Eindelijk, de Jehova's !
 

Gisterenmiddag was ik de living aan het herschilderen toen plots de bel ging.
Ik, in bloot bovenlijf, handen vol verf en een borstel in de ene hand doe de deur open.
Daar stond een jongedame en een oudere.
Het verliep ongeveer zo:

jongedame:
Oei, ik zie dat je bezig bent, ik zal het kort houden
ik:
*net genoeg voor een adempauze*
jongedame:
Als we de dag van vandaag naar de televisie kijken zien we toch niets anders dan miserie, he?
ik:
euhm, ja m...
jongedame:
Wel, wij hebben dat onderzocht en hebben gemerkt dat dit alles ons al meegedeeld werd in de bijbel.
Hier heb ik een boekje die je maar eens moet lezen.
Ik:
Ja maar euhmm *ik kijk domweg naar m'n met verf bekladde handen*
jongedame:
Geen probleem, ik stop het in je brievenbus
*En hop, daar ging het boekje*
Ik:
Ok, ik zal het eens lezen, prettige dag verder


Ik kwam euforisch terug de kamer binnen :-D
Ik vind dat je pas écht ingewijd bent in je nieuwe huis als je een jehova langs gekregen hebt.
Anders is het gelijk niet euhmmm, echt of zo :-D
Het lijken wel de verstotenen van de maatschappij, degenen die beter dan wie dan ook het geluid van een dichtslaande voordeur kunnen omschrijven.
Zalig gewoon!

Wanneer hebben jullie voor het laatst die verlichte mensen op bezoek gehad?
Wat is je mening hierover?

Gisteren nog, een uitnodiging voor een parochiefeest en of ik mij wilden abonneren op hun blaadje. Toen ik zei dat ik niet gelovig was, was de reactie of ik dan misschien boeddhistisch ofzo ben. Ik heb met veel plezier gezegd dat ik atheistisch ben. Geen probleem overigens voor het vrouwtje in kwestie.

Daarmee is mijn nieuwe stulpje ook ingewijd ;-)

Ik heb ze ook eens aan de deur gehad. Na een discussie kwam het er op neer dat ik geen bijbel of jezus nodig had om gelukkig te zijn of goed te zijn voor mijn medemens. Ik was een moderne humanist. Even uitgelegd wat dat is.

Ze zijn wel opdringerig, zwaaiend met de bijbel, maar gelukkig geen "ga naar de hel als ge u niet bekeert" types, dus dan luister ik wel even. Als ze met die onzin afkomen daalt mijn respect voor hun naar 0 en vliegt de deur dicht.

Heb eens recht uit de douche met een klein handdoekje voor mijn lendenen de deur open gedaan en daar stonden twee oude vrouwtjes om mij in de parochie te verwelkomen. Toch straf dat de gemeente zomaar persoonlijke gegevens doorgeeft aan religieuze gekken.

Ze zijn zo gemakkelijk te herkennen aan hun idiote gelaatsuitdrukking zodat de deur dichtvliegt voor ze iets kunnen zeggen.
Gaat ongeveer zo:
ik: "getuigen van Jehova?"
zij: "euh, ja"
SLAM.

Of Gunther er op afsturen, de duitse herder !

Dat deed ik vroeger met mijn Duitse Dog maar het was dan nogal moeilijk om het beest terug binnen te krijgen.

Mijn zoon was toen 'n jaar of drie, zomerse dag, in de halfopen tuin, ik op handen en voeten met enkel een short aan, paardje spelen, zoon op mijn rug fiere ruiter: plots twee in de tuin, zelfde verhaal als boven, maar het bleek zijn (overigens goede) kleuterjuf te zijn , met haar 8 of 10-jarige dochter:lol::lol:

Sindsdien zijn er andere langsgekomen: ik vraag dan elke keer een bijbel in een taal die ze niet bij hebben uiteraard;-)

Waarom Verbergdet Gij Uwe Schamelheid?:lol:

Jaren geleden, mijn eerste dag als uitwisselingsstudent in Duitsland...
Op de gang zie ik twee gasten (vader die zijn zoon kwam afzetten, waarschijnlijk ook buitenlands student, nam ik aan) een beetje verloren om zich heen kijken. Ik heb hen zelf binnengevraagd en een koffie aangeboden :lol: Ik begon pas nattigheid te voelen toen een van hen naar die Slayer-poster die ik net had opgehangen wees en me vroeg naar mijn geloof 8-)

Nooit last van gehad. De Getuigen van Jehova die ik ontmoet heb waren allemaal vrij sympathieke mensen en wanneer ik hen vraag om gewoon hun informatie in de brievenbus te stoppen, doen ze dat zonder problemen. Als ik tijd heb lees ik die dan ook. Ik ben het op enkele punten grondig oneens met ze, maar ze hebben ook punten waar ik achter sta (GvJ zijn bijvoorbeeld fundamenteel tegen het mengen van geloof en politiek). Uiteindelijk heb ik toch wel respect voor de inzet die ze vertonen.

Een thaise vriendin van me, die in Antwerpen woont, vond trouwens niet zo lang geleden in haar brievenbus een GvJ folder in het thai. Blijkbaar konden ze haar nationaliteit afleiden van de naam die op haar deurbel stond. Vond ik wel straf.

Hebben camera aan poort. Jehova's geraken dus niet tot bij ons :D

Een parochiefeest?

Dat zijn geen Jehova's Getuigen, mijn waarde, maar gewoon mensen van de katholieke parochie, of anders gezegd: van de kerktoren in jouw buurt.

Ook dit zijn duidelijk géén Jehova's Getuigen. Vanaf het ogenblik dat er sprake is van het begrip "parochie", situeren we ons in de katholieke Kerk.

Overigens heeft dit weinig te maken met persoonlijke gegevens die door de gemeente worden doorgegeven. De wet op de bescherming van het privéleven verbiedt dit. Voor geen enkele instantie mag de gemeente daarvoor een uitzondering maken, evenmin voor de pastoor of zijn parochiemedewerkers.

Zelf ben ik lid van zo'n parochieploeg. Soms brengen wij mensen, nieuwe bewoners van onze parochie, een kort bezoekje, of stoppen we - wanneer zij niet thuis zijn - een brochure met nuttige namen en adressen in de bus, zodat deze nieuwe bewoners weten waar zij eventueel terecht kunnen mochten ze willen huwen, mochten ze een sterfgeval voorhebben in de familie, mochten ze hun kinderen willen laten dopen, of hun Communie laten doen. Ook het uurrooster van de eucharistievieringen in onze eigen parochiekerk, en in de buurtparochies vinden zij daar.

Eenieder is vrij met die brochure, of met de mondeling gegeven informatie te doen en te laten wat hij wil. In de 11 jaar dat ik dergelijke (steeds korte, want onaangekondigde) huisbezoekjes afleg heb ik nog nooit één onvertogen woord hoeven te slikken. Degenen die hun geloof willen (her)beleven in onze parochie zijn ons er zelfs dankbaar voor. Degenen die er geen gevolg aan geven: even goede vrienden.

Over het algemeen lijken de Getuigen vandaag me wat minder opdringerig dan die van pakweg 25 jaar geleden. Ik herinner me hoe ik als jongeling, na hen vriendelijk te hebben afgewimpeld - ik stond op het punt ergens naartoe te vertrekken - de voet van één van hen tussen de voordeur geschoven vond. Pas na herhaaldelijk aandringen trok de man zijn voet terug. Dergelijke taferelen zijn vandaag toch veel zeldzamer, tenminste dat is mijn indruk.

Ook zijn zij veel voorzichtiger geworden aangaande apocalyptische voorspellingen. Waar zij in de jaren zeventig van vorige eeuw bvb. een concrete datum vooropstelden waarop de wereld zou vergaan, lijken ze me toch te hebben ingezien dat zulks niet bepaald hun geloofwaardigheid in de hand werkt.

Wat niet zo sterk is gewijzigd is het gebrek aan bereidheid tot het beluisteren van het betoog van hun anders- of niet-gelovige gesprekspartner. Soms nodig ik hen uit even binnen te komen en vergast ik ze op een kopje koffie. Maar zodra ze hun betoog begonnen zijn, lijken ze elk besef van tijd te vergeten en blijven ze maar doorgaan, alsof ze angstig zijn voor het weerwoord. Dat pleit niet echt in hun voordeel...

Redelijk onderlegd in de Bijbel slaag ik er meestal in hun duidelijk te maken dat hun interpretatie van een bepaald fragment niet echt genade vindt in mijn ogen. Ik zeg hen ook waarom niet. Of die boodschap écht tot hen doordringt is echter maar zeer de vraag...

Bs'd

To the point of niet, ik ben toch liever happy.


Eliyahu

Indrdaad, katholiekskes van dat écht "Eigen Volk" Die moest ik ook al de deur wijzen in Antwerpen (in Brussel nog niet)

Zo'n 30 jaar geleden heb ik me eens laten vangen en ze binnengelaten. Heel moeilijk om ze terug buiten te krijgen. Sindsdien heb ik ze altijd aan de deur laten staan. Bovendien hebben ze de gewoonte om 's zondags- of 's zaterdagsmorgen aan te bellen wanneer ik of nog in 't bed of in 't bad zit. En dat is heiligschennis.

Ik kan echter maar weinig respect opbrengen voor deze mensen als ze bloedtransfusies of vaccinaties weigeren. Kinderen van getuigen van Jehova lijden het meest onder dergelijke domme regeltjes: polio komt nagenoeg enkel nog bij hen voor. Ik vind dat men de ouders van deze kinderen toch zwaar zou moeten straffen. Akkoord, met je eigen lichaam doe je maar wat je wil, maar als je zoiets doet noem ik dat moord met voorbedachte rade. Daar krijg je toch al assisen voor.

Dat is dan ook een van de punten waar ik het grondig mee oneens ben.