Pesters en zondebokken
 

Wie heeft het nooit eens meegemaakt ? Er zullen er maar weinig zijn die het nooit zelf gedaan of ondergaan hebben.

Op school, op het werk, zelfs op het internet... pesters gaan zelfs vaak te ver (mijns inziens dan toch) door de filmpjes op het internet te zetten.

Wat zijn volgens jou typische kenmerken van pesters ?
Hoe wordt er gepest ?
Wie zijn de slachtoffers ?
Waarom wordt de ene wel, de andere niet gepest ?

Volgens mij is het een 'soort' wisselwerking tussen pester en gepeste.
Zoals anna hier aanhaalde, kan het een stuk verklaard worden door onzekerheden van de pester. Toch ben ik van mening dat pestgedrag niet enkel voortkomt door de 'problemen' die een pester mogelijk kan hebben.
Jaloersheid zou ook een factor kunnen zijn, al kan ik mij niet voorstellen dat een pester jaloers zou zijn op bvb iemand met een bril.

Voor de gepeste zijn er ook wel een aantal opties. Vaak wordt iemand gepest op vlak van het uiterlijk, maar ook het gedrag van iemand kan al een oorzaak zijn om als zondebok te dienen.

Ik vond het onderwerp toch niet echt K&K. Er zijn toch meer en meer mensen die er mee te maken krijgen ongeacht de reden.

Ik heb een pester eens verwittigd dat hij mij nog drie keer mocht pesten. Hij pestte mij nog drie keer. Na de derde keer mocht hij drie stifttanden laten plaatsen (dank zij mijn vlakke hand, niet mijn vuist).

Ik zal wel weer de zondebok zijn...

Ik denk dat dat te maken heeft met beide personen. Sommige mensen staan "zwak", kunnen zich moeilijk verdedigen, worden niet verstaan door anderen, hebben iets opvallends (een tic, uiterlijk...) en worden daarom gepest. Maar de reactie van de gepeste doet veel. Heel veel reacties zorgen ervoor dat je terug gepest wordt of dat je het pesten kunt verhinderen. De pester is volgens mij over het algemeen iemand die zelf ook niet veel zelfvertrouwen heeft en sociaal een paar zaken mist. In wisselwerking krijg je dus een situatie waar gepest wordt. De gepeste kan volgens mij ook gemakkelijk de pester worden en omgekeerd. En dan heb je nog de massa die niet reageert of meedoet uit angst. De meesten moeien zich niet en kiezen geen partij.

Maar je hebt ook situaties waarbij de ene persoon de andere echt wil kapotmaken en dat is eigenlijk erg...en daar vrees ik dat je weinig kunt aan doen

Kijk, pesten is natuurlijk niet netjes, maar sommigen wentelen zich ook maar al te gaarne in de slachtofferrol. Tegenwoordig spreekt men trouwens nogal snel van pestgedrag, net zoals men snel spreekt over racisme en discriminatie. Iedereen wordt wel eens gepest, dat hoort gewoon bij het opgroeien en dan is het beter dat men actie onderneemt dan in een hoekje te zitten gaan grienen.

Ik denk dat veel redenen moet worden gezocht in het gegeven dat onze maatschappij eigenlijk is gebaseerd op "gelijkheid" terwijl onze natuur dat soms echt wel tegenspreekt.
Als men naar de zoo gaat en men gaat even de aapjes gaan bekijken dan ziet men bij bepaalde soorten dat de sterkste, de meest dominante helemaal bovenaan in de boom gaat zitten. Naarvolgens men minder en minder "te zeggen" heeft gaan de aapjes steeds een takje lager zitten. Zolang die regel wordt gerespecteerd is er geen probleem maar van zodra de rangorde wordt verstoord is er boel.

Vanuit deze filosofie vertrekkend moeten we eigenlijk constateren dat onze maatschappij ons eigenlijk een blaas wijsmaakt.
Wij worden geleerd dat we allemaal hetzelfde zijn, dezelfde rechten hebben en dat we die moeten afdwingen maar niets is eigenlijk (volgens de natuurwet) minder waar.
Het is niet omdat we rijk zijn bijvoorbeeld dat we volgens de natuurwet het meest te zeggen hebben. Onze maatschappij echter geeft nogal eens de omgekeerde boodschap.

Pesten en gepest worden heeft volgens mij alles hiermee te maken.

Ooit, heel lang geleden (toen ik nog in het zesde studiejaar zat) herinner ik me dat er steeds een jongen van het middelbaar was die me kwam opzoeken om ... me uit te dagen. Die jongen was een pak ouder en had een reputatie van "sterke jongen". Ik paste dus wel op wat ik deed en ging steeds achteruit toen hij in mijn buurt kwam, eens te meer omdat hij me speciaal kwam opzoeken om me uit te dagen. Steeds weer kreeg ik klop van diene gast en of ik nu de leerkrachten hiervan op de hoogte stelde of niet ... het bleef maar duren. Op een bepaald moment ben ik me beginnen verweren ... heb me gesteld en ben beginnen terug kloppen ... zelfs nog veel heviger dan hij altijd naar mij uithaalde. Wonder boven wonder ... dit had effect. Nadien heeft hij het nog enkele keren geprobeerd om mij terug te komen opzoeken maar steeds weer met hetzelfde resultaat. De stoere Eddy leed dus steeds meer gezichtsverlies en wat het gevolg was .. ik kreeg plots heel wat aanhangers van diegenen die me tevoren negeerden. Op slag wilden er verschillende jongeren "mijne vriend" zijn.
Vanuit deze filosofie ben ik er dus van overtuigd dat "pesten" en "gepest worden" louter een natuurlijke aftasting van "de rang" is.

dit is ook duidelijk een dubbelnick hé ... :roll:

je lijkt te suggereren dat een pester een sterker karakter zou zijn, terwijl alle literatuur daarover wel net het tegendeel doet hoor

het is de pester die met problemen frustraties beperkingen zit ...

neen hoor .. ik suggereer nu eens totaal niets. Voor één keertje laat ik me gaan in een eigen levensverhaal. Had de pester volgens jou een sterker karakter?

Pesters zoeken vooral zwakkere personen uit, personen die vrij geïsoleerd staan, en die op één of andere manier iets anders zijn dan de gemiddelde persoon.

De meeste pesters zijn een hol vat en zijn onzeker, maar door in groep zwakkeren eruit te kiezen en deze te pesten, voelen ze zich zeker van hun plaats en tot op zekere hoogte ook van hun populariteit.

Nu ik even over deze vragen heb nagedacht, krijg ik meer en meer het gevoel dat het onderwerp pakken complexer is dan het lijkt en ik zelf met hopen redenen of suggesties omtrent dit soort vragen zit te goochelen. Net daarom vind ik het een heel relevant onderwerp in "Maatschappelijke" en hoort het zeker niet thuis in K&K. Knappe openingspost, Duupje. Ik ga wel niet in op jouw verklaring van die zaken omdat ik er zelf niet uit ben waarom het gebeurt.

Ik kan enkel enkele bedenkingen spuien die ik aanvoel door observatie van dat soort dingen tijdens jeugd en volwassen leven:

1. Ik geloof amper in de theorie van Karma dat de pester een sterker karakter heeft. De "bully" die door z'n ouders qua opvoeding en liefde maar door de natuur toebedeeld is met een grotere gestalte en steviger spieren en dat misbruikt om wat populariteit te winnen op de speelplaats van een school waar hij/zij niet echt thuis hoort, dicht ik geen sterker karakter toe dan het tengere ventje dat elke dag werkt voor z'n toekomst. Want hard werken en vooral een toekomstgerichte visie hebben tijdens je jeugd getuigt volgens mij net vooral van een sterk karakter. Je zal als karakterloos tenger kind toch liever naar de tv kijken dan te werken, nietwaar?

2. De pester zowel als het slachtoffer: nogal vaak types die uit moeilijke families komen. Dat kan gaan over een gezin (of alleenstaande ouder) die het financieel moeilijk hebben of heeft en waardoor het kind misschien steeds met afgedragen kledij van de familie naar school komt, maar evenzeer door kinderen waarvan de ouder(s) nauwelijks naar hun kinderen omkijken.

3. Karma: "Ik denk dat veel redenen moet worden gezocht in het gegeven dat onze maatschappij eigenlijk is gebaseerd op "gelijkheid" terwijl onze natuur dat soms echt wel tegenspreekt.". Hier kan ik me wel in vinden. Maar ik interpreteer het toch eerder ietsje anders dan de theorie over een sterk karakter. Typisch voorbeeld is weer een school: pakweg 300 leerlingen of zo en elk met een eigen karakter, eigen onhebbelijkheden en eigen willetje. Dat boeltje sluit je op op een speelplaatsje van een voorschoot groot en klasjes net groot genoeg om ze er binnen te loodsen. Hoe groot wordt de kans vroeg of laat op een oplaaiende haat tegen iemand?

4. Pesters staan niet vaak alleen of als ze alleen zijn, dan doen ze het nogal vaak voor een groep toekijkende "bewonderaars". Het denkt hen aanzien te geven en soms is dat ook zo. Het zogezegde alfa-mannetje dat eens met z'n gewei gaat botsen tegen het slachtoffer om dusdanig aanzien te krijgen.

5. De reactie van het slachtoffer speelt m.i. soms ook wel een rol. Ik heb ooit een bende pesters een tijdje achter me gehad tijdens de lagere school. Eerste naieve reactie: gaan terugroepen en tonen dat het je raakt. Op een dag heb ik hun geroep onthaald op een "ja, en dan?". Ze hebben nog 1 dag geprobeerd om me kwaad te krijgen maar toen dat niet lukte was het gedaan.



Nu ja... gewoon wat ideetjes. Ik zeg het... ik ben zelf nog niet uit die complexe materie.

Ik heb ook niet beweerd dat de pester een sterker of zwakker karakter heeft denk ik maar men kan niet ontkennen dat pesten een vorm is van willen domineren over een ander. Op de speelplaats op mijn werk heb ik meerdere malen gezien dat de "pester" soms kleiner en tengerder van gestalte is dan de gepeste, zelfs vaak een tenger meisje tov een grotere jongen. Wat wel opvalt is dat de pester meestal meer anderen mee heeft dan de gepeste.

Help ik word gepest door mijn zogenaamde schoonzonen, die ik geen afstraffing kan geven, aangezien ze zich achter de rokken van mijn dochters verschuilen!
Wat te doen?

tis net dat artificieel zoeken naar "leiderschap/domineren ten koste van" dat wijst op een compensatie van een eigen tekortkoming

een echt sterk karakter domineert of toont van nature leiderschap, zonder dat dit ten koste van anderen gaat, integendeel, dat staat veelal ten dienste van anderen.

ge moet dien draad mss nog eens gaan bekijken .... :-/

Er zullen wel pesters zijn met een laag zelfbeeld. Maar dit is zeker niet de algemene regel. Ik geloof zelfs niet dat de pester voldoet aan een welomschreven profiel. De motieven om te pesten zijn nogal uiteenlopend.
In welke omgeving ook, pesten heeft steeds te maken met een machtsuitoefening op een persoon door misbruik te maken van z'n kwetsbare punten. Niet steeds met de bedoeling de persoon echt te willen viseren, ook om tot bij een bepaalde groep te kunnen horen, het hebben van een gemeenschappelijk slachtoffer.
Op school. Uiterlijk, kledij, blijkt nogal belangrijk te zijn bij pestgedrag bij pubermeisjes die in kliekjes een klasgenoot viseren.
Op het werk, niet enkel tussen collega's onderling, ook binnen de hierachie zodat iemand het vanzelf afbolt uit pure miserie.
Maar ook binnen het huwelijk, als de zwakke punten bij de partner gekend zijn.

Dat kan ik deels wel volgen maar die "uitermate" sterke karakters liggen niet zo breed uitgezaaid hoor. Trouwens ... zet twee of drie "leiders" bij elkaar en kijk eens naar de gevolgen ... dikwijls heeft men dan terug een "strijd" en of die zonder pesten wordt gestreden ......... ? Waarschijnlijk zal het pesten dan wel meer subtiel worden gevoerd.

Alsof sterke leiderschapsfiguren niet zouden overgaan tot pestgedrag. Hoeveel van die sterke leiders zouden juist niet over de mogelijkheden beschikken om een medewerker op subtiele manier buiten te pesten wegens gebrek aan valabele argumenten om de persoon aan de deur te kunnen zetten ? Zouden die zich niet juist in een bevoorrechte positie bevinden ?