Bestaat Altruïsme?
 

Alle wetenschappelijke verklaringen van altruïsme gaan ervan uit, dat altruïsme te herleiden valt tot zijn genetisch vastgelegde componenten, gebaseerd op het voordeel, dat we daar bij hebben.

Op dezelfde manier herleidde Adam Smith de bron van The Wealth of Nations tot het ongebreideld nastreven van de verzadiging van het ongebreideld egoïsme.

En in de Amerikaanse constitutie staat het recht op nastreven van het geluk
als in steen gebeiteld, de Amerikaanse droom tot zelfverrijking ten kosten van alles en iedereen laat zich immers geen beperkingen opleggen.
Altruïsme komt pas daarna, dat is daar een merkwaardig vast naspel van.

Er zijn weliswaar wereldgodsdiensten zoals het Boeddhisme en zijn voorlopers van de oepanishads die volkomen in het teken staan van de "Anabogha Charya", de volkomen onzelfzuchtige onbaatzuchtigheid, mar in het algemeen hebben de succesvolle religies zich voor macht, geld en rijkdom in het stof geworpen. Dat is een vorm van culturele natuurlijke selectie...
Godsdiensten hebben dan ook weinig of geen impact gehad op het economisch gedrag van samenlevingen, tenzij in de negatieve richting...

Men zou zich afvragen, of altruïsme wel nog bestaat???

Is dit onderwerp niet meer geschikt voor "godsdienst en levensovertuigingen"?

Wat concreet voordeel heb ik als ik bv. nu met de huidge strenge winter de vogels wat extra voedsel toegooi ?

inderdaad de mens is van nature een groepswezen en is dus geneigd tot empathie, dit gecombineerd met de mogelijkheid om vrij te feflecteren over de wereld brengt ons in staat om een enge visie op empathie dat maar bedoeld is voor onze naasten uit te breiden naar de gehele mensheid en misschien verder nog de gehele natuur.
De onbewuste component van de speltheorie waarom altruisme voordeliger zou zijn dan zuiver egoisme kan misschien wel aan de grondslag liggen voor dat empathisch gevoel, maar wil spreekt nog niet tegen dat we in ons dagelijks leven oprecht onbaatzuchtig zullen zijn en dit ook van ons zelf vinden.

omdat ge uzelf daar goed bij voelt?

Je haalt hier Smith aan, maar je vergeet de kern van zijn argument erbij te vermelden. Smith bedoelde niet dat zelfverrijking ten koste van anderen goed is. Smith bedoelde dat zelfs als je handelt in je eigen voordeel, dat je dan tegelijk handelt in het voordeel van anderen. Smith zijn voorbeeld ging als volgt: "het is niet omdat de bakker zo altruïstisch is dat je een lekker brood op tafel krijgt, maar door het eigenbelang van de bakker". Dat is iets helemaal anders dan wat jij ervan maakte. Nergens staat er dat je grootste doel is zoveel mogelijk rijkdom te vergaren.

De beste vorm van altruïsme vind ik nog altijd anderen vrij laten in hun zoektocht naar geluk. Echt egoïstisch vind ik anderen dwingen jouw geluk na te streven. En daar komt iedere vorm van gedwongen altruïsme op neer. Want waarom is doen wat je zelf goed vindt slecht, en doen wat anderen goedvinden het hoogste goed? Een betere manier is anderen overtuigen dat een bepaalde manier van handelen hen gelukkig maakt. Ik kan mij inbeelden dat Moeder Theresa niet gelukkiger zou zijn met een goedbetaalde job in verzekeringen en een dure wagen.

Hier maak je dezelfde fout als bij Smith. De kern van de amerikaanse grondwet was niet: streef zo veel mogelijk rijkdom na ten koste van al de anderen. De kern is: 'we laten je vrij je eigen geluk na te streven in plaats van je te verplichten het onze na te streven'. Hoe mensen deze vrijheid invullen is hun eigen zaak.

Welke beperkingen zou jij opleggen? Je mag 50% van je tijd spenderen aan het vervullen van je eigen geluk als je de rest van je tijd spendeert aan het vervullen van het geluk van de personen die jij kiest? Nou, dan zal dit je vrolijk stemmen. Vermits we 50% belastingen betalen, doen we dit nu al.

Altruïsme is noch een godsdienst, noch een levensovertuiging.

Smith

Smith heeft inderdaad het altruïsme vervangen door het egoïsme.

We weten nu waar dat op uitdraait.