moeder doodgeslagen miguel "wat ze ook zeggen ik ben geen slechte moeder"
 

Vandaag op de site van het laatste nieuws.

De moeder van de doodgeslagen peuter Miguel doet haar beklag in de media.

" wat ze ook zeggen, ik ben geen slechte moeder"

Nog steeds zit ze dat monsters van een kindermoordenaar te verbloemen.
Enkel uit dit feit kan ik opmaken dat ze wel degelijk een slechte moeder is en dat ze minstens even schuldig is als dat monster zelf.

Ik heb geen medelijden met dat mens, zo'n mensen verdienen geen kinderen.
Trouwens ik weet je mag niet oordelen op uiterlijk maar als je de foto bekijkt van die moeder dan kan ik er niet aan doen dat ik een beeld krijg van laat ik maar zeggen marginaal volk

Een goede moeder heeft geen relatie met een junkie! punt uit.

En je merkt goed genoeg of iemand enkel een jointje rookt af en toe of een hardcore gebruiker is.
Maar dan nog is dugs geen excuus, zijn daden zijn monsterachtig en ik hoop omdat het gerecht geen doodstraf kan uitspreken dat medegevangenen misschien wel het lef hebben om de rechtvaardige straf namelijk doodstraf uit te voeren. Of toch zeker dat hij af en toe een goed pak rammel krijgt.

En de moeder mag voor mij part wegrotten in de gevangenis ook hier zul je bij mij geen greinte medelijden vinden

Probeer dan op z'n minst wat medelijden op te brengen met het zusje dat achterblijft. Het is en blijft per slot van rekening ook h�*�*r moeder waarover jij hier zulke ongenuanceerde uitspraken lanceert. Het verlies is voor dat kind al erg genoeg zonder dat ze binnen enkele jaren misschien op internetfora te lezen moet krijgen wat mensen zoals jij haar moeder toewensen.

Binnen "enkele jaren" zijn er al 100 andere zulke zaken gebeurt, dan is iedereen dit vergeten. Geen risico dat dat kind daar iets over leest. In elk geval wens ik haar een goede opvang-familie te vinden, dat ze niet bij deze junkie-hoer moet opgroeien. Vreselijk mens !

waaruit besluit u dat de moeder een junkie-hoer is?

Waar zat de vader van Miguel? Was dat ook een junkie-hoerenloper of zo?

Die moeder leefde met een junkie. Die haar kinderen mishandelde . Of ze een hoer was, in de letterlijke zin van het woord weet ik inderdaad niet. Mischien moet ik me maar eens verontschuldigen bij de hoeren: "Sorry hoeren!".
De vader is blijkbaar verdwenen. Dood ? In het gevang ? Gewoon afgestapt ?
Die kinderen hebben in elk geval weinig geluk met hun ouders.

Maar nee! die is nu wel terug op de proppen gekomen, samen met zijn nieuwe vriendin hoor! Ik vroeg me alleen af waar die zat toen de moeder naar de OCMW diensten moest, terwijl ze enkel haar vriend blijkbaar als opvang had en niet de bio-vader, want die zat met zijn vriendinnetje te stoeien.

Een moeder dat verzuimd haar kind te beschermen en bloot stelt aan doorgewinterde junkies en dan dit soort krapuul nog probeert te beschermen verlies haar rechten als moeder en is geen moeder.

En vermits de echte papa ook klacht tegen haar heeft ingediend en ze nu ook in verdenking is gesteld wil zeggen dat ik niet de enige ben die zo denkt.

Het zusje dat achterblijft is natuurlijk buiten Miguel het grootste slachtoffer maar als ik moet weten dat mijn moeder mijn broertje achterlaat bij een agressieve junkie (wetende nota bene dat hij de kleine soms al eens hardhandig aanpakte) dan zou ik haar hetzelfde toewensen of dat nu mijn moeder is of niet.

En het is in het belang van het kind(zusje) dat zij nu onder voogdij word geplaatst bij familieleden die wel in staat zijn voor haar een degelijke en zorgvolle opvoeding te geven en als niemand in de familie dit kan moet het meisje terecht komen bij liefdevolle adoptieouders punt uit.

Wacht het verder onderzoek af en zevert wat minder.
Hier in het regionale nieuws verschijnt via de advocaat van de moeder wel een iets genuanceerdere versie.
Zeer tristige zaak

waarom waren de kinderen al niet van in het begin bij hun biologische vader die nu zo van zijn oren maakt?

Had hij te weinig tijd om hun wasjes en plasjes te doen terwijl hij met zijn nieuwe vriendin aan het stoeien was of zo?

volgens ik had gelezen in de krant had de moeder het voogdijschap gewonnen en de vader bezoekrecht om de veertien dagen in het weekend.
in plaats van de vader dan aan te vallen zou men beter de diensten die voor die uitspraken gezorgt hebben met de vinger wijzen.
vandaag las ik dan nog eens dat die "moeder" klacht heeft neergelegt tegen de bio-vader omdat hij zijn dochtertje nu bij zich houd waardoor zij dit meisje niet meer mag opvoeden. weeral stoute papa zeker??????

zevert zelf wat minder!

feit = vriend van moeder slaat junkie dood

feit = moeder weet dat vriend drugs neemt en al agressieve buien heeft gehad op de kleine

feit = moeder is verplicht haar kind te beschermen

feit = dus dat de moeder mede verantwoordelijk is voor de dood van Miguel

Wat interesseert mij nu die vader. De rechter wijst in geval van scheiding meestal sowieso het voogdijschap aan de moeder toe. En dus is de moeder op dat moment alleen verantwoordelijk voor het welzijn van de kleine, de biologische vader is dit dan enkel voor de financiele bijdrage en onder zijn bezoekrecht.

Dus het feit dat de kleine niet bij de vader was is dit ofwel omdat de rechter dit zo beslist heeft of omdat de moeder en de vader dit toen zijn overeengekomen.

Dus wat de vader ondertussen aan het doen was is bijkomstig maar wat de moeder doet kan niet getolereerd worden

Ik zou nog liever met mijn kinderen in een opvangcentrum verblijven dan bij een junkie.
Het kan best zijn dat die moeder het goed voorhad met haar kinderen, maar ze is gewoon niet verantwoordelijk genoeg. Sommige moeders hebben nu eenmaal ondersteuning nodig bij de opvoeding van hun kinderen anders loopt het niet goed af.

Het is wel zo dat het gerecht de kinderen gewoonlijk aan de moeder toewijst bij een scheiding. En als men dan zijn wijf moe is, en absoluut van haar verlost wil zijn, is de enige keuze die kinderen bij de moeder achter te laten. Wel smerig voor de kinderen dan, als hun moeder zo een kreng is, dat met junkie's het bed induikt, en er niet tussenkomt als die hen aframmelen.

Dat was nu net wat ik wou zeggen zie. Zonder dat ik er iets in de krant over gelezen had. Ik kom zelf uit een gescheiden gezin, en kreeg van de 2de echtgenoot van mijn moeder dikwijls slaag . Is dat nu de schuld van mijn vader ?

weten en uw handelen er toch niet naar afstemmen. Redelijk marginaal gedrag volgens mij. :roll:

maar ik heb de indruk dat ze nog altijd niet gelooft dat het haar vriend geweest is die hare kleine heeft gedood. zij denkt nog altijd aan een ongeluk. bizar.

Bizar ? Die vrouw is gewoonweg onnozel, verblind door liefde mischien ? Of ze wil gewoon niet aan zichzelf toegeven dat ze in feite mede-schuldig is, daar ze haar kind onder toezicht van deze drugsverslaafde nietsnut achterliet ?

Had de vader het kind toegewezen geweest, ging dit alles niet gebeurd zijn...

Maar het is een feit dat de moeder nog steeds het kind krijgt, ook in vele gevallen waar de vader kan aantonen dat de moeder niet in het belang van het kind handelt...

mBij mij is er een ontvoering en een maandenlange verdwijning nodig geweest eer de ogen van het comité en de rechtbank open gingen...
En dan nog plaatsten ze liever mijn dochter dan haar aan mijn zorgen toe te vertrouwen... plaatsing op basis van vermoedens over de vader... bij een moeder moeten er eerst drama's gebeuren...

Gelukkig had de strafrechter in beroep, samen met de Procureur Generaal, het verstand om mijn dochter terug aan mij toe te vertrouwen...

gezien de ernst van de gevolgen lijkt me dat niet zo bizar.