De essentie van wat de Vlaamse partijen vragen...
Hier een uittreksel uit het commentaarstuk van Guy Tegenbos in De Standaard:
Overigens, wie nog kan volgen, mag zijn vinger opsteken. Er zijn zoveel rondjes gedraaid de afgelopen 56 weken, dat niemand nog lijkt te weten wie wat wil. De dingen lijken alleszins niet meer wat ze zijn of zijn niet meer wat ze lijken. Afgelopen weken zegden de Franstalige onderhandelaars zo vaak dat ze maar over iets willen spreken, als er eerst een oplossing is voor BHV, dat je nog zou gaan denken dat zij vragende partij zijn voor de splitsing van BHV.
Ze blijven de Vlamingen ook verwijten aan te sturen op het einde van België, maar als Vlaamse onderhandelaars zeggen dat er een financieringswet moet komen die zorgt dat federaal België wat meer geld overhoudt voor zijn kerntaken zoals het betalen van de pensioenen, dan geven ze niet thuis.
Enige klaarheid is nodig.
Wat willen de Vlamingen?
1. Laat ons zoveel mogelijk materies waarin de gemeenschappen en gewesten tegengestelde opvattingen en behoeften hebben, overhevelen van het federale niveau naar de deelstaten zodat die daar een aangepast beleid kunnen voeren.
2. Dat zorgt er meteen voor dat er in de federale staat wat minder ruzie gemaakt wordt en dat de federale staat zich kan concentreren op zaken die hij zeker moet doen en die hij nu niet goed doet: zorgen dat de pensioenen morgen betaalbaar zijn, de begroting op orde houden en de schuld wegwerken, en de concurrentiekracht van de bedrijven herstellen.
3. Teken een financieringsregeling uit die de deelstaten beloont als ze goed beleid voeren en die er tegelijk voor zorgt dat de federale staat genoeg geld overhoudt voor zijn kerntaken, zoals de pensioenen.
Dat is de essentie van wat de Vlaamse partijen vragen. En ze hebben vaak gezegd en in de recente voorstellen over de gezondheidszorg ook nog getoond dat ze daarbij 'solidariteit' aan de dag willen leggen.
Men kan het de Vlaamse partijen verwijten dat ze dat niet duidelijk maakten vóór 10 juni vorig jaar. Men kan hen verwijten dat ze dat in augustus vorig jaar op Hertoginnedal niet uitklaarden. Maar dat verwijt kan niet meer gelden na 56 weken onderhandelen.
Het enige wat nog ontbreekt, is een aha-erlebnis bij de Franstalige partijen. De aha-erlebnis dat zij en hun kiezers er ook belang bij hebben dat de federale staat wat minder conflictueus bestuurd wordt en dat hij zijn kerntaken beter vervult; dat zij er ook belang bij hebben dat de deelstaten een aangepast beleid kunnen voeren en meer verantwoordelijkheid dragen.
Nog één week hebben ze daarvoor.
:thumbsup:
Bron
 Er zijn veel te weinig Tegenbossen in de Vlaamse media... :twisted:
|