Correcte maatschappelijk sociale instelling?
 

Uzelf centraal stellen tov de maatschappij? Of beter uzelf klein voelen?
Maar dan wel vooral voor uw eigen heil leven? Of is voor anderen goed doen belangrijker?

Bestaat Altruïsme?



Alle wetenschappelijke verklaringen van altruïsme gaan ervan uit, dat altruïsme te herleiden valt tot zijn genetisch vastgelegde componenten, gebaseerd op het voordeel, dat we daar bij hebben.

Op dezelfde manier herleidde Adam Smith de bron van The Wealth of Nations tot het ongebreideld nastreven van de verzadiging van het ongebreideld egoïsme.

En in de Amerikaanse constitutie staat het recht op nastreven van het geluk
als in steen gebeiteld, de Amerikaanse droom tot zelfverrijking ten kosten van alles en iedereen laat zich immers geen beperkingen opleggen.
Altruïsme komt pas daarna, dat is daar een merkwaardig vast naspel van.

Er zijn weliswaar wereldgodsdiensten zoals het Boeddhisme en zijn voorlopers van de oepanishads die volkomen in het teken staan van de "Anabogha Charya", de volkomen onzelfzuchtige onbaatzuchtigheid, mar in het algemeen hebben de succesvolle religies zich voor macht, geld en rijkdom in het stof geworpen. Dat is een vorm van culturele natuurlijke selectie...
Godsdiensten hebben dan ook weinig of geen impact gehad op het economisch gedrag van samenlevingen, tenzij in de negatieve richting...

Men zou zich afvragen, of altruïsme wel nog bestaat???

Extravert intuitief.

Transparantie en eerlijkheid lijken me belangrijker. Dus als je egoïstisch/altruïstisch/*isch wil zijn wees daar dan eerlijk in en kom er gewoon voor uit.

In Netslet's post kan ik me vinden.

Of altruïsme nog bestaat kan je ook bekijken vanuit een ander startpunt: bestaan altruïsten nog?
Altruïsme betekent dat je het maatschappelijk belang (of het belang vd ander) belangrijk vindt dan dat van jezelf.
Als het brandt, red je bijvoorbeeld iemand uit het brandend huis. Ook al loop je gevaar voor eigen leven. Als je ziet dat er ruzie is, bemiddel je, ook al stel je jezelf hierdoor mogelijk bloot aan verachting.
Als je iets doet ben je daar eerlijk in, omdat je daar zelf weinig voordeel bij hebt (behalve je goed voelen dan misschien) maar omdat het maatschappelijk belangrijk is, enzoverder.

Alleen zou het wel eens kunnen dat dit geen eigenschappen zijn waarmee je het verst komt in het leven en dus het meeste kans maakt op nageslacht.
Heeft het geen dat altruïsme veroorzaakt, het wel overleefd doorheen onze evolutie dus? Zo ja, is het nu dan niet zwaar met uitsterven bedreigd?

Er is geen overlapping daartussen.