Er zat maar ongeveer 400 km tussen...
 

De nieuwste ontwikkelingen op de Kaukasus gerelateerd aan de daadkracht van de NAVO-landen, gecombineerd met Daimanta's tripje naar Berlijn, deed me weer denken aan de Koude oorlog.

Hoe is het mogelijk? Er zat maar ongeveer 400 kilometer (drie uur rijden) tussen ons en het Oostblok en tóch gedroegen we ons alsof ons niets kon overkomen. Kijk naar de wereldkaart en huiver.

Ja, maar dat is toch naast de kwestie. Wat hebben nu enkele 100den kilomers verder of korterbij te maken met het probleem in kwestie. Dat moet u mij eens zakelijk uitleggen.

Tsja. We hadden natuurlijk al Hongarije (1956), de Muur (1961), Tsjecho-Slowakije (1968) etc. achter de rug en wisten dat we niets goeds hoefden te verwachten van de USSR en het Warschau-pact. Het was maar een klein stukje van het oostblok naar hier. Toch gedroegen we ons alsof ons niets kon overkomen. Dat kleine stukje is zo te overbruggen, kijk maar naar wat er nu allemaal weer is gebeurd. Voelden wij ons veiliger omdat de NAVO een steviger bondgenootschap was dan nu of waren we zo 'onschuldig'?

Toen stonden er twee ideologieën tegenover mekaar. Nu heeft Rusland (dus niet meer de USRR) ook een zeker kapitalisme omarmd. En dat scheelt heel wat. En het Rusland van Putin is niet van plan zich de kaas van het brood te laten eten door de Amerikanen (lees = NATO = Westen). En moest ik in zijn schoenen staan, zou ik dit ook niet dulden.

En dit slaat op.....wat?

Op 'Hoe is het mogelijk?'

O.
Thank you for sharing this with me.

Hehe Syrië en Egypte, always Russia's bitch, always a bunch of losers xD

Ik dacht dat Irak later ook bij Ruslands bondgenoten hoorde...

En van 1919 tot 1990 werd de mensen hier schrik aangejaagd voor dat "gevaarlijke godelloze communisme" dat "gevaarlijke Rode Leger dat in 48 uur aan de noordzee kan staan."

Maar ze kwamen niet, meer dan 70 jaar lang kwamen ze niet.

Wie wél kwamen waren onze "Arische Germaanse Broeders".

Wie er wél was, was "Gladio" etc, maar we merkten het niet of vermoedden het nauwelijks.

Toen in 1978 dat "verschrikkellijke Rode Leger" werd ingezet in Afghanistan werd wat men ons hier voorstelde als "de grootste en gevaarlijkste militaire macht op aarde" weggejaagd door een haveloos leger van Mujaheddin en Taliban.(ik heb ooit nog een kleine cursus "tankherkenning moeten geven aan miliciens: alle silhouetten van Russische tanks, eerst zélf leren natuurlijk:lol:)

Sterker, toen er in 1990 (geschat jaartal, 't kan in '88 of '92 zijn geweest ) problemen waren in Azerbeidjan, binnen de USSR had dat "verschrikkellijke Rode Leger" drie weken nodig om er te geraken...

Is er dan écht niemand die de indruk heeft dat ons 70 jaar lang propagandablaaskens werden wijs gemaakt om ons beter Starfighters, F-16s, Leopards, Hawkraketten etc te verkopen?

Dat Ivan Modalovitch én de KP er gewoon ook niet aan hielden, oorlogen te voeren? Niet in 1919 en niet in 1940-1990 en niet daartussen?
Dat die ruim genoeg eigen problemen hadden om er geen te zoeken? Dat de middelpuntvliedende krachten die we in Georgië en Tsjetsjenië en elders zagen en zien toen al geen véél grotere zorg waren voor het Kremlin dan het uitkiezen van doelen in het westen? Dat eten voorging daar?

Ik heb die indruk al een 30/35 jaar. In '56 en '68 heb ik er soms even in geloofd, in die propaganda. Mijn familie geloofde erin in 1950/52, met Korea: we hebben veel rijst gegeten daarna.
Er lagen immers 2 kasten vol rijst bij grootma. In cellofaanverpakking.

Kemoi en Matsu, namen uit mijn jeugd...
twee rotsen bij Formosa waar al eens geschoten werd. Regelmatig in 't radionieuws.

Ik wordt hoe langer hoe slechter in het geloven: ook in de dagelijks verspreidde antimoslimpropaganda, de Al Qaeida alarmfase rood en oranje waar men mee goochelt sinds 2001, de "Vigiepirate" in Parijs of Marseille, de toegelaste vuilbakken, de veiligheidscontroles op de luchthavens: daar geloof ik ook niet meer in. :-(


Ik heb honderd maal meer angst als ik 50 of 100 km met de auto moet rijden.
Meer angst dan de nacht toen we beschoten werden bij de Libanese grens.

Meer angst dan toen we ergens in een midden -Amerikaans woud ontdekten dat de mensen er zefs geen Spaans spraken en armer dan straatarm waren: er waren geen straten, juist modder tussen de hutten.

Meer angst dan toen ik een goede week alleen door zuid Tunesië trok, en "stop", zonder de taal te kennen, en zonder de vereiste "vergunning van de provinciegouverneur."

Schoon stukske proza Filosoof! Ik meen dat. Ge hebt een smile op mijn gezicht geplaatst.

Off topic

Tunsiê is wel de moeite waard. Zo kortbij en zo weinig gekend.

Ik kan er niet aan doen : ik moet altijd maar denken aan een antwoord van een van de russische soldaten "Ik weet niet wat we nu aan het doen zijn, wij zijn Tsjetsenen".

Het gaf me de indruk dat die mannen efkes op een picnic waren en genoten van de welverdiende rust die zu nu hadden in vergelijking met wat ze dagelijks in Tsjetsenië moeten doormaken.

Intussen blijkt wat ik al jarenlang vermoedde nu toch glashelder en duidelijk : de "koude oorlog" had in wezen niets met het communisme te maken, maar alles met imperiale tegenstellingen tussen grootmachten. Of Rusland nu een communistisch of een kapitalistisch land is doet eigenlijk weinig ter zake : het heeft als grootmacht specifieke eigen belangen die tegengesteld kunnen zijn aan andere grootmachten.

Inmiddels veranderen de regels van het spelletje "Imperium" regelmatig - het evolueert van een spel met 2 naar een spel met 5 of 6 en het is een zeer cynisch spel. Het schijnt dat bv. alle Georgiërs uit Abchazië verjaagd werden, het bevolkingsaantal verminderde van 400.000 naar 200.000. Waar men vroeger bij een referendum over afscheiding misschien 50/50 zou gestemd hebben zou de "democratische " uitslag bij zo'n stemming intussen wel eens een stalinistische score van 99,98 % voor afscheiding kunnen opleveren...

Je vergist je, ze kwamen weldegelijk, alleen niet bij ''ons''. Gelukkig.

De SU heeft altijd een aanval verwacht. En terecht, gezien het feit dat de NATO gericht was op expansie.

Ik ben bang van niet. Roger gaf het, naar mijn mening, al terecht aan maar ik wil nog wel verder gaan. De Sovjet-Unie was een combinatie van Communisme (of ''Socialisme'' zo u wilt) met Russisch nationalisme en imperialisme. En feitelijk speelde het echte socialistische ideaal allang geen rol van betekenis meer, die was vervangen door collectivistisch totalitair machtsdenken. Heden ten dage is het communisme/socialisme nagenoeg geheel verdwenen. Wat is overgebleven is het Russisch nationalisme en machtsdenken.

Je kent de continentale geopolitiek niet. Je bent dan ook een Hollander. :roll:

Ik bedoel daarmee dat je alleen het Russische machtsdenken ziet (in eigen invloedssfeer).

Het Amerikaanse machtsdenken is door de ontwikkeling van satellieten - en eigenlijk van nature ook al - niet eens "Noord-Atlantisch" meer, maar wereldwijd. Kijk maar naar de plannen voor een "globale" NAVO. Tegen wie? De terroristen? De schurkenstaten? Laat mij niet lachen.

Van het Russisch nationalisme is alles overgebleven. Dat is het hem net.

we zaten toch gewoon rustig achter dat ijzeren gordijn! Gaf misschien een VeiligheidsGEVOEL.