Papa of Mama
 

PAPA,of MAMA voor de opvoeding van kinderen
Of moet een kind door vader en moeder opgevoed worden

Nog nooit waren er zoveel éénoudergezinnen als nu,zij genieten van onze overheden dan ook tal van voordelen,is dat dan geen aanmoedigingsbeleid naar éénoudergezinnen?

Ik hoorde laatst op de radio dat vaders ook erg belangrijk zijn in de opvoeding van kinderen

Waar zit hier ergens de waarheid?

Natuurlijk: beide ouders hebben hun inbreng. De ervarnig heeft mij geleerd dat kinderen, in de opeenvolgende fases van hun ontwikkeling, de ene keer meer naar vader, de andere keer meer naar moeder overhellen. Ik vind de beide componenten in een opvoeding dan ook belangrijk.

Nog steeds wordt het gewoon gezin financieel benadeeld door de overheid. Er is in dit land geen gezinspolitiek, wat bijzonder schrijnend is.

Heel juist verwoord van U beste Jan ;-)

Het is niet meer dan logisch dat een eenoudergezin een aantal financiële en fiscale voordelen geniet. Zij moeten immers vaak met veel minder rondkomen en verdienen dan ook een steuntje in de rug. Als eenoudergezin moet je immers ook een woonst betalen en ondehouden, een heel huishoudbiudget in evenwicht houden en zorgen dat je kind(eren) niets te kort komen, en dit allemaal van één loon of inkomen ! Zij kunnen dus wel wat hulp gebruiken, als gezin heb je het vaak makkelijker om de eindjes aan elkaar te knopen, daar de meeste jongere gezinnen nu toch ook bestaan uit (tenminste gedeeltelijke) tweeverdieners.

Er is overigens nog geen enkel serieus bewijs geleverd dat een kind dient opgevoed te worden in een traditioneel vader-moeder gezin. Ook enkel met een vader of een moeder kan een kind een evenwichtige opvoeding genieten, zeker als er veel contacten zijn met de omgeving. Een kind zonder bijvoorbeeld een vader zal in z'n omgeving (zoals grootvader, nonkels, kennissen van de moeder) de vaardigheden overnemen die het anders van z'n 'aanwezige' vader zou overnemen. De uitleg i.v.m. het ontbreken van een vader- of moederfiguur is voor mij psychoanalytisch achterhaald gewauwel, op geen enkele wetenschap gebaseerd. Zulke pseudo-wetenschappelijke uilegjes zijn uiteraard een stok achter de deur voor de conservatieven en CD&V'ers onder ons, die als traditionalisten zich zo o.a. tegen holebi-adoptie trachten te verzetten en daar een wetenschappelijk uitlegje aan willen geven. Niets bewijst dat een kind een vader of een moeder nodig heeft ! Beide geslachten zijn inderdaad het best in de natuurlijke omgeving van het kind aanwezig, maar dit hoeft zeker niet in een traditionele vader-moeder bezetting zo te zijn. Ik zie niet in waarom een kind niet goed kan opgroeien bij twee moeders, vaders of - nog vaker het geval - een eenoudergezin. Het getuigt nogal van een pretentie om te stellen dat een goede opvoeding zonder beide ouders onmogelijk is !

:clapping:

Kortom, als er zich in het gezin zelf een gemis voordoet en een bepaalde component ontbreekt, moet er een alternatief buiten het gezin gezocht worden. Hiermee stelt u, ongetwijfeld onbewust, dat de beste plaats voor de opvoeding in een evenwichtig en harmonieus gezin is dat uit vader en moeder bestaat.

Om even de violen gelijk te stemmen: heeft u kinderen?

Ons gezin is onlangs met eentje nog uitgebreid. Mijn vrouw werkt deeltijds, ik voltijds. En als u denkt dat we het financieel bijgevolg heel breed hebben, vergist u zich. Ook tweeoudergezinnen hebben de financiële noot te kraken.

Mijn opmerking ging niet in de richting dat eenoudergezinnen geen financiële hulp mogen krijgen, maar wel dat de overheid ook moet zorgen dat het gewone gezin financieel ondersteund wordt. Nu is het vaak zo dat tweeoudergezinnen het volledig zelf moeten beredderen, en dat maakt het voor een modaal gezin met twee of drie kinderen er zeker niet gemakkelijker op. In vergelijking met Duitsland bijvoorbeeld is de geboortepremie in België ronduit belachelijk, hetzelfde geldt voor de kinderbijslag dat een bedrag inhoudt dat gewoon een aanfluiting is.

Tis mode om uit elkaar te gaan beste Jan,wel zo een 33% van de mensen doen het,en dan komt het,zij krijgen hiervoor verschillende vergoedingen,zo erg dat zelfs terug starten met een nieuwe partner heel dom zou zijn wegens verlies van inkomen

Ik vind dit ronduit schrijnend,hierdoor ontstaat er erg veel eenzaamheid,depressies,zelfmoorden ect ...

Klopt. Mensen willen niet meer "werken" aan een relatie. Bij het eerste probleem gaan ze uit elkaar door de egocentristische personencultus die momenteel heerst in onze maatschappij.

IN onze tijd gebeuren er inderdaad veel menselijke drama's. Vaak hebben mensen heel weinig uithoudingsvermogen en ligt de psychologische draaggrens heel laag. Nu, ik begrijp best dat in sommige situaties het uit elkaar gaan de enige weg uit de impasse is. Alleen gaat het meestal gepaard met heel veel menselijk leed waarbij niet zelden de kinderen hét "kind van de rekening" zijn.

't Is de taak van de maatschappij - dus eenieder, maar ook het wettelijk vangnet - om deze mensen een helpende hand te reiken. Alleen mag de overheid ook niet al die gezinnen vergeten die het wel met z'n tweetjes rooien en ook het financieel niet breed hebben. Ik had liever een daadwerkelijke gezinspolitiek gezien zoals in bepaalde Scandinavische landen.

Er worden zoveel studies gedaan op de effecten van hoe het kind zich voelt na een scheiding. Laatst nog eentje gelezen waarin stond dat weinig kinderen er last van hebben en zelfs geen probleem zien met eventuele verschillende regeltjes bij vader of moeder.

"Gezinspolitiek" is in belgië een vuil woord, Jan.
Jarenlange propaganda tegen het traditionele gezin heeft daar wel voor gezorgd.

Een scheiding verstoort de mogelijkheid van deze kinderen echter om later een relatie aan te gaan, en om deze relatie vol te houden. Een scheiding van de ouders zorgt voor psychologische schade op het vlak van relaties en liefde.

Geef daar eens enkele voorbeeldjes van.

Het constante ophemelen van niet-traditionele gezinnen door het establishment, het steeds focussen op deze niet-traditionele gezinnen, zorgt er voor dat de traditionele gezinnen vergeten worden of als "uit de tijd" worden afgedaan.

²

Neem bijvoorbeeld ook de verschillen in financiële behandeling waarover Jan het heeft.

Ik volg volledig, maar soms is toch beter nog dit dan opgroeien tussen ruzie en geschreeuw.

De voorkeur geniet dat beide biologische ouders deelnemen in de opvoeding van het kind. Een kind moet voor een gevoel van identiteit zichzelf terug kunnen vinden in beide zijn/haar biologische ouders. Dit is natuurlijk lang niet altijd mogelijk, dus zijn er talloze goede alternatieven.

Soms wel, dat is waar. Het is afhankelijk van de afzonderlijke situatie. In sommige situaties is het inderdaad beter om uit elkaar te gaan. Mijn punt is echter dat dit tegenwoordig veel te snel gebeurt, wanneer er wél nog aan de relatie kan gewerkt worden.