Ik kreeg een uitnodiging toegestuurd voor volgende lezing : "De maakbare mens : filosofische aspecten", door professor Braeckman.
http://openuniv.ugent.be/?item=92&activiteit=191
Bij het lezen van de eerste zin uit de folder, blijkt mijn vermoeden al bevestigd dat het hier gaat om ideologische pletwalserij. Dit vermoeden steunt op het project waarbij Prof. Braeckman de evolutietheorie zou uitleggen aan de sukkelaars die verstrikt zitten in de duisternis van de religie.
De schrijver van de folder laat er geen gras over groeien en steekt van wal met een interpretatie van een Bijbelvers : "Wie kan recht maken wat God krom heeft gemaakt?" Meteen is de toon gezet. Deze mensen zijn er stellig van overtuigd peikfijn te weten wat recht is en wat krom (of wat goed is en wat slecht). Bovendien zijn zij ervan overtuigd zelf in staat te zijn het zogenaamd kromme recht te maken. [huh] ...
Krom hoeft niet per se slecht te zijn, kijk maar naar de boom die krom groeit tegen de wind, om zo zijn overlevingskansen te vergroten. Krom is in dit geval dus goed.
Ik ontken niet dat de mens de mogelijkheid heeft de erfelijke eigenschappen te manipuleren. De mens bezit ook de mogelijkheid om een pasgeboren baby met een kleine inspannng van de voet te vermorzelen. Het feit tot iets in staat te zijn impliceert niet dat het goed is. Men kan ook via rationele en of emotionele argumenten besluiten het maar beter niet te doen.
In de volgende alinea worden alternatieve voortplantingsmethoden voorgesteld als verfijnder dan het traditionele voortplantingsgebeuren. In het kader van de overbevolking zou je kunnen stellen dat een bepaalde graad van onvruchtbaarheid « recht » is. Zeker als je daarbij het grote aantal kansloze kinderen wereldwijd in aanmerking neemt. Maar de meeste mensen vinden zichzelf recht, en schrikken ervoor terug het kromme van een ander in huis te halen. Men reproduceert liever de eigen kromheid, en - zeer belangrijk – het brengt pakken geld op.
Is het kloneren niet de voortzetting van het verlangen van veel wetenschappers uit de verlichte 17° eeuw om de homunculis te « scheppen » ? Een ietsiepietsie van het eigen materiaal in een bokaaltje, goed schudden met een mystieke vloeistof , en na enkele maanden heb je jezelf in het klein. Neen, wetenschap is niet gelijk aan wijsheid. Wetenschap kan leiden tot wijsheid, maar niet per se.
In de derde alinea worden ‘menselijk gedrag, behoeften, driften, emoties, …’ benoemd als zijnde krom. Technieken die een voortzetting zijn van het principe van de lobotomie worden toegejuigd en in dezelfde ademstoot wordt beweerd dat een humanistisch standpunt verdedigd wordt.
Dan wordt overgegaan tot het beschrijven van de ideologische opponent, die in amper twee zinnen afgeschilderd wordt met woorden als : ‘terughoudend – angst – schrik – spookbeeld – vreest’. Voor een argument was er geen plaats over …
Is kloneren eigenlijk niet een voortzetting van de aloude zoektocht naar eeuwig leven ? Is het verlangen naar onsterfelijkheid niet ingegeven door angst voor de dood ? Biedt kloneren niet de kans om te ontsnappen aan het lage, donkere, slijmerige en vochtige hol van het mysterieuze archetype van de baarmoeder ?