Het is triest en verbijsterend om te moeten vaststellen dat zelfs zogenaamde « goede Belg » Rudy Aernoudt beïnvloed is door het separatisch betoog van mensen die hij naar eigen zeggen probeert te bestrijden. In het kader van de presentatie van zijn nieuwe boek "Hoe de staat uw geld verspilt" dat hij samen met Mr-Senator Alain Destexhe schreef, trekt hij meerbepaald van leer tegen het bestaan van de provincies en vraagt hij hun afschaffing (we verwijzen met name naar een op Kanaal Z uitgezonden interview van 10 oktober 2008).
Zonder twijfel begrijpt de persoon, waarvan iedereen denkt dat hij voor een verenigd België is, niet dat het taalfederalisme en de bipolariteit van dit systeem de voornaamste oorzaak vormen van de politiek-communautaire problemen die we in België meemaken. Natuurlijk heeft hij gelijk wanneer hij zegt dat de openbare administratie in België te duur is en dat de politiek nationalistisch is, maar hij vergeet systematisch dat de grootste, nutteloze uitgaven de door het federalisme gecreërde gewesten en gemeenschappen zijn. Dit systeem zorgt er enkel voor dat de politiek-communautaire kloof tussen politici uit het noorden en zuiden des lands stelselmatig vergroot wordt.
Ten tijde van zijn boek « Vlaanderen-Wallonië, je t'aime moi non plus", wees de B.U.B. hem er reeds op dat zijn tweeledige visie zeker het nationalistische probleem niet ging oplossen, integendeel zelfs. Nu echter vertelt hij een anti-provinciaal verhaal dat niet zou misstaan bij een separatist van het Vlaams Belang of van Lijst Dedecker.
Op zijn persoonlijke site vinden we trouwens geen enkel spoor van de Belgische vlag, maar wel de Europese vlag (wat heel goed is) en ook – vreemd genoeg – Vlaamse en Waalse vlaggen, als ware het een schande om zich als Belg te profileren. De B.U.B. wijst in de scherpste bewoordingen zulk een betoog af dat bijna naar het nihilisme neigt en dat vooral een verregaande onbekwaamheid of onwil om het huidige systeem in vraag te stellen blootlegt. Waarom zou Aernoudt een verenigd België verdedigen indien hij zich verzet tegen de tweetalige provincie Luik of tegen de creatie van een nieuwe, tweetalige provincie Brabant ? Waarom pleit hij voor het behoud van het unitaire en tweetalige Brussels Hoofdstedelijk Gewest terwijl hij terzelfder tijd verzet aantekent tegen een unitaire en tweetalige Belgische staat ?
Indien er één openbare instelling bestaat die België en zijn eenheid kan redden, dan is het wel de provincie, het volmaakte tussenniveau op geografisch, sociologisch, economisch en historisch vlak tussen de gemeente en de staat. De provincies afschaffen komt dus op hetzelfde neer als het versterken van de macht der taalnationalisten die slechts één ding nastreven: de institutionele bipolariteit van België verdiepen teneinde de staat te vernietigen.
Meer nog, de heer Aernoudt bezondigt zich wederom aan een onlogische redenering. Enerzijds zegt hij dat de provincies te duur kosten en over te weinig bevoegdheden beschikken en besluit daaruit dat ze om die reden afgeschaft moeten worden, terwijl hij eveneens beweert dat de gemeenten te duur kosten, zonder daarom hun afschaffing te vragen. Is het louter omdat de gemeenten over meer bevoegdheden beschikken? Zelf indien dit laatste punt waar zou zijn – hetgeen betwistbaar is, daar de gemeentelijke machten door zowel de staat als de gewesten sterk uitgedund werden en vergelijkbaar zijn met die van de provincies – zou het volstaan hebben besparingen op provinciaal niveau voor te stellen zoals hij dat doet voor de gemeenten en/of voor een uitbreiding van de provinciale bevoegdheden te pleiten.
« Natuurlijk » zegt de heer Aernoudt niets over de kost (10 miljard euro per jaar volgens de B.U.B.) en de wenselijkheid van het polariserende federalisme en verkiest hij mee te stappen in het verhaal van separatisten zoals oud-judocoach Dedecker. Net datgene kenschetst de opportunisten en net omwille van dit discours en van de gevolgen ervan kennen we vandaag al die politiek-communautaire problemen...
www.belgischeunie.be
Bron:
politics.be