Vermoeden van onschuld omkeren? En voor wie? Alleen voor corrupte VLD'ers?
 

De affaire Dewael toont weer eens aan hoe corrupt VLD'ers zijn. Na Moerman, de notionele interestaftrek, en Noël "Crimi" Slangen, nu ook Dewael.

Toch moeten we niet veralgemenen: corruptie en fraude zijn niet het exclusieve domein van de VLD, hoewel die partij wel zijn best doet om dat zo te laten lijken.

Alle top-politici, top-ambtenaren en top-bedrijfsleiders vallen vroeg of laat wellicht eens ten prooi aan de verleiding om te foefelen.

Misschien kunnen we om het ergste te vermijden een basale rechtsregel eens beginnen omkeren. Misschien moet, voor die categorie mensen, het "vermoeden van onschuld" radicaal van in den beginne omgekeerd gelden.

Voor mensen in dubieuze machtsposities (politiek, ambtenarij, bedrijfsleven) moet gelden: "Ge zijt schuldig, tot ge het tegendeel hebt bewezen aan de nobele, eervolle, hardwerkende mens."

De vraag is eenvoudig: voor wie moet dit omgekeerde vermoeden gelden?

alle politiekers die ooit geld verbrand zouden hebben ( en oeps ja , da was geen VLD'er )