Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Savatage
(Bericht 3609246)
Beste Dirk,
Vindt u dat de staat een actievere controle moet uitvoeren op mensen die (langdurig) werkloos zijn? Ik heb het dan in de eerste plaats niet over mensen die zwaar invalide zijn, maar over mensen die al een tijdje van werkloosheidsuitkeringen leven zonder hiervoor enige daad te moeten stellen.
|
Eerst en vooral wil ik duidelijk maken dat dit een end-of-the-pipe-line probleem is, een gevolg van véle problemen die ervoor komen, en waarvan de sociale ongelijkheid in ons onderwijs één van de belangrijkste oorzaken is. 30% van de jongeren stopt zijn onderwijscarrière zonder zelfs een diploma secondair. Daarvan wordt een deel gerecycleerd via allerlei korte-termijnvormingen, maar het feit blijft dat ons onderwijssysteem een uitstroom produceert van 20% laaggeschoolden. Die laaggeschoolden moeten gemiddeld met 15 voor één job solliciteren (cijfers VDAB). Kortom, ons onderwijs is niet aangepast aan onze arbeidsmarkt van goedgeschoolde technische werkers en hooggeschoolden voor de dienstensector.
Een tweede vraag is: werkt de controle op de langdurige en laaggeschoolde werklozen?
De studies hebben aangetoond (evaluatie na eerste periode van de controle op de werklozen) dat de controle niet méér werklozen aan het werk bracht indien de arbeidsmarkt hoe dan ook nadelig was voor hen. Dus net voor dié langdurig laaggeschoolde werklozen, waar het toch allemaal om ging, was er weinig of geen effect. Voor iets hogergeschoolden, wanneer er wel een ruimere vraag was, was er wél positief effect. Maar die gingen natuurlijk wel een job gevonden hebben, maar misschien wat langer gewacht hebben tot ze iets vonden wat hen echt lag.
De controle had wél een ander effect voor die langdurig werklozen: er werden er duizenden geschrapt van de werkloosheidsuitkering. Vandenbroucke kan moeilijk ontkennen dat dat ook niet één van de bedoelingen was (om maar te zeggen dat hij het niet deed voor het welzijn van die mensen), want hij voorzag in zijn begroting in de tijd een vermindering van 44 miljoen euro voor werkloosheidsuitkeringen.
Macroeconomisch hebben de activeringsplannen van onze regering (een toepassing van de Lissabonstrategie) één doel: zorgen dat er werkzoekenden blijven. Want dat is één van de grote stressen geweest van de laatste regering: "het inflattoire effect bekampen" van de vergrijzing. Dat wil zeggen: vergrijzing = minder mensen op de arbeidsmarkt = minder werkvraag, minder werkendenaanbod = prijs van de lonen die stijgt.
Daarom moesten de zieken, de gepensioneerden en de bruggepensioneerden weer aan het werk, én moesten de werklozen, die niet meer echt zochten, toch gepusht worden om wél werk te aanvaarden op die arbeidsmarkt. Meer druk op hen, wil zeggen dat ze gemakkelijker aanvaarden wat hen aangeboden wordt, evt. tegen lagere lonen of slechtere werkomstandigheden. Dat zet een druk op alle hogere echelons van de arbeidsmarkt: lonen naar beneden.
Het drukken van de lonen is een tendens die we ten allen prijze willen tegengaan. Er is de laatste 15 jaar een herverdeling van de Belgische rijkdom (BNP) ten nadelen van de loontrekkenden, dus ELKE maatregel die nog meer BNP weghaalt van de loontrekkenden, moet herdacht worden.
Indien we écht iets zouden willen doen, dan zou ik het volgende voorstellen. Er is inderdaad een werkloosheidsval, maar die is niet degene die wordt voorgesteld. Jongeren kunnen vandaag geen deftige job meer vinden, die hen in staat stelt om een eigen leven op te bouwen (appartementje huren). Ze blijven dus bij ouders wonen, waardoor ze eigenlijk ook niet gedwongen zijn om ten allen tijde hun werk te behouden. Hun loon is immers zakgeld. Hierdoor wordt het échte leven een paar jaar uitgesteld.
Ik zou dus zeggen: verhoog die lage lonen, voer meer vaste jobs in voor jongeren, zodat ze een eigen leven kunnen opbouwen. Zodat ze een appartementje kunnen huren, zodat ze moeten werk behouden om hun huur en zelfstandig leven te betalen... Dat zou pas motiverend zijn. Verhoog zelfs de werkloosheidsuitkering, waardoor de echt klotejobs werkelijk hogere lonen zouden moeten aanbieden, ipv wat nu het geval is: de klotejobs worden het slechts betaald.
Gekoppeld aan een Fins systeem, waarbij eigenlijk nagedacht wordt hoeveel soort lassers, advokaten enz de maatschappij nodig heeft, en waarbij het aantal jongeren beperkt wordt dat die studies kan beginnen, maar dat er wel voor zorgt dat die jongeren zeker zijn van een job in die sector. Wat een motivatie voor de studies: ik wéét dat ik werk kan vinden. Maar inderdaad, dat zal wel voor "inflattoire" effecten zorgen: minder werkzoekenden per job, dus hogere (Finse) lonen.