vinden dat er teveel eieren is gelegd onder het communautaire gehakketak. Dat dit een verhaal is dat op de n-de plaats komt, niet op de eerste. De bevolking vindt dat blijkbaar ook. De vakbonden vinden dit volmondig zo.

Dat er binnen de Sp.a-top verschillende meningen bestaan, dat blijkt door het terugfluiten van Frank Vandenbroucke, al méér dan één keer.
Socialisten zijn echter democraten, en sinds enkele jaren is het (intern) debat aan de gang, misschien nog te weinig maar er zijn afspraken gemaakt om dit verder te ontwikkelen, en het erkennen van Sp.a-Rood, sinds het éénderde van de leden achter zich kreeg bij de voorzittersverkiezingen is een grote stap in die richting.

Hoe dan ook: zelf bij de meest flamingantistische Sp.a-ers blijft het gehakketak rond grenzen een weinig fundamenteel gegeven: het is niet zo dat de Sp.a, of een deel ervan zou uiteenvallen door het interne debat hierover. Het gaat voornamelijk over prioriteiten.

Feit is dat er geen congres is geweest in de laatste jaren dat uitsluitsel gaf over de staatshervorming. Wat Vanden Broucke, Gennez, Erik de Bruyn of wie dan ook erover vertellen is dus nog open voor debat, en het volgende congres van de Sp.a is in oktober pas.
Men kan enkel waarnemen dat de verlinksing in de Sp.a andere dan communautaire zaken naar voor brengt, en dat het voor de oude garde soms moeilijk blijkt te zijn om te volgen.

Naar mijn gevoel gaat de interne discussie overigens meer over het nut of onnut van het "activeringsbeleid" van FVDB en andere "derde weg" socialisten dan over de staatsstructuren. Maw: men heeft diverse opvattingen over het al dan niet aanvaarden van neo-liberale maatregelen, of maatregelen die daar sterk op lijken. In die zin is het afkeuren van FVDB door sommigen eerder gericht op de sociale aspecten van de hervormingen die hij wil doorvoeren dan de nationalistische bedenkingen hier rond.

Welke rol speelt het ACV dan in deze?
Volgens U zit de ACV-vleugel van de CD&V dan in de zakken van het patronaat. Ik hoor die vleugel immers geen standpunten innemen om die resoluties te verwerpen.

Een beetje kort door de bocht;
uit 1 van de resoluties;
Verwerpt SP.A-Rood dit standpunt dan?
Dat kan ik me toch niet inbeelden.

Over welke passages in de resoluties neemt SP.A-Rood concreet aanstoot?

Kom zeg: goedkope nonsens beantwoord ik niet.
Natuurlijk is Sp.a-Rood tegen efficientie en goed bestuur hé!

Dat het ACW (tenminste: zijn top) tollerant is tegenover Leterme en zijn liberale vriendjes geloof ik niet. Zij hangen nooit hun standpunten aan de grote klok, het ABVV deed dit enkel naar aanleiding van de uitval van Franky de zeverare.

Maar ook niet om ze volmondig te steunen.

Chef-ACV Cortebeeck heeft ze al vaak afgevraagd wat voor nut het heeft in ons land om de ene Vlaamse arbeider tegen de andere Waalse op te zetten.

En Willockx van SPa heeft zich al afgevraagd welk nut het heeft om in eigen Belgenland grensarbeiders te creëren.

Laat ons wel wezen: Enkel het onvermogen (wegens syndicaal verzet) om de veelverdienende aandelenbezitters NOG meer toe te kennen dan ze al (te veel) hebben houdt deze regering er van weg om tot een overeenkomst te komen.
Terwijl men de mensen wijs maakt dat de Walen meer geld willen, of een "corridor", dat de Vlamingen persé een paar franstalige gemeenten menen te moeten vervlaamsen is er gewoon geen voldoende draagkracht om de liberalen te geven wat ze willen: meer belastingverlaging en notionele intrestaftrek, draconische asociale maatregelen, bezuinigingen door de overheid in de sociale zekerheid.

Onze politiek gaat nog altijd over de strijd tussen rijk en arm. Al de rest is maar komedie.

Welk 'debat' scoort hoog bij de kiezer?

Het zijn ook kerels, die niet weten wat de belangen van de arbeiders zijn...

Het zijn trouwens ook letterlijk en figuurlijk zakken...

Hebben die bvb al ooit de vraag gesteld of ons land ordentelijk bestuurd wordt?