De toekomst van betogingen
 

Proficiat aan allen die zijn gaan betogen tegen de oorlog in Gaza zonder zelf vernielingen aan te richten. Bij elke oorlog is het echter doodjammer dat er eerst een oorlog moet uitbreken vooraleer de reactie van de straat op gang komt. Preventieve betogingen met een eisenpakket in de richting van een wereldwijde reconversie van de wapenindustrie en een verbod op de wapenhandel waren echter nog beter geweest…een offensieve strategie in plaats van een defensieve is meer en meer nodig…weten we sinds Vietnam en alle oorlogen nadien.
Betogingen worden vooral veel weggedrukt naar een item van weinig belang in de media. We hebben ons zegje mogen doen en de democratie is weer eens gered. Vooralsnog zijn er geen rechtstreekse verslagen van betogingen maar alleen verslagen van veldritten zondagsnamiddag. Mensen mogen niet worden verontrust of aangemoedigd om na te denken over hun wereldbeeld. Een ander voorbeeld zie je bij bedrijfssluitingen : we hebben toch een goeie ontslagpremie gehad er er mag de volgende jaren rustig verder worden geherstruktureerd. Wereldwijd dezelfde lonen voor hetzelfde werk eisen hebben we nog nooit gevraagd. Eerst nu komt vredesaktie vzw in het nieuws met al die torenhoge cijfers over de Belgische wapenhandel met ondermeer Israel. Maar er is ook vooruitgang te bespeuren. Vandaag werd bekend dat de staat met zionistische ambities bijna de atoomindustrieïnfrastruktuur van Iran had gebombardeerd als de administratie van de Verenigde Staten een beetje meegewild had. Hoe aartsdom kan de politiek van de waanzin zijn en worden ? We zullen ze hun speelgoed moeten afpakken of deze agressieve kinderen ‘breken het hele kot af.’ Internationale ontwapening op de agenda zetten. Het kan. Misschien door actief aan het politieke spel deel te nemen en te eisen dat er op partijvergaderingen van de partij van je keuze, duidelijke standpunten ingenomen worden over het wegwerken van oorlogen en armoede. In vele partijen zijn het een groepje mensen die daarover voornamelijk niet beslissen, want de kleine monstertjes zoals Brussel Halle Vilvoorde die ze koesteren, vergen alle energie. Zou het teveel gevraagd zijn om verder te kijken dan de neuzen lang zijn…er moet toch wat tijd over blijven om hierover serieus parlementair werk op te starten vermits het grootste deel van de wetteksten toch door advokatenkantoren geschreven wordt. Loont het dan echt niet de moeite om vanuit onze eerder luxueuse positie het politieke apparaat aan te zetten om onze terechte verontwaardiging over al die kinderen die nooit kind kunnen zijn in toekomstgerichtte initiatieven om te zetten ? octo12/01/2009

http://www.youtube.com/watch?v=1VxLxE1kcCs

100% gelijk

100% vuile racistische crap. Israël heeft net zoveel bestaansrecht als Palestina. Dat ontkennen is in mijn ogen hetzelfde als ontkennen dat Nederland of België mag bestaan. Want anderen hebben hier toch ook gewoond niet dan? Geef de Palestijnen een vrije en onafhankelijke staat en laat Fatah en Hamas het onderling uitvechten.... veel beter idee.

Een apartheidsstaat heeft geen recht van bestaan, neen.

Ik vraag me af of betogingen überhaupt nog zin hebben. Met zoveel betogingen in een jaar kijkt niemand meer op van een man of tienduizend.

Aan betogingen die partij kiezen in een conflict als dat in Israël/Palestina heeft niemand iets. Dat zijn geen betogingen voor vrede.

Oh en waarom niet Israel en Palestijnen dan?

Hier ga ik volledig mee akkoord.

overigens een treffende uitspraak

Gewoon kijken naar buitensporig geweld en je mond houden, is dat dan democratie ? In dit geval zouden zonder buitensporig geweld geen betogingen nodig zijn om te zeggen dat je verontwaardigd bent want je zou geen reden hebben om het te zijn.

Indien men gedwongen wordt te kiezen tussen zelfverdediging en pacifisme(=het categoriek afwijzen van geweld), zullen de meeste(mezelf incluis) voor het eerste kiezen.

Bijgevolg is het niet meer dan normaal dat Israël zich verdedigt.
Dat wil niet zeggen dat streven naar vrede geen nobel doel is, maar het is beter om er op een realistische manier naar te streven dan te leven met het idee van een utopische, niet-realiseerbare vrede.
Als blijkt dat een kort bombardement op de nucleaire installaties van Iran vrede op lange duur kan veroorzaken(zoals ook het geval was met Irak in 1981), dan moet men dat doen.
Als een muur/hekken de zelfmoordaanslagen vermindert(en dus ook de vergeldingsmaatregelen) dan blijft dat hekken beter staan.
Als een korte militaire campagne in Gaza de rakettenregen vermindert/uitschakelt is dat een goeie zaak.

Het verdedigt zijn gestolen land en het verdedigt zich tegen mensen die zich verzetten tegen hun racistische ideologie waaraan ze al decenia bezig zijn. Men moet naar vroeger kijken, naar de ware oorsprong van het conflict en neen die begon niet bij de raketten van hamas. Dat is het probleem bij de mensen die (onvoorwaardelijk) Israel verdedigen.

Dat is een mening, ook niet meer dan dat. En bovendien een mening die betwist en niet door iedereen gedeeld wordt.

ter lering ende vermaeck:
in de aanloop van de oorlog is Irak heeft er zich wereldwijd een brede anti-oorlogsbetoging, met ondermeer half februari een wereldwijde anti-oorlogsdag. Ook in brussel trokken toen een slordige 100.000 mensen door de straten.

Iets verder in het verleden waren er zelfs de befaamde rakettenbetogingen (vraag bij uw pa of ma): er werd (zeer talrijk) betoogd tegen het louter plaatsen van kernwapens.

Those were the days.

Daar stem ik volmondig in toe.
Mijn lijst van apartheidslanden is waarschijnlijk wat langer dan de Uwe.
Ik neem als criterium voor het bestaan van apartheid:
als er bij wet geregeld is dat leden van de ene groep niet mogen trouwen en kinderen krijgen met leden van de andere groep. Dat lijkt me een tamelijk hard scharnierpunt.
(Er kunnen best wel nog meer punten gepakt worden op maatschapelijk/sociaal gebied : in hoeverre een groep behandeld wordt als tweederangs burgers.)
Mijn lijstje bevat dan nagenoeg alle Mohammedaanse staten.
Zo goed als nergens mogen Moslims trouwen met niet-Moslims.

En werd er ook betoogd tegen de oorlog in Oost-Congo waar er de laatste 10 jaar 5 miljoen doden zijn gevallen?
Of tegen de toestanden in Soedan?
Of tegen de mensonterende toestanden achter het gordijn?

Eerlijk gezegd denk ik dat Nelson Mandela een grotere autoriteit inzake Apartheid is als jij:
http://izzat-sajdi.blogspot.com/2008...-friedman.html