Hoe worden prijzen bepaald in een communistisch systeem?
 

In een vrije markt worden de prijzen bepaald door de wet van vraag en aanbod. Wanneer er geen vrije markt is, op wat baseert men dan de prijzen van de goederen in de winkel? Neem nu een boek.

Is dat op de reële kostprijs van dat boek? Met name de kostprijs van de grondstoffen plus de werkuren van drukker en schrijver? Maar hoe bepaal je die dan weer?

Het enigste wat ik me kan bedenken is dat men prijzen overneemt en eventueel corrigeert uit een bestaand kapitalistisch systeem, maar dat zou ik zeer vreemd vinden aangezien het communisme juist dat kapitalisme verwerpt.

Ideetje?

Een maand terug heb ik hier iemand zien zeggen dat de communistische rakkers zich hiervoor baseren op de prijzen op de zwarte markt.

Overigens, als je goed snapt wat er hier dan eigenlijk gebeurt, is dit een werkelijk hilarische billenkletser.

Als de prijs bepaald zou worden door vraag en aanbod hoe komt het dan dat enorme prijsverschillen opgemerkt kunnen worden voor hetzelfde produkt in een beperkte omtrek (winkelstraat bv) en zeker bij grotere omschrijving ?
Volgens mijn ervaring is enkel winstmaximalisatie prijsbepalend. Deze winstmaximalisatie zal hoofdzakelijk afhangen van publiciteit en dergelijke, verkoopstechniek dus.
We hebben bij verkoop dus twee vragen te beantwoorden:
-wat is het minimum dat ik als prijs moet stellen om geen verlies te maken
-wat is de maximum prijs waaraan ik het het produkt kan verkocht krijgen.
De rest is theorie. ;-)


Paul

Dit is geen antwoord op mijn vraag.

Hoofdzakelijk?
En efficiëntie dan?
En verschillende belastingsregels dan?
Die laatste kunnen zelfs binnen hetzelfde belastingssysteem, door onderscheid tussen aard winkel.

Marx concludeert: de enige kwaliteit die al deze koopwaren gemeen hebben en ze gemeenschappelijk onderling meetbaar maakt, is niet onder de fysieke eigenschappen te vinden, maar berust op het feit dat zij producten zijn, niet alleen van specifieke concrete arbeid, maar ook van algemeen menselijke abstracte arbeid, van het maatschappelijk arbeidsvermogen; en het is dus de kwantiteit aan abstracte arbeid die in elk van die koopwaren steekt, die hun ruilwaarde bepaalt.

uitzondering daarop: zaken zoals grond, wind, water, etc.

daarover wordt op deze website geargumenteerd: http://www.marxistsfr.org/nederlands.../cursus/h3.htm

Volgens mij gebaseerd op een veronderstelde productiekost van een product + taksen.

Dat lijkt me toch de simpleste manier om een planeconomie te realiseren.

ik denk dat het theoretisch allemaal mogelijk is, maar bij een totstandkoming van een socialistisch regime, men eerst kijkt naar de prijzen in het kapitalisme. Tja, niks "onconsequent" of "fout" aan, vind ik.

Economisch calculatieprobleem, iemand?

Mises voorspelde in 1920 al de onmogelijkheid van een socialistische planeconomie. Hayek heeft daarna verder gebouwd op Mises' theorie. Enkel het prijsmechanisme van vrije markten (wat een spontane orde is, nota bene) kan dienen om rationeel goederen en diensten te alloceren.

Mises heeft geen gelijk. Bovendien denkt gij nu echt dat in het kapitalisme iedereen "rationeel" handelt?:lol:

Allez ze, "nee ge hebt geen gelijk", werkt niet in een discussie.

Rationaliteit is binair. Wel rationeel, niet rationeel. In redelijkheid zijn er gradaties. Neen, ik denk niet dat iedereen altijd volledig redelijk handelt. Dat is ook geen noodzakelijke vereiste voor "onze" theorie. Lolz.

Bovendien had Mises keihard wel gelijk. Legt anders maar eens uit waarom de Sovjets in de latere jaren gewoon keihard prijzen van het buitenland afkeken in de hoop dat hun prijzen ook ergens in de buurt zaten. Gewoon ineengeklapt, wegens een tekort aan informatie in de verschillende stadia van het productieproces. Zoals voorspeld in 1920. "Owned", zoals ze zeggen.

zonder kapitalistische prijs geen socialistische prijs
komisch

ambiorix is een clown
hij kan toch niet menen wat hij hier zegt?

ik handel waarschijnlijk minder rationeel dan jij, maar dat is geen argument
zo moeilijk is dat toch niet? :?

Een klein beetje respect voor uw medeforummer. Bij mijn weten heeft Ambiorix dat ook voor de anderen.

Dus toch?

Maar dat is toch onlogisch? Wat doe je dan als heel de wereld communistisch is geworden en er een hele tijd over gaat? Prijzen vergelijken met het kapitalistische buitenland gaat niet, want dat is er niet. Bovendien kunnen twee landen een verschillend prijsniveau hanteren. Zo kost een stuk vlees niet even veel in India als in Amerika. Dan lijkt het mij onlogisch als een communistisch Amerika de prijzen overneemt van India.

Ook in de tijd lijkt het niet erg logisch om prijzen over te nemen. Productieprocessen veranderen. Stel dat de wereld communistisch was geworden vlak voor de industriële revolutie. In de wereld die geautomatiseerd was zou een schoen evenveel kosten als bij de schoenmaker voor de industrialisatie. En hoeveel zou een PC of een TV kosten?

hangt af van de arbeid die erin gestoken wordt he

En hoeveel kost arbeid dan?

En ook: hoeveel arbeid steek je er in? Producten kunnen gemaakt worden op verschillende manieren. Weinig arbeid, veel machines of omgekeerd. Weinig arbeid en meer vervuiling of meer grondstofverbruik. De optimale hoeveelheid arbeid dat je nodig hebt om een product te maken is veranderlijk. Hoe bepalen communisten de hoeveelheid arbeid?

Voor kapitalisten is het makkelijk: max(prijzen ouput * hoeveelheid output - prijzen input * hoeveelheid input) met output en input een vector van verschillende inputs en outputs.